نگاهی ‌به برنامه تسلیحات اتمی رژیم‌ صهیونیستی (بخش دوم و پایانی)

به گزارش فارس، "مؤید الحسینی العابد " تحلیلگر عرب‌زبان در مقاله‌ای با اشاره به مقاله‌ای با نام "ایران و اسرائیل، کدام یک تهدید اصلی برای عرب‌ها به شمار می‌روند؟ "، (به قلم "وفیق سامرائی " از مقامات عالی‌رتبه نظامی در رژیم سابق عراق و مسئول پیگیری پرونده ایران در سازمان اطلاعات نظامی این رژیم) منتشر شده در روزنامه فرامنطقه‌ای الشرق الاوسط نوشت: در اینجا فرصت را مغتنم می شمارم تا به این نویسنده نکاتی متذکر شوم و به ایشان اعلام کنم که اظهاراتش مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی در زمان حاضر در وضعیتی نیست که به دنبال توسعه‌طلبی باشد و در صدد پایان دادن به برنامه‌های خود در این عرصه است، کاملا اشتباه است.
مؤید الحسینی العابد نوشت: بی تردید، رژیم صهیونیستی در توصیف موضوع بافت جمعیتی که از آن به عنوان بهانه‌ای برای لزوم برخورداری‌اش از سلاح هسته‌ای استفاده می‌کند، راه گزافه می‌رود. اعتقاد ما این است که فعالیتهای هسته‌ای این رژیم تنها تهدیدی برای عرب‌ها نیست؛ بلکه حتی تهدیدی برای اکثر کشورهای جهان به شمار می‌رود حتی کشورهایی که اسرائیل معتقد است هدف اسلامی‌سازی و مسیحی‌سازی قرار گرفته‌اند.
وی افزود: ما هرگز فراموش نمی‌کنیم که بعد از اولین تجربه هسته‌ای پاکستان، تل آویو چه غوغایی را به پا کرد و مدعی شد که پاکستان در راه دست یابی به بمب هسته‌ای اسلامی است. به هر حال، هر کس از نوشته‌ها و رویکردهای فکری سیاستمداران تندروی رژیم صهیونیستی اطلاع یابد، به صحت نظرات ما پی می‌برد.
تاسیسات هسته‌ای دیمونا از ساختمان‌های متعددی تشکیل شده است که هر ساختمان با نام عبری «میشون» شناخته می‌شود. در دیمونا ما 9 میشون داریم. چهار مورد آن ویژه تولید سلاح‌های اتمی و بمب‌های حرارتی اتمی است. چهار مورد باقی نیز برای ارائه خدمات به چهار بخش قبلی یعنی 1، 2، 8 و 9 فعالیت دارند. رآکتور در میشون (ساختمان) شماره یک قرار دارد. این رآکتور که به دست فرانسوی‌ها ساخته شده است، قادر به تولید پولوتونیم و انرژی حرارتی بالغ بر 26 مگاوات است. در این رآکتور از آب سنگین به عنوان مادریتور (کاهش دهنده سرعت نوترون) استفاده می‌کنند. ضمنا آب سنگین در این رآکتور به عنوان یک خنک کننده به شمار می‌رود و وظیفه آن کاستن میزان حرارت برآمده از فعل و انفعالات صورت گرفته در میله‌های سوخت رآکتور است.
رآکتور دیمونا اگر به صورت مستمر فعالیت داشته باشد، به تنهایی قادر به تولید هشت کیلوگرم پولوتونیم در سال است. البته بماند که وانونو، جاسوس هسته‌ای اسرائیل ارقام متفاوتی را در گزارش‌های خود در این باره ذکر می‌کند و ابراز می‌کند که رآکتورهای دیمونا هشت ماه در سال فعالیت دارند و در هر ماه قادر به تولید 5 کیلو پولوتونیم هستند و این میزان چندین برابر آن چیزی است که مقامات تل آویو در مورد توان هسته‌ای خود گفته‌اند و اگر گزارشهای وانونو را اساس قرار دهیم، رآکتور دیمونا قادر به تولید انرژی حرارتی بالغ بر 150 مگاوات است نه 26 مگاوات. همان طور که می‌دانید ماده اصلی برای ساخت بمب هسته‌ای پولوتونیم است که توسط رآکتور دیمونا تولید می‌شود.
