متن سخنان رییس‌جمهوری در کنگره ملی روز بزرگداشت شهدا

متن سخنان حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی به این شرح است:

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

چه روز پر افتخاری و چه جمع بزرگ و نورانی که یاد و نام شهیدان و عطر راه و مسیرشان امروز در این جمع به مشاممان می‌رسد که عطر شهید، روح بخش و نجات بخش است و ما را به صراط مستقیم، هدایت و راهنمایی می‌کند.

مگر پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و امروز ایستادگی یک ملت بزرگ در برابر قدرت‌های جهانی بدون ایثار، گذشت، فداکاری، ایستادگی و آمادگی برای شهادت و شهید شدن امکان‌پذیر است، یا امکان پذیر بود؟

انقلاب اسلامی ما در برابر رژیم تا دندان مسلح، ملتی با دست خالی، اما با اراده‌ای محکم و مسیری روشن و با امامی و راهنمایی همچون پیامبران که در پیش روی خود داشت، توانست در برابر آن قدرت استبدادی پیروز شود. آن روزی ما ندای پیروزی را شنیدیم که طلاب فیضیه از مرگ نهراسیدند، از بام فیضیه و از طبقه دوم به کف حیاط پرتاب شدند و صحن فیضیه مالامال از خون شهیدان و همه جا نشان از ایثار و ایستادگی آنها بود. آن روز که طلاب جوان و میانسال و مراجع و بزرگان در برابر رژیم نترسیدند و شهید دادند، اگر روحانیت مردم را دعوت می‌کرد به مسیر شهادت و خود اول شهید نمی‌داد این ندا کارگر نمی‌افتاد.

اول پیامبر خود عمل، ایثار و فداکاری کرد، آنگاه مردم را به ایثار و فداکاری دعوت کرد به همین دلیل این ندا گوش شنوا در سراسر آن روز دنیای اسلام و امروز و فردا دارد و خواهد داشت.

اگر امام خود سینه سپر نمی‌کرد و روز عاشورای ۴۲ با آن همه خطرات و ده‌ها هزار کماندویی که به قم آمده بودند و هر لحظه خطر برای امام بود، اگر امام در دریای خطر قرار نمی‌گرفت فریاد او در غروب روز عاشورای سال ۴۲ تأثیرگذار نبود. او خود به میدان آمد.

در انقلاب قبل از اینکه خانواده‌های دیگر فرزند خود را به میدان مبارزه بفرستند، امام فرزندان خود را به مبارزه فرستاد. سال ۴۲ امام به زندان رفت. سال ۴۳ تبعید شد. سال ۴۳ حاج آقا مصطفی دستگیر و زندانی و تبعید شد. اگر امام زندان نمی رفت و از تبعید می‌هراسید و از تقدیم فرزند بزرگ و مجتهدی چون حاج آقا مصطفی هراس داشت، انقلاب به پیروزی نمی‌رسید.

انقلاب با ایثار به پیروزی رسید. ایثار یعنی فرد و خانواده‌ای که منافع و مصالح کشورش، آرمان‌های بزرگ و ارزش‌های بزرگش را بر منافع شخصی، خانواده، حزب و جناحش ترجیح می‌دهد. اگر این شد، می‌شود ایثار.

آن روزی که چهره ایثار و شهادت بیش از دوران انقلاب ظهور و بروز پیدا کرد در دفاع مقدس بود. البته در انقلاب اسلامی هم ایثار و فداکاری و زندان و شکنجه، تبعید و شهادت بود، اما در دوران دفاع مقدس این صحنه پهن‌تر، آشکارتر و روشن‌تر در برابر دید همه جهانیان قرار گرفت. در دنیا جنگ زیاد بود و هیچ وقت نیست که در میان جوامع صلح و برادری برای همیشه در میان همه ملت‌ها و همه جمعیت‌ها مستقر شود و در دنیا ظالم و متجاوزی نباشد. این چنین نیست، ممکن است کم و زیاد شود اما همیشه ما شرایطی داریم که باید خودمان را برای ایثار و فداکاری آماده کنیم.

