آمریکا باید مواد هسته‌ای ربوده شده خود را از اسرائیل پس بگیرد

به گزارش فارس، به نقل از پایگاه خبری اینترنتی "خانه شفاف‌سازی اطلاعات " (Information Clearing House)، "گرانت اسمیت " (Grant Smith) تحلیلگر امور بین‌الملل در مقاله‌ای که در این پایگاه و همچنین پایگاه اینترنتی "آنتی وار " (Anti War) منتشر شد، با بررسی سابقه چندین مورد ربوده شدن مواد هسته‌ای از نیروگاه‌های آمریکا، مرجع این سرقت‌ها را رژیم صهیونیستی معرفی کرد و اظهار کرد که رژیم صهیونیستی در آمریکا به جاسوسی هسته‌ای می‌پردازد.
اسمیت در این مقاله نوشت: رژیم صهیونیستی این هفته تصمیم گرفت "دن ماریدور " (Dan Meridor) وزیر اطلاعات خود را به اجلاس امنیت هسته‌ای بفرستد. این تلاش آمریکا برای امنیت بخشیدن به انبارهای هسته‌ای آسیب‌پذیر در قبال طرف‌هایی که یک کشور رسمی محسوب نمی‌شوند، هم مورد توجه دقیق رژیم صهیونیستی قرار گرفته و هم خشم شدید آن را برانگیخته است. رژیم صهیونیستی تلاش داشت مانع از قرار گرفتن نتانیاهو نخست وزیر خود در معرض موشکافی شرم‌آور برای زرادخانه هسته‌ای پنهان خود شود.
بنا به تفسیر نیویورک تایمز، به همین دلیل بود که رژیم صهیونیستی یک هیئت سطح پایین را به این اجلاس فرستاد ولی رژیم صهیونیستی مدت‌هاست که معاندانه به تهدید‌های ناشی از اشتباهات سهوی ولی ریشه‌دار آمریکا واکنش نشان می‌دهد. بازرسی طولانی مدتی که در مورد چگونگی گم شدن یک محموله اورانیوم مخصوص سلاح هسته‌ای غنی شده از پنسیلوانیای آمریکا رخ داد، نشان می‌دهد که آمریکا نمی‌تواند امنیت مواد و مکان‌های هسته‌ای خود را تامین و در مقابل تهدید‌های داخلی صحیح عمل کند. سرنوشت این محموله می‌تواند موفقیت یا شکست تلاش‌های دولت اوباما در جهت منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را تعیین کند.
نویسنده کتاب "تجارت جاسوس: چگونه لابی اسرائیل، اقتصاد آمریکا را تحلیل می‌برد " (Spy Trade: How Israel's Lobby Undermines America's Economy) نوشت: "استیو لوین " (Steve Levin) یکی از اعضای جنبش مقاومت زیرزمینی یهودی "هاگانا " (Haganah) بود که بعدها هسته اصلی ارتش رژیم صهیونیستی را تشکیل داد و طی جنگ 1948 تحت فرمان "میر امیت " (Meir Amit) که بعدها وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی شد، جنگید. لوین دوست نزدیک "دیوید بن گوریون " (David Ben-Gurion) اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود. بن گوریون در اواسط دهه 1940 و هنگامی که رهبری آژانس یهود را عهده داشت، یک شبکه عمده پنهانی و جنجال‌برانگیز قاچاق و سرقت در آمریکا به راه انداخت که هدف از آن تامین سرمایه برای تهیه انواع سلاح جنگی بود. این شبکه جنگ‌افزارهای سبک، مسلسل‌های سنگین، تجهیزات ساخت مهمات، هواپیما، کشتی و تانک را که به انبارهای اسقاطی آمریکا فرستاده می‌شدند، به فلسطین قاچاق می‌کرد.
تکرار چندین باره سرقت مواد و دانش هسته‌ای از آمریکا توسط اسرائیل
وی ادامه داد: لوین در زمینه هسته‌ای هم تاسیسات و شرکت "فولاد آپولو " (Apollo Steel Company) در پنسیلوانیای آمریکا را بقیمت 450 هزار دلار خربداری کرد. "دکتر زلمان ام شاپیرو " (Dr. Zalman M. Shapiro) موسس و رئیس این شرکت که یک مخترع نابغه و رئیس یکی از شعبه‌های محلی "سازمان صهیونیستی آمریکا " ( Zionist Organization of America) بود، در سال 1956 "شرکت مواد و تجهیزات هسته‌ای " (Nuclear Materials and Equipment Corporation) یا بطور خلاصه NUMEC را با شرکت فولاد آپولو ادغام کرد. لوین طی یک پیشنهاد بورس در 1957 این شرکت را به پول تبدیل کرد و گریخت که این عمل یکی از مشخصه‌های دانشمندان بسیار نابغه است.
