رستم قاسمی، وزیر سابق نفت در خصوص قراردادهای نفتی اخیر بیان داشت: بارها نظرات خود را درباره این قراردادها اعلام کرده ام. بعد از اینکه رهبرمعظم انقلاب ملاحظاتی را در خصوص این قراردادها اعلام کردند و 15 شرط ایشان درباره این قرارداد‌ها منتشر شد، انتظار می‌رفت این قرارداد‌ها اصلاح شود. امیدواریم قبل از اینکه دولت از این قراردادها استفاده کند، همه ملاحظات رهبرمعظم انقلاب را در زمینه قراردادها لحاظ کند.

* با توجه به اینکه سه ماه از ابلاغ برنامه ششم توسعه می‌گذرد، به نظرمی‌رسد با ابلاغ نکردن این برنامه از سوی دولت، در واقع دولتمردان ما اعتقادی به اجرای این برنامه نداشته باشند، نظر شما در این زمینه چیست؟

عبدالرضا مصری: قانون سازوکار مشخصی دارد؛ یعنی اگر دولت و رئیس‌جمهور هم ابلاغ نکنند، با امضای رئیس مجلس ابلاغ خواهد شد. قانون به محض اینکه به تأیید شورای نگهبان می‌رسد، برای همه دستگاه‌ها لازم‌الاجراست و چه موافق آن باشند و چه مخالف، باید مطیع قانون باشند و قانون را رعایت کنند. هر دستگاهی مغایر با برنامه ششم اقدامی کند، قطعاً مورد پیگیری دستگاه‌های نظارتی قرار خواهد گرفت. البته ما اعتقادی به این رویه‌ها نداریم و علاقه‌مند هستیم همه چیز در فضای تعامل و دوستی انجام شود. در حقیقت، به مشکلات اصلی مردم برسیم تا پای این بحث‌ها باشیم و کشمکش‌های سیاسی پیش بیاید. ما معتقدیم با تعامل و همکاری دولت این قانون به سرانجام رسیده است؛ زیرا در تمام جلسات علنی و غیر علنی کمیسیون تلفیق شاید بیشتر از 15 نماینده دولت در رشته‌های مختلف حضور داشتند و از این قانون دفاع کردند تا به تصویب رسید و در حال حاضر برای همه، چه کسی علاقه‌مند باشد و چه نباشد، باید این قانون را اجرا کند.

محمد فیضی: مگر دولت می‌تواند اعتقاد نداشته باشد؛ آنها به اجرای برنامه ششم توسعه موظفند. درست است که هنوز ابلاغ نکرده‌اند و من فکر می‌کنم درگیر مسائل انتخاباتی بودند. توصیه می‌کنیم هر چه زودتر این برنامه را ابلاغ کنند و ان‌شاءالله با توجه و دقت برنامه ششم توسعه در همه جوانب به خوبی اجرا شود.

* برنامه ششم توسعه به تصویب رسیده است؛ هر چند دولت هیچ تلاشی برای رفع تناقض‌ها و کاستی‌های آن نکرده است. به نظر شما علت این امر چیست؟

عبدالرضا مصری: لایحه قانون برنامه با یک سال تأخیر از دولت به مجلس رسید و عملاً قانون برنامه در حالی که پنج ساله بود، شش ساله شد. این تأخیر به دلیل دیدگاهی بود که دولت داشت. دولت معتقد بود برنامه را باید خودش تهیه کند و اگر برای اجرای آن برنامه احکامی نیاز دارد، آنها را از مجلس تقاضا کند که قانون بشوند؛ در صورتی که سیاق برنامه‌نویسی در کشور به طور کل برنامه‌ای بوده است. حتی آقای رئیس‌جمهور که چهار دوره در مجلس بودند و عضو همین کمیسیون و نایب‌رئیس مجلس بودند، زمانی که بر این امور نظارت داشتند می‌دانند که قوانین برنامه‌ها به همین روال و سیاق در مجلس تصویب شده است. مجلس هم در این دوره مطابق پنج برنامه گذشته، برنامه ششم را ابتدا در کمیسیون‌ها و کمیته‌های تخصصی تلفیق و سپس در صحن علنی به همان رویه گذشته دنبال کرد؛ از این رو از نظر مبانی اصلی، آیین‌نامه دقیقاً رعایت شده و بعد هم به تأیید شورای نگهبان رسیده و الآن قانون شده و لازم‌الاجراست. هر قانونی که در کشور تصویب بشود و مغایر قانون برنامه باشد، برابر آیین‌نامه دوسوم رأی می‌خواهد که این میزان آرا در مجلس به سختی صورت می‌گیرد؛ به این ترتیب لذا این قانون چه بخواهیم و چه نخواهیم بر مبنای نظارت مجلس در دیگر قوا لازم‌الاجراست.