بعضی از جنگ ها در دنیا هیچ ارزشی ندارد. جنگ منفور است. جنگی است که کشته‌شده‌هایش هم از دید جهانیان ارزش‌گذاری برایشان نمی شود. حالا آنهایی که به ویتنام حمله کردند و سالها کشتار کردند و متجاوزین به ویتنام کشته دادند، آنها کارشان ارزشی نداشت. آنهایی که عراق و افغانستان را به خاک و خون کشیدند و دارند تجاوز می کنند ممکن است کشته بدهند، اما کار آنها تجاوز است.

آن وقتی شهادت معنا پیدا می‌کند و آن وقتی جنگ و ایثار ارزش‌گذاری می‌شود که دارای اهداف مقدسی باشد. ما چرا به دفاع مقدسمان می‌بالیم. ما به شما خانواده‌ها می‌بالیم و افتخار می‌کنیم. امروز در تاریخ و در جمع خودی و بیگانگان به شما و عزیزانتان به ایثارگران، جانبازان و آزادگان و به همه آنهایی که در دفاع مقدس با آن همه شهامت حضور پیدا کردند، ما به همه آنها افتخار می کنیم و می‌بالیم.

به فرماندهتان و امام که او به عنوان فرمانده کل قوا بود و به مقام معظم رهبری، ما به همه اینها می‌بالیم، چرا؟ برای اینکه دفاع مقدس ما ایستادگی در برابر تجاوز و متجاوز بود. ما که به کسی حمله نکردیم. ما که نمی‌خواستیم وارد سرزمینی بشویم و ما که نمی‌خواستیم کشورمان را گسترش دهیم و شهری را اشغال کنیم. شرایط کشور ما هم شرایط خاصی بود. بعد از انقلاب بود با آن همه مشکلات و گرفتاری‌ها.

در نیروهای مسلح و ارتش آن همه مشکل داشتیم. سلاح هایی که داشتیم عمدتاً برای غربی ها بود. رها کرده بودند، آموزش نداده بودند، قطعه نمی دادند. شرایط ما شرایط جنگ نبود. امروز هم که ده‌ها برابر آن روز ما قدرت داریم، امروز هم شرایط ما شرایط جنگ نیست؛ چون ما اهل تجاوز نیستیم.

قدرت ما روز به روز بیشتر می‌شود ولی قصد تجاوز به کسی نداریم. سرزمینی را نمی‌گیریم از خاک و وطن و عزت و استقلال خودمان با همه وجودمان دفاع می کنیم. زن و مرد.

آنجایی که زن و مرد و پیر و جوان دارد، دفاع است. در جهاد ابتدایی ممکن است بگوییم بر زن واجب نیست اما اگر دشمنی به شما حمله کرده زنها هم باید بایستند و دفاع کنند. در سر پل ذهاب آن روزی که عراقی‌ها وارد خیابان‌های شهر شدند مردم ایستادگی کردند و جنگیدند. زن و مرد می‌جنگیدند و نگذاشتند سر پل ذهاب تصرف شود و ایستادگی کردند.

درخرمشهرهفته‌ها مقاومت و ایستادگی کردند زن و مرد. دفاع زن و مرد ندارد ما در برابر تجاوز باید بایستیم و دفاع کنیم.

در هشت سال دفاع مقدس اولاً ما مظلوم بودیم و مظلومانه جنگیدیم. اول جنگ و وسط جنگ تا روز آخر جنگ شرق و غرب به عفلقیان تجهیزات و اسلحه دادند.

