تهدید سلامت مردم با رنگ های شیمیایی

بصیرت:یک میلیارد دلار لوازم آرایشی و بهداشتی سالانه وارد کشور می شود که بیش از 750 میلیون دلار آن از طریق قاچاق و حدود 90 میلیون دلار آن بطور رسمی است.
ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اخیرا با افزایش فعالیت مصمم است نسبت به جلوگیری از ورود بی رویه این قبیل کالا که اکثر آنها غیراستاندارد و غیرقابل مصرف است، اقدام کند.
در این راستا این ستاد طرح جلوگیری از ورود میلیونها دلار لوازم آرایشی قاچاق را در دستور کار دارد.
مرحله اول این طرح از 15 اردیبهشت ماه به مدت 2 ماه آغاز شده که در این مدت گشت های ویژه فعالیت خود را تشدید کرده اند.
گزارش زیر به بهانه اجرای این طرح به مسائل و مشکلات ناشی از ورود لوازم بهداشتی و آرایشی قاچاق می پردازد.
افزایش مصرف
انسان به طور غریزی و فطری میل به زیبایی و زیبادوستی دارد. این امر می تواند هم صورت ظاهر زندگی انسانی و هم انگیزه های او را برای تداوم زندگی به شکل مثبت و منفی تحت تاثیر قرار دهد. در اسلام نیز به این مسئله اهمیت داده شده و آراستگی و آرایش در شکل مناسب و اعتدال آن مورد اشاره قرار گرفته است. در سیره و روش پیامبر(ص) به آراستگی ظاهری، تفاوت های آراستگی زنان و مردان، انواع آراستگی و توجه به آراستگی ظاهر و باطن، اشارات بسیاری شده است.
امروزه استفاده از لوازم آرایش در ایران منحصر به سن و سال و قشر خاصی نیست و اکثر دختران و خانم ها، استفاده از آنرا جزء جدایی ناپذیر زندگی خود می دانند و این تمایل بی رویه، کشورمان را به سومین مصرف کننده لوازم آرایشی در خاورمیانه و هفتمین واردکننده در جهان تبدیل کرده است. با مشاهده ارقام مصرف این مواد و طریق ورود آنها به کشور چه به صورت رسمی و غیررسمی (قاچاق)، افزایش تقاضا برای مصرف در کشور را نشان می دهد. از سوی دیگر میل به تولیدات داخلی پایین آمده و منجر به ورود این محصولات از خارج شده است. بررسیها نشان می دهد بسیاری از این مواد که در خارج برای صدور به دیگر کشورها تولید می شود به دلیل آلودگی هایی که دارند در بازار کشورهای تولیدکننده مصرف نمی شود. مواد رنگی و افزودنی در محصولات آرایشی به دلیل افزودن فلزاتی سنگین مثل سرب با بروز بیماری های عصبی نیز ارتباط مستقیم دارد. پوست بدن دارای منافذی است که بسیاری از این مواد به تدریج وارد جریان خون شده و انسان را دچار ضایعات پوستی و حتی مرگ می کند. لوازم آرایشی و بهداشتی که با مارک های معروف خارجی به طور قاچاق وارد کشور می شود و متاسفانه مشتری پسند هم هست، ساخت کارخانه های معتبر نیست و در کشورهای اطراف تولید و بسته بندی می شوند که معلوم نیست در چه شرایطی و مقرراتی و چه استانداردهایی تولید می شوند. کالاهای آرایشی بهداشتی قاچاق به صورت انبوه بازار مصرف را پر کرده و علاوه بر لطمه زدن به تولید ملی سلامت مردم را به خطر می اندازد.
مصرف لوازم آرایشی درایران
براساس گزارشی از ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز تنها از یکی از فرآورده های آرایشی درهر ثانیه 22عدد درکشور به فروش می رسد. براساس آخرین آمار سن آرایش درکشور کاهش یافته ودر میان نوجوانان گسترش یافته است. همچنین لوازم آرایشی ویژه از زنان به سمت مردان تمایل پیدا کرده است. بنابراین گزارش بیش از 6هزار و 200 فرآورده آرایشی و بهداشتی با مارک های معروف وارد کشور می شود و ایران پس از عربستان از رکوردداران مصرف محصولات آرایشی محسوب می شود.