محمد فیضی: بدانید هر یک از برنامه‌های دولت ابتدا به کمیسیون تلفیق مجلس می‌رسد. چندی است که کمیسیون تلفیق شکل گرفته است؛ به این ترتیب، نمایندگان دولت حاضر شدند و قانون برنامه ششم توسعه به تصویب رسید. انتظار من این است که به زودی دولت، این قانون برنامه ششم توسعه را به دستگاه‌های مربوطه ابلاغ کند و ان‌شاءالله شاهد تقسیم‌بندی بودجه‌های سالیانه براساس این مواد قانون در سال‌های آینده باشیم.

* به نظر شما اجرا نکردن این برنامه چه پیامدهایی دارد؟

عبدالرضا مصری: نمی‌تواند این برنامه اجرا نشود، چون قانون است و اگر کسانی اجرا نکنند، برابر آن چیزی که در نظارت آمده، چه در دیوان محاسبات کشور و چه دیگر دستگاه‌های نظارتی و خود مجلس به یقین با اهرم نظارتی مجلس مواجه خواهد شد. بنده معتقدم در اوضاع حساس امروز، کشور به تعامل قوای مختلف نیاز دارد و نباید دشمنی‌ها به داخل کشیده بشود؛ چرا که دشمن خارج از مرزهای ماست. ما نیازمند همکاری، همفکری و گذشت در حوزه‌های داخل کشور هستیم تا بتوانیم برنامه‌ها را پیش ببریم و قانون‌ها را به مرحله اجرا برسانیم.

محمد فیضی پاسخی به این پرسش نداد.

* همان‌طور که می‌دانید رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیرشان تأکید بسیاری بر اجرای مناسب برنامه ششم توسعه داشته‌اند، به نظر شما چه رویکرد و نگرشی باید در دستور کار قرار گیرد تا دولت برنامه ششم را به نحو شایسته‌ای اجرا کند؟

عبدالرضا مصری: ممکن است ساکنان یک خیابانی علاقه و اعتقادی به یک طرفه شدن آن خیابان نداشته باشند، یا اگر یک طرفه بوده اعتقادی به دو طرفه شدن نداشته باشند، ولی از نظر فنی وقتی که کارها انجام شد و یک چراغ یا تابلو نصب شد، دیگر علاقه نداشته باشیم هم مهم نیست، هر کس از آن خط عبور کند جریمه می‌شود و اگر جریمه‌ها بالا رفت ماشین او توقیف می‌شود. ما در قوانین جاری کشور هم همین مسیرها را داریم؛ یعنی رئیس‌جمهور در مقام مسئول اجرایی کشور وقتی برای مراسم تحلیف به مجلس می‌آید مقید می‌شود برابر قسمی که یاد می‌کند قانون اساسی را انجام بدهد و می‌دانید که قوانین برنامه متأثر از قانون اساسی کشور ماست؛ لذا من نمی‌توانم مسئول اجرایی کشور یا نماینده مجلس باشم و بگویم من قوانین مجلس را قبول ندارم. یک زمانی اولین رئیس‌جمهور کشور همین مباحث را شروع کرد و حضرت امام(ره) فرمودند، شما نگویید قانون را قبول ندارید، قانون شما را قبول ندارد. من فکر می‌کنم دولت در شرایط فعلی که وضعیت برجام با بدعهدی دشمن همان‌طوری که حضرت آقا فرموده بودند دشمن ما عهدشکن است و به اصول اخلاقی پایبندی ندارد، باید با اتکا به قانون برنامه به ویژه اقتصاد مقاومتی نکاتی که حضرت آقا درباره اقتصاد مقاومتی فرمودند رعایت بشود، به فکر حل مشکل مردم باشند؛ چرا که این کشمکش‌های بی‌خودی هیچ سودی برای کشور ندارد.

