نزدیک به سه دهه از غم بارترین ایام تاریخ انقلاب اسلامی می گذرد. 14 خرداد 68 غروب دنیاییِ ابرمردی از تبار انبیای الهی بود. مردی که در قامت امامت امت در دوران حاکمیت ده ساله اش، پرچم اسلام خواهی و حق طلبی را برافراشت. اسلام را زنده کرد. خدا باوری را در نهاد یک ملت به ودیعت نهاد. حس استقلال و عزت اسلامی را در وجود ملت ایران به بار نشاند و امید به تحقق وعده های الهی را در چشمان حیرت زده مردم این سرزمین نشاند. ابرقدرت های مستکبر را تحقیر کرد و هیمنه پوشالی آنها را به رُخ جهانیان کشید و وراثت مستضعفان را از لابلای آیات مهجور مانده قرآن به صحنه اجتماع آورد. وقتی خدا این مرد الهی را از میان دست های نیایش ما بیرون کشید و او با ضمیری آرام و قلبی مطمئن به سوی معبود پر کشید خداوند بر ما منت نهاد و ذخیره ای دیگر از میان این امت برای پیشوایی انقلاب اسلامی به ما ارزانی داشت. بولهب ها دیدند که نور مصطفی با ماست و غروب غیرت ما را کسی نخواهد دید. خامنه ای بمانند خمینی، همچون حجت موجه م، عَلَم برافراشت و کشتی انقلاب اسلامی را در دنیای پرتلاطم امروز به سلامت به ساحل آرامش هدایت نمود. انگشت اشارات نورانی او دراُفُق الهام گرفته از منظومه فکری امام عظیم الشأن، نقشه راه امت مسلمان در مسیر تحقق اهداف والای انقلاب اسلامی است. گفتمان انقلاب اسلامی به برکت رهبری های بی بدیل امام خمینی و هدایت های حکیمانه مقام معظم رهبری مرزبندی های متعارف نظام بین الملل را در نوردیده، منشأ تحولات عظیم در جهان گشته و بارقه امید را در میان ملت های مسلمان و مستضعف به ارمغان آورده است. انقلاب اسلامی پرچمدار حمایت از مستضعفان گشته و روحیه استکبارستیزی و مجاهدت فی سبیل ا... به برکت خون های پاک شهیدان، الهام بخش جنبش ها و انقلاب های آزادی بخش ملت ها در گوشه و کنار جهان گردیده است. و امروز وظیفه ما بس سنگین است. همچون همیشه بر پیمان خویش پایبندیم. پیمان ما با انقلاب خمینی و آرمان های جاودانه او و میثاق ما با مقام ولایت امر انقلاب اسلامی هرگز و هیچ گاه گسستنی نیست. به امید آنکه عصر خمینی با امامت ولی امرمسلمین به عصر مهدوی پیوند یابد. انشاءالله
