به زندگی فکر کن! ولی براي زندگی غصه نخور. 
ديدن حقيقت است، ولي درست ديدن فضیلت 
ادب خرجی ندارد، ولی همه چيز را مي‌خرد.
با شروع هر صبح فکر کن تازه به دنيا آمدی
مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش.
شايد فردايی نباشد. 
شايد فردايی باشد، اما عزيزی نباشد...
با شکستن پای دیگران، ما بهتر راه نخواهیم رفت
با شکستن دل دیگران ما خوشبخت‌تر نمی‌شویم
کاش بدانیم اگر دلیل اشک کسی شویم 
دیگر با او طرف نیستیم؛ با خدای او طرف هستیم...


از حضرت امام رضا(ع) درباره بهترين بندگان پرسيدند.
حضرت فرمودند:
آنان كه هرگاه نيكى می‌کنند، خوشحال می‌شوند، 
هرگاه بدى می‌کنند، استغفار می‌کنند،
 هرگاه نعمتی به آنان داده می‌شود، سپاس می‌گویند،
 هرگاه مبتلا و گرفتار می‌شوند، شكيبايى می‌کنند،
 و هرگاه خشمگين می‌شوند، عفو و گذشت می‌کنند.
مسند الامام الرضا ع، ج۱، ص ۲۸

به بهانه «به وقت شام» و «پایتخت5»

 آرش فهیم/  بهار امسال، سینما و تلویزیون ایران وضعیت متفاوتی را در زمینه نمایش فیلم و سریال استراتژیک تجربه کرد، به طوری که هم بر پرده سینما و هم در قاب تلویزیون، آثاری دراماتیک با موضوع مسائل منطقه و مواجهه با داعش به نمایش درآمد. از یک سو، یکی از سریال‌های نوروزی صداوسیما، یعنی «پایتخت5» در قسمت‌های پایانی، به بخشی از واقعیت‌های سوریه پرداخت و در حالی که قسمت‌های نخست آن صرفاً در قالب کمدی بود، در نهایت با حماسه به پایان رسید. از سوی دیگر، فیلم سینمایی «به وقت شام» به عنوان یکی از آثار تحسین شده جشنواره فجر اخیر، در سینما به اکران رسیده است. نکته قابل توجه و امیدوارکننده این است که هر دو اثر با استقبال کم‌نظیری از سوی مردم روبه‌رو شدند. «پایتخت» یکی از پرمخاطب‌ترین برنامه‌های تلویزیون در تعطیلات نوروز و پربیننده‌ترین سریال در سال‌های اخیر است و «به وقت شام» نیز دومین فیلم پرفروش اکران فصل بهار است و احتمالاً نام خود را به عنوان یکی از آثار پرفروش سینما در سال جاری رقم خواهد زد.
در حالی که ایران طی سالیان گذشته، به بازیگر اصلی منطقه غرب آسیا تبدیل شده و نقش مهمی را ایفا کرده، جای افسوس است که چرا سینمای ما همپای قدرت سیاسی و دفاعی ما عمل نکرده است؛ یعنی در واقع بر اساس منطق دیپلماسی فرهنگی، در کنار هر اتفاقی در این عرصه، لازم است چند فیلم سینمایی برای تأثیرگذاری بر مخاطب داخلی و خارجی نیز تولید شود و به نمایش در بیاید. همچنان که در بسیاری دیگر از کشورهای صاحب صنعت سینمای جهان چنین اتفاقی می‌افتد. آمریکا، هم قبل، هم در خلال تهاجمات نظامی خودش و هم پس از آنها برای توجیه جنگ‌طلبی‌اش صدها فیلم و سریال را تولید می‌کند. اما در کشور ما درباره نبرد دفاعی و انسان‌دوستانه در سوریه و عراق، تا قبل از بهار 97 هیچ سریالی ساخته نشده بود و فقط دو سه فیلم بلند و نیمه‌بلند تولید شده بود. چند قسمت پایانی «پایتخت5» و «به وقت شام» را می‌توان واکنشی به این خلأ و کم‌کاری سؤال‌برانگیز
 دانست. 
