عذاب الهي يا ناکارآمدي؟

(روزنامه رسالت – 1395/12/09 – شماره 8887 – صفحه 1)

رئيس جمهور در نشست مشترک کارگروه ملي مقابله با ريزگردها و شوراي اداري استانداري خوزستان مشکلات اين استان را به عذاب الهي نسبت داد و گفت: «در برخي روايات آمده اگر معروف را زير پا گذاشتيد و منکر ترويج شد، عذاب الهي نازل مي شود و برخي عذاب ها نيز همين است که ما مي بينيم.» اين اولين باري است که رئيس جمهور مشکلات پديد آمده را به دولت قبل نسبت نمي دهد و آن را به عذاب الهي و ترک امر به معروف و نهي از منکر، حواله مي دهد. اين فهم از مشکلات کشور را نمي شود تخطئه کرد، اما آيا مردم خوزستان که هشت سال در برابر هجوم بيگانگان مانند شير مقاومت کردند و از استقلال و شرف ملت ايران حمايت نمودند، مرتکب منکري شده اند که مستحق عذاب الهي باشند؟! اگر اين انگاره را درست بدانيم بايد ارتکاب منکر را به مسئولين دولتي نسبت بدهيم که در وادي «کارآمدي» گام برنمي دارند.

کارآمدي يک معروف و ناکارآمدي يک منکر است. دولت نتوانسته مشکلات مردم را به موقع تدبير کند. قطعاً رئيس جمهور از مردم انتظار ندارد که راه بيفتند به هور و صحرا بروند و فکري براي ريزگردها بکنند يا فکري براي حل مشکل آب و برق و گاز نمايند. مردم، دولت تشکيل داده و رئيس جمهور انتخاب کرده اند و از طريق مجلس به کار دولت نظارت دارند تا همين کارها را بکند. پس مردم به تکليف خود عمل کرده اند و تنها مي ماند وظيفه دولت! دولت همين کارهايي را که الآن مي کند، مي توانست دو يا سه سال پيش انجام دهد. حد اقل رئيس جمهور در همان کوران حادثه ريزگردها و قطع آب و برق و گاز به اهواز مي رفت و با آنها همدردي مي کرد. اين کمترين کار بود، نه اينکه دو هفته بعد برود و با چنين سخناني نمک روي زخم مردم بپاشد!

دولت بايد با استفاده از استعداد عظيم علمي و دانشگاهي که در مجموعه استان خوزستان به ويژه دانشگاه چمران وجود دارد، راه حل هاي علمي براي رفع مشکل ريزگردها پيدا مي کرد، از تمام ظرفيت دولت و حتي نيروهاي مردمي و بسيجي براي جلوگيري از ظهور بحران هايي از اين دست بهره مي برد. شرط بهره وري از همه ظرفيت ها تحرک لازم و مديريت جهادي است. دولت بايد استعداد پذيرش نقدهاي مشفقانه را هم داشته باشد تا بتواند راه حل هاي بهتري براي مشکلات پيدا کند. مسير کارآمدي از اعتنا به نقدها مي گذرد.

رئيس جمهور محترم همچنين در جمع مجريان برگزاري انتخابات 96 گفته است: «قهر طبيعت نتيجه ظلم ماست.» بايد ديد چه کسي مرتکب اين ظلم شده است؟ مردم که به اين دولت رأي دادند، با اين دولت همراهي مي کنند. پس نمي توان مردم را به ارتکاب ظلم، متهم کرد. اگر هم خداي ناکرده ظلم از سوي دولت است بايد پرسيد چرا دولت اين ظلم (بخوانيد ناکارآمدي) را مرتکب شده است؟

رئيس جمهور همچنين گفته است: «دولت به قول هايي که به مردم داد، عمل کرد.» رئيس دولت در ايام انتخابات و پس از آن حد اقل 159 وعده اقتصادي داده است. به کدام يک از آنها عمل کرده است؟ مردم مشکل معيشتي دارند. مراجع، نخبگان و منتقدين با زبان نصح، اين مشکل را بيان مي کنند اما پاسخي جز بي مهري نمي شنوند. رئيس جمهور در همين ديدار گفته است: «براي انتقاد از دولت، اعتماد عمومي را زير سؤال مي برند. اين خيانت به کشور و نظام است.» آيا اين منصفانه است که منتقدين را متهم به خيانت کنيم و سلب اعتماد عمومي دولت را که نتيجه ناکارآمدي آن است به نقد منتقدين نسبت دهيم؟!

چرا بايد آيين گفتگو و حريم نقد و نقادي را آغشته به حرف هايي کنيم که از ميان آن راه حلي براي رفع مشکلات مردم درنيايد و همه چيز را از زاويه مسائل سياسي نگاه کنيم؟ چرا بايد هر روز از دستاوردهاي برجام سخن گفته شود در حالي که مسئولين ديپلماسي و اقتصادي کشور بارها اعتراف کرده اند؛ «تقريباً هيچ» بوده است، آن هم در شرايطي که دولت فراتر از تعهدات خود در برجام، بدون هيچ دليلي عمل کرده است؟

تکاليف اساسي دولت در حوزه فرهنگي و اجتماعي روي زمين مانده است. در حوزه سياست خارجي قرار بود ايران هراسي و تهديدات را با نرمش در برابر غرب برطرف کنيم، اما نه تنها تهديدات رفع نشده بلکه دولت هاي کوچکي که در همين اطراف ايران هستند و جرأت نفس کشيدن را هم نداشتند، اکنون براي ما شاخ و شانه مي کشند!کاربلدي و کارآمدي حرف اول و آخر دولت براي پاسخگويي به مطالبات مردم است. فقدان اين گوهر الهي را با عذاب الهي، اشتباه نگيريم. طي چهار دهه گذشته امدادهاي الهي به اين ملت و

دولت هايي که سر کار آمدند بر کسي پوشيده نيست. اگر اين امدادها نبود، انقلاب اسلامي در همان روزهاي نخستين با انواع توطئه هاي داخلي و خارجي ساقط شده بود. خداوند، دولت و ملتي را که احياي احکام الهي در مناسبات اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي خود را از اهداف و آرمان هايش مي داند، به عذاب دچار نمي کند.ديروز رئيس جمهور در نخستين مجمع ملي سلامت، يک واژه موهن به واژگان قبلي خود در اهانت به منتقدين افزود و آنها را متهم به داشتن «آلزايمر سياسي» کرد و در اين نشست، نگاه و نقد رسانه ملي به کارکرد دولت در حوزه اقتصادي را نيز مورد تمسخر قرار داد.رئيس جمهور از نشست هايي از اين دست که آنها را به منزله شروع تبليغات رياست جمهوري مي توان تلقي کرد، براي پاسخگويي به نقدها استفاده نمي کند. تمسخر منتقدين و متلک گويي به اين و آن، براي وي رأي نمي شود. اگر هم بشود نمي توان نام رأي حلال بر آن گذاشت.

http://www.resalat-news.com/Fa/?code=253132

ش.د9504109