سال‌های قبل
آفتاب مهربان / توی گوش سرزمین‌مان 
صد هزار حرف جاودانه زد
بعد از آن بین دشت‌ها 
روی اضطراب کوه‌ها و صخره‌ها
غنچه غنچه ایستادگی جوانه زد
توی گوش کوچه‌ها/ توی گوش شهر و روستا 
آفتاب گفت قصه بهار را/ قصه شکست خار را
داستان روزهای سخت انتظار را
در جواب خنده سپید آفتاب
چند روز بعد
از دل زمین هزارها هزار حرف سرخ 
صدهزار رود
عاقبت شدند یک سرود:
خاک آب زندگی بهار آفتاب انقلاب
حضرت امام صادق(ع) فرموند: انسان‌ها چهار دسته هستند: دسته اول، انساني كه ايمان دارد، ولي قرآن به او داده نشده است. دسته دوم، انساني كه قرآن به او داده شده، ولي ايمان ندارد. دسته سوم، انساني كه هم قرآن به او داده شده و هم ايمان دارد. دسته چهارم، انساني كه نه قرآن دارد و نه ايمان.
آن كس كه ايمان دارد ولي قرآن به او داده نشده، مانند ميوه‌اي است كه شيرين است؛ ولي بو ندارد. آن كس كه قرآن به او داده شده، ولي ايمان ندارد، مانند برگ درخت مورد بويش خوش است، ولي مزه‌اش تلخ است و آن كسي كه هم قرآن به او داده شده و هم ايمان، مانند ترنج (بالنگ) است كه هم خوش‌بو است و هم خوشمزه است و آن كس كه نه قرآن به او داده شده و نه ايمان، مانند حنظله(هندوانه بوجهل) است كه بوي خوش ندارد و مزه‌اش نيز تلخ است!
بحار، ج 46، ص 225


آموزش عملی چگونگی موفقیت در آزمون‌های سازمانی با حضور دکتر سیدعباس عراقچی در شبکه افق بدون هیچ محدودیتی و برای استفاده عموم رونمایی شد. آقای عراقچی در برنامه «جهان‌آرا» حضور یافت تا ضمن پاسخگویی به پرسش‌های مجری برنامه در یک فضای آزاد و بی‌استرس (بدون فشار روانی) ناشی از حضور نداشتن هیچ عامل مخالف و منتقدی به شیوه‌ای عملی و ملموس، به آموزش چگونگی اجرای این‌گونه آزمون با عنوان «ریلکس آزمون» بپردازد.
توضیحات این‌گونه آزمون به شرح زیر است: 1ـ در این‌گونه آزمون‌ها، سؤال چالشی نباید در کار باشه. 2ـ در طول زمان پرسش و پاسخ، هیچ تلفنی از هیچ کارشناس و غیر کارشناسی نبایستی وصل بشه. 3ـ هیچ منتقدی هم در برنامه حق حضور نداره و اصولاً آزمون یک طرفه است و نتیجه هم از پیش معلومه، پس لازم نیست گفته‌های آزمون‌دهنده راستی‌آزمایی بشه. 4ـ آزمون‌دهنده هرچی خودش و دلش خواست بگه، قاعدتاً همون درسته. 5‌ـ در این‌گونه آزمون‌ها که معمولاً برای دفاع از اقدامات انجام شده از سوی تیمی، گروهی، دولتی و مشابه آن برگزار می‌شود، پاسخ‌ها از قبل مشخص است که قسمتی از آن در ادامه به عرض می‌رسد: 1ـ درباره وقایع اتفاقیه‌ای، مانند برجام و مشابه آن باید اعلام بشه همه چیز بر وفق مراده و گرفت‌وگیرهای بانکی و نبود امکان دادوستد تجاری و...، همه و همه تقصیر عوامل جوی و... است و هیچ ربطی به برجام و مشابه آن نداره. 2ـ می‌بایست گفته بشه: ما اصلاً و اصولاً هیچ مشکلی نداریم و این فضاسازی‌ها همش سیاه‌نمایی یه عده آدم دلواپسِ بی‌سواد فلان فلان شده است. 3ـ لازمه اعلام بشه: اگه آقایونی که این همه نق می‌زنن زحمت بکشن و یه سر برن میون مردم، می‌بینن که رکود اقتصادی چطور سر تعظیم در برابر این ملت غیور فرود آورده و همه شاد و خندانن و با بروز هر مشکلی، از اون چطور جوک می‌سازن. 4ـ لازمه با قدرت تأکید بشه: اصولاً مشکلات به مردم ما امید زنده موندن می‌ده تا با مشکلات دست‌وپنجه نرم کنن و اون رو از پا در بیارن. از طرفی این مشکلات، اونارو برای دستیابی به یک تدبیر مناسب خوب پرورش می‌ده، پس ای دلواپسان نگران مشکلات مملکت نباشید که ما بیداریم.