میگ‌های ۲۵ که تا فضای تهران می‌آمد. این میگ های ۲۵ را شوروی وسط جنگ به عراق داد. اول جنگ نداشت این نوع میگ را. میراژهای اف۱ که به پالایشگاه‌های ما در سال‌های جنگ از دور حمله می‌کردند و هواپیما در ۱۰ کیلومتری می آمد و می زد و فرار می‌کرد، فرانسوی ها دادند. همه تجهیزات را. شیمیایی را کشورهای اروپایی به عراق دادند. تجهیزات موشکی را شوروی سابق و اروپا در وسط جنگ دادند. آمریکایی‌ها از روز اول همکاری اطلاعاتی داشتند.

همه کمک می‌کردند در تبلیغات و رسانه‌ها و رادیو و تلویزیون‌های خودشان. ملت ما مظلومانه جنگید تنها بود، هیچ کس به ما کمک نکرد...

مردم ما مظلوم بودند. البته همه این قطعات و تعمیرات، مهندسین ما سرافرازان خودمان در داخل کشور تعمیر کردند، ساختند و درست کردند، اما مظلومانه ما جنگیدیم. اخلاقی ما جنگیدیم، هیچ جا ما اخلاق را فراموش نکردیم. بدانید سرباز عراقی که اسیر می‌شد رزمنده ما قمقمه آبش را در حالی که تشنه بود به اسیرش می‌داد.

رزمنده‌های ما مظهر اخلاق بودند. اخلاق اسلامی و انسانی را در میدان جنگ در عمل نشان دادند، من زیاد به اردوگاه اسرای عراقی می‌رفتم، همه جا می‌رفتیم اینها آزاد و راحت و هر وقت می رفتیم فوتبال و والیبال بازی می‌کردند.

آن دژخیمان با آزادگان ما چه می‌کردند. ما می‌دانستیم با آزادگان ما دارند چه می‌کنند. ما می‌دانستیم حتی بر خلاف معاهدات بین‌المللی وزیر نفت ما را اسیر و شکنجه کردند و کشتند، اما ما مقابله به مثل نکردیم. ما طبق مقررات اسلام رفتار کردیم، قبل از اینکه کاری به مقررات بین‌المللی داشته باشیم.

ما اخلاقی جنگیدیم و این نکته را من بگویم، همه انبیاء، اولیاء و بزرگان، خود پیغمبر اسلام، همه اینها در زندگی الگو هستند. حضرت موسی، عیسی(ع) همه برای ما الگو هستند، در دفاع مقدس برای رزمندگان ما هیچ الگویی بالاتر از کربلا و امام حسین(ع) نبود.

این را شما بدانید، امام حسین(ع)، تنها امام شیعیان نیست، امام حسین، امام همه آزادگان عالم است. شما در عاشورا می‌بینید ارمنی و مسیحی‌ و زرتشتی‌ها و یهودی‌ها هم متاثر می‌شوند. در شبه قاره هند تعطیلی عمومی است و هندوها هم برای امام حسین (ع)عزاداری می کنند.

فکر نکنید روز عاشورا ۵۰ میلیون الی ۳۰۰ میلیون عزاداری می کنند. روز عاشورا یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر عزاداری می کنند. بحث شیعه نیست. امام حسین(ع) رهبر آزادگان تاریخ و عالم است و شما نمی‌دانید امام حسین چه الگویی بود؟ تاریخ کربلا چه الگویی بود؟ همه مادران شهید تا یک مقدار بهشان فشار روحی می‌آمد می گفتند زینب (س) کسی که دو پسر و برادری مثل قمر بنی هاشم و اباعبدالله الحسین برادرزاده‌هایی مثل علی اکبر، علی اصغر و عبدالله را در روز عاشورا تقدیم کرد. این زن با این همه داغ، شما ببینید عصر عاشورا چه کرد بعد از آن همه شهید. شما ببینید شب یازدهم چه کرد. در مجلس عبیدالله و یزد چه کار کرد این شیر زن.

کربلا الگوی بزرگ ما در زندگی است. در انقلاب اسلامی کربلا الگوی ما بود. در دفاع مقدس کربلا الگوی ما بود. امروز و فردا، ملتی که الگویش حسین بن علی (ع)و الگویش تاریخ عاشورا و کربلاست، هرگز خم نمی‌شود در برابر دشمن. می‌ایستد و ایستادگی و مقاومت می‌کند و خداوند هم او را پیروز می‌کند.