"دکتر لئونارد پی پپکوویتز " (Dr. Leonard P. Pepkowitz) موسس دیگر شرکت NUMEC پیش‌تر در سال 1944 بر روی پروژه پنهانی مانهاتان (Manhattan Project) که اولین بمب‌های اتمی آمریکا را تولید می‌کرد، کار کرده بود. پپکوویتز بعدها ریاست مرکز تحقیقات شیمی تحلیلی در "آزمایشگاه ملی لس آلاموس " (Los Alamos National Laboratory) نیومکزیکو را به‌عهده گرفت. شرکت آپولو بطور مرتب اورانیوم و پلوتونیوم بشدت غنی شده از طرف غول‌های این صنعت یعنی شرکت "وستینگ هاوس " (Westinghouse) و نیروی دریایی آمریکا دریافت می‌کرد و آنها را برای تامین سوخت زیردریایی‌های هسته‌ای و سایر استفاده‌های تخصصی مورد فرآوری مجدد قرار می‌داد. شاپیرو در امر نظارت بر منابع مالی شرکت بسیار ریزبین بود و بادقت فراوان بانک‌هایی را که تمایل داشتند خود را با نیازهای متعدد این شرکت با رشد سریع وفق دهند، انتخاب می‌کرد.
به گفته رئیس "موسسه تحقیقات سیاست خاورمیانه " (Institute for Research: Middle Eastern Policy) در واشنگتن، در اوایل دهه 1960 "کمیسیون انرژی اتمی " (Atomic Energy Commission) اشتباهات امنیتی مشکوک، نحوه ثبت سوابق که به طرز غیر قابل توضیحی سهل‌انگارانه انجام شده بود، و حضور مستمر تعداد زیادی اسرائیلی در ساختمان شرکت NUMEC را ثبت کرد. این کمیسیون در سال 1962 تصمیم گرفت "ساخت سلاح‌های طبقه‌بندی شده " را در این شرکت به حالت تعلیق درآورد. هیئت بازرسی این کمیسیون در سال 1965 دریافت که این شرکت نمی‌تواند پاسخگوی 220 پاوند اورانیوم بشدت غنی شده‌ای باشد که در این شرکت گم شده است. اف.بی.آی در سال 1966 تحقیقاتی با اسم رمز "پروژه دایورت " (Project DIVERT) در این زمینه آغاز کرد و بر مدیریت این شرکت و بازدیدکنندگان اسرائیلی آن نظارت کرد. در دهم سپتامبر 1968، طبق گفته‌های ماموری که کمیسیون انرژی اتمی برای نظارت بر مدیر امنیتی شرکت NUMEC گماشته بود، چهار اسرائیلی از این شرکت بازدید کردند تا در مورد دستگاه‌های دمای برقی با شاپیرو مذاکره کنند. یکی از ملاقات کنندگانی که مجوز ورود پیدا کرد، "رافی ایتان " (Rafi Eitan) نام داشت. بعد از ملاقات ایتان، 587 پاوند اورانیوم به شدت غنی شده، گمشده گزارش شد.
اسمیت افزوده است: "کارل داکت " (Carl Duckett) معاون سابق مدیر قسمت علم و فناوری (Directorate of Science and Technology) سی.آی.ای در 1968 اظهار کرد که سیا به این نتیجه رسیده است که مواد گمشده از شرکت NUMEC توسط اسرائیلی‌ها ربوده شده و از آن برای ساخت سلاح استفاده شده است. یک شاهد عینی به اف.بی.آی شهادت داد که در غروب یکی از روزهای سال 1965 چندین نفر از کارکنان NUMEC را دید که مواد هسته‌ای را در قسمت پشتی یک کامیون بار می‌زدند. این مسئله عجیب بود که آن وقت شب بار به جایی ارسال شود. علاوه بر این، این کارکنان مورد بحث که نامشان در گزارش 2654 صفحه‌ای که اف.بی.آی به خاطر لایحه آزادی منتشر کرد، فاش نشده بود، اظهار کردند که آنها کامیون‌ها را بار نزدند. شاهد عینی مطمئن بود که با توجه به اندازه و شکل بسته‌ها و برچسب آنها، محموله‌ها اورانیوم غنی شده بودند. یک نگهبان مسلح در آن روز به شاهد دستور داد از آن محل دور شود. وی بعدها مورد تهدید قرار گرفت که هیچگاه آنچه را که در آن روز دیده، افشا نکند.