محمد فیضی: اگر قرار باشد برنامه خوب اجرا شود، باید به صورت عملیاتی در بودجه آورده شود. به نظر من این برنامه که الان ابلاغ خواهد شد بخش‌های مختلف آن باید بر روی پیش‌بینی بودجه سال 97 به بعد تأثیر بگذارد و اصلاً مبنای بودجه‌ریزی در کشور همین برنامه ششم توسعه باشد. خوشبختانه مطالب خوبی در آن دیده شده که ان‌شاءالله در اجرا هم شاهد تحول آن خواهیم بود.

   دکتر یدالله جوانی/  به دنبال توصیه رهبر معظم انقلاب به هسته‌های فکری‌ـ فرهنگی در سراسر کشور مبنی بر انجام کارهای فرهنگی به صورت مستقل و به اصطلاح به صورت «آتش به اختیار»، جریان‌های غیر انقلابی، معاند و ضد انقلاب تلاش کردند این توصیه را نوعی قانون‌گریزی تفسیر کنند. عبارت شلیک به قانون با دستور «آتش به اختیار»، به صورت صریح یا به صورت کنایه‌ای، جوهره بسیاری از تحلیل‌ها و تفسیرهای شبکه‌های ماهواره‌ای، نیروهای ضد انقلاب و متأسفانه برخی رسانه‌های داخلی وابسته به جریان‌های داخلی و حتی حاضر در قدرت بود که با هیاهو و سروصدای فراوان ارائه شد.