5ـ در آخر هم می‌بایست اضافه کرد که آزمون‌دهنده در این‌گونه آزمون‌ها، هرچی گفت باید مورد تأیید قرار بگیره و الّا نه خودش و نه هیچ یک از تیم مذاکره‌کننده، دیگه تن به ادامه مذاکره با گروه جنتل منِ 1+5 نخواهن داد و ملت ایران را در انزوای جهانی و بی‌توجهی آمریکا به اوضاع اقتصادی داخلی و خارجی کشور تنها می‌ذارن.
(ح ـ ز) بی‌شناسنامه

نگاهی به سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر‌ ـ بخش اول

 مهدی امیدی/ اگرچه فضای کلی سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر شبیه به دوره‌های پیش است؛ اما در این جشنواره، چند فیلم درخشان و تماشایی و دارای مضامین مترقی و ملتهب هم حضور داشت. در این گزارش به مرور تعدادی از این فیلم‌ها می‌پردازیم.

به وقت شام؛ نبرد آسمانی
«به وقت شام» از نظر تکنیکی یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است. ابراهیم حاتمی‌کیا در این فیلم، یک درام نفسگیر و پر از نماهای چشمنواز از بخش‌های کمتر دیده شده جنگ با داعش در سوریه را نمایش داده است. در فیلم‌های مستند و همچنین انگشت‌شمار فیلم‌های داستانی که درباره مدافعان حرم یا تکفیری‌ها ساخته شده، بیشتر شهرهای نیمه‌ویران و بیابان‌هایی که در آن دو طرف حق و باطل به سمت هم شلیک می‌کنند را دیده‌ایم؛ اما فیلم «به وقت شام» یک نبرد آسمانی، آن هم با دستان خالی را نمایش می‌دهد. فیلمی که سعی کرده مدافعان حرم را این‌بار در نقش خلبان یا کاپیتان پرواز نمایش دهد. بیشتر زمان فیلم در هواپیما می‌گذرد، یعنی این‌بار مدافعان حرم و مردم در نزدیک‌ترین فاصله با داعش به تصویر کشیده شده‌اند. به همین دلیل هم اضطراب و وحشت بر تمام فیلم سلطه پیدا کرده است. تصاویر فیلم از داعشی‌ها، تازگی ندارد و همان خشونت و پلشتی قابل انتظار را می‌بینیم. تصویر تازه فیلم، ام‌سلما، یک فرمانده زن داعشی است که در این فیلم حضور دارد؛ ولی آنچه از خلبان‌ها در این فیلم به نمایش درآمده، کاملاً متفاوت است. همچنین فیلم جدید حاتمی‌کیا تصویر جدیدی از جوان ایرانی نمایش می‌دهد. این‌بار جوانی را می‌بینیم که با دستان تقریباً خالی یک گروه از انسان‌ها با ملیت‌های مختلف را نجات می‌دهد؛ اما «به وقت شام» به دلیل برخورداری از ویژگی‌های برجسته ساختاری و سینمایی می‌تواند همه مردم را به خود جلب کند. فیلمی که حتی یک لحظه گریبان مخاطب خود را رها نمی‌کند و تقریباً همه صحنه‌ها و نماهای آن، حساب شده و سنجیده هستند. با اینکه داستان فیلم در فضای بسته و محدود می‌گذرد؛ ولی هم داستان فیلم پرفرازونشیب است و هم اینکه قاب‌های باشکوه و خیره‌کننده‌ای در این فیلم دیده می‌شود. بدون تردید «به وقت شام» خون تازه‌ای در رگ‌های سینمای کشور است. باز هم فیلمی در ستایش ایستادگی و دلاوری، مایه افتخار سینمای ایران شده است.