این ماده (عنصر شیمایی رادیواکتیو) در میشون یا ساختمان شماره دو از دیگر عناصر سوخت هسته‌ای جدا می‌شود و از این رو، این ساختمان را به عنوان بخش اصلی دیمونا می‌شناسند. از جمله دیگر اهدافی که میشون شماره دو دنبال می‌کند علاوه بر تولید پولوتونیم، باید به تولید دوتریوم و دوتراید لیتیوم است که از آنها برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای و بمب‌های اتمی حرارتی استفاده می‌شود. یکی دیگر از فعالیتهای مهم میشون شماره دو، تقطیر آب سنگین و آماده کردن آن برای سلاح‌های هسته‌ای است.
میشون مذکور در زیر زمین قرار دارد و با تجهیزات جنگی کلاسیک نمی‌توان آن را هدف قرار داد. ضمنا این بخش مسئولیت بازیافت 100 تن زباله هسته‌ای که توسط رآکتورها تولید شده است، را بر عهده دارد.
از آنجایی که مواد برجای مانده از فعل و انفعالات هسته‌ای صورت گرفته در انواع محلول‌های اورانیوم 235 سمی هستند و باعث تولید انواع مختلف ایزوتوپ می‌شود که در همه آنها پرتوزایی و پرتوافکنی وجود دارد و با نظر به اینکه یک گرم از اورانیوم مورد استفاده در رآکتورهای هسته‌ای انرژی حرارتی بالغ بر یک مگاوات تولید می‌کند و این حرارت همراه با این سوخت مصرف شده در زمان دفن در اماکن ویژه وجود دارد، می‌بینیم که شمار ابتلا به سرطان در جنوب لبنان و مناطق تحت سیطره اسرائیل به شدت افزایش یافته است و این آمار گواهی بر وجود مقادیر زیادی زباله هسته‌ای است که در زیر منطقه جنوب دفن شده است.
فعالیت‌های تولیدی که در میشون دو صورت می‌گیرد، از طریق عملیات‌های شیمیایی است که کارشناسان صهیونیست تماما انجام آن را به عهده دارند. سپس نوبت به کارشناسان آمریکایی می‌رسد که در انجام فعالیت محوله از "تری فنیل فسفات " استفاده کنند و از شیوه هیدروکربن کروسین برای جدا کردن مواد مختلف استفاده کنند. در این مرحله، عنصر اورانیوم و پولوتونیم از قابلیت اکسیده شدن بالایی برخودارند و این توانایی را دارند که در محلول «تری فنیل فسفات» ذوب شوند و از این رو، برخی عملیات‌های شیمایی صورت می‌گیرد که باعث جدا شدن اورانیوم از محلول تری فنیل فسفات می‌شوند. ضمنا در این جداسازی از اسید نیتریک سبک استفاده می‌کنند و علاوه بر آن، با شیوه مذکور می‌توان اکثر موادی که در جریان شکافت هسته‌ای به وجود آمده‌اند، را از بین برد.
پولوتونیمی که در میشون دو تولید می‌شود به صورت گوی در محیط خلأ نگهداری می‌شود ؛ زیرا پولوتونیم در حالت عادی به صورت خودکار در برخورد با هوای آزاد مشتعل می‌شود. گوی‌های پولوتونیمی با یک غلاف کروی پوشانده می‌شوند که نصف این غلاف از مس است که در نهایت مهارت و دقت ساخته می‌شود و نصف دیگر آن را نیز از بریلیوم می‌سازند. این غلاف کروی کاملا گوی ما را در بر می‌گیرد و نوترون‌ها را منعکس می‌سازد.
تاسیسات هسته‌ای دیمونا مرکز بسیاری از اقدامات لازم برای دست یابی به مواد مورد نیاز جهت تولید سلاح هسته‌ای است که البته برخی پایگاه‌های هسته‌ای دیگر نیز در بخشی از این اقدامات سهیم هستند و در منطقه دیمونا قرار ندارند. به عنوان مثال، در شهر اشغالی حیفا اماکن دیگری نیز وجود دارد که بسیاری از عناصر تشکیل دهنده بمب به آنجا منتقل می‌شود که از آن جمله می‌توان به محلول‌هایی اشاره کرد که از آن اورانیوم و پولوتونیم استخراج می‌شود.ضمنا پایگاه‌های دیگری برای فعالیت‌های هسته‌ای متفاوت در امکان مختلف وجود دارد.