این نوع تحلیل‌ها، تفسیرها و موضع‌گیری‌های مغرضانه برای به چالش کشیدن نظام و نیروهای انقلابی به بهانه واژه «آتش به اختیار» برای کارهای فرهنگی، در حالی انجام می‌گرفت که نیروهای ارزشی و انقلابی در تبیین و تشریح‌های خود از این توصیه، بر انجام کار در چارچوب‌های قانونی و رعایت مقررات تأکید کرده و همگان را از انجام کارهای سلبی و برخلاف قانون برحذر می‌داشتند. در واقع، با بررسی تحلیل‌های نیروهای اصلی ارزشی و رسانه‌های جبهه انقلاب، می‌توان گفت در نقطه مقابل جریان‌های غیر انقلابی و معاندان که «آتش به اختیار» را، رفتاری غیر قانونی و هنجارشکن معرفی کرده، آنان بر روی ضابطه‌مند بودن کار فرهنگی به صورت ایجابی با هدف تحکیم گفتمان انقلاب اسلامی در جامعه تأکید داشتند. اصرار جریان‌های مقابل جریان مؤمن انقلابی بر اینکه عمل براساس اصل «آتش به اختیار» به معنای عمل برخلاف قانون است و نوعی مقابله با دستگاه‌های رسمی کشور به شمار می‌آید، نشان داد که آنان به دنبال بهره‌برداری سیاسی از این واژه و به چالش کشاندن نیروهای انقلابی و منزوی کردن این نیروها در جامعه هستند. از خصوصیات جریان غیر انقلابی غربگرا در سال‌های اخیر در کشور، متهم کردن نیروهای انقلابی به قانون‌شکنی، هنجارشکنی و پایبند نبودن به حقوق مردم است؛ البته این نوع رفتار از سوی این جریان در حالی انجام می‌گیرد که این جریان در سال 88، در مقابل آرای مردم و قانون به صورت تمام قد ایستاد و با ایجاد اغتشاش و ناآرامی به مدت هشت ماه، خسارت‌های فراوان معنوی و مادی بر کشور، مردم و انقلاب و نظام اسلامی وارد کرد. حال این جریان به بهانه توصیه رهبر معظم انقلاب برای کار فرهنگی به صورت «آتش به اختیار» به دلیل اختلال‌های پدید آمده در برخی از دستگاه‌ها و قرارگاه‌های فرهنگی رسمی کشور، سنگ قانون‌گرایی به سینه زده، این عمل را قانون‌گریزی و هنجارشکنی توصیف می‌کند. رهبر فرزانه انقلاب برای جلوگیری از این نوع سوءاستفاده‌ها و برخوردهای غیر منصفانه و خلاف اخلاق، در خطبه‌های نماز عید فطر، با تشریح دلایل و چرایی موضوع «آتش به اختیار»، مختصات کار فرهنگی براساس اصل «آتش به اختیار» را به ویژه از نظر رعایت قانون مورد تأکید قرار داده و فرموده‌اند: «از جمله کارهای مهم، کارهای فرهنگی است؛ ما خُلل و فُرج فرهنگی زیاد داریم؛ جاهایی که نفوذگاه دشمن است از لحاظ فرهنگی، بسیار است؛ این را هم مجموعه‌های مسئول دولتی، هم مجموعه‌های گسترده عظیم مردمی موظفند که انجام بدهند. «آتش به اختیار» به معنی کار فرهنگی خودجوش و تمیز است؛ آنچه ما گفتیم معنایش این است که در تمام کشور، جوان‌ها و صاحبان اندیشه و فکر، صاحبان همت، خودشان با ابتکار خودشان، کار را ـ کارهای فرهنگی را ـ پیش ببرند. منافذ فرهنگی را بشناسند و در مقابل آنها، کار را انجام بدهند؛ آتش به اختیار، به معنای بی‌قانونی و فحاشی و طلبکار کردن مدّعیان پوچ‌اندیش و مدیون کردن جریان انقلابی کشور نیست. نیروهای انقلابی بیش از همه باید مراقب نظم کشور، مراقب آرامش کشور، مراقب عدم سوءاستفاده دشمنان از وضعیت کشور، و مراقب حفظ قوانین [باشند]، این مراقبت‌ها در درجه اول متوجه نیروهای انقلاب است که دلسوزند؛ علاقه‌مندند و مایلند که کشور به سمت هدف‌های خود حرکت بکند.»

تأمل در بیانات رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی درباره معنای «آتش به اختیار»، نشان می‌دهد معظم‌له بیش از همه بر رعایت قانون، رعایت موازین و مقررات، حفظ آرامش و ثبات کشور تأکید دارند. «آتش به اختیار» در حوزه فرهنگی، نیاز زمانه است که این نیاز ناشی از سه موضوع است: 1ـ تهاجم شدید فرهنگی دشمن با وجود منافذ نفوذ فراوان فرهنگی در کشور؛ 2ـ ناکارآمدی و اختلال‌های قابل توجه در دستگاه‌های فرهنگی رسمی؛3ـ وجود ظرفیت‌های گسترده مردمی برای انجام کارهای مستقل فرهنگی در کشور.

بدیهی است که فعال شدن مردم و به ویژه جوانان مؤمن انقلابی برای انجام کارهای مستقل فرهنگی، نه تنها با قانون منافات ندارد؛ بلکه باید در بستر قانون باشد.

 نماد استبداد

رسول منتجب‌نیا، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی یکی از مخالفان ادامه کار شورای عالی سیاست‌گذاری است. او معتقد است: «تفکر رهبری اصلاحات یک تفکر ارتجاعی، استبدادی و فردگرایی است و شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاحات باید تا زمان انتخابات مجلس یازدهم با طور رسمی منحل شود.» این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تحزب‌گرایی را بهترین راه برای ادامه مسیر اصلاح‌طلبان می‌داند و معتقد است: «شورای عالی سیاست‌گذاری نمودی از یک نوع استبداد رأی و فردگرایی است و اختلافات در انتخابات هیئت رئیسه مجلس هم میوه تلخ شورای عالی بوده است.» او افزون بر این، رهبری شخصی جریان اصلاحات را قبول ندارد و می‌گوید: «چپ‌گرایان باید دیگر دست از فردگرایی بردارند و سراغ خرد جمعی و جمع‌گرایی بروند که در قالب تحزب معنا و مفهوم پیدا می‌کند.»