گفتنی است بنابر اعلام گمرک سال گذشته نزدیک به 90میلیون دلار انواع محصولات آرایشی و بهداشتی وارد کشور شده است که نسبت به سال پیش از آن 56 درصد افزایش نشان می دهد.
همچنین مصرف لوازم آرایشی بهداشتی و پاک کننده درکشورمان رقم بسیار بالایی را به خود اختصاص داده است. باید این هشدار را به مردم داد که این مواد بسیار خطرناک، سمی و مضر هستند.
درگذشته تنها محصول بهداشتی در دسترس، صابون های معمولی شست و شوی، خمیر دندان و چند نوع محصول آرایشی ساده بود. اما امروزه بازار تبلیغات غرب انواع لوسیون ها و معجون های عرضه شده در داروخانه ها و... که حاوی انواع مواد شیمیایی و سمی نظیر نگه دارنده ها، رنگ، مواد ضد میکروب و پاک کننده ها هستند باشعارهایی بسیار زیبا ارائه گشته است و برخلاف تبلیغات تجاری آن ها، این محصولات برسلامت انسان، محیط زیست، آب و... تاثیرات غیرقابل جبرانی می گذارد. بسیاری از مواد رنگی و افزودنی درمحصولات آرایشی به دلیل افزودن فلزاتی سنگین مثل سرب با بروز بیماری های عصبی نیز ارتباط مستقیم پیدا می کند. پوست بدن دارای منافذی است که بسیاری از این مواد به تدریج وارد جریان خون شده و انسان را دچار مرگ تدریجی می نماید. پس باید این آگاهی ها از طریق آموزش به شهروندان داده شود که با مصرف صحیح، سلامت انسان، محیط زیست و منابع طبیعی را به خطر نیاندازیم.
امروزه امکان انتقال عوامل بیماری زا توسط لوازم آرایشی یکی از مسائل بهداشتی مورد توجه جامعه است که به علت استفاده گسترده و استاندارد نبودن برخی لوازم آرایشی احتمال انتقال آلودگی و خطرات ناشی از ایجاد عفونت توسط باکتری های مختلف دور از انتظار نیست.
تماس مستقیم وسایل آرایشی غیر استاندارد و آلوده به باکتری ممکن است معضلات جبران ناپذیری برای شخص مصرف کننده ایجاد نماید.
این مسئله به خصوص درمورد لوازم آرایشی که دراطراف چشم استفاده می شود با اهمیت تر است. از جمله مواد آرایشی مورد استفاده در لبه پلک و بر روی مژه ها، خط چشم و ریمل است که نقش ریمل و خط چشم درعفونت های باکتریایی چشمی حائز اهمیت است.
در صورت بی توجهی مصرف کننده نسبت به نگه داری صحیح، ممکن است آلودگی در لوازم آرایشی ایجاد گردد که در اثر استفاده مجدد باعث انتقال باکتری به چشم خواهد شد.
سهم یک میلیارد دلاری ایران
میزان مصرف کالاهای آرایشی درجهان حدود 7میلیارد دلار برآورد شده و گفته می شود که یک میلیارد دلار از آن سهم ایران است. برخی آمارها نشان می دهد که بیش از 6200 فرآورده آرایشی بهداشتی با مارک های معروف وارد کشور می شود. مصرف لوازم آرایشی بهداشتی درکشور ایران گردش مالی حدود یک هزار میلیارد تومان را به وجود آورده است.
ایران پس از عربستان از رکوردداران مصرف محصولات آرایشی محسوب می شود. بنابر اعلام گمرک سال 1387 نزدیک به 90میلیون دلار انواع محصولات آرایشی و بهداشتی وارد کشور شده است که نسبت به سال پیش از آن، 56درصد افزایش داشته است. 80درصد لوازم آرایشی مصرفی درکشور، محصولات وارداتی است که بخش بزرگی از آن به طریق قاچاق وارد می شود.
