سود نفت عراق سر از بانک‌های تل‌آویو در می‌آورد!

یک هفته‌نامه آمریکایی با اشاره به مالکیت نفت عراق از سوی شرکت‌های وابسته به رژیم صهیونیستی تاکید می‌کند که سود نهایی این نفت سر از بانک‌های تل‌آویو در می‌آورد.
به گزارش هفته‌نامه "امریکن‌فری‌پرس "، هنگامی که‌دار و دسته نومحافظه‌کار بوش و چنی جنگ عراق را در سال82 علیه صدام حسین به راه انداختند، "پاول ولفویتز " معاون وزیر دفاع آمریکا به کنگره اطمینان داد که سود نفتی که از عراق حاصل می‌شود، هزینه‌ها را جبران کرده و مخارج بازسازی این کشور را نیز تامین می‌کند.
"ویکتور تورن " روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی در این گزارش می‌نویسد: اما همانطور که "تکس مارس " مستندساز و نویسنده با سابقه فاش کرد، بعد از آنکه سربازان آمریکایی به عراق یورش آوردند، ‌کوشیدند تا خط لوله نفتی را از عراق و از راه اسرائیل به بندرهایی در مرز لبنان بکشند.
مارس که در گفتگو با امریکن‌فری‌پرس سخن می‌گفت افزود: در نتیجه نفت عراق به چین منتقل و در آنجا پالایش شد. چینی‌ها هم هر چه را که برای اقتصادشان نیاز بود استفاده کردند و باقی آن را به کشورهای در حال توسعه‌ای مثل هند فروختند.
مارس ادامه داد: چین بزرگترین وارد کننده نفت است و هم‌اکنون 25 پالایشگاه جدید نیز ساخته است. اما حقیقت این است که پالایشگاه‌های چین در حقیقت شرکت‌های خصوصی هستند که در مالکیت خانواده "روچیلدها " قرار دارند. و به این بدان معناست که نفت عراق در حقیقت از طریق اسرائیل تبدیل شده و در نهایت وارد بانک‌های تل‌آویو می‌شود.
تورن ادامه می‌دهد: بنابراین با بهانه دروغین "تسلیحات کشتار جمعی "،‌ اسرائیل بار دیگر آمریکا را وارد جنگ کرد. شواهد نشان می‌دهد که عملکرد اصلی آمریکا این است که همچون یک محافظ قلدر خواسته‌های اسرائیل را عملی کند و کمک‌های مالی در اختیار این رژیم بگذارد.
این گزارش می‌افزاید: اما هفت سال بعد از بهت و وحشت حمله آمریکا به عراق، مارس این سوال را مطرح می‌کند که "چرا باید 50 هزار سرباز آمریکایی و 13 پایگاه نظامی دائمی در عراق باقی بمانند و بزرگترین سفارت دنیا نیز سفارت آمریکا در عراق باشد؟ "
مارس توضیح می‌دهد: در حقیقت نقشه این است که زمینه موفقیت ایجاد یک اسرائیل بزرگتر ایجاد شود و سفارت ما نیز به عنوان مرکز بزرگی برای توزیع نفت خاورمیانه عمل می‌کند.
این گزارش با بیان آنکه در زمان پیروزی اوباما در انتخابات 140 هزار سرباز آمریکایی در عراق بودند می‌افزاید: هم‌اکنون 70 هزار سرباز آمریکایی در عراق هستند. و انتظار می‌رود که در پایان ماه جاری پنتاگون 20 هزار سرباز دیگر را نیز از عراق خارج کند تا مجموع سربازانی که عراق را به اشغال درآورده‌اند به 50 هزار نفر برسد. به علاوه آنکه 100 الی 180 هزار سرباز مزدور نیز در عراق حضور دارند.
تورن می‌نویسد: اگرچه خون بسیاری از آمریکایی‌ها در عراق ریخته می‌شود و میلیاردها دلار نیز صرف هزینه‌های این جنگ می‌شود اما نتایج تمامی این تلاش‌ها به گفته مارس این چنین است: چین و اسرائیل بیشترین سود را از این جنگ می‌برند و دست در دست یکدیگر فعالیت می‌کنند. بطوریکه در عرض پنج سال شرکت ملی نفت چین حتی از شرکت "اکسون‌موبایل " نیز بزرگتر می‌شود.