ایمان، هجرت، جهاد اینها را کنار هم قرار دهید، رحمت خدا می‌خواهید، از رحمت خدا بالاتر؟ رضوان خدا و رضایت حق را می‌خواهید، بهشت جاویدان الهی را می‌خواهید؟ ایمان، هجرت، جهاد و شما در جبهه جنگ هر سه را می‌دیدید. ایمان را می‌دیدید، هجرت از سراسر کشور می‌آمدند عده‌ای از خارج از کشور برای دفاع از ایران آمدند.

من سراغ دارم دانشجویان ایرانی که برای دفاع مقدس از آمریکا به ایران آمدند. خانواده ای که یک پسر داشت. پدرش به من زنگ زد و گفت پسرم آمده می‌خواهد به جبهه برود اگر می‌شود شما راضی اش کنید. من البته راضی هستم ولی یک پسر دارم. گفتم اگر او آمده برای این قصد، تو هم رضایت بده. گفت راضی هستم. گفتم اگر به این قصد آمده این فرزند امانت الهی است و رفت یک بار مجروح شد دوباره رفت و شهید شد و جهاد و ایستادگی کرد.

مظلومیت ما، حق بودن ما در دفاع مقدس و لذا همه ملت آمدند. در دفاع مقدس ما در جبهه نمی پرسیدیم که تو این جناحی یا آن جناحی؟ مسلمانی شیعه و سنی و مسیحی و زرتشتی و یهودی هستی یا نه؟ هر که آماده بود از وطن، خاک و استقلالش دفاع کند.

یک مقدار در زندگی سیاسی و افکار سیاسی باید جدا کنیم آن چیزهایی که برای ملت و کشور است. همانطور که رهبری در مورد محیط زیست فرمودند یکی از معروف‌های بزرگ ما محیط زیست است. محیط زیست را سالم نگه داریم. اگر ماشین دود می‌کند و آلودگی ایجاد می‌کند، بدانیم این دود منکر است و اگر بردم این را اصلاح کردم، این معروف است. هر کار خوب و پسندیده معروف است. هر کار زشت و ناپسند منکر است.

منکر و معروف را به معنای وسیع کلمه ببینیم. کار درست و پسندیده که به نفع جامعه و مردم است و کار ناپسند که به ضرر جامعه و مردم باشد. اگر این چنین است ما در این صحنه باید ببینیم محیط زیست می‌شود معروف و دیگر این جناح و آن جناح ندارد.

ریزگرد که نمی‌پرسد شما برای جناح راست و چپ هستید تا من می‌خواهم بیایم. آلودگی هوا که نمی‌پرسد. ما یکسری مسایل در کشور داریم که ملی است. مذاکرات ما در برابر قدرت‌های جهان یک افتخار ملی است. سرداران رشید شما دیروز در میدان جنگ در برابر دشمن ایستادند و از کشور دفاع کردند و امروز سرداران دیپلماسی شما در میدان مذاکره دارند، دفاع می‌کنند این هم جهاد است.

جهاد فقط با شمشیر نیست با زبان هم جهاد است. جهاد دنیای وسیعی دارد. با قلم هم جهاد است. اگر کسی برای نان حلال کار کرد آن هم جهاد است. پس ما آن جایی که می‌بینیم بحث، بحث ملی است و بحث کشور، استقلال، ارزش و آرمان است آنجا بحث جناح نیست.

در دفاع مقدس همه ملت ما آمدند بخاطر اینکه دفاع از کشور و استقلال بود و امام و رهبر و فرماندهی بود که مردم به او ایمان داشتند و خیلی فرق می‌کند که فرمانده ما چه کسی هست؟ یک وقت یک عالم است، یک عارف است و یک فقیه است و یک مجتهد و مورد اعتماد همه است. مبارز است و امتحان پس داده و یک وقت یک فرد عادی است.

