روسیه، چین، برزیل و هند به دنبال دنیای فارغ از سیطره آمریکا (بخش اول)

به گزارش فارس، پایگاه اینترنتی بنیاد "هریتیج " (Heritage) در مقاله‏ای به قلم گروهی از نویسندگان به نام‏های "دکتر آریل کوهن " (Ariel Cohen, Ph.D.)، کارشناس مسائل روسیه و امور مربوط به انرژی، "لیزا کورتیس " (Lisa Curtis)، کارشناس مسائل جنوب آسیا، "دکتر درک سیزورز " (Derek Scissors, Ph.D.)، کارشناس سیاست‏های اقتصادی مربوط به آسیا و "دکتر ری والسر " (Ray Walser, Ph.D.)، کارشناس مسائل سیاسی آمریکای لاتین تصریح کرد: در پانزدم و شانزدهم آوریل سال جاری، شهر برازیلیا پایتخت برزیل میزبان اجلاس سران چهار کشور برزیل، روسیه، هندوستان و چین بود. این گروه از کشورها به اختصار "BRIC " خوانده می‏شوند. از سال 2001 که اقتصاددانی به‏نام "جیم اونیل " (Jim O’Neill) به استخدام BRIC درآمد تا به دستیابی این کشورها به بازارهای فروش بیشتر کمک کند. جهان برخورد سرسختانه‏ای با BRIC داشته است.
در اجلاس BRIC، "هو جین تائو " از چین، "مانموهان سینگ " از هند، "دیمیتری مدودوف " از روسیه و "لولا دا سیلوا " از برزیل شرکت می‏کنند تا به دنبال راه‏هایی برای افزایش تاثیر گروه BRIC بر اقتصاد و سیاست جهانی باشند. با توجه به عملکرد دولت اوباما و کاهش رقابت‏پذیری آمریکا در سطح جهان و در نتیجه ورود جهان به "دوران پس از سیطره آمریکا " به نظر می‏رسد که تاثیر گروه BRIC می‏تواند بیشتر نیز باشد. به این ترتیب، پنج فرضیه در خصوص BRIC وجود دارد که آمریکایی‏ها باید پیش از آنکه خود را به "تقدیرگرایی " اوباما بسپارند به آنها توجه کنند.
اقتصاد کشورهای عضو BRIC ایالات متحده را تحت‏الشعاع قرار می‏دهد
نظر به نرخ رشد اقتصادی نجومی چین به نظر می‏رسد که آمریکایی‏ها وزن اقتصادی BRIC را بیش از حد ارزیابی کرده‏اند. بر اساس گزارش‏های صندوق بین‏المللی پول (International Monetary Fund)، بر اساس استاندارد GDP، مجموع چهار کشور عضو BRIC تنها 15 درصد از اقتصاد آمریکا قوی‏ترند اما به هر حال، اقتصاد آمریکا با پشتوانه 14 تریلیون دلاری، همچنان به تنهایی 60 درصد بزرگتر از مجموع اقتصادهای 4 کشور مذکور با تنها 6/8 تریلیون دلار پشتوانه اقتصادی است. چهار کشور عضو BRIC مجموعا 15 درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارند اما آمریکا به تنهایی دارای 25 درصد اقتصاد جهان است. بر اساس قدرت خرید شهروندان نیز، هر شهروند آمریکایی به طور متوسط هشت برابر یک شهروند عضو BRIC قدرت خرید دارد. تعداد شهروندان آمریکایی 307 میلیون نفر و مجموع تعداد شهروندان BRIC برابر با 6/2 میلیارد نفر است اما بر اساس استاندارد GDP، توان خرید هر شهروند آمریکایی 15 برابر شهروندان این کشورهاست.
کشورهای عضو BRIC از مقبولیت بیشتری برخوردارند
نویسندگان مقاله در ادامه می‏افزایند: هر چند که کشورهای عضو BRIC تلاش می‏کنند تا نفوذ اقتصادی و امنیتی خود را در سطح بین‏المللی افزایش دهند اما باید دانست که بین خود این چهار کشور بیش از آنکه همبستگی و مشابهت وجود داشته باشد، اختلاف وجود دارد.
بر اساس استاندارد GDP، اقتصاد چین به تنهایی از اقتصاد سه کشور دیگر عضو این گروه بزرگتر است اما بر اساس درآمد سرانه شهروندان، چین از روسیه و برزیل در سطح پایین‏تری است حال آنکه از هندوستان بسیار بالاتر است. در حالی که چین بزرگترین وارد کننده مواد خام در جهان است، روسیه و برزیل از بزرگترین صادر کنندگان این کالاها محسوب می‏شوند. صادرات روسیه بیشتر به هیدروکربن‏ها و منابع طبیعی اختصاص دارد اما سه کشور دیگر صاحب اقتصادهای صنعتی بزرگ هستند. افزایش جمعیت هندوستان در حدی است که جهان تاکنون به خود ندیده است، جمعیت چین هم بیش از آنکه در حال ثروتمند شدن باشد در حال پیر شدن است و جمعیت روسیه نیز در حال متمرکز شدن در سرزمین‏هایی خاص است.
به اعتقاد نویسندگان سایت هریتیج، در عرصه سیاسی روسیه تمایل دارد تا بار دیگر به دوران شوروی سابق بازگشته و خود را همتای آمریکا ببیند. مسکو بیش از سایر اعضای BRIC خواهان کاهش قدرت آمریکا است. از سوی دیگر هندوستان در تلاش است تا نشان دهد که سیاست خارجی این کشور بر اساس عدم وابستگی و استقلال راهبردی بنیاد نهاده شده است. در طول سال‏های جنگ سرد، هندوستان از اعضای بزرگ جنبش عدم تعهد محسوب می‏شد و چپگرایان امروز هندوستان نیز با بهبود روابط این کشور با ایالات متحده مخالفت می‏کنند. مانموهان سینگ نخست وزیر این کشور و کابینه وی از سوی دیگر شدیدا به بهبود روابط با آمریکا راغبند اما در عین حال تمایل دارند تا به عنوان یک قدرت اقتصادی نوظهور در BRIC نقش داشته و ضمنا عملکرد داخلی خود را ارتقا بخشند.           ادامه دارد...