فیلم جدید ابراهیم حاتمی‌کیا از زاویه‌ای جدید به جنایات داعش در سوریه و ازخودگذشتگی مدافعان حرم پرداخته است. در این فیلم، خلبانان ایرانی حاضر در این جنگ که به انتقال مجروحان و مردم و همچنین کمک‌های انسانی در مناطق محاصره شده مشغول بودند، محور قرار گرفته‌اند. حاتمی‌کیا که در زمینه خلق لحظات ناب دراماتیک و تلفیق محتوای انقلابی با تکنیک سینمایی در مرتبه‌ای بالاتر از سایر فیلمسازهای ایرانی قرار دارد، در این فیلم هم واقعیت‌های تلخ داعش را در قالب یک فیلم خوش‌ساخت و چشم‌نواز به تصویر کشیده است. اما جدای از جنبه‌های فنی و هنری، این فیلم در زمینه نمایش داعش نیز دارای ظرایف و قابلیت‌های بالایی است. برای نمونه، در این فیلم می‌بینیم که گروه تکفیری داعش، یک جریان یکپارچه و متحد نبوده است؛ بلکه رویکردهای مختلفی در آن وجود دارد. این فیلم برای اولین بار نشان می‌دهد که داعشی‌هایی که دارای اصالت اسلامی هستند و در عراق یا سوریه زاده شده‌اند، نسبت به دیگر افراد هم‌گروه خود، مشی متعادل‌تری دارند، به طوری که فرمانده داعشی‌هایی که در نیمه اول فیلم، هواپیما را می‌ربایند، به مراتب منطقی‌تر از گروهی هستند که در نیمه دوم فیلم، بر هواپیما و اسرا سلطه می‌یابند. در این فیلم می‌بینیم، داعشی‌های اروپایی و آمریکایی، به نوعی دچار جنون جنگ و خونریزی هستند. این جنون در ابوعمار شیشانی (فرمانده چچنی داعش) که در این فیلم بازسازی شده و با دیالوگ «چطوری، ایرانی؟» شهرت یافته بارزتر است. همچنان که ابوطلحه بلژیکی به عنوان یک مهندس نخبه و ابوسلما که قبلاً در آمریکا خواننده هوی متال بوده، ماهیت دیوانه‌وار بخشی از این گروه تروریستی را نشان می‌دهند. در این فیلم همچنین درباره اینکه چرا تکفیری‌ها این همه نسبت به شیعیان و ایرانی‌ها بغض و کینه دارند، اما برای دشمنی و مقابله با رژیم صهیونیستی، بی‌انگیزه‌اند نیز صحبت می‌شود.
«پایتخت5» نیز در مرحله ورود به سوریه، به یک سریال استراتژیک تبدیل می‌شود. این اولین بار است که در یک سریال ایرانی، به جنگ با داعش در سوریه پرداخته شده است. این سریال از دریچه نگاه شخصیت‌های خود توانست بخشی از واقعیت‌های هولناک وقایع سال‌های اخیر را نشان دهد. مثل صحنه‌ای که نفربر حامل علی‌آبادی‌ها از کنار خودروی داعشی‌ها می‌گذشت و ترسی حیرت‌آور را به مخاطب منتقل می‌کرد. موقعیت ملتهبی که در آن نقی سعی می‌کرد رگبار نفربر را به سمت داعشی‌ها نشانه برود و کنترل خود را از دست داده بود، یا به اسارت درآمدن زنان در دو قسمت آخر که عمق فاجعه‌ای که در نزدیکی کشور ما اتفاق می‌افتاد را برملا کرد. در واقع برخی از صحنه‌های این مجموعه در بخش‌های پایانی شجاعت نیروهای مقاومت را به تصویر کشید.
