می‌خواهند ایران را از فناوری هسته‌ای محروم کنند

وی در پاسخ به این سئوال آیا اصولا نگرانیهای جامعه بین المللی با توجه به هر آنچه گذشته در سالهای اخیر پیرامون هدفهای برنامه اتمی ایران شما این نگرانیها را بعنوان کسی که روزی روزگاری واقعا تاسیسات هسته ای ایران را در اختیار داشته درک می کنید و با این نگرانیها موافق هستید میگوید : این نگرانیها اشکال اساسی اش این است که جنبه سیاسی دارد یعنی خارج از حیطه آن چیزی است که اساس بین المللی انرژی اتمی در حیطه اختیار دارد که آن جنبه فنی دارد. ببینید آژانس بین المللی انرژی اتمی وظیفه اش این است که مشاهده بکند , نظارت بکند و گزارش بدهد و گزارش فنی , آژانس وظیفه اش این نیست که شک ببرد وظیفه اش این است که آنچه مشاهده می کند گزارش بدهد ولی کشورهای دیگر که از لحاظ سیاسی به این داستان نگاه می کنند , البته آنها برداشتشان طور دیگری خواهد بود یعنی آنها می توانند به برنامه ایران مظنون باشند و فکر کنند که ایران از آن توسعه تکنولوژی استفاده های نظامی می خواهد بکند این دیگر حق آنها است و امکاناتی که آنها در اختیارشان دارند که بتوانند اطلاع بگیرند یا نگیرند بنابر این مساله ای که تا آنجا که به آژانس بین المللی انرژی اتمی و باصطلاح تعهدات ایران در قبال جامعه بین المللی مربوط می شود به نظر من تا امروز ایران دلیل خاصی به دست نداده که آدم بتواند این ظن را به طور قوی در مورد ایران داشته باشد ولی کشورهای غربی البته دلایل خودشان را دارند آن جنبه سیاسی دارد که بنده واردش نمی شوم .
س : آقای دکتر اعتماد شما نحوه برخورد یا موارد مورد اختلاف برخورد آقای حسن روحانی دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی را با آقای لاریجانی دبیر فعلی این شورا چگونه می توانید ارزیابی کنید آیا اختلافی دارند در نحوه برخوردشان ؟
ج : هنوز آقای لاریجانی درست وارد گود نشدند و ما اطلاع درستی نداریم از اینکه چطوری عمل خواهند کرد ولی استنباط بنده روی بعضی اخبار این است که درحال حاضر آقای احمدی نژاد با همکارانشان دست اندرکار تهیه یک پروژه ای هستند که موقعیت ایران را در قبال مساله انرژی اتمی بهتر به جهان بفهمانند و شاید بتوانند حمایت کشورهای غیرمتعهد را در آژانس بین المللی انرژی اتمی جلب بکنند به نظر من اگر این استنباط درست باشد تفاوتی با قبل خواهد بود. در قبل در گذشته اشکال داستان این بود که دولت ایران هیچ وقت روشن نشان نداد که چه کار می خواهد بکند و این کاری هم که می خواهد بکند درست توضیح نداد برای افکار عمومی جهان , اگر این عرضی که کردم درست باشد من فکر میکنم دولت ایران فعلا به این نتیجه رسیده که باید موقعیت خودش را تشریح بکند و به جهانیان بفهماند این تفاوت را می بینم من .
دکتر اعتماد در پاسخ به سئوال دیگری درباره شیوه تعامل با جهان در زمینه فعالیتهای هسته ای خود گفت : هم در مورد عملیاتی که در ایران می کنند هم در مورد روالی که در پیش گرفتند که به دنیا نشان بدهند که ایران در واقع فقط در پی استفاده های صلح جویانه است و پی سلاح اتمی نیست .
وی در پاسخ به این سئوال که در مجموع شما تمام این چیزها را که در کنار هم می گذارید بعنوان یک شخصی که به هر جهت در این کار تجربه داشته شما فکر می کنید که آیا ایران می تواند تایید این چیزها را داشته باشد گفت : بله ایران تا حالا در هر صورت از خیلی کشورهای غیرمتعهد و جهان سوم حمایت شده و اگر نه در شورای حکام آژانس , غربیها می توانند قطعنامه های خیلی سخت تری را بگذرانند اگر غربی ها تا حالا موفق نشدند موضوع را به شورای امنیت ارجاع بکنند این است که کشورهای جهان سوم موافقت نکرده بودند حالا از موضع چین و روسیه هم که بگذریم که آنها هم موضع خیلی روشنی در این زمینه ندارند هنوز ولی در هر صورت با سیاست غربی ها زیاد موافق نیستند در هر صورت ایران می تواند حمایت کشورهای جهان سوم را داشته باشد به شرط اینکه موضع خودش را روشن توضیح بدهد کاری که حالا نشده . من فکر می کنم دو کار باید بکنند اگر من این کار را می کردم یک , با یک یک کشورها مستقیما صحبت می کردم کاری که دولت ایران نمی کند. این کشورها باید با آنها صحبت کرد و می بایستی اینها را توضیح داد , تشریح کرد , دلایلش را گفت و آنها را روشن کرد از این مهمتر به نظر من آنها باید با افکار عمومی جهانیان صحبت بکنند برای اینکه شکی نیست که درحال فعلی افکار عمومی در جهان نگران داستان ایران است و آنها هیچ چیزی نمی گویند یعنی توضیحی برای افکار عمومی نمی دهند , نشان نمی دهند که برنامه هایشان چه است و بنابر این افکار عمومی جهان همیشه فکر می کند که اگر آنها پی اتم هستند لزوما حتی پی بمب اتم هستند , برای اینکه در افکار عمومی همیشه اتم با سلاح اتمی مترادف شده . من فکر می کنم دولت ایران یک فرصت تبلیغاتی به مفهوم درستش وسیع و طولانی . خواهد داشت . اگر این کار را بکنند موفق می شوند که هم دولتها هم افکار عمومی جهان را یک کمی متقاعد کنند که آنها راه سلاح اتمی را در پی نگرفتند , اگر نکنند همین شک همیشه باقی خواهد بود.
