تاچشم به هم بزنيم ما والدين وارد دوره سالمندي شده ايم و بچه‌هاي‌مان پا گذاشته‌اند جاي پاي ما و آنها هم دوره ميانسالي را طي مي‌کنند. ما در اين دوره احتياج بيشتري از گذشته به فرزندان‌مان داريم و حمايت و توجه بيشتري را از آنها مي‌طلبيم.

تجربه دو سال گذشته در همین پایتخت و شهر تهران نشان داد ما والدین باسوادی داریم که در آموزش مجازی فرزندان شان سخت گرفتار شده بودند. حال تصور کنید دانش آموزی را که در دورترین روستاهای کشور و در شرایطی با کمترین امکانات زندگی می کند و اگر معلم را از چرخه آموزش آن ها حذف کنیم چه خواهد شد!؟

بیش از آنکه صحبت کردن ما درباره ارزش های دینی که در جامعه اسلامی و البته در خانواده باید حاکم باشد در بچه ها اثر کند، این رفتار ماست که آنها را سوق می دهد به سمت پای بندی به این ارزش ها.

واقعیت این است که برای اینکه همراهان خوبی باشیم برای خانواده مان، لازمه اش این است که وقتی در خانواده حضور داریم از این فضا دل بکنیم و با اعضای خانواده همراهی کنیم.

گاهی با هزینه کم و مطالعه در زمینه کسب در آمد و آموختن مهارت و صد البته تلاش و آن هم تلاش مستمر می توان مثل نمونه های بیشماری شد که در زمینه کسب و کار های خرد و خانگی به موفقیت رسیده اند.

گفته می شود کودکان و نوجوانان آسیب پذیرترین قشر کاربران اینترنت هستند و مهمترین دلایل را بی‌تجربه بودن بچه ها و احساساتی و تنها بودن شان عنوان می کنند.

آمارهایی که زنگ خطری بلند است برای جامعه ای که افراد در سنین ازدواج زیادی دارد و ممکن است در سال های بعدی آنها نیز در زمره این اعداد و ارقام وارد شوند، / مهارت های زندگی مشترک یکی از همین مقدمات است که برای ازدواج مصداق وجوب نان شب را دارد. مهارت هایی که از بروز مسایل در زندگی مشترک بسیار می کاهد و در صورت بروز مشکل، توانایی حل مساله را تا حد زیادی مهیا می کند.

روانشناسان کودک عقیده دارند بچه‌ها رفتار و گفتار والدین شان را خیلی خوب رصد می‌کنند و آن‌ها را در خود درونی می‌کنند و در واقع والدین مهمترین الگوی بچه‌ها هستند.

اين رفت و آمدها هم براي خودش اصول و آدابي دارد که بايد آن را مدنظر قرار داد تا از بودن کنار هم لذت ببريم نه اينکه بالعکس مايه دشواري همديگر شويم

کرونا و سیل شبکه های اجتماعی و اخباری که بی وفقه دست به دست می‌شود و وضعیت دشوار اقتصادی و بسیاری دیگر، هر کدام به تنهایی می‌توانند روح ما را دچار مشکل کنند، اما در همین وضعیت فعلی چه باید کرد تا روان ما کمی تسکین پیدا کند؟!

جنس نگراني هاي مان چه دانش آموز باشيم و چه معلم و والدين کاملا فرق کرده است. اين روزها ما نگران وضعيت اينترنت و بسته هايش و گوشي هاي مان هستيم که ما را در وقت درس و کلاس خوب همراهي کنند و البته که نگراني والدين بيش از ديگران است ، چرا که کنترل ساعات حضور بچه ها در فضاي مجازي کمي شبيه شده است به افسار گسيختگي!

زندگی امروزی برای بسیاری از بچه‌ها مساوی با تک فرزندی و پدر و مادر هر دو شاغل با مشغله‌های فراوان است و این یعنی بچه‌ها نیاز به همبازی و یک دوست دارند، برای دوستان مورد اعتماد فرزندان‌مان اهمیت قایل باشیم و برای مراوده با خانواده این دوستان وقت و انرژی صرف کنیم.