حامیان این گروه‌ها و عناصر تروریستی باید بدانند که ملت بزرگ ایران از هرکه و هرچه بگذرد، از خون جوانان و فرزندان این ملک و بوم نخواهد گذشت و در زمان و مکانی مناسب، انتقام این خون‌های بی‌گناه را خواهد ستاند. ​حمله تروریستی صبح شنبه در اهواز، آزمون و سنگ محک مناسبی است برای سنجش میزان صداقت یا خباثت مدعیان حقوق بشر بخصوص در دنیای غرب و البته میزان حسن همجواری از سوی کشورهای همسایه خصوصاً کشورهای عرب منطقه خلیج فارس. سکوت یا نمک پاشیدن به زخم این حادثه خونین، از سوی این کشورها، در محاسبات ملت بزرگ ایران مورد توجه قرار می‌گیرد و حامیان و عاملان این حادثه تلخ و کشورهایی که با برخورد مزورانه و ریاکارانه، یکی به نعل و یکی به میخ می‌زنند؛ باید پاسخگوی این رفتار خویش باشند.

​در این میان اظهارات سخیف، ضدانسانی و بی‌شرمانه مشاور ولیعهد امارات، که با وقاحتی وصف ناشدنی این حمله تروریستی را اقدام نظامی و مشروع قلمداد کرده و با جسارتی فراتر از قد و قواره اش، از گسترش جنگ در کشورمان سخن بر زبان رانده؛ مصداق عینی حمایت رسمی و علنی رژیم حاکم بر این کشور از تروریسم تلقی می‌شود که در فرصت مقتضی سزای آن را خواهد دید.

رژیم قرون وسطایی امارات، که از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون با‌وجود بهره‌های فراوان مالی و اقتصادی از قبل تعامل با جمهوری اسلامی، همواره درحال توطئه و خباثت علیه ملت بزرگ ایران بوده است، حال جسارت و دنائت را به جایی رسانده که علناً از جنگ و گسترش جنگ سخن می‌گوید.

اگر کمترین عقلانیت و تدبیری درمیان مسئولان این کشور وجود داشته باشد، ضمن بستن دهان یاوه گویان، از سنگ‌اندازی اجتناب می‌کند. چرا که گفته اند: آنکه در کاخ شیشه‌ای نشسته، سنگ نمی‌اندازد.

تعبیر زیبای قرآنی این است که سست‌ترین خانه، خانه عنکبوت است: وَاِنَّ اَوْهَنَ الْبُیوتِ لَبَیتُ الْعَنکبُوتِ لَوْ کانُواْ یعْلَمُون

مهر