امید است که بازتاب مثبت و تأثیرگذاری خوب این دو اثر، مشوقی برای فیلمسازها، نهادهای فرهنگی و به ویژه صداوسیما باشد تا در طول ماه‌ها و سال‌های آینده نیز آثار دیگری را با رویکردهای مختلف بسازند و ضمن پرداختن به جنبه‌های مختلف ماجراهای تکفیری‌ها و داعش، عظمت کار مدافعان حرم را نیز بازنمایی کنند.
سینمای استراتژیک با درونمایه مسائل منطقه، یکی از اولویت‌های فرهنگی ماست که باید برای آن اهمیت مضاعفی قائل شد، اما لزومی ندارد که حتماً فیلم‌های بیگ پروداکشن و پرخرجی درباره این نوع موضوعات ساخته شود. می‌توان در قالب آثار کوچک و کم‌هزینه، اما با داستان قوی و داغ، بر مخاطب تأثیر گذاشت. 
چند فیلم و سریال دیگر با موضوع فتنه سوریه و داعش در دست تولید هستند که احتمالاً در ماه‌های آینده به نمایش درخواهند آمد. از جمله این آثار می‌توان به فیلم سینمایی عملیات تروریستی داعش در مجلس شورای اسلامی (در تهران) و همچنین سریال شهید محسن حججی اشاره کرد. به نظر می‌رسد که با پایان سلطه داعش بر عراق و شام، باید جنبش واکنش به این جریان در محصولات دراماتیک ایرانی به وجود بیاید. 


به تازگی طرح «اعاده اموال نامشروع مسئولان» به مجلس رفته و مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفته است. کارشناسان فوق معتقدند، معلوم نیست این طرح دقیقاً کجای اموال بعضی‌ها را هدف گرفته! لذا در راستای شفافیت حقوقی، انواع اموال مسئولان فوق‌الذکر را با ذکر مشخصات خدمت‌تان معرفی می‌کنیم تا یک وقت خدای نکرده به جای اموال نامشروع دچار اعاده نشوند!
اموال نامکتوب: اموالی که نوشته نمی‌شوند، ولی خوانده می‌شوند. مثلاً پولی که از حساب فلان مسئول به حساب نوه مکرمه ایشان واریز شده و خود نوه هنوز آنقدر سواد ندارد که صفرهایش را بشمرد!
اموال ناملموس: اموالی که نوشته می‌شوند، خوانده می‌شوند، حتی دیده هم می‌شوند؛ ولی یکهو می‌بینید هیچی به هیچی! مثلاً یک سری اموال در حاشیه کرسنت بود که جلوی چشم همه دود شد رفت هوا.
اموال نامربوط: اموالی که اصلاً نوشته شدن و خوانده شدن‌شان به کسی ربطی ندارد! مثلاً حقوقی که آقای جعفرزاده ایمن‌آبادی توی دانشگاه همینجور خوابیده می‌گرفتند. در واقع یعنی بود و نبودشان ربطی به کسی ندارد! مثلاً درآمدهای حاصل از هدفمندی، زمین‌های مسکن مهر، بودجه بعضی نهادها، ربع درآمد فروش نفت و... که اصلاً به شما چه که چکارشان کرده‌ایم؟
اموال نامرغوب: اموالی که کسی رغبتی به آنها ندارد. اموال به درد نخور. مثلاً چندر غازی که روی قبوض ملت کشیده می‌شود و کسی حتی حال پیگیری ندارد!
اموال نامحدود: یک سری اموال هم داریم که هر چی بخورید تمام شدنی نیستند. مثلاً فرض کنید زمین‌های دور و بر. تا حالا دیده‌اید زمین تمام شود؟ تازه وقتی قرار است عده معدودی بخورند، حالا حالاها ادامه دارد!