لاتاری؛ غیرت
فیلم جدید محمدحسین مهدویان، به موضوعی نامتعارف و متفاوت پرداخته است. «لاتاری» یک فیلم جوانانه است که در نهایت به بازگشت یک قهرمان منتج می‌شود. قهرمانی که در دوران دفاع مقدس، خود را در برابر هجوم دشمن قرار داده بود و امروز دوباره بازگشته تا با ظلم بجنگد. این فیلم در نیمه اول خود، شبیه به فیلم‌های اجتماعی عادی است. درباره دو جوان است که تصمیم دارند با هم ازدواج کنند؛ اما مشکلات اقتصادی مانع آنهاست. با این حال، عزم آنها جدی است. تا اینکه دختر به دام شبکه قاچاق انسان در دوبی می‌افتد و... . «موسی» با بازی خوب هادی حجازی‌فر، ادامه شخصیتی است که همین بازیگر در فیلم «ماجرای نیمروز» بازی کرده بود. در آن فیلم کمال، قهرمان نبرد با منافقان می‌شود. گویا موسی دوران میانسالی کمال است که حالا در نقش مربی یک تیم فوتبال جوانان حضور دارد. او فراتر از مربی «امیرعلی» است و می‌خواهد انتقام نامزدش را بگیرد. با ورود داستان به فضای انتقام‌گیری، گرمای بسیاری بر فیلم غلبه پیدا می‌کند. این بخش از فیلم در دوبی می‌گذرد و در قالب تعقیب‌وگریز طراحی شده است. نکته قابل توجه فیلم، نمایش تصویری متفاوت از آن چیزی است که معمولاً از دوبی تبلیغ می‌شود. این فیلم، شهری جهنمی را نشان می‌دهد که برج‌های سر به فلک کشیده آن، سیاهچالی برای دفن انسان و انسانیت هستند.
فیلم «لاتاری» البته ضعف‌هایی هم دارد. از جمله اینکه دلیل وابستگی موسی به شاگردش مشخص نیست، چرا این مربی فوتبال این‌گونه حاضر می‌شود شاگرد خود را همراهی کند؟ فیلم از پاسخگویی به این پرسش مهم ناتوان است. همچنین دوربین محمدحسین مهدویان همچنان فرم مستند دارد و تصاویر او، گاهی چشم مخاطب را می‌زند و برخی از قاب‌هایی که نمایش می‌دهد، لحظات آزاردهنده‌ای است؛ اما به طور کلی، «لاتاری» یک فیلم پرکشش و جاذبه است که مخاطب را مجذوب تماشای خود می‌کند. فیلمی که بار دیگر قهرمان ملی، آن هم از جنس مردان جنگ و حماسه را برجسته می‌کند. فیلمی که در آن پرچم غیرت با همراهی یک جوان از نسل امروز و یک رزمنده دیروز برافراشته می‌شود. «لاتاری» فیلمی است که با جامعه امروز ما تطابق دارد و می‌تواند به وجدان مردم تلنگر بزند.


حسین کارگر/پس از نمایش فیلم‌های مستند تحریف‌آمیز در شبکه‌های ماهواره‌ای معاند، صداوسیما نیز امسال چند مستند درباره رژیم پهلوی ساخت که محتوای برخی از این آثار، حق مطلب را ادا نمی‌کنند.
سال‌هاست که اهمیت فیلم‌های مستند از سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی فراتر رفته است. هر چند که آثار نمایشی و دراماتیک، جذابیت و در نتیجه مخاطب بیشتری دارند؛ اما فیلم‌های مستند هم همان‌طور که از نام‌شان پیداست، به ثبت و ضبط تاریخ و واقعیات می‌پردازند. از این رو دولت‌های ضدایرانی، چند سالی است که در کنار فیلم‌های سینمایی که علیه کشور ما می‌سازند، پروژه تولید آثار مستند را هم راه انداخته‌اند. تمرکز اصلی پخش چنین مستندهایی نیز شبکه‌های ماهواره‌ای انگلیسی هستند. 
در کشور ما نیز به ویژه از سال 88 به این‌سو، نسل جدیدی از مستندسازها پا به عرصه گذاشته‌اند که با برخورداری از شور جوانی، قدرت تکنیکی و تحلیلی بالایی هم دارند. این جریان در سال‌های اخیر رشد و نمو بیشتری یافته است؛ به طوری که نمی‌توان منکر شد که مستندسازهای جبهه انقلاب، گوی سبقت را از جریان شبه‌روشنفکری ربوده است. از این رو انتظار می‌رود که رسانه ملی برای تولید آثار مستند خود به این طیف مراجعه کند. با این حال، امسال چند مستند با عنوان «رجال پهلوی» روی آنتن رفت که به دست افرادی با تفکر خنثی و غیر انقلابی ساخته شده‌اند.