بازدید صهیونیست‌ها از مراکز هسته‌ای آمریکا بدون بررسی هویت و سوابق آنها
اسمیت که به عنوان مفسر در "رادیو ملی فرانسه " (Radio France Internationale) صحبت می‌کند، نوشت: اف.بی.آی، سی.آی.ای، کنگره آمریکا، اداره بازرسی دولتی آمریکا GAO (سازمان فدرال غیر حزبی مستقل که به عنوان دایره بازرسی کنگره آمریکا عمل می‌کند) و کمیسیون انرژی اتمی چندین دهه بی‌نتیجه را صرف بررسی این مسئله کردند. اف.بی.آی اصرار دارد که شواهد هسته‌ای می‌تواند تعیین کند که رادیو اکتیویته موجود در نمونه خاکی که از "دیمونا " (Dimona) در رژیم صهیونیستی برداشته شده، ردی از مواد رادیواکتیو NUMEC دارد یا خیر؟
در سال 1985 و با دستگیری "جاناتان پولارد " (Jonathan Pollard) تحلیلگر نیروی دریایی آمریکا به جرم جاسوسی برای رژیم صهیونیستی، اهمیت رافی ایتان در این قضیه برملا شد. بازرسان در سال 1986 دریافتند که رافی ایتان که در سال 1968 وارد شرکت NUMEC شده بود، تاریخ تولدی برابر با تاریخ تولد جاسوسی داشت که پولارد برایش کار می‌کرد. طبق گفته‌های "آنتونی کوردزمن " (Anthony Cordesman)، ایتان دلیلی جز برداشتن مواد هسته‌ای برای رفتن به NUMEC نداشته است. ایتان از آن زمان برای "سازمان سری لاکام " (secretive LAKAM) به عنوان یکی از بزرگترین سازمان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی در عملیات‌های ضد اهداف آمریکایی متعددی شرکت کرده است. نقش لابی رژیم صهیونیستی که هیچگاه مورد بررسی عمیق بازرسان پولارد قرار نگرفت، در این قضیه قابل مشاهده بود. یکی از عوامل بنیاد تجارت آمریکا و رژیم صهیونیستی خانه امنی در واشنگتن فراهم کرده بود که پولارد اسنادی را که می‌ربود در آنجا تکثیر و به سرزمین‌های اشغالی می‌فرستاد.
وی با بیان اینکه حکم حبس ابد پولارد استثنایی در این قانون است که آمریکا هیچگاه جرائم رژیم صهیونیستی (حتی جرائم هسته‌ای) را مجازات نمی‌کند، نوشت: طبق الگوی اکنون شناخته شده‌ای، بازرسی اورانیوم گمشده NUMEC در دهه 1990 کم رنگ شد و رو به زوال گذاشت. پروژه دایورت به بازرسی بیهوده‌ای از این قضیه تبدیل شد که آیا زالمن شاپیرو درباره این مسئله از پیش آگاهی داشت و یا در آن مسئله یا روش‌هایی که طی آن مقامات سازمان‌های مختلف، از وزارت کشور آمریکا گرفته تا کمیسیون انرژی اتمی، نیروهایی قانونی را ناتوان و رژیم صهیونیستی را از مسئولیت‌پذیری در این قضیه کنار گذاشتند، نقشی داشت یا نه؟ تا به امروز، همه کسانی که در این سرقت دست داشتند، از طراحان آن گرفته تا سرمایه‌گذاران و ذی‌نفع‌های آن از پیگیری قانونی فرار کرده‌اند؛ حتی حالا که مالیات‌دهندگان آمریکایی بودجه طرح پاکسازی زباله‌های هسته‌ای تاسیسات NUMEC از کار افتاده، را تامین می‌کنند.
اسمیت که در شبکه‌های خبری بی.بی.سی، سی.ان.ان و "سی اسپن " (C-SPAN) به عنوان مفسر حضور داشته، ادامه داد: این مسئله که آمریکا در تیررس جاسوسی هسته‌ای رژیم صهیونیستی است، بخوبی مستند است. اداره بازرسی دولتی آمریکا در سال 1988 مشخص کرد که آزمایشگاه‌های هسته‌ای وزارت انرژی به کرات از سوی کشورهایی مورد بازدید قرار می‌گیرد که به خاطر خطرهای امنیتی و یا گسترش سلاح هسته‌ای از سوی این وزارتخانه به عنوان کشورهای حساس شناسایی شده‌اند؛ پاکستان و رژیم صهیونیستی جزء این کشورها هستند. درسی که باید از قضیه ایتان گرفته می‌شد، نادیده انگاشته شد. طبق این گزارش، از 637 نفری که از کشورهایی هند، رژیم صهیونیستی و پاکستان از این آزمایشگاه‌ها بازدید کردند، وزارت انرژی تنها پیشینه 77 تن را مورد بررسی قرار داده بود. علاوه بر اطلاعات مهم و زیاد، فناوری‌های هسته‌ای دیگری که تا به امروز مشخص شده که از آمریکا ربوده و به رژیم صهیونیستی انتقال یافته‌اند، عبارتست از فناوری‌های رهاسازی دو کاربردی "کلیسترونز " (klystrons) و "کریتونز " (krytons).
