محمدحسین مصطفوی/ پس از آنکه دشمن در زمینه استاکسنت به اهداف مورد نظر خود دست نیافت، پروژه دیگری را با هدایت مستقیم علیه ایران در دستور کار قرار داد. در این برنامه آمریکا درصدد بود در بسیاری از شبکههای ایران، مانند شبکههای برق، حملونقل، مخابرات و شبکه مالی نفوذ کند تا در مواقع لزوم دست به اقدامات خرابکارانه بزند. به گزارش تِک اینسایدر، این عملیات سایبری که «نیترو زئوس»(Nitro Zeus) نام دارد، شامل تأسیسات صنعتی ایران، فرماندهی و کنترل، شبکههای برق، دفاع هوایی و حملونقل میشود؛ بدون اینکه هیچ ردی از مهاجمان بر جای بگذارد. یک منبع ناشناس از آژانس امنیت ملی میگوید، ما صدها میلیون و شاید یک میلیارد دلار برای این پروژه صرف کردهایم و برای ایجاد اختلال و نابود کردن این شبکهها با حملات سایبری آماده هستیم.
رسانههای آمریکایی درباره کارآییهای این کِرم اینترنتی در فواصل گوناگون اطلاعات ذیل را بروز دادهاند:
1ـ ژنرالهای آمریکایی در دهه 1950، تسلیحات هستهای را در طرحهای جنگی خود برای حفاظت از اروپا یا مقابله با شوروی گنجاندند و طی 15 سال گذشته، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین مسلح را به منزله بخش حیاتی از تلاشهای نظامی در پاکستان، افغانستان و دیگر کشورها در نظر گرفتند. به همین ترتیب، جنگ سایبری به یک مؤلفه استاندارد در زرادخانه آمریکا برای آنچه در حال حاضر درگیریهای «ترکیبی» نام دارد، تبدیل شد.
2ـ نیترو زئوس در زمان ریاستجمهوری جرج دبلیو بوش ریشه دارد؛ اما طی سالهای 2009 و 2010 حیات تازهای یافت؛ زیرا باراک اوباما از ژنرال جان آلن در فرماندهی مرکزی آمریکا خواست یک طرح نظامی مفصل را برای ایران در صورت شکست دیپلماسی در نظر داشته باشد.
3ـ در آن زمان، مشاوران اوباما بر این باور بودند که او یک طرح نظامی قاطعانه را مد نظر ندارد. رابرت گیتس، وزیر دفاع سابق آمریکا نگرانیهای خود را در ژانویه سال 2010 طی یادداشتی به کاخ سفید اعلام کرد و گفت مقامات بلندپایه امنیتی آمریکا حتی گفتوگو را درباره نشان دادن یک واکنش سریع به ایران آغاز نکردهاند.
4ـ هزاران نفر از کارکنان نظامی و اطلاعاتی آمریکایی در این طرح دهها میلیون دلاری مشارکت داشتند تا با کار گذاشتن بدافزار در شبکههای رایانهای ایرانی زمینه را برای «میدان نبرد» آماده کنند.
5ـ نیترو زئوس به سرعت به منزله یک واکنش احتمالی اوباما به ایران و راهی برای فلج کردن بخشهای حیاتی تأسیسات ایرانی بدون شلیک حتی یک گلوله ظهور کرد. یکی از مقامات آمریکایی اعلام کرد در حالی که عملیات سایبری در دیگر سناریوهای مرتبط با جنگها در نظر گرفته میشد، نیترو زئوس «این سناریو را به سطحی جدید» رساند.
6ـ براساس ادعای منابع آمریکایی، نیترو زئوس توانایی هک و غیرفعال کردن شبکه دفاع هوایی را داشته و شبکههایی، نظیر شبکه برق، شبکههای ارتباطات و شبکههای مالی را در زمان جنگ آلوده و غیرفعال میکند.
