همه میدانیم که ملت ایران، در میدان نبردی سرنوشتساز قرار دارد که این جنگ را، دشمنان اصلی کشور عزیزمان آغاز کردهاند. ایرانیان در این نبرد که دارای ماهیت حق و باطل است، به چیزی جز پیروزی آن هم به اذنالله، نباید فکر کنند. همه و همه باید برای رسیدن به پیروزی، کار و تلاش و مجاهدتی وصفناپذیر داشته باشند و در این مسیر، به عوامل و لوازم تحقق این هدف راهبردی از نظر ذهنی و عملی پایبند باشند.
توجه جدی و التزام عملی به اوامر و توصیههای رهبر حکیم انقلاب اسلامی و فرماندهی معظم کل قوا حضرت امام خامنهای مدظلهالعالی، یکی از اساسیترین الزامات پیروزی در این جنگ است.
معظمله در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه در روز چهارشنبه ۲۵ تیرماه، بیانات مهمی داشته و در ضمن این بیانات، مجموعهای از اوامر و توصیههای راهبردی برای تحقق پیروزی در جنگ را، مورد تاکید قرار دادند. اوامر و توصیههایی که مخاطب آن آحاد مردم، احزاب و گروههای سیاسی، صاحبان رسانه، قوای سهگانه، نیروهای مسلح و خصوصاً مجاهدان پرتلاش در دو عرصه میدان و دیپلماسی است.
بخشهای مهمی از این نکات کلیدی و راهبردی پیروزیساز، که هر فرد، مجموعه و دستگاهی به اقتضای جایگاه و موقعیت خود، باید به آن توجه داشته باشد؛ عبارت است از:
۱- حفظ وحدت بزرگ، اتحاد عظیم ملی و درکنار هم ایستادن برای دفاع از حقیقت، دفاع از ایران عزیز
۲- تقویت این باور و اعتقاد که در این رویارویی بزرگ، ملت ایران طرف ضعیف نخواهد بود؛ چون از ابزارهای لازم، منطق قوی و نیروی کارآمد، هم برای عرصه نظامی و هم برای میدان دیپلماسی برخوردار است؛ و با ورود به هر عرصه، به توفیق الهی با دست پر وارد میشود.
۳- توجه به این مهم که در این نبرد، میدان و دیپلماسی باید مکمل یکدیگر و به صورت هم افزا، با جهتگیریهای درست و رعایت خطوط قرمز عمل کنند؛ بنابراین فعال بودن دستگاه دیپلماسی در کنار میدان، با رعایت جهتگیریهای درست سیاستگذاری شده از سوی نظام، امری ضروری و اجتنابناپذیر است.
۴- توجه ویژه به کارها و اقدامات مفید و تلاش برای انجام آن، و کارها و اقدامات مضر و خسارتبار و پرهیز از انجام آن، که مصادیق و مواردی از این کارها به شرح زیر است:
الف: کارهای مفید؛ تبیین و تأیید سیاستهای کلی نظام، حفظ و تقویت شور و هیجان عمومی، جدیت مسئولان در انجام کارها با قوت تمام و روحیه کامل، تبیین و رفع شبهات و مغالطه ها، بیان وفاداری به نظام و کشور، توجه دستگاههای مسئول در عرصه نظامی و دیپلماسی به جهتگیریهای ولایت.
ب- کارهای مضر؛ ایرادهای غیرلازم را به میان کشیدن و دربارهاش بحث کردن، بیصبری کردن با اظهارنظرهای غیرکارشناسی که چرا نشد، چرا نکردید؟ چرا اقدام نشد، جنجال کردن بر روی مسائل کوچک، غلیظ کردن اختلافات جناحی، اعتراض به مسئولان بدون اطلاع از کارهای انجام شده است.