اگر سپاه نبود

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمجتبی میردامادی در خطبه‌های نماز جمعه اصفهان اظهار داشت: «نیروهای مسلح ما تنها قدرت‌شان در اسلحه نیست؛ اینها ایمان و تقوا دارند، آنهایی که می‌گویند «سپاه نه» بدانند اگر سپاه نبود ایران نبود. بفهمید و حرف بزنید؛ اینکه بگویند سپاه و بسیج در مسائل اقتصادی وارد نشود، کاری است که آمریکا می‌خواهد، آنها به دنبال این هستند تا آدم‌های بی‌عرضه را به سمت ما فرستاده تا در اقتصاد کار کنند.»

تعیین تکلیف

الیاس نادران، نماینده پیشین مجلس در توئیتر خود نوشت: «اعتدالی‌ها و آنهایی که به دنبال آشتی ملی هستند، باید تکلیف خود را با تندروهای اصلاح‌طلب مشخص کنند. گویا این خودسران همان مسیر آشوب 88 را می‌روند.»

اعتراف به نفوذ ایران

مايک پومپئو، رئیس سازمان سيا در مصاحبه‌اي با شبکه خبري «ام‌اس‌ان‌بي‌سي» مدعي شد: «امروز ما شاهد نفوذ بيش از اندازه ايران هستيم؛ نفوذي که از شش يا هفت سال گذشته بسيار بيشتر شده است.»

توقف در انتخابات

محمد دهقان، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفت: آقای رئیس‌جمهور به جای اینکه پاسخ عملکرد خود در این چند سال را بدهد و اقدامی برای حل مشکلات کشور داشته باشد شروع به بد و بیراه گفتن به دیگران کرده است در حالی که  از مسئولان کشور و شخص آقای روحانی انتظار می‌رود که در آن زمان متوقف نباشند و با عبور از از انتخابات، به مسائل اصلی کشور بپردازند.

عاشق تحریم ایران!

نماينده آمريکا در سازمان ملل متحد در پاسخ به پرسشی مبنی بر  اينکه واشنگتن چه اقداماتي براي جلوگيري از نقض قطعنامه شوراي امنيت توسط ايران در دستور کار دارد، گفت: عاشق تحريم ايران هستيم.

جنگ نرم واقعی است

علی علیزاده، تحلیلگر سیاسی که اغلب در شبکه BBC فارسی به عنوان کارشناس حضور پیدا می‌کرد، پس از حمایتش از حزب‌الله لبنان و توئیت های حمایتی‌اش از جمهوری اسلامی مورد هجمه مدعیان آزادی بیان در غرب قرار گرفته است. علیزاده در آخرین پست توئیتری اش از حذف مطلبش در فیس‌بوک و برائت BBC از همکاری وی با این شبکه خبر داد. وی در این باره نوشت: «بسیج سایبری با ٣١٢٢ریتوییت(بازنشر)، برائت رسمی BBC از همکاری و حالا حذف پست حزب‌الله‌ام از فیسبوک. سال‌ها گفته‌اند جنگ‌نرم توهم است اما واقعی است.»