7ـ اهداف آمریکا از انجام عملیات سایبری به نام «نیترو زئوس» شامل حمله به نیروگاهها، زیرساختهای حملونقل و دفاع هوایی میشد و عاملان این حمله شب هنگام وارد این شبکههای حفاظت شده میشدند تا مطمئن شوند این حملات همچنان قابل انجام است.
8ـ رژیم صهیونیستی کرم استاکسنت را با هدف حمله به زیرساختهای هستهای ایران اصلاح و آن را به ویروسی تهاجمیتر تبدیل کرد و سپس به صورت یکجانبه این نسخه جدید را آماده کرد. محققان امنیتی نخستین بار به این موضوع پی بردند و در نهایت آن را ردیابی کرده و دریافتند این ویروس از نهادهای اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی نشئت میگیرد.
9ـ این برنامه را مرکز فرماندهی سایبری آمریکا هدایت میکرد؛ اما عملیات آن در خارج از مرکز کنترل راه دور در فورت مید با کمک شماری از کارمندان نظامی و غیر نظامی انجام میشد.
با توجه به اینکه آمریکا با هدف حمله به زیرساختهای دفاعی و مخابراتی کشور پروژهای را کلید زده که نیترو زئوس نام دارد و بر اساس بررسیهایی که انجام شده، این پروژه به مراتب خطرناکتر از پروژه استاکسنت ارزیابی میشود. برای نمونه، از طريق فناوري سنجش از راه دور (RS)، دولتهاي صاحب فناوري ميتوانند از مسافتهاي دور بر كشورهاي ديگر نظارت کرده و فعاليتهاي آنها را رصد كنند.
این تهدیدات باید مسئولان را به تقویت زیرساختهای اینترنت کشور ببرد و با راهاندازی اینترنت ملی پیش از وقوع چنین عملیاتهایی دشمن را از رسیدن به اهدافش مأیوس کنند؛ زیرا مسائل امنیتی در ارتباط بین دستگاههای دولتی و همچنین مراکز نظامی با توجه به تهدیدات و نفوذهایی که از سمت کشورهای دشمن در چند سال اخیر صورت گرفته، ارزش و اهمیت پیادهسازی طرح اینترنت ملی را آشکار میکند.
برنامه پنجم توسعه، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را ملزم به ایجاد شبکه ملی اطلاعات کرده است. در ماده 46 برنامه پنجم توسعه، این وزارتخانه مکلف شده است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهناي باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور اقدام مناسب صورت داده و با استفاده از توان و ظرفیت بخشهاي عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت را فراهم کند.
بر اساس مصوبه شورای عالی الزامات حاکم بر تحقق شبکه ملی اطلاعات به منزله زیرساخت ارتباط فضای مجازی کشور به شرح زیر اعلام شد:
ـ شبکهای متشکل از زیرساختهای ارتباطی با مدیریت مستقل کاملاً داخلی؛
ـ شبکهای کاملاً مستقل و حفاظت شده نسبت به دیگر شبکهها (از جمله اینترنت) با امکان تعامل مدیریت شده با آنها؛
ـ شبکهای با امکان عرضه انواع محتوا و خدمات ارتباطی سراسری برای آحاد مردم با تضمین کیفیت، از جمله قابلیت تحرک؛
ـ شبکهای با قابلیت عرضه انواع خدمات امن، اعم از رمزنگاری و امضای دیجیتالی به کلیه کاربران؛
ـ شبکهای با قابلیت برقراری ارتباطات امن و پایدار میان دستگاهها و مراکز حیاتی کشور؛
ـ شبکهای پرظرفیت، پهن باند و با تعرفه رقابتی شامل مراکز داده و میزبانی داخلی.
اگر دولت بتواند به اهداف طراحی شده در شبکه ملی اطلاعات جامه عمل بپوشاند، بسیاری از طراحیهای سایبری دشمن برای حمله به زیرساختها و فعالیتهای تروریسم سایبری ناکام میماند و در غیر این صورت باید عواقب هرگونه فعالیت براندازانه، جاسوسی و خرابکاری را بپذیرد.