وقتی خبر پخش مجموعه «رجال پهلوی» منتشر شد، امیدهای تازه‌ای در فضای رسانه‌ای کشور به وجود آمد؛ زیرا چون قرار بود در دهه فجر امسال تصاویری متفاوت و جدید از رژیم شاهنشاهی ایران به نمایش درآید؛ اما پخش همان قسمت‌های اول این مستندها همه را ناامید کرد. چون علاوه بر کیفیت پایین این آثار، شاهد تحریف‌های گسترده‌ای هم به سود خاندان پهلوی بودیم. برای نمونه می‌توان مستند «اشرف، همزاد شاه» را بررسی کرد تا به عمق این فاجعه پی ببریم. در این مستند نه تنها بسیاری از حقایق درباره خواهر محمدرضا پهلوی بیان نمی‌شود؛ بلکه این حقیقت مسلم تاریخی که این زن مافیای مواد مخدر بوده نیز برعکس جلوه داده می‌شود؛ چرا که هم حسن فردوست (رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا پهلوی)، هم نشریه «لوموند» در سال 1348 خبری را مبنی بر بازداشت اشرف در فرودگاه «زوریخ» به دلیل داشتن چمدان هروئین منتشر کرده بود. 
اما علاوه بر این، در مستندی هم که به امیرعباس هویدا می‌پردازد و این ایام از سیما پخش شد، بیشتر روی خدمات این نخست‌وزیر پهلوی مانور داده شد. این درحالی است که بسیاری از تاریخ‌نگاران، دولت هویدا را فاسدترین دولت پهلوی می‌دانند. 
مشکل بزرگ مستندهایی که این روزها برای روایت تاریخ پهلوی ساخته شده و از سیما پخش می‌شود، فقدان اتاق فکر، ناظر یا مشاور تاریخی آگاه و مطلع است. پژوهشگران این آثار، افرادی کم مطالعه و بدون دانش و بینش عمیق نسبت به تاریخ معاصر کشورمان هستند و همان‌طور که از این مستندها پیداست، فقط به سراغ اطلاعات دم‌دستی رفته‌اند، نه اسناد محرمانه و واقعی که ماهیت مخوف رجال و خاندان پهلوی را نمایش دهد.

حاتمی‌کیا: من سرباز نظام هستم
ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان فیلم «به وقت شام» در نشست پرسش و پاسخ پس از نمایش این فیلم گفت: «من اولین فیلمم را درست زمانی که با کربلای 5 مصادف بود با نام «هویت» ساختم. در آن زمان همه بچه‌ها رفته بودند منطقه و به من سخت گذشت که نرفتم. این موضوع را به این جهت می‌گویم که فیلم «به وقت شام» را یک سرباز ساخته است. من خودم را سرباز این نظام و کشور می‌دانم و دلم می‌تپد برای کسانی که جهاد می‌کنند. من را یک سرباز بدانید.» کارگردان «به وقت شام» درباره مظلومیت مدافعان حرم بیان داشت: «در مظلومیت مدافعان حرم همین بس که حتی زمانی که این عزیزان شهید می‌شدند، این امکان که اسم‌شان مطرح شود وجود نداشت. من در میان این عزیزان زندگی کرده‌ام و با احوالات‌شان آشنا هستم. من هم دلم می‌خواست بیشتر به این عزیزان بپردازم؛ اما مصلحت این بود که نگاه کلی‌تری داشته باشم و کلی‌تر به آنها بپردازم.» حاتمی‌کیا افزود: «من در این فیلم می‌خواستم بچه‌های مظلومی را که به سوریه می‌روند، نشان دهم و در این مسیر با مشکلات و محدودیت‌های بسیاری روبه‌رو بودم. جشنواره پارسال، این طعنه به من زده شد که چرا اینجا نشسته‌ای و سوریه نمی‌روی و فیلم نمی‌سازی. من سراغ سردار سلیمانی رفتم و با وجود بسیاری از خط قرمزها خواستم که فیلمی با چنین موضوعی را بسازم. من دلم نمی‌خواهد شعار بدهم؛ ولی شرایط بسیار پیچیده است و برای یک پلان چهار ثانیه‌ای بسیار محدودیت داشتم.»
