انوش معظمی بازیگر نقش حرمله در سریال مختارنامه از مظلومیت امام حسین(ع) و حضرت علی اصغر(ع) می‌گوید.

خواص بصير جبهه حق را مي‌توان محوري‌ترين نيروهاي موثر در تاريخ دانست، آنجا که در نقطه عطف‌هاي تاريخي، با انتخاب‌هاي صحيح و استقامت و روشنگري، راهگشاي توده‌هاي ناآگاه شده و توازن قدرت را به نفع جبهه حق سنگين کرده اند.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دشمن خيلي زود به اين نتيجه رسيد که فريب و اغواي مردم و در نهايت سرنگوني و به انحراف کشاندن جمهوري اسلامي، بدون حذف ياران بصير انقلاب ممکن نخواهد بود. هر چند ترور فيزيکي توانست ضربات جبران ناپذيري بر انقلاب اسلامي وارد نمايد، اما بيش از اين ترور نرم و تخريب شخصيتي بود که توانست بر پيکره انقلاب ضربه وارد کند.

رزم‌آرا هیچگاه نقطه پایان کسانی که ملت ایران را لایق دست یافتن به تکنولوژی و پذیرفتن مسئولیت صنایع جدی نمی‌دانستند، نبود و حتی پس از انقلاب اسلامی نیز همواره تفکر غرب گرا همین تفکر را پیگیری کرده است.

تقي زاده تنها نمونه‌اي از روشنفکران غربگرايي است که حيات کشور را در وابستگي به غرب ديدند.انفعال و خودباختگي و مرعوب شدن در برابر غرب را مي‌توان مهمترين ويژگي اين جريان دانست. همان جريان که معتقد بود «بايد از فَرقِ سر تا ناخن پا غربي بشويم»

کشور های محدودی به سطح قدرت ضربت متقابل دست یافته اند که عموما با صرف هزینه های هنگفت نظامی و با کمک قدرت های بزرگ بوده است. اما جمهوری اسلامی ایران با خود اتکایی و با کمترین هزینه وارد این سطح از قدرت شده است

سال های زیادی است که هالیوود سعی دارد ترس و هراس از نا امنی را در دل مردم کشور خود زنده نگه دارد تا بهانه های لازم برای حمله به کشورهای دیگر را داشته باشد.

مرگ تاسف بار مرسی، به دار آویخته شدن صدام و این اواخر سرنگونی و محاکمه عمرالبشیر (که هر سه در نقطه نزدیکی اعتماد به آمریکا مشترک بودند) عبرت دیگری شد برای کسانی که معتقدند، با نزدیکی به آمریکا، می‌توان کشوری پیشرفته و آینده‌ای روشن داشت. سرنوشت مرسی نشان داد نزدیکی به شیطان بزرگ یعنی مرگ…!

غرب در حالي پرچم حقوق بشر را بر دوش مي‌کشد که، تاريخ معاصر غرب را مي‌توان تاريخ «نژاد پرستي» و «برده داری» دانست.

تصوری که آمریکائیها از قدرت ایران دارند به مراتب واقعی تر از برخی مسئولان داخلی کشور است. جهان در آغاز هزاره قرن قرار داشت و گفتگوی تمدنهای دولت اصلاحات در سازمان ملل پذیرفته شده بود اما آمریکا به چیزی جز تسلیم کردن ایران راضی نمی شد.وحشت از حمله آمریکا به ایران در آن ایام به شدت از سوی روزنامه های زنجیره ای به افکار عمومی پمپاژ می شد