علی شیرازی
شیطان در غل و زنجیر گرفتار است. سفره الهی را گستردهاند. دشمن بشریت اسیر شده، تا اسیران هوای نفس، قدرت رهایی از چنگال پلیدترین رسوای تاریخ را بیابند.
همزمان با حلول رمضان، طلوع خورشید مهر، عاشقان علم را به پای تخته رشد علمی فراخوانده است. تقارن کلاسهای توسعه علمی و معنوی، و همراهی رمضان و مهر، نوید زیباتری را برای آینده کشور و دانشپژوهان ترسیم میکند.
شیطان در بند است و اشرافی بر طالبان علم و معنویت ندارد. در این دو آغاز، با ارادهای قوی میتوان با گامهای بلندتری به اوج قلههای بزرگی پا نهاد و تا بدان جا رفت که بر تحیر جهانیان افزود و دیگر بار عظمت ایران اسلامی را به نمایش گذاشت.
آن روز که دشمنترین دشمنان ما در کالبد «صدام» دمیدند تا با راهاندازی جنگی خانمانسوز، بساط ایران و ایرانی را برچیند، چه کسانی گمان میبردند که ایمان ایرانی بر مدرنترین تجهیزات و تسلیحات غالب میشود و علم ایران در روزگاری نه چندان دور تا بدان جا پیش میرود و افق مطلوبی را ترسیم میکند که رییسجمهور آمریکا نیز ناخواسته مهارت فنی ایرانیان را بستاید. (1)
یقیناً «رمضان» در حماسهآفرینی دیروز و امروز نقش اساسی دارد. در دوران دفاع مقدس، فرزندان رمضان یعنی عاشقان معنویت و عبودیت، جاده فتح را هموار نمودند. امروز نیز همانان، یعنی مجاهدان خودباور، گره مشکلات علمی کشور را باز کردند و قدرت هستهای ایران را به نمایش گذاردند.
دیروز کسی هراسی از ناکامی و یا احتمال پیروزی دشمن نداشت. در میدانهای بزرگ علمی کشور نیز مجاهدان شجاع، قلههای عظمت را فتح کردند و نام ایران اسلامی را در جهان طنینانداز نمودند.
مهر است و رمضان و هفته دفاع مقدس! از مهر، علم میجوشد و از رمضان، «معنویت»، و دوران دفاع، یادآور حماسههای مجاهدانی بزرگ در میدان علم و معنویت و مجاهدت است. اگر کلاسهای مهر و رمضان، همراه با یاد مجاهدانی، چونان خرزای و زینالدین و همت و باکری و میثمی و فلاحی و بابایی و شیرودی و کلاهدوز و کریمی شود و سیر عشق به پروردگار را برای دانشپژوهان این کلاسها در پای تختهِ تدریس به نوشتار حقیقی مبدل سازد و عمل گفتار و نوشتار را چون دیروز، همراه نماید، از این سیر، مسافرانی پا در مسیر میگذارند که از ورود به هیچ میدانی نمیهراسند.
راز پیروزی ایران و ایرانی در همین گفتار و نوشتار است. مقام معظم رهبری نیز در دیدار با نخبگان جوان، وارثان مجاهدان دیروز و فرزندان رمضان، در آستانه هفته دفاع مقدس و مهر و رمضان، با همین نگاه میفرمایند: «از ناکامینترسید، وارد میدانهای بزرگ علمیشوید.»
رشد علمی، رشد معنوی، الگوگیری از حماسههای دلاورمردان عرصه عشق به امیران و سرداران بزرگ اسلام در دوران دفاع مقدس، ما را به همان عرصه راهنمایی میکند.
ترس را باید ریخت. امید و شجاعت، عامل حرکت ماست. شجاعت ایرانی، سران استکبار و رییس کاخ سفید را مجبور به ستایش از مهارت ایرانی کرده است. همین اراده و عوامل، در آیندهای نه چندان دور، فتح در میدانهای بزرگ علمی را برای ما ترسیم میکند.