پایین بودن ریسک قاچاق
پایین بودن ریسک قاچاق لوازم آرایشی بهداشتی در مقایسه با فرار مالیاتی ناشی از قاچاق این محصولات، انگیزه ارتکاب عمل غیرقانونی قاچاق را تقویت می نماید. با توجه به گفته های مسئولین، خطرپذیری قاچاق این محصولات در کشورمان فقط بین 5 تا 10 درصد است، یعنی قاچاقچی با اطمینان 90 تا 95 درصد کالای خارجی را بدون ریسک وارد بازار کشور می کند اگر به داروخانه ها مراجعه شود، کرم ضدآفتاب ایرانی با حاشیه سود 15 درصد یافت نمی شود، ولی کرم ضدآفتاب خارجی مشابه با سود 500 درصد به راحتی پیدا می شود.
اما رشد فزاینده اخبار دستگیری قاچاقچیان که عمدتا از سوی پلیس یا مسئولان منطقه ای اعلام می شود به وضوح حکایت از آن دارد که وضعیت قاچاق مواد آرایشی به ویژه از نوع غیراستاندارد و تقلبی آن در کشور تاسف برانگیز است. برای مثال چند مدت پیش، مقادیر قابل توجهی لوازم آرایشی تقلبی که پس از تولید در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس با برچسب های فرانسوی در جزیره کیش به مسافران عرضه می شد، توقیف و 3 نفر در این ارتباط دستگیر شدند. در اسفندماه سال گذشته نیز 12 کانتینر حاوی لوازم آرایشی تقلبی که آماده عرضه به بازار بود، از سوی پلیس امنیت تهران کشف شد. نگاهی به آمارهای جدول زیر که کشفیات این کالاها از سوی نیروی انتظامی را نشان می دهد نیز گواه حجم بالای قاچاق لوازم آرایشی بهداشتی در کشور است.
نقش تبلیغات در گسترش فرهنگ مصرف
اگر نگاهی گذرا به شبکه های تصویری جهان بیندازیم یکی از بخش هایی که بیشترین تبلیغات روی آنها انجام می شود محصولات آرایشی و بهداشتی است، این جاست که می توان فهمید، تبلیغات شرکتهای بزرگ به ویژه در کشورهای جهان سوم تا چه اندازه موثر بوده است در حالی که در کشورهای توسعه یافته به دلیل فرهنگ عمومی جامعه فروش محصولات آرایشی و بهداشتی درحد طبیعی قرار دارد و حتی گاه با کاهش روبرو می شود، اما در کشورهای در حال توسعه و به ویژه منطقه خاورمیانه رشد فروش شرکتهای آرایشی طی سال های اخیر خیره کننده بوده است. روند روبه رشد مصرف محصولات و مواد آرایشی درحالی در کشور ما ادامه دارد که درکنار آن اعمالی مانند جراحی پلاستیک، جراحی بینی، اعمال زیبایی و غیره رشد چشمگیری پیدا کرده است.
بررسی های انجام گرفته و نظرات مسئولین نهادهای دولتی همه نشان می دهند که تبلیغات در میزان و الگوی مصرف تاثیر بسزایی دارد و تا زمانی که میزان مصرف درحد بسیار بالایی باشد و الگوی مصرف نیز گرایش به مصرف خارجی داشته باشد، نمی توان از ورود این محصولات به صورت غیرقانونی و قاچاق جلوگیری به عمل آورد.