محمد کوره‌پز

این دلار آخر مرا دق می‌دهد
کاسب بیچاره را دق می‌دهد
می‌برد یغما دل بی‌مایه را
دوره‌گردِ ساده‌یِ همسایه را
می‌رود بالا و می‌اُفتد فشار
خوش به حال آدمِ سرمایه‌دار
خوش به حالِ مردمِ بالایِ شهر
با تورّم با نداری؛ قهرِ قهرِ
بی‌خیالند از تمام اُفت و خیز
از عددهای کم و یک خورده ریز
حرف‌شان از این عددها رد شده
از دلار و نرخ بالا رد شده
فکرشان هر دم تراوش می‌کند
در سیاست جای‌شان خوش می‌کند
فکر نان و فکر بنزین می‌کنند؟
فکر ویزاهای برلین می‌کنند...
نرخِ ارز و نانِ گندم مالِ ماست
خونِ دل خوردنْ، تورّم مالِ ماست
عده‌ای در هر شرایط سرخوشند
مایه‌دارند و گدا را می‌کُشند
هر چه پیش آید نیاید غصه‌شان
بس که باشد در فلانْ بانکِ فلان
کاغذ و خط و سندهاشان به نام
تا سفرهایِ اروپاشان به کام
بی‌خیال این قصه از سر وا شده
گفته‌اند و گفته‌ایم اما شده
محمدرضا زارعی

 انتشار یک کتاب جدید از امام خامنه‌ای
کتاب «تفسیر سوره‌ برائت» حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای بر مبنای جلسات تفسیری ایشان در سال ۱۳۵۰ منتشر شد.
در این جلسات سوره‌های مبارکه‌ مائده، انفال، برائت و آیاتی از سوره‌ مبارکه‌ یونس مورد تفسیر و تبیین قرار گرفته است. تفسیر سوره‌ مبارکه‌ برائت از اوایل سال ۱۳۵۱ آغاز شد و حدوداً تا بهمن ۱۳۵۱‌ـ برابر با محرّم‌الحرام ۱۳۹۳هجری قمری‌ـ ادامه داشته است. این درس تفسیر که یکی از دو درس تفسیر در حوزه علمیّه‌ مشهد در آن روزگار بود، به ‌طور معمول در روزهای تعطیلی دروس رسمی حوزه، یعنی پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌ها در «مدرسه‌ میرزاجعفر» برگزار می‌شد.کتاب «تفسیر سوره برائت» را انتشارات انقلاب اسلامی منتشر کرده است.

سینمای مقاومت در جشنواره جهانی فجر
در سی‌وششمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر فیلم‌هایی از سوریه، لبنان و فلسطین و همچنین فیلم‌هایی از یمن و میانمار
 وجود دارد.
دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر با‌ اشاره به اتفاق شوم سال گذشته و طرح مسئله تغییر پایتخت فلسطین از سوی رژیم صهیونیستی، گفت: «در پی این موضوع خشم جهانی به وجود آمد و ما را متقاعد کرد که جغرافیای خود را گسترده‌تر کنیم و می‌دانم که فیلم‌های زیبایی در این بخش از سوریه، لبنان و فلسطین وجود دارد و فیلم‌هایی از یمن و میانمار در این بخش رونمایی 
خواهند شد.»
تولید سریال شهید صیادشیرازی از نیمه دوم سال
در نوزدهمین سالگرد شهادت شهید صیاد شیرازی، در مراسمی با حضور سردار باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، سردار محمد شیرازی رئیس دفتر فرمانده معظم کل قوا، امیر سرلشکر سیدعبدالرحیم موسوی فرمانده ستاد کل ارتش، حجت‌الاسلام محمدحسنی رئیس سازمان عقیدتی‌ـ سیاسی ارتش، محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده سریال شهید صیاد شیرازی و فرهاد توحیدی نویسنده این اثر از فیلمنامه سریال شهید صیاد شیرازی رونمایی شد.