این نویسنده با اشاره به آنکه هزینه‌های ارتش عراق موجب بروز کسری‌های نجومی در بودجه شده است، معامله پنهانی دیگری را نیز تشریح می‌کند: تنها چین و اسرائیل بودند که حین بروز بحران مالی جهانی پیشرفت کردند.
وی افزود: در حالی که سرمایه‌ها از تجارت آمریکا روی بازگردانده‌اند، "گلدمن ساش" نقشی حیاتی در توسعه اقتصاد چین ایفا می‌کند. بطوریکه شرکت‌ بانکداری "شانگهای و هنگ‌کنگ " در حال تبدیل شدن به بزرگترین نهاد مالی دنیا است. همچنین بانک‌های اسرائیل نیز بواسطه سود ناشی از نفت عراق، در حالی ترقی هستند.
مارس در تشریح چگونگی اجرای این نقشه‌ها گفت: پس از آنکه "هنری پائولسون " مدیر اجرایی گلدمن ساش، وزیر خزانه‌داری جورج بوش پسر شد، 70 بار از چین دیدار کرد.
بر اساس این گزارش، چین نمایانگر مدلی از یک نقش ستودنی و مخرب است که قرن 21 را تبدیل به عصر صهیونیسم خواهد کرد.
مارس افزود: از همان ابتدا، "مائو تسه تونگ " بنیانگذار جمهوری خلق چین، همچون یک دست‌نشانده کمونیست عمل می‌کرد که نزدیک‌ترین یاران او یهودی بودند. از سوی دیگر "دیوید بن‌گوریون " اولین رئیس رژیم اسرائیل نیز اعتراف کرده که حامی نظریه لنین است. وی همچنین روابط بسیار نزدیکی با چین داشت. بنابر این جای تعجب نیست که بگوییم اسرار هسته‌ای چین از طریق اسرائیل از آمریکا دزدیده‌ شده‌اند.
این نویسنده با ارایه مدرکی در این مورد گفت: "جاناتان پلارد " یک آمریکایی یهودی و بدنام‌ترین جاسوس تاریخ آمریکا، اسرار نظامی ایالات متحده را دزدید و به اسرائیل انتقال داد تا در نهایت به چین فروخته شوند.
این گزارش می‌افزاید: روچیلد‌ها به چین همچون نمونه‌ اولیه‌ای از یک کمونیست - سرمایه‌داری برای دنیا نگاه می‌کنند. و این در حالی است که تنها عده کمی در دنیا می‌دانند که گلدمن ساش، یکی از شرکت‌های تحت پوشش روچیلدها، هزاران انبار را در چین تامین مالی کرده است تا بتوانند میلیاردها منابع طبیعی را که با قیمت بسیار پایینی بدست آمده است، در آن گردآوری کند. همین امر نیز موجب شده تا در حالی که آمریکا به شدت در حال سقوط است، چین همچنان سیر صعودی داشته باشد.
مارس در ادامه با طرح این سوال که "چرا اسرائیل همچنان به یورش خود علیه لبنان ادامه می‌دهد؟ " می‌نویسد: این امر به دلیل اطمینان یافتن از آن است که اسرائیل بار دیگر کنترل بنادر را در آن منطقه بدست می‌آورد تا بتواند نفت عراق را به چین منتقل کرده و از آن استفاده کند. بطوریکه هم‌اکنون عراق، بهترین امید پکن برای تامین سوخت است.
این گزارش با اشاره به آنکه چین پنج قرارداد بزرگ حفاری را در عراق، یعنی کشوری که آمریکا اشغال کرده، بدست آورده است می‌نویسد: وقتی در مورد اسرائیل صحبت می‌کنید، در واقع از روچیلدها سخن می‌گویید؛ آن‌ها، تل‌آویو را با نام مستعار "شهر سفید " بنیان نهادند و اسرائیل را تبدیل به حکومتی با تئوری مختص آن‌ها کردند.
این گزارش در انتها به نقل از مارس می‌نویسد: نفت عراق در مالکیت شرکت‌های مربوط به روچیلدها قرار دارد و توسط آن‌ها فروخته می‌شود. سود این نفت هم بطور مخفیانه سر از بانک‌های تل‌آویو در می‌آورد.