مردم و جوانان ما در دوران دفاع مقدس خیلی‌هایشان بخاطر امام آمدند و می گفتند ما آمدیم که امام تنها نماند. امروز هم مردم ما اینچنین هستند. دارای رهبری هستند مجتهد، فقیه و شخصیتی امتحان پس داده در انقلاب و دفاع مقدس.

مقام معظم رهبری جزو اولین افرادی بود که لباس رزم پوشید و جبهه رفت. من عضو کمیسیون بودم و ایشان رییس کمیسیون دفاع بودند، ولی در زمان جنگ خیلی کم به مجلس می‌آمد. بیشتر در جبهه بود. فرماندهی که خودش در میدان جنگ رفته است.

امیرالمومنین (ع)گفت در میدان جنگ هر وقت کار به ما سخت می‌شد به پناه پیامبر(ص) می‌رفتیم. پیغمبر خودش در میدان جنگ بود.

امروز دولت و همه مردم وظیفه می‌دانند نام شهید و شهیدان را زنده نگاه دارند. شهید هر چه داشته همه زندگی اش را تقدیم حق کرده است. این تعبیر را بکنم که خداوند یک خلوتگاهی دارد که به آن خلوتگاه فقط انبیاء و اولیاء و شهیدان راه دارند، آنی که شهید می‌شود و از جان خود می‌گذرد، این گویی به هستی عالم وصل می‌شود و جاودانه می‌شود و دیگر نمی‌میرد. شهید هیچ وقت نمی‌میرد و در آن خلوتگاه حق وارد می شود و میهمان سفره خداوند می شوند. شهدای ما میهمان حق هستند و ما باید این فرهنگ شهید و شهادت و ایثار را زنده نگه داریم.

اگر دیپلمات‌های ما در مذاکره در برابر قدرت‌ها می‌ایستند به اتکا ملت بزرگ و شهیدان و خانواده شهداست. خانواده‌های شهدا، جانبازان و همه ایثارگران برکت کشور و زندگی ما هستند، این فرهنگ را زنده نگه داریم.

دولت یازدهم، هر کاری از دستش بر بیاید این را تعارف و شعاری نمی‌گویم، با افتخار این کار را انجام می‌دهیم و هر کاری که انجام دهیم و صد برابر این را هم انجام دهیم هیچ کاری نکرده‌ایم.

شما شوهرانتان، فرزندانتان، برادرانتان و عزیزانتان را دادید. اجر را فقط باید از خدا بگیرد هیچ کس قادر نیست اجر و پاداش یک شهید را به خانواده‌اش بدهد اجرش فقط برای حق است.

فقط خداوند به شما پاداش و عزت دنیا و آخرت را خواهد داد. دولت هم هر کاری بتواند بکند، وظیفه خود می‌داند.

از روز اول که برادرمان حضرت آقای شهیدی را گفتم بنیاد شهید بیایند، بهشان گفتم به دلیل اعتمادی که به شما دارم این جا هم حساس است برای ما و گفتم اگر نروی و همه وقتت را نگذاری من شب نمی‌توانم بخوابم. من می‌خواهم فرد مطمئنی آنجا باشد تا جایی که امکان است خدمت کنیم و افتخار می‌کنیم به این خدمت.

مردم ما به وجود شما و شهیدان شما افتخار می‌کنند و خاک پاک شهیدان تربت متبرک برای همه ماست. ما شک نداریم، آنها عند ربهم یرزقون هستند و آنها شاهد، ناظر و گواهند. آنجا که استقلال و عزت و مقاومت و کار خیر و پسندیده است شهید هم شهادت می‌دهد و شاهد است.

شهید شاهد است بر همه خوبی ها و اخلاق حسنه. خداوند به همه ما توفیق دهد تا بتوانیم پاسدار خون شهیدان باشیم، راه آنها را ادامه دهیم و کاری کنیم روح بلند آنها از همه ما خشنود باشد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.