مراحل تحقیق و نگارش فیلمنامه این سریال از سال ٩٠ به قلم فرهاد توحیدی شروع شده و قرار است تولید این مجموعه از نیمه دوم سال ٩٧ آغاز
 شود. انتقاد حاتمی‌کیا از توهین
 به مدافعان حرم
کارگردان «به وقت شام» در اکران مردمی این فیلم در سینما شکوفه تهران، ضمن اشاره به شخصیت ارزشمند شهید سیدمرتضی آوینی گفت: «اگر امروز آوینی بود، کنار مدافعان حرم می‌ایستاد.» وی سپس ادامه داد: «عزیزی از بازیگران جسارتی به مدافع حرم می‌کند، جسارتی به خانواده‌اش می‌کند و حرفی زده نمی‌شود و هیچ‌کس واکنشی نشان نمی‌دهد! غیرتی از طرف وزیر ارشاد نمی‌بینم که واکنش نشان دهد.» هادی حجازی‌فر، بازیگر این فیلم نیز در این مراسم گفت: «مفتخرم که در نقش «یونس» بازی کردم و خودم را مدیون یونس‌ها و «علی»‌هایی می‌دانم که گمنام در سوریه شهید شده و بی‌سروصدا تشییع شدند، امیدوارم خانواده شهدا از ما راضی باشند.»
قدردانی از بازیگر ایرانی
 در کربلا
بازیگر سریال «یوسف پیامبر(ع)» جایزه نشان نقره‌ای «نهج» در کربلا را دریافت کرد.
کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، به دلیل بازی در سریال یوسف پیامبر‌(ع) و نیز به پاس فعالیت‌های متعدد در عرصه هنرهای دراماتیک، نشان نقره‌ای چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم نهج را دریافت کرد. زارعی که بیشتر چهره‌ای تئاتری شناخته می‌شود، افزون بر «یوسف پیامبر(ع)» در سریال‌های «کیمیا»، «مختارنامه» و «آنام» و فیلم «امپراطور جهنم» نیز نقش‌آفرینی کرده بود. چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم نهج با حضور 27 کشور مسلمان، از 12 تا 16 فروردین‌ در شهر کربلای عراق 
برگزار شد. 
 نکوداشت «رضا برجی»
 در دومین شب وصل
دومین برنامه «شب وصل» که به همت «جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» برگزار می‌شود، به نکوداشت «رضا برجی» عکاس و مستندساز اختصاص دارد.
این برنامه روز سه‌شنبه 29 فروردین از ساعت 17 در مجتمع فرهنگی‌ـ هنری اسوه واقع در تقاطع خیابان‌های انقلاب و بهار برگزار خواهد شد. برجی سال گذشته هم به دلیل 35 سال تلاش هنری مورد تقدیر فرهنگسرای رسانه قرار گرفت. عکاسی در 75 کشور جهان، تهیه‌کنندگی، کارگردانی و تصویربرداری 15 سریال مستند، کار عکاسی و فیلم 14 جنگ در دهه‌های 60، 70 و 80، جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند و جنگ در سومین جشنواره فیلم سیما در کارنامه رضا برجی به چشم می‌خورد.


چراغ هدایت
به دست باد صبا زلف خود رها کردی
به تاب گیسوی پرچین خود چه‌ها کردی
چه شور و ولوله‌ای شد به دور گهواره
همین که پلک زدی چشم خود تو واکردی
به ناز و غمزه ربودی دل از دل زهرا(س)
به یک کرشمه خودت را چگونه جا کردی
قیامتی شده بر پا درون بیت علی(ع)
ز ره نیامده تو محشری به پا کردی
تو آمدی و به همراه خود چه آوردی
محیط دور و برت را پر از صفا کردی
دخیل بسته‌ام امشب به بند قنداقت
چو فطرسی که پرش را شما عطا کردی
تویی که با نگه پر ز لطف خود ارباب
مس وجود مرا همچنان طلا کردی
تویی که عادت احسان به دیگران داری
هزار حاجت ناگفته را روا کردی
چه گویم از کرم تو که با بدان خوبی
برای عبد گنهکار هم دعا کردی
مرا چراغ هدایت نشان ره دادی
غریبه بوده‌ام و با خود آشنا کردی
پیمبران همه راه خدا نشان دادند
مرا فقط و فقط تو، تو با خدا کردی
اگر نشسته‌ام اینجا، اگر که هستم من
برای نوکری خود مرا جدا کردی
میلاد یعقوبی


زمین دوباره پوشید لباس خضرایی‌اش را
دوباره شکفت شکوفه
سر برآورد جوانه
رویید ستاک
گل کرد اقاقی
بال زد شاپرک
به هوا خاست قاصدک
سبز شد دشت
روان شد رود
نیلگون شد آسمان
نغمه کرد پرستو
خرامید آهو
نو شد ایام...