ایرانی میتواند. چون میتواند، مقام معظم رهبری نیز به او دستور ورود به میدانهای بزرگتر را میدهد. علت هم روشن است: ایمان میتواند، دین میتواند، ایرانی چون متکی به خداست، میتواند، جمهوری اسلامی میتواند.
در جنگ نخست ایران و روسیه، در سالهای 1176 تا 1186، عهدنامه ذلتبار گلستان بر ایران تحمیل، و بخشی از پیکر ایران جدا شد.
در دومین جنگ، در سالهای 1199 تا 1201، عهدنامه ننگین ترکمنچای بر اوراق نقش بست که افزون بر جداسازی بخش دیگری از شمال ایران، حق کشتیرانی ایران در دریای خزر سلب گردید و حق قضاوت کنسولی و پنج میلیون غرامت به روسیه داده شد.
در سال 1221، طی عهدنامۀ دوم ارزروم که به دنبال در آستانه جنگ قرار گرفتن دولتهای عثمانی و ایران و پس از چهار سال مذاکره با میانجیگری دولتهای استعماری انگلیس و روس به امضای دو دولت رسید، تمامی ولایت سلیمانیه به دولت عثمانی واگذار گردید.
براساس عهدنامهای که سال1236 در پاریس، میان ایران و انگلیس منعقد گردید، هرات از ایران جدا شد و ایران، افغانستان را به رسمیت شناخت.
در سال 1289 در جریان انعقاد پروتکل اسلامبول و دخالت روس و انگلیس، حدود هفتصد مایل از مناطق نفتخیز ایران در شمال و جنوب قصر شیرین به دولت عثمانی واگذار شد.
در سال 1349 با ادامه سیاست استعماری انگلستان، ایران از حق مالکیت خود نسبت به بحرین صرفنظر کرد تا مالکیت مجدد خویش را بر جزایر سهگانه ایرانی خلیج فارس که در قیمومیت انگلیس بود، به دست آورد.
در سال 1357 جمهوری اسلامی ایران مستقر شد. از سال1359 تا 1367، هشت سال جنگی خانمانسوز بر ایران تحمیل گردید. فرزندان رمضان با اتکال به خداوند، حماسهای آفریدند که نتیجه آن عقبنشینی دشمن از سرزمینهای اشغالی و بازپسگیری همه مناطق اشغالی بود. نه تنها یک وجب از خاک ایران واگذار نشد، بلکه صدام به عنوان آغازگر جنگ و متجاوز معرفی گردید و دچار عواقبی شد و حزب بعث در منجلابی گرفتار آمد که دنیا به عظمت ایران اسلامی «آفرین» گفت!
ایرانی میتواند. یعنی ایمان و شجاعت و معنویت و خداترسی و امید میتواند. جمهوری اسلامی و مردان آن و حامیان نظام دینی میتوانند.
عامل عظمت و بقاء ما، همینهاست. در کلاسهای رمضان و مهر و هفته دفاع مقدس، این درس را مرور کنیم و تصمیم بگیریم که از ناکامینترسیم و وارد میدانهای بزرگ علمی شویم. تجربه جمهوری اسلامی ایران این را ثابت کرده است؛ هر کجا که نترسیدهایم، پیروز میدان بودهایم. حکومت پادشاهان، عرصه ترس و وحشت است. اما مؤمنان چون به خدا و قیامت و غیب و امداد الهی اعتقاد دارند، این اعتقاد، آنان را استوار و مقاوم میسازد و شجاعت آنان، آنها را به قلههای پیروزی میرساند. از فرصت رمضان بهره گیریم تا راه را با سرعت بیشتری طی کنیم.
شیطان در غل و زنجیر گرفتار است. فرصت مناسبی برای تصمیمگیری است. ارادهمان را قویتری کنیم. عزمهایمان را جزم کنیم. با نام خدا پیش برویم که آینده از آن ماست و استکبار و حامیانش، روز به روز رسواتر و ضعیفتر میشوند.
منتظر بمانید تا آینده زیباتر جمهوری اسلامی، همه دشمنان بشریت و دین را به تحسین عظمت ایران اسلامی وادارد.