رسانه ملی در یک کشور می تواند نقش بسیار موثری را در رواج فرهنگ مصرف محصولات تولیدات داخلی اجرا نماید. یکی از مشکلاتی که برای تبلیغات محصولات داخلی وجود دارد هزینه بالا در تبلیغات است. به گفته دبیرانجمن صنایع آرایشی بهداشتی و شوینده هزینه تبلیغات درایران بستگی به عوامل مختلفی مانند زمان پخش دارد، اما درمجموع هزینه تبلیغاتی تلویزیون در ایران بیش از 10 برابر هزینه تبلیغات در کانال های خارجی و ماهواره ای است. تولیدکنندگان و صنایع کشور با قیمت های بالای صداوسیما برای تبلیغات محصولات خود مشکل دارند، و این درحالی است که تولیدکنندگان خارجی قادرند اجناس حتی با کیفیت پایین خود را به راحتی و با صرف هزینه های پایین ازطریق کانال های ماهواره به سراسر دنیا معرفی کنند. درحال حاضر صنایع بهداشتی، آرایشی و شوینده محصولات صادراتی خود را از طریق بروشور، فیلم و یا تیزر به مشتریان خود در خارج از کشور معرفی می کنند، صنایع شوینده در ایران بعد از بانک ها دومین مشتری رادیو و تلویزیون در زمینه پخش تبلیغات هستند و در زمینه میزان پخش تبلیغات تلویزیونی و رادیویی رتبه نخست را درمیان کل صنایع کشور دارند. رسانه ملی موظف است، فرهنگ مصرف محصولات تولید داخل را در کشور رواج دهد، و ضرورت دارد برای تبلیغات محصولات تولید داخل نسبت به محصولات خارجی تخفیف هایی درنظر بگیرد. (خبرگزاری ایسنا، 1388)
مشکلات تولیدکنندگان داخلی
تولید داخلی محصولات آرایشی بهداشتی نیاز به سرمایه گذاری کلان و منابع انسانی زیادی دارد و سرمایه گذاری کلان در این زمینه احتیاجات تولیدکنندگان داخلی را از نظر منابع مالی و غیرمالی فراهم نمی کند.
تا زمانی که سود کالای آرایشی بهداشتی قاچاق بین 200 تا 800 درصد و سود کالای مشابه داخلی 15 درصد است، فروشنده رغبت بیشتری به عرضه کالای قاچاق دارد درحالی که کالای قاچاق در ویترین مغازه دیگر قاچاق محسوب نمی شود.
به گفته مدیرعامل تعاونی تولیدکنندگان مواد آرایشی بهداشتی و شوینده، لوازم آرایشی قاچاق با 8 برابر قیمت اصلی و بدون نظارت بهداشتی به فروش می رسد.
85 درصد بازار مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی شهرها دراختیار اجناس وارداتی و عمدتا قاچاق است که اکثر این اقلام از کنترل وزارت بهداشت گذر نکرده اند. مصرف مواد آرایشی و بهداشتی قاچاق علاوه بر رکود صنعت داخلی، سلامت جامعه را هم به خطر می اندازد.
وقتی خبر می رسد که 80 درصد بازار لوازم آرایشی کشور متعلق به محصولات آرایشی قاچاق با واردات رسمی است، وقتی سایت ها خبر می دهند که 50 تا 90درصد محصولات موجود قاچاق یا حتی تقلبی هستند، این آمارها از وضعیت ناامیدکننده تولیدات لوازم آرایشی و بهداشتی داخلی خبر می دهد. به نظر می رسد همان قدر که وجود این لوازم سلامت جامعه را به خطر انداخته، تولیدکنندگان داخلی را هم بی انگیزه و بی میل کرده است.
مقررات دست و پاگیر و زاید اداری هزینه تجارت رسمی را افزایش می دهد و زمینه مناسب را برای انجام عمل غیرقانونی قاچاق لوازم آرایشی بهداشتی فراهم می آورد. در برخی از کشورها انجام فعالیتهای تجاری مستلزم اجرای مقررات مختلف است که دراین موارد ممکن است عوامل تجاری جهت فرار از مقررات محدودکننده به تجارت غیررسمی گرایش پیدا کنند.
برای مثال براساس مقررات صادرات و واردات، واردات و ترخیص لوازم آرایشی بهداشتی و برخی دیگر از کالاها در ایران منوط به اخذ مجوز از 19 وزارتخانه و سازمان از جمله وزارتخانه های بازرگانی، صنایع و معادن، جهاد کشاورزی، بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، نفت، ارتباطات و فناوری اطلاعات، فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفاع، علوم و تحقیقات و فن آوری، راه و ترابری، حفاظت محیط زیست و ... می باشد.
همچنین براساس مقررات صادرات و واردات گواهی های مربوط به اجازه ترخیص برخی از کالاهای وارداتی از سوی سازمان های متعدد انجام می شود که مدت زمان معطلی در هر مورد از یک روز تا یک هفته و برای اخذ گواهی استاندارد از یک هفته تا یک ماه می باشد.