 منصوره خداوردی/ لبخند نیروهای مردمی عراق، ایستاده در برابر مسجد «النوری» موصل، همان مسجدی که ابوبکر بغدادی، سرکرده گروه تروریستی تکفیری داعش در آن اعلام خلافت کرد و بار دیگر دست بالای گفتمان مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان را نشان داد. موصل، دومین شهر بزرگ عراق از نظر وسعت، جمعیت و اهمیت اقتصادی پس از 37 ماه دوباره به کشور عراق بازگشت و تمام سناریوها و هزینه‌های مثلث، سعودی، صهیونیستی، آمریکایی را نقش بر آب کرد و آرزوهای دشمنان ملت منطقه را بر باد داد. اما چه عواملی این پیروزی بزرگ مردم عراق در برابر تروریست‌ها را رقم زد؟

از جمله عوامل این پیروزی را می‌توان تبعیت از مرجعیت دینی در عراق دانست که سهم بزرگی در تحقق این پیروزی بزرگ داشت؛ چنانچه حیدرالعبادی، نخست‌وزیر عراق نیز در پیام خود به مناسبت آزادسازی موصل از حمایت‌های گسترده آیت‌الله سیدعلی سیستانی، مرجع عالی‌قدر شیعیان این کشور از ارتش عراق به‌ویژه در آزادسازی موصل، قدردانی کرد و گفت: «این موضع تاریخی مرجعیت دینی در ادامه مواضع ایشان در دفاع از عراق و ملت آن و در رأس آنها فتوای «جهاد کفایی» است که این کشور را نجات داده و راه پیروزی را هموار ساخته است.»

عامل مهم دیگر که در آزادسازی موصل نقش کلیدی داشت، اتحاد مردم عراق و قرار گرفتن ارتش و دولت این کشور در کنار مردم بود که گواه این موضوع حضور تأثیرگذار و تعیین‌کننده گروه «الحشدالشعبی» (بسیج‌مردمی) عراق در عملیات آزادسازی موصل است که دوشادوش ارتش عراق با تروریست‌ها مبارزه کردند، گروهی که در بیانیه خود به مناسبت پیروزی بر تروریست با اشاره به اتحاد مثال‌زدنی کشور عراق در تحقق این پیروزی می‌نویسد: «صبر کردیم، جنگیدیم، توطئه‌ها و سیل گسترده‌ای از فتنه‌ها و کارشکنی‌ها را تحمل کردیم و برای این لحظه تاریخی هزاران شهید دادیم... و نشان دادیم که ما اینجاییم و در روی این خاک مقدس جنگیدیم و پیروز شدیم.»

موضوع دیگری که می‌توان در این زمینه برشمرد، نگاه درست به بحران موصل بود و انتخاب درست راهبرد مقاومت و نبرد رویاروی بود، موفقیت عزت‌آفرین در موصل و همچون فتح‌الفتوح رزمندگان مقاومت در حلب، نتیجه «نه» گفتن جبهه مقاومت به وعده‌های دروغین و اصرار بر مبارزه به ‌جای مذاکره است. جبهه مقاومت ثابت کرد که در مواجهه با دشمن تا دندان ‌مسلح، می‌توان با ایستادگی و اراده بر دشمن پیروز شد و ذره‌ای از آرمان‌ها و ارزش‌ها عقب‌نشینی نکرد و در دل خود درس بزرگی داشت برای کسانی که راه‌ حل همه مشکلات را در گفتمان سازش و وادادگی می‌بینند. این درس که به ‌جز مقاومت و ایستادگی، راه دیگری برای پیروزی در برابر دشمنان متصور نیست و آزادی سرزمین‌های اسلامی از جمله قدس شریف تنها از این مسیر محقق خواهد شد.

اما ماجرای آزادسازی موصل پیامد ویژه دیگری را نیز در دل خود داشت، موصلی که در عرض 24 ساعت به خاطر خیانت و خوش‌باوری مسئولان آن سقوط کرده بود،37 ماه طول کشید تا دوباره آزاد شود، شهری که حالا تنها تلی از خرابه‌ها است، شهری که برای آزادی آن هزاران نیروی توانمند و ارزشمند جان خود را از دست دادند و هزاران نفر از ساکنان آن آواره و به کام مرگ فرستاده شدند، تنها به خاطر اعتماد به دشمن، به خاطر خیانت برخی از فرماندهان نظامی و مقامات سیاسی، به دلیل جدی نگرفتن خطر داعش و نفوذ دشمن میان مسئولان به تسلط دشمن درآمده بود.

