حسین عبداللهی‌فر/ استیضاح‌کنندگان رئیس‌جمهور دلایلی دارند که اشاره به همه آنها ممکن نیست. اصلی‌ترین دلیل آنها جلوگیری از روند فشارهای روزافزونی است که به مردم و کشور وارد می‌شود. آنها هم از موانع و دشواری کاری که می‌کنند خبر دارند، اما تلاش خود را می‌کنند تا آیندگان، آنها و مجلس را به بی‌عملی متهم نکنند.
مخالفان استیضاح رئیس‌جمهوری هم دلایل فراوانی دارند که یکی از آنها این است که محمد دهقان از فراکسیون ولایی می‌گوید: «وقتی نمی‌توان تعداد امضای لازم، یعنی 89 رأی برای طرح در صحن علنی را جمع کرد، چگونه می‌توان دوسوم آرای خانه ملت، یعنی بیش از 190 رأی را جمع کرد؟»
طبیعی است موافقان و مخالفان ادله یکدیگر را قانع‌کننده ندانند و هر یک از تحلیلگران، دولتمردان، نمایندگان، شخصیت‌های سیاسی و جریان‌های اعتدال، اصلاحات و اصولگرا راه خود را انتخاب کنند، اما رفتار عده‌ای در برخورد با موافقان طرح استیضاح یا سؤال از رئیس‌جمهوری به گونه‌ای است که با وظایف قانونی نمایندگان و جایگاه مجلس مغایرت دارد. فضای رسانه‌ای در این زمینه نشان می‌دهد مخالفان استیضاح رئیس‌جمهوری به استیضاحِ استیضاح‌کنندگان پرداخته و مسیری در راستای تخریب آنها انتخاب کرده‌اند.
در این زمینه می‌توان به تیتر «آرمان» در آخرین روز هفته گذشته (دوم اسفند) اشاره کرد که روی تصویری از محسن غرویان نوشت:
«مشکلات قم را رها کرده‌اید؛ دنبال استیضاح رئیس‌جمهورید!» این روزنامه می‌افزاید: «برخی از نمایندگان مجلس که بیشتر متمایل به جبهه پایداری هستند، چند روزی است که به بهانه گرانی‌ها، عدم اشتغال و بیکاری به سمت و سوی سؤال و استیضاح از رئیس‌جمهور رفته و به جمع‌آوری امضا مشغولند. این در حالی است که مثلاً استان قم خود با مشکلات بسیاری از جمله طرح نیمه‌کاره منوریل، فرودگاه، حاشیه‌نشینی و مشکلات اجتماعی و فرهنگی مواجه است. لذا به نظر می‌رسد نمایندگانی که از مردم در این استان رأی گرفته‌اند، باید قبل از هر طرحی به سوی حل مشکلات مردم و نیز استان خود گام بردارند.»
اصلاح‌طلبان افراطی هم استیضاح‌کنندگان را به طراحی کودتای نظامی متهم می‌کنند و چنانکه «آفتاب یزد» می‌نویسد، شخص یا گروهی گفته است: «ذوالنوری در پشت پرده به فکر روی کار آوردن یک نظامی در این حوزه است.»
این روزنامه به منظور مستندسازی ادعای فوق دست به کار شده و در گزارش روز پایانی هفته گذشته خود می‌نویسد: «هم کلید رمز تاج‌زاده و هم کلید رمز ذوالنوری معلوم می‌کند که احتمالاً حمله توهین‌آمیز این نماینده مجلس اگر فقط به تاج‌زاده نباشد، مطمئناً به یکی از مخاطبین این حمله است.اما آیا تاج‌زاده بیراه می‌گوید؟ برای درستی یا نادرستی این موضوع می‌توان استناد کرد به سخنان هدایت‌الله خادمی. هدایت‌الله خادمی یکی دیگر از نمایندگان استیضاح‌کننده رئیس‌جمهور، همان کسی است که پیش از ذوالنور در گفت‌وگویی به نقل از او آمده بود: «در صورت استیضاح روحانی اگر موفق شویم فردی مانند قالیباف بیاید، دست‌کم چهار پروژه را راه می‌اندازد.» تلاش برای عدم کفایت سیاسی روحانی و روی کار آوردن کسی مثل قالیباف چه مفهومی دارد؟»
دولتی‌ها هم این حرکت را اقدامی تبلیغاتی دانسته و استیضاح‌کنندگان را به طرفداری از احمدی‌نژاد متهم می‌کنند. از طرف اصولگرایان هم فردی مدعی می‌شود که جریان دلواپس بیش از آنکه دلواپس جامعه و مسائل سیاسی باشد، به شدت دلواپس خودش است؛ چرا که جریانی نیست که اگر شلوغ نکند و فضا را به هم نریزد، بتواند ادامه پیدا کند. جریان دلواپس هر تلاشی می‌کند آرامش در جامعه نباشد تا خودش زنده بماند. اصلاً حیات، اکسیژن، نیرو و قدرت این جریان به ایجاد فضای روانی تند در جامعه است. لذا آنچه این روزها تحت عنوان استیضاح، برکناری و... مطرح می‌شود، بیش از اینکه بر واقعیت‌های سیاسی منطبق باشد، بر این منطبق است که این جریان به جنجال نیاز دارد که هر از چند گاهی نیز می‌بینیم این اتفاق می‌افتد.