تولیدات داخلی و شرکت های صنایع آرایشی بهداشتی در کشورمان که اغلب آنها به دلایل متفاوت با مشکلات زیادی روبه رو هستند، به همین سبب درعرصه رقابت عملا در حاشیه قرارگرفته اند، زیرا نه در حجم تولید و نه در تنوع آن توان رقابت با محصولات خارجی را ندارند. ازطرف دیگر به دلیل عدم اجبار استانداردسازی صحیح، بسیاری از محصولات آرایشی بهداشتی که با اسامی معروف درکشورهای دیگر تولید می شوند، به صورت قاچاق وارد کشورمان می شوند و به علت قیمت پایین مردم نیز به آنها رو می آورند.
اقدامات پیشگیرانه
مصرف سالانه یک میلیارد دلار لوازم آرایشی و بهداشتی در کشور و ورود غیرقانونی نزدیک به 750 میلیون دلار از آن، هم چنین وجود 18700 واحد صنفی عرضه کننده این محصولات که براساس اعلام شورای اصناف کشور حدود یک چهارم آن ها فاقد پروانه کسب هستند و نیز عدم انضباط سطح عرضه که موجب گردیده کالاهای موجود در مراکز فروش اعم از واردات مجاز، تولید داخل و واردات قاچاق قابل تشخیص نباشد، مسئولان ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز را بر آن داشته تا با در نظر گرفتن اولویت برای این کالای مصرفی اقدامات پیشگیرانه خود را به صورت ضربتی در دو مرحله اطلاع رسانی و عملیاتی اجرا کنند.
این ستاد بنا به تکلیف قانونی خود که در قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز به آن اشاره گردیده است، پیشگیری از بروز قاچاق در سطح عرضه را در اولویت برنامه های خود قرار داده و دستورالعملی جهت هماهنگی اقدامات در مبارزه با کالای قاچاق در سطح عرضه تدوین و ابلاغ نموده است و اولین گروه کالایی که بر اساس این دستورالعمل بررسی و اقدام خواهد نمود محصولات آرایشی بهداشتی می باشد که شیوه نامه پیشگیری و مبارزه با قاچاق آن در سطح عرضه بشرح زیر است:
بدیهی است از جمله اقدامات پیشگیرانه ای که می تواند به اجرای این شیوه نامه کمک موثری نماید کنترل مبادی ورودی به استانها و انبارها و نقاط احتمالی تمرکز کالای قاچاق آرایشی بهداشتی توسط نیروی انتظامی و پشتیبانی اطلاعاتی توسط وزارت اطلاعات است که جهت حمایت از این اقدامات نیز تفاهم نامه هایی با دستگاه های مذکور منعقد شده است.
شیوه نامه اجرایی پیشگیری و مبارزه
هدف- پیشگیری از قاچاق محصولات آرایشی و بهداشتی از طریق انضباط بخشی سطح عرضه
ماده 1- در اجرای ماده 12 قانون نظامی صنفی متقاضیان تاسیس واحد صنفی عرضه و فروش محصولات آرایشی- بهداشتی موظف به اخذ پروانه کسب مربوطه می باشند و حق اشتغال در همان شغلی را دارند که در پروانه کسب قید شده است.
تبصره 1- سایر واحدهای صنفی که تداخل صنفی داشته و برخلاف مجوز صادره در پروانه کسب دریافتی مبادرت به خرید و فروش محصولات آرایشی و بهداشتی می نمایند متخلف محسوب و محل کسب آنان به استناد ماده 28 قانون نظام صنفی به طور موقت از یک هفته تا 6ماه با اعلام سازمان های صنفی توسط پلیس اماکن عمومی ناجا تعطیل می گردد.
تبصره 2- شهرداریها مکلفند با ساز و کارهای قانونی از فروش محصولات آرایشی- بهداشتی توسط افراد دست فروش (دوره گرد) جلوگیری نمایند.
ماده 2- کلیه دستگاه های ذیربط (وزارت بهداشت- وزارت بازرگانی- سازمان استاندارد و...) موظفند با بهره گیری از کلیه امکانات و ظرفیت های موجود، نسبت به اطلاع رسانی لازم، انجام تبلیغات هوشمند و آموزش به نحوی اقدام نمایند که افراد ذینفع (واردکنندگان، تولیدکنندگان، عمده فروشان، خرده فروشان و مصرف کنندگان) از اهداف و نحوه اجرای شیوه نامه مطلع گردند و کارکنان بخش مربوطه را توجیه نمایند.
