پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي / مقام معظم رهبري در ديدار نمايندگان مجلس خبرگان، با اشاره به ضررورت داشتن نگاه کلان و جامع به مسائل جهاني و منطقه اي فرمودند: «ما به مسائل جهاني و مسائل منطقهاي و از جمله مسائل کشورمان، بايد نگاه کلان و جامع داشته باشيم؛ اين نگاه کلان، به ما معرفت و بصيرتي را عطا ميکند که اوّلاً موقعيت خودمان را، جايگاه خودمان را، ايستگاه خودمان را در وضع کنوني بازيابي کنيم و بفهميم در چه وضعي قرار داريم؛ بعد هم به ما تعليم ميدهد که براي آينده چه بايد بکنيم». ايشان همچنين نظم مستقرّ حاکم قبلي دنيا را در حال تغيير و تبديل دانستند و بر ضرورت تبيين جايگاه اسلام و جمهوري اسلامي در نظم نوين جهاني تأکيد کردند و فرمودند: « در نظم جديد عالم، جايگاه اسلام، جايگاه جمهوري اسلامي، جايگاه کشور مهمّ ما ايران کجا خواهد بود؟ اين را ميتوانيم فکر کنيم، پيشبيني کنيم، در راه آن حرکت کنيم».
در واقع چون از يک سو نظم حاکم بر نظام بين الملل در حال تغيير و تحول است و از سوي ديگر، جمهوري اسلامي به عنوان نظامي زنده و پويا خواهان ايفاي نقش موثر تر و گسترده تر در دنياست، بايستي جايگاه اين نظام در نظم نوين جهاني به خوبي تعريف و تبيين شود و در راستاي دستيابي به آن جايگاه برنامه ريزي و عمل شود. به عبارت ديگر، اگر قرار است که جمهوري اسلامي ايران در نظم نوين جهاني ايفاگر نقشي موثر و درخور شأن و جايگاه خود باشد بايستي در اين زمينه به مجموعه اي از الزامات توجه شود که از جمله آنها، داشتن نگاه کلان و جامع يا به عبارتي، داشتن نگاه راهبردي به مسائل جهاني و منطقه اي است. اهميت اين موضوع از آنجاست که راهبرد هم نوع نگاه ما به مسائل را تعيين مي کند و هم چارچوبي براي نظم بخشيدن به اقدامات و واکنش هاي ما خواهد بود. زيرا هر راهبردي از سه مولفه اساسي اهداف، روش ها و ابزارها تشکيل مي شود. در واقع، راهبرد در وهله اول با مشخص کردن اهداف و سپس با تعيين روش ها و ابزارهاي لازم براي تحقق اهداف، ضرورتي اساسي براي دستيابي به هر هدفي است، يعني در هر زمينه اي اگر مي خواهيم به اهداف مورد نظر خود نايل شويم بايستي با ديدي راهبردي به امور نگريست و در واقع با ديدي راهبردي برنامه ريزي کرد.
با توضيحات ارائه شده، مشخص شد که نگاه کلان و راهبردي به مسائل جهاني و منطقه اي ضرورتي اساسي براي ايفاي نقش در نظام بين الملل در حال تغيير است. حال اين سوال مطرح مي شود که اين نگاه راهبردي و کلان در چه شرايطي ميتواند لازمهاي براي تحقق اهداف نظام اسلامي در شرايط در حال تغيير نظام بينالملل باشد؟ در پاسخ به اين سوال بايد گفت که اين نگاه زماني ميتواند به ما براي نقشآفريني موثر در نظام بينالملل کمک کند که مبنايي براي برنامهريزيها و تصميمگيريهاي ما باشد. به عبارت ديگر، همانطور که گفته شد، در درجه اول بايستي بر مبناي اين نگاه کلان به تعيين، تعريف و تبيين اهداف مورد نظر نظام اسلامي در شرايط جديد نظام جهاني پرداخت و بر روي آن اهداف اجماع نظر ايجاد کرد و در مرحله بعدي بايد روشهاي مناسب و ابزارهاي لازم براي تحقق اهداف، مشخص و پيشبيني شوند. در اين حالت، توان نظام اسلامي بر تحقق موضوعات و مسائل اصلي متمرکز مي شود و ميتوان انتظار داشت که اهداف مورد نظر در کوتاه ترين زمان ممکن محقق شوند.