نکته: یکی از پیشکسوتان مدیریت، کیفیت قانونی را برای موفقیت کشف کرد و آن را قانون ۸۰ بیست نامید. قانون بیان شده یکی از مفیدترین مفاهیم موجود در زمینه مدیریت و زندگی است. به نمونه‌های زیر توجه کنید:

۸۰ درصد سود شما مربوط به ۲۰ درصد از محصولات یا خدمات شما است.

۸۰ درصد بیماران دچار ۲۰ درصد بیماری‌ها می‌شوند.

۸۰ درصد انبار شما از ۲۰ درصد لوازم شما پر شده است.

۸۰ درصد تصادفات مربوط به ۲۰ درصد جرایم رانندگی است.

۸۰ درصد شاخص سهام مربوط به ۲۰ درصد شرکت‌ها است.

۸۰ درصد مشکلات کارکنان سازمان شما مربوط به ۲۰ درصد کارکنان است.

جمله طلایی: ۸۰ درصد موفقیت مربوط به ۲۰ درصد فعالیت ماست.

نظر: جمهوری اسلامی ایران در چهار دهه گذشته موفقیت‌های بی‌شماری در عرصه‌های مختلف به دست آورده است؛ در عرصه‌های نانوتکنولوژی، ارسال فضاپیما به کرات دیگر، موفقیت‌های هسته‌ای، صنایع موشکی  و... این توانایی‌ها و موفقیت‌های 80 درصدی صرفاً حاصل تلاش 20 درصد جوانان و علاقه‌مندان به میهن اسلامی‌مان است، حال اگر تمام ظرفیت‌های دولت پشت سر بچه‌های این سرزمین قرار بگیرد و جمع بیشتری از بچه‌های این مرز و بوم در راستای اهداف انقلاب تلاش کنند، مطمئناً شاهد موفقیت‌های بیشتری در این عرصه‌ها خواهیم بود.

قاعده کلی ۸۰ بیست می‌تواند به منزله یک یادآوری روزانه در خدمت ما باشد و به ما یادآور شود که ۸۰ درصد زمان و انرژی خود را بر ۲۰ درصد آنچه واقعاً مهم است، متمرکز کنیم و مواظب باشیم که زمان و انرژی‌مان صرف کارهایی نشود که نمی‌تواند ما را به آن جایگاه برساند.

 منش بهشتی در برخورد با مخالف

حجت‌الاسلام رفیعی گفت: تقید دینی و خودسازی شهید بهشتی نمونه بود. فردی به دادگاه رفت و شروع به فحاشی کرد. به شهید بهشتی خبر دادند. ایشان گفتند؛ اگر به من فحش داد، کاری با او نداشته باشید و آزادش کنید؛ ولی اگر به نظام و قوه قضائیه فحش داد، مانع او شوید. وی خاطرنشان کرد: «ایشان معتقد بود باید پنج هزار کلمه مطالعه کرد؛ ولی پنج کلمه نوشت. این در حالی است که امروز همه، همه چیز می‌گویند. هرکس می‌خواهد شهید بهشتی را بشناسد مذاکرات تدوین قانون اساسی را بخواند. او به آزادی احزاب، آزادی‌های قانونی و فردی اعتقاد داشت.»

  محمد گنجي/ با گذشت بيش از يک ماه از رقابت‌هاي انتخاباتي و برگزيده شدن مجدد آقاي روحاني، رئيس‌جمهور دولت يازدهم همچنان در فضاي پيش از انتخابات باقي مانده است. ادبيات ايشان در اين روزها آنچنان تند و حاشيه‌ساز است که عنوان «اعتدال» تناسبي با رفتار ايشان و اطرافيان‌شان ندارد. مواضع عجيب و غريب رئيس قوه مجريه درباره نقش سپاه در فعاليت‌هاي سازندگي کشور، در حالي که دولت يازدهم با توجه به تحريم‌هاي همه‌جانبه غرب با همه وجود نيازمند ياري رساندن مجموعه توانمندي چون سپاه بود، حکايت از آن دارد که دولتمردان دولت دوازدهم تلاش دارند تا با حرکت در خط جنجال و تنش مسير خود را در اداره کشور دنبال کنند.