دکتر اکتر اعتماد در پاسخ به اظهارنظر تلفنی یکی از ایرانیان که گفت : « فن آوری هسته ای تنهابمب تولید کردن و بمب هسته ای تولید کردن نیست . بسیاری از کارها و تکنولوژیها را زمان می توانند با فن آوری هسته ای رفع و وصل بدهند و از جمله در علم پزشکی , در خدمات بیمارستانی کشاورزی و هزاران کار دیگر می توانند با تکنولوژی هسته ای و اتمی انجام بدهند که متاسفانه با سیاسی کردن قضیه تکنولوژی ایران و هسته ای بدون خطر ایران می خواهند محروم کنند ایران را از این تکنولوژی و از فن آوری هسته ای حالا اروپاییها می گویند که ما سوخت هسته ای را به رآکتورهای اتمی ایران بدهیم و پسمانده اش را پس بگیریم . اگر این کار را کنند آیا ایران از این لحاظ که در صنعت تکنولوژی هسته ای پیشرفت نخواهد کرد و دستش بسته می شود در کارهای فن آوری این صحت دارد و آیا شما تایید می کنید که ایران ضرر می کند در این بین و یا اینکه سیاسی کردن موضوع چه ربطی دارد به اینکه ایران به تکنولوژی برسد حالا با آمریکا مخالفت دارد » , توضیح داد : دوست عزیز شما کاملا حق دارید تکنولوژی هسته ای تنها به ساختن سلاح اتمی مربوط نمی شود باصطلاح موارد استعمال بسیار وسیعی تکنولوژی هسته ای در صنایع کشاورزی همه چیز دارد آنچه الان مورد بحث است در ایران متاسفانه تکنولوژی چرخه سوخت است تکنولوژی چرخه سوخت برحسب اتفاق همان تکنولوژی ای است که در واقع می تواند به ساخت سلاح اتمی منجر بشود و گرفتاری فعلی این است که توازن بین آن دو تا راه را کشورهای غربی درست نمی دانند , در ایران یعنی توضیح بهشان درست داده نشده . من فکر می کنم که همینطور که شما فرمودید اگر ایران بپذیرد که سوخت هسته ای اش را از کشورهای دیگر بگیرد اشتباه بسیار بزرگی کرده برای اینکه هم سوخت ما گرانتر تمام خواهد شد هم همینطوری که روسها به ما تحمیل کردند باید هزینه بازگشت سوخت را به آن کشور هم ما بپردازیم . بنابر این سوخت ما به مراتب گرانتر تمام خواهد شد و ما نه تنها از لحاظ اقتصادی ضرر می بینیم بلکه از توسعه تکنولوژی هسته ای که بالاخره سطح تکنولوژی مملکت را می تواند بالا بیاورد از آنهم محروم می شویم من با شما کاملا موافقم .
وی در پاسخ به سئوالی درباره ساخت بمب اتمی توسط ایران گفت : این مساله ساختن احتمالی سلاح اتمی به وسیله ایران به نظر من بی جهت بزرگ شده یعنی غربی ها تا حالا در مقابل اتمی شدن هیچ کشوری این نوع عکس العمل را نشان نداده بودند حتی کشور هند و پاکستان و اسرائیل هر سه شان هیچ وقت قرارداد منع گسترش سلاحهای اتمی را امضا نکردند و آزادانه رفتند سلاح اتمی ساختند و مورد اعتراض قرار نگرفتند یا خلی مختصر و بعد گذشت . حالا چرا موضوع ایران اینقدر حاد شده و چرا اینقدر دنیا احساس خطر می کند که فرض بفرمایید ایران احیانا یک روزی به سلاح هسته ای دست پیدا بکند این دیگر مساله ای است که غربی ها به نظر من بی جهت بزرگ کردند و نه تنها بی جهت بزرگش کردند بلکه مساله را تا حالا خوب رویش عمل نکردند , یعنی به جای اینکه این مساله را که صرفا سیاسی است از طریق سیاسی بخواهند حل کنند مخلوطش کردند با مسائل فنی و آژانس بین المللی انرژی اتمی و الان دنیا را درحالی قرار دادند که هیچ کس نمی داند آژانس چه می گوید , کشورهای غربی چه می گویند , ایران چه می گوید. در واقع این نوع تشتتی که در دنیا انداختند به نظر من راه غلطی است که غربی ها رفتند. از اول می توانستند خیلی روشن از طریق سیاسی شاید بدون اینکه مساله را روی صحنه عمومی بیاورند و افکار عمومی دنیا را برانگیزانند با ایران حلش کنند. من هم مثل شما فکر می کنم اگر همه کشورهای دیگر سلاح اتمی دارند چرا اینقدر مهم است که ایران را که شک در موردش دارند این شک را اینقدر قوی بکنند.