تبصره- دبیرخانه کمیسیون هر یک از استانها مسئولیت هماهنگی اجرای این ماده را بعهده دارند.
ماده 3- شورای اصناف کشور موظف است ضمن شناسائی واحدهای فاقد پروانه کسب محصولات آرایشی بهداشتی و دارای تداخل صنفی با آموزش و اطلاع رسانی مکفی و تسریع در صدور پروانه کسب برای افراد متقاضی واجد شرایط، با افراد صنفی متخلف برخورد و گزارش نوبه ای از اقدامات بعمل آمده را در بازه های زمانی سه ماهه به دبیرخانه ستاد ارسال نماید.
ماده 4- حمل و نقل، نگهداری، عرضه و فروش کالای آرایشی- بهداشتی قاچاق توسط واحدهای صنفی ممنوع است و رسیدگی به کلیه پرونده های متشکله در صلاحیت شعب ویژه سازمان تعزیرات حکومتی است. کمیسیون های استانی مبارزه با قاچاق کالا و ارز مطابق ماده 5 این شیوه نامه، نسبت به کنترل واحدهای صنفی مشمول اقدام لازم بعمل می آورند.
تبصره1- سازمانهای کاشف موظفند در صورت کشف تخلفات موضوع ماده 62 قانون نظام صنفی در مورد اقلام آرایشی- بهداشتی قاچاق، ظرف 24 ساعت مراتب را با صورتجلسه تنظیمی به اداره تعزیرات حکومتی محل اعلام و پرونده را در اسرع وقت به شعبه ذیربط ارسال نمایند.
تبصره2- افراد صنفی موظفند کلیه اقلام قابل عرضه و فروش محصولات آرایشی- بهداشتی را با فاکتور رسمی خرید و فروش نمایند و در مورد کالاهای وارداتی در صورتیکه رأسا واردکننده می باشند اسناد مثبته گمرکی در غیر اینصورت فاکتور خرید رسمی از بنکدار (عمده فروش) را ارائه نمایند تا در رسیدگی به پرونده، مدنظر شعبه رسیدگی کننده قرار گیرد.
تبصره3- افراد صنفی موظفند هنگام خرید اقلام آرایشی- بهداشتی دقت نمایند که مشخصات کالا بر روی آن درج و شناسه قابل رهگیری داشته باشد و از خرید و فروش کالای وارداتی یا تولید داخل فاقد برچسب اطمینان خودداری نمایند.
ماده 5- بمنظور کنترل سطح عرضه کالاهای آرایشی- بهداشتی ضمن تاکید بر تشدید اقدامات دستگاهی، گشت های ویژه ای مرکب از نمایندگان دستگاههای ذیربط از جمله سازمان های بازرگانی، ناجا، سازمانهای صنفی، دانشگاه علوم پزشکی، شعبه ویژه تعزیرات حکومتی با سازماندهی و هماهنگی کمیسیون مبارزه با قاچاق کالا و ارز استان مربوطه تشکیل و اقدامات کنترلی خود را نظیر: شناسائی و ردیابی کالاهای آرایشی- بهداشتی وارداتی از طریق انطباق کالاهای مذکور با اسناد مثبته گمرکی آن و یا فاکتورهای خرید رسمی (ممهور به مهر بنکدار مربوطه) محصولات آرایشی بهداشتی تقلبی، فاقد شناسه و... بعمل می آورند.
تبصره- وزارت بازرگانی در سال 1389 کلیه کالاهای وارداتی آرایشی- بهداشتی (بویژه کالاهای دارای اولویت) را مشمول اخذ ایران کد قرار می دهد.
ماده 6- سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی کشور پیگیری لازم برای قرار گرفتن کالاهای محصولات آرایشی- بهداشتی که جزء کالاهای دارای اولویت ستاد می باشند در فهرست کالاهای مشمول استاندارد اجباری را انجام می دهد.