اين‌گونه برخورد را در سطحي ديگر در چگونگي رویارویی با مخالفان و منتقدان مي‌توان مشاهده کرد. آخرين نمونه از اين دست اقدامات، واکنش حاميان و اطرافيان دولت به خواندن شعري انتقادي در مراسم روز عيد فطر بود که با واکنش تند و هجمه هماهنگ و همه‌جانبه‌اي مواجه شد که صحنه‌گردانان آن با همه توان به ميدان آمده بودند تا منتقدان را منفعل و از صحنه خارج کنند! بدترين توهين‌ها و فحاشي‌ها حاصل واکنش حاميان دولت اعتدال! و کساني است که سال‌ها خود را پرچمدار شعار «زنده‌باد مخالف من» معرفي کرده‌اند! در اين بين برخي دولتمردان و نزديکان رئيس‌جمهور نيز آتش بيار معرکه شده و در مسير اين هجمه‌ها با توئیت‌ها و اعلام مواضع افراطی ميدان را بيش از پيش براي فحاشان و هتاکان باز کردند! ادبياتي که در اين چند روزه عليه يکي از مداحان انقلابي منتقد توليد شد، آنقدر توهين‌آميز و خارج از چارچوب اخلاق و انصاف است که امکان انتشار آن در رسانه عمومي وجود ندارد!

اين وضعيت در حالي است که حاميان اين جريان و مدعيان اصلاحات مدعي هستند که سال‌هاست از نبود آزادي و سيطره فضاي خفقان رنج مي‌برند و خواهان آنند که فضا براي انتقاد و نقد حاکميت فراهم آيد! اما اين حرکت نشان داد که اين جريان اعتقادي به آزادي ندارد و تنها حقوق را براي خود مي‌خواهد، نه مخالفان!

نکته قابل ملاحظه ديگر آنکه در همين ايام انتخابات بالاترين توهين‌ها به رقيب سياسي آقاي روحاني صورت گرفته است که مرور حوادث تلخ پیش از انتخابات 29 ارديبهشت ماه تنها گوشه‌اي از اين جريان مدعي است که سال‌هاست با زياده‌خواهي و پايبند نبودن به هيچ يک از موازين عقلي، شرعي، قانوني و اخلاقي به دنبال پيشبرد منافع خود و فضاسازي عليه جريان انقلابي است.

اين جريان همان جرياني است که در طول هشت سال دولت گذشته بيشترين هتاکي‌ها را عليه رئیس‌جمهور منتخب مردم داشته و بارها تصوير وي در دانشگاه به دست همين افراطيون به آتش کشيده شد و هزاران پيام و سياهه براي تمسخر وي انتشار یافت. ديگر مسئولان جمهوري اسلامي ایران نيز در طول سال‌هاي اخير از تيغ هتاکي و فحاشي اين جريان مصون نبوده‌اند و اين نشان‌دهنده آن است که مدت‌هاست لمپن‌ها ميدان‌دار جريان مدعي اصلاح‌طلبي شده‌اند!

دولت مدعي اعتدال حتي نسبت به دولت اصلاحات نيز از بضاعت کمتري در رویارویی با مخالفان برخوردار است. اطرافيان کم‌حوصله و ناتوان رئيس‌جمهور که از فقدان وجاهت فرهنگي، طبع بلند و خوي آزادمنشي و مدارا رنج مي‌برند، بيشتر چهره‌هاي امنيتي و شخصيت‌هاي تندخويي هستند که با مشاوره‌هاي خود، رئيس‌جمهور را نيز به مسير تندخويي و برخوردهاي چکشي با منتقدان سوق مي‌دهند و اين در حالي است که برعکس انتظارات، آنجا که بايد شاهد برخوردهاي قاطع و مقتدرانه باشیم، متأسفانه چنين رفتارهايي از جانب دست‌اندرکاران دولتي صادر نمي‌شود!