تحسین فیلم دفاع مقدسی «تنگه ابوقریب»
فیلم دفاع مقدسی «تنگه ابوقریب» در جشنواره فیلم فجر مورد تحسین مردم و کارشناسان قرار گرفت. این فیلم که به روایت ایستادگی گردان عمار در منطقه‌ای با نام «تنگه ابوقریب» در روزهای پایانی جنگ می‌پردازد، به خاطر نمایش صحنه‌های تکان‌دهنده و دیدنی از دفاع مقدس، با استقبال مواجه شد. از جمله افرادی که این فیلم را تحسین کرده است، مجید مجیدی، کارگردان نام آشنای سینماست. وی گفت: «درود به شرف بهرام توکلی، با اینکه در جنگ نبوده؛ اما با یک تصویر حماسی جنگ را روایت و مظلومیت و خلوص بچه‌های جنگ را به خوبی تصویر کرده است.» به گزارش ایسنا، مجیدی «تنگه ابوقریب» را یکی از بهترین فیلم‌های جشنواره دانست و گفت:‌ «ممکن است گفته شود فیلم قصه ندارد یا شخصیت‌ها جا نیفتاده‌ است؛ اما علی‌رغم اینها بخشی از حقیقت جنگ را ثبت می‌کند که برای خیلی‌ها مغفول مانده است و قهرمان این فیلم همه بچه‌های جنگ هستند. ابوقریب یکی از نقاط عطف جنگ ما در تاریخ است که به آن پرداخته نشده؛ اما به اندازه کل جنگ ما مهم بوده و توکلی به زیبایی این شکوه، عظمت و حماسه را به تصویر کشیده است.»
عکس‌های دیده نشده از انقلاب اسلامی به نمایش درآمدند
نمایشگاه «فصل بیداری» در گالری شماره یک خانه عکاسان ایران افتتاح شد و تا دوم اسفند برقرار است. سیداحسان باقری، مدیر خانه عکاسان حوزه هنری، درباره این نمایشگاه گفت: «نمایشگاه «فصل بیداری» حاصل تلاش‌های عکاس باتجربه و توانا قاسم حاج‌محمدی است که روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب و آستانه آن را با دشواری‌های بسیار و عشق و علاقه شخصی عکاسی کرده است.» وی افزود: «حدود ۴۰۰ عکس را آقای حاج‌محمدی خودش از میان آثار مربوط به پیروزی انقلاب اسلامی انتخاب کرده بود که ما نیز برای نمایش نهایی در نمایشگاه ۶۵ فریم را انتخاب کردیم.» وی ادامه داد: «فعالیت‌های انقلابی مردمی ایران در اربعین، تاسوعای حسینی و بهمن‌ماه 1357 در این عکس‌ها کاملاً مشهود و قابل لمس است.»
هنرمندان ضدصهیونیست به تهران می‌آیند
ششمین کنفرانس بین‌المللی هنرمندان و متفکران مستقل «افق نو» با حضور 40 شخصیت برجسته هنری، آکادمیک، سیاسی، رسانه‌ای و فعالان ضدصهیونیستی آمریکایی و اروپایی با زمینه «قدس، پایتخت همیشگی فلسطین» 12 تا 14 اسفند سال جاری در تهران برگزار می‌شود. نقش رژیم صهیونیستی در تصمیم ترامپ برای اعلام قدس به عنوان پایتخت دولت یهود، نقش رژیم صهیونیستی در غرب آسیا، اروپا و آمریکای شمالی،  نقش صهیونیست‌ها در کنترل رسانه‌ها، سینما، سیستم مالی و بانکی غرب، نقش هنر و هنرمند در دفاع از مردم مظلوم فلسطین و مبارزه با لابی تخریبگر صهیونیست و... از جمله موضوعات پیش‌بینی شده در این دوره از کنفرانس افق نو است. همچنین طبق هماهنگی‌های انجام گرفته از دبیرخانه کنفرانس با ائتلاف‎ ‎حق بازگشتِ فلسطینیان مستقر در کورال اسپرینگز ایالت ‏فلوریدا، همزمان با افتتاحیه کنفرانس در تهران، در واشنگتن دی سی نیز تظاهرات ضد صهیونیستی برنامه‌ریزی شده است.‏

گفته بود آن قدر صدای‌تان می‌زند
تا جواب دهید
گرفته بود جواب‌تان را آقا 
گوشه چشم‌تان همه دنیایش را زیر و رو کرده بود
انقلابی در او پدیدار بود
تصمیم گرفته بود تا لطف‌تان را شامل حالش نکنید،
دست برندارد
قسم خورده بود که روز و شبش را به شما گره بزند
و زد و گرفت؛ 
آنچه را که برایش تقلا کرده بود
کاش هر شب پیش از آنکه پلک‌هایم سنگین شود
آسمان خیالم با یادت ستاره‌باران شود گل نرگس
کاش آنچه از این خاطر عبور کند تنها یاد تو باشد
و آنکه در همه این تن رخنه، فقط تو...
بیا و در کلامم بنشین
بیا و آرام کن این خسته از تلاطم روزگار را
می‌خواهم مانند آن دوست نظر لطف‌تان شامل من نیز بشود
می‌شود آقا؟