وی افزود: هرگز نباید اینچنین می‌شد. در اوایل دهه 1960، همزمان با آغاز مشکلات در NUMEC، جان اف کندی رئیس جمهور وقت آمریکا یک رزمایش قدرتمند ضدگسترش سلاح هسته‌ای و اعمال قانون اجرا کرد. وی دستور بازرسی یکی از نیروگاه‌های تولید سلاح رژیم صهیونیستی را صادر کرد تا مانع هسته‌ای شدن رژیم صهیونیستی شود. کندی همزمان دستور داد لابی رژیم صهیونیستی در آمریکا به عنوان یک سازمان خارجی ثبت شود تا فعالیت‌های اعلام نشده آنها آشکار شود ولی رژیم صهیونیستی و لابی آمریکایی آن سرانجام بر هر دو دستور فائق آمدند.
لزوم بازیابی مواد هسته‌ای ربوده شده توسط اسرائیل از آمریکا
تحلیلگر آنتی وار نوشت: دولت اوباما برای وادار کردن رسمی رژیم صهیونیستی به پیوستن به پیمان منع گسترش سلا‌ح‌های هسته‌ای همزمان با وادار کردن آن به توقف شهرک‌سازی و ادامه مذاکرات صلح ردپای آخرین تلاش‌های کندی را دنبال می‌کند. لابی رژیم صهیونیستی کماکان اولویت‌های سیاسی برتر خود را دارد. همزمان با گردهمایی شاپیرو و نخبگان نومحافظه‌کاران این لابی مانند "گادفلای فرانک گفنی " (gadfly Frank Gaffney) برای رویدادهای سازمان صهیونیستی آمریکا در آغاز حمله آمریکا به عراق، منحرف کردن توجه ارتش آمریکا از عراق به سوریه و ایران به اولویت اصلی آنها تبدیل شد. این لابی همچنین روز و شب کار می‌کرد تا همه مرزهای آمریکا را برای انتقال کمک‌های انبوه و اولویت‌های تجاری باز نگه دارد و به این ترتیب وجهه خود را از طریق بیرون آوردن عاملین این تجارت‌ها از موقعیت‌های دشوار قانونی بهبود بخشد. این لابی در این راستا عفو ریاست جمهوری را هم به خاطر پیش آوردن یا از بین بردن سایر رویدادهای تاسف‌آور تاریخی که روابط خاص آمریکا و رژیم صهیونیستی را زیر سوال می‌برد، دریافت کرد.
"سیمور هرش (Seymour Hersh) خبرنگار تحلیلی در مقاله‌ای می‌نویسد: تمامی کمیته اجرایی (همایش روسای) "کمیسیون روابط عمومی آمریکا و رژیم صهیونیستی " ایپک خواستار آزادی جاناتان پولارد بر این اساس شدند که جرائم وی آنقدر نیست که خیانت به آمریکا محسوب شود چرا که آمریکا هم در آن زمان و هم در حال حاضر متحد نزدیک رژیم صهیونیستی است. این سیاست‌های اجباری ناگفتنی، امتیازهای رژیم صهیونیستی را به طور مستقیم در جهت خلاف امنیت ملی و قوه اختیار آمریکا و برقراری همه در برابر قانون قرار می‌دهد و این امتیازها گاهی تنها از طرق غیر قانونی حاصل می‌شود. در حالی که رژیم صهیونیستی "پروژه دایورت " خود را به راه انداخته تا کشورها را به رویارویی با ایران که امضا کننده ان.پی.تی است، وادار کند (و با این کار مذاکرات مهم فلسطین و رژیم صهیونیستی را از کانون توجه خارج کند)، سایر کشورهای جهان تعهد خالصانه خود به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را با فرستادن دیپلمات‌های برجسته خود به اجلاس آمریکا نشان می‌دهند و رژیم صهیونیستی به همین سادگی جاسوسی دیگر روانه آمریکا می‌کند.
وی در پایان نوشت: به همین دلیل است که رژیم صهیونیستی باید خواستار چیزی فراتر از ورود اسرائیل به ان.پی.تی شود. تنها با بازیابی همه آن مواد هسته‌ای ربوده شده است که اوباما می‌تواند تعهد آمریکا به کنترل گسترش سلاح‌های هسته‌ای را نشان دهد.