چشمه جوشید
خورشید دمید
زمین گرم شد
و این‌گونه فصل اول ورق خورد
مولای خوبِ من!
رنگارنگ سفره‌ای بر پاست
و اینها همه پیام‌آوران بهارند
اما چه حیف که این بهار قامت رعنایت را کم دارد
خوش آن بهار که تو باشی کنارمان...


 مهدی امیدی/ کشور ما در سال‌های اخیر در زمینه انیمیشن (پویانمایی) پیشرفت خیره‌کننده‌ای داشته است. هر سال هم تعداد انیمیشن‌های خوب در ایران بیشتر می‌شود. همین امسال، چند کارتون با نام‌های «فهرست مقدس»، «راز سیاوش» و... روی پرده سینماها رفت. «پشت دروازه بهشت» هم یکی از درخشان‌ترین آثار در این عرصه است که در جشنواره‌های خارجی، جوایز زیادی گرفت، اما هنوز در سینماهای کشورمان به نمایش درنیامده است. اما «فیلشاه» قوی‌ترین انیمیشنی است که تا به حال در ایران ساخته شده است. این انیمیشن‌ را گروه هنر پویا که سه سال قبل هم «شاهزاده روم» را ساخته بودند، تولید کرده‌اند. کارگردانی این اثر هم بر عهده هادی محمدیان است. 
«فیلشاه» داستانی درباره دنیای حیوانات است. در دوران باستان، جزیره‌ای زیبا و دورافتاده، محل زندگی گروهی از حیوانات وحشی است. در این مجموعه در فضایی فانتزیک مضامین دینی و قرآنی به نمایش در آمده است.
«فیلشاه» به سه دلیل یک انیمیشن موفق است؛ اول اینکه تصاویر طراحی شده در آن بسیار جذاب هستند و به اصطلاح، سطح گرافیک در آن بسیار بالاست. از این نظر، شبیه به انیمیشن‌های خارجی است. دوم اینکه، خیال‌پردازی و فانتزی در این مجموعه، حرف اول را می‌زند. یکی از مشکلات بسیاری از انیمیشن‌ها در سینما و تلویزیون ما نبود جنبه‌های فانتزی در این آثار است. 
به همین دلیل هم خیلی از کارتون‌ها شبیه فیلم واقعی هستند و نمی‌توانند بچه‌ها را به خود جذب کنند. اما داستان «فیلشاه» از نگاه یک فیل تعریف می‌شود؛ فیلی که مثل خود بچه‌هاست و آرزوهای بسیار بلندی در سر دارد. این فیل هم ناراحت و ناامید می‌شود، می‌ترسد و اشتباهاتی هم می‌کند، اما رفته‌رفته بر ترسش غلبه می‌کند و حتی در میدان جنگ، با هوشیاری می‌تواند گرگ‌ها و ببرها را شکست دهد. همچنین شوخی‌های لطیفی هم در این اثر وجود دارد که می‌تواند تماشاگر را بخنداند. اما ویژگی سوم و مهم «فیلشاه» این است که یک موضوع دینی را نمایش می‌دهد. این موضوع، کاملاً جذاب و مطابق ذائقه و علاقه کودکان و نوجوانان به تصویر کشیده
 شده است. 
البته، «فیلشاه» محصول مشترک ایران و لبنان است. همزمان با جشنواره فیلم فجر، سینماهای لبنان نیز به استقبال این کارتون رفته‌اند. پس از لبنان نیز کشورهای سوریه، عراق و اردن هم این انیمیشن را به نمایش درآوردند.