تبصره- اولویت محصولات آرایشی- بهداشتی ستاد عبارتند از:
آرایشی: فرآورده های آرایشی برای چشم، فرآورده های آرایشی برای لب، فرآورده های آرایشی برای صورت، فرآورده های آرایشی برای مو، انواع کرم ها، فرآورده های آرایشی برای ناخن دست و پا، عطرها، ادکلن ها، خوشبوکننده ها، بوزداها
محصولات بهداشتی: انواع پوشک، پستانک، شیشه گیر، خمیردندان ها و نخ دندان
شوینده ها: شامپوها
و صابون ها
ماده 7- سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی و ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) موظفند بمنظور تعیین قابلیت مصرف انسانی کالاهای آرایشی- بهداشتی ضبط قطعی و متروکه قبل از اعلام مزایده یا فروش مراتب را از وزارت بهداشت (دانشگاه علوم پزشکی استان مربوطه) و همچنین تطابق آن با استاندارد مربوطه را از اداره کل استاندارد استان استعلام نمایند و در صورتی که هر یک از دستگاههای فوق اعلام نماید کالا یا کالاهای مورد استعلام قابلیت مصرف ندارد (پاسخ منفی باشد) طبق مقررات آنها را منهدم نمایند.
ماده 8- کمیسیونهای مبارزه با قاچاق کالا و ارز استانها ضمن بهره گیری از ظرفیت کمیته های تخصصی خود، با تعیین و معرفی مسئول اجرایی شیوه نامه، نسبت به بومی سازی، برنامه ریزی، هماهنگی، پیگیری و نظارت بر حسن اجرای آن اقدام می نماید. استفاده از تمامی ظرفیت های اطلاع رسانی، تبلیغی، توجیهی و آموزشی استان مورد تاکید است.
ماده9- شعب ویژه تعزیرات حکومتی پرونده های موضوع این دستورالعمل را خارج از نوبت رسیدگی خواهند نمود.
تبصره- گمرک ایران موظف است پاسخ استعلام شعب ویژه را حداکثر ظرف 15 روز بدهد.
ماده10- بازرسین مشمول در صورت برخورد با محصولات آرایشی و بهداشتی تقلبی و غیرمجاز، مراتب را برابر قوانین مربوطه از جمله قانون تعزیرات حکومتی (امور بهداشتی- دارویی و درمانی) نظام صنفی و قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران با تشکیل پرونده به مراجع ذیصلاح معرفی می نمایند.
ماده11- وزارت بازرگانی به استناد آیین نامه ساماندهی فعالیت و نظارت بر فروشگاه های مجازی نسبت به کنترل فروش محصولات آرایشی بهداشتی از طریق اینترنت اقدام و در صورت مشاهده تخلف مطابق مقررات مربوطه اعمال قانون نموده و نتایج آن را هر 3 ماه یکبار به ستاد ارسال می دارد.
ماده 12- وزارت بازرگانی با اصلاح آیین نامه موضوع ماده 71 قانون نظام صنفی نسبت به شمول این ماده به محصولات آرایشی و بهداشتی اقدام می نماید و بازرسان سازمان های بازرگانی و سازمانهای صنفی، این موضوع را در بازرسی های خود مدنظر قرار خواهند داد.
این شیوه نامه در دو مرحله بشرح زیر عملیاتی می گردد:
1-12- مرحله مقدماتی شامل انجام هماهنگی های لازم، اطلاع رسانی و آموزش حداکثر تا نیمه تیرماه 1389 به محوریت کمیسیون های استانی
2-12- مرحله عملیاتی: پس از اجرای مرحله مقدماتی و حداکثر از نیمه تیرماه 1389
دبیرخانه ستاد با اخذ گزارشات لازم، ارزیابی اجرا در 2 مرحله فوق را انجام داده و حداکثر تا اول بهمن ماه 1389 با رفع نواقص احتمالی نسبت به ابلاغ سراسری شیوه نامه جهت اجرا در استانهای سراسر کشور اقدام می نماید.
تبصره- این شیوه نامه در فاز اول در استانهای تهران، خراسان رضوی، کردستان، هرمزگان، فارس، اصفهان، آذربایجان شرقی، بوشهر، کرمانشاه و خوزستان اجرا می گردد.
محمدحسین مهذب