فعالیت‌های هسته‌ای که در دیمونا صورت می‌گیرد، تا حد زیادی در ایجاد آلودگی‌های زیست محیطی موثر بوده است. پدیده‌هایی همچون انتشار گازهای سمی و مواد خطرناک هسته‌ای بخشی از این آلودگی‌هاست. ضمنا در سال 1969 حادثه‌ای در دیمونا رخ داد که به مرگ فردی در قسمت 36 این پایگاه انجامید. فرد مذکور که قصد داشت تا ستون‌های شیشه‌ای را با الکل پاک کند، نشت بخارهای متصاعد باعث انفجار شد. دومین حادثه به سال 1982 باز می‌گردد هنگامی که نشت هیدروژن باعث انفجار شد. به هر حال، نکته‌ای که باید به آن توجه داشه باشیم این است که حوادث زیادی به دور از چشمان عامه مردم رخ داده‌اند. هر انسانی می‌تواند مواد مورد استفاده در دیمونا را حدس بزند، به شرط اینکه بداند نشتی‌های موجود در دیمونا باعث انتشار پرتوهای آلوده‌کننده محیط در شعاع بسیار وسیع شده و شعاع گسترش این اشعه به مرز برخی کشورهای همسایه رژیم صهیونیستی رسیده است که این امر خود حکایت از شدت فعل و انفعالاتی دارد که در رآکتورهای دیمونا جریان دارد.
با توجه به آنکه مناطق عربی همجوار پایگاه هسته‌ای دیمونا بافت بسیار متراکمی دارد و گهگاه در چند ده کیلومتر مربع میلیون‌ها انسان زندگی می‌کنند، هر گونه نشتی از این پایگاه هسته‌ای می‌تواند فاجعه‌ای به بار آورد که سرانجام آن را خدا می‌داند.
از سوی دیگر، دفن زباله‌های هسته‌ای در گورستان موقت زباله‌ها در دیمونا که فاصله زیادی از محل رآکتور ندارد (فاصله در حدود یک کیلومتر است) منجر به ورود حتمی مواد پرتوزا به منابع آبی موجود در صحرای نقب می‌شود. وانونو درباره گورستان زباله‌های هسته‌ای دیمونا می‌گوید که صهیونیست‌ها خود بشدت از خطر این زباله نگران هستند و آزمایش‌های فراوانی را حتی تا شعاع چند کیلومتری محل دفن زباله‌ها نیز انجام می‌دهند. ضمنا انتشار گازهای سمی از محل دفن زباله‌های هسته‌ای به مناطق همجوار دیمونا در کشورهای عربی به یک عادت تبدیل شده است و بادها به خاطر وضعیت جغرافیایی منطقه ـ از لحاظ پستی و بلندی ـ مواد سمی را در جهت حرکت خود و در داخل محیط پخش می‌کند.
در میشون شماره دو پایگاه هسته‌ای دیمونا، بخش بسیار مهم دیگری نیز وجود دارد که نقش بسیار مهمی را در تولید تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونیستی ایفا می‌کند. در بخش مذکور یک کارگاه خاصی وجود دارد که از آن برای غنی‌سازی لیتیوم 6 استفاده می‌شود. لیتیوم شش در داخل رآکتور توسط نوترون ها به تریتیوم تبدیل می‌شود و این لیتیوم در عملیات گداخت هسته‌ای در داخل سلاح‌های هسته‌ای حرارتی و در هنگام همجوشی با دوتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. گفتنی است که دوتریوم از ایزوتوپ‌های هیدروژن است که در درون هسته خود به غیر از پروتون، یک نوترون هم دارد و از این رو، از هسته ضخیم‌تری برخوردار است و در نامیدن آن از واژه "دو " استفاده می‌کنند. از دوتریوم برای تولید دوتراید لیتیوم 6 نیز استفاده می‌شود که رژیم صهیونیستی در سال 1987 به کمیت لازم از این ماده که به میزان تقریبی 170 کیلوگرم بود، دست یافت.
فرانسه نقش اساسی را در کمک به رژیم صهیونیستی برای ساخت رآکتور هسته‌ای دیمونا و ایجاد پایگاه ویژه تولید پولوتونیم برای این رژیم بازی کرد و همان طور که گفتیم این رآکتور را بر اساس آخرین دستاوردهایش در زمینه فناوری اتمی ساخت.
تولید و بازیافت مواد رادیواکتیوی همچون پولوتونیم، لیتیوم شش، اورانیوم غنی شده و اورانیوم غنی‌ناشده در دیمونا انجام می‌گیرد ؛ ولی طراحی و ساخت سلاح هسته ای در محل دیگری صورت می‌گیرد.
در پایان و برای اثبات اظهارات خود درباره فعالیت‌های رژیم صهیونیستی در زمینه تولید سلاح‌های هسته‌ای در دیمونا، باید به ماجرایی اشاره کنم که در سال 1997 و به صورت دقیق در اکتبر آن سال فاش شد و مربوط به سلامتی و امنیت کارکنان دیمونا بود.