اهداف و استراتژی مشترک ترکیه و رژیم صهیونیستی برای اشغال شمال عراق

ع ـ آگهی
شمال عراق از زمستان سال 1369 تا بحال حوادث زیادی را به خود دیده که در این وقایع تحرکات ترکیه در این منطقه چشمگیرتر و خبرسازتر از بقیه بوده است. از آن زمان تاکنون هر ساله ترکیه به بهانه تعقیب شورشیان کرد این کشور وابسته به حزب کارگران کردستان ترکیه موسوم به (پ.ک.ک) بارها شهرهای کردنشین شمال عراق را مورد تعرض قرار داده و حاکمیت و سیادت ارضی این کشور را نقض کرده است. یک سئوال اساسی مطرح است، که اهداف نهان و آشکار رژیم ترکیه از این تجاوزها و نقض حاکمیت ارضی عراق و عملیاتهای گسترده نظامی با نام‌های (گرم)⁽¹⁾ و (پتک)⁽²⁾ و استقرار نیروی نظامی در داخل خاک عراق چیست؟
عمده‌ترین هدفهایی که ترکها در شمال عراق پیگیری می‌کنند، عبارتند از:
1- دستیابی به منطقه نفت‌خیز کرکوک: ترکها از دیرباز و بعد از اضمحلال امپراطوری عثمانی بارها ادعای ارضی خود را نسبت به استانهای موصل، کرکوک، اربیل، سلیمانیه و دهوک تکرار کرده‌اند و طبق ادعای آنها این مناطق بعد از استقلال عراق از حکومت عثمانی، از طریق درگیری نظامی از چنگ عثمانی‌ها خارج نشده، بلکه انگلیسی‌ها با علم به وجود منابع غنی نفتی در این منطقه، حکومت وقت ترکیه را فریب داده و با خدعه این استانها را از ترکیه جدا کرده‌اند.
این ماجراجویی‌ها بعد از جنگ خلیج ‌فارس و حوادث شمال عراق که عقب‌نشینی دولت مرکزی عراق از این منطقه در سال 1370 را در پی داشت، قوت بیشتری گرفت. در آن برهه دو دیدگاه در هیات حاکمه ترکیه وجود داشت: دیدگاه اول: جناح سیاسیون و اکثریت احزاب معتقدند که ترکیه باید مرزهای سیاسی و کشوری موجود خود با عراق و دیگر همسایگان را پذیرفته و گردن نهد و تلاش شود که روابط تجاری ترکیه با عراق به روال سابق برگردد، چرا که ترکیه بعد از تحریم عراق از جانب شورای امنیت سازمان ملل سالانه بیش از دو میلیارد دلار فقط از بابت عوارض عبور خط لوله نفتی عراق از ترکیه، متضرر می‌شود.
دیدگاه دوم: سران قدرتمند ارتش ترکیه و ژاندارمری و سازمانهای امنیتی و برخی اشخاص و احزاب ناسیونالیست افراطی معتقدند، که استانهای کردنشین شمال عراق بخشی از ترکیه است و باید این منطقه بار دیگر به آغوش مام‌میهن برگردد. لذا گستردگی و دامنه تعرضات نظامی ترکیه به شمال عراق در سالهای اخیر به نوعی ارتباط مستقیم با میزان و نقش نظامیان در صحنه سیاسی ترکیه داشته است. در سال جاری بعد از برکناری دولت اسلامگرای رفاه در یک حرکت کودتاگونه توسط نظامیان و برخی احزاب لائیک ناسیونالیست ترک، سران ارتش نقش بیشتری در صحنه سیاسی این کشور برای خود قایل هستند.
بر این اساس دو عملیات گسترده نظامی در شمال عراق انجام داده که برخلاف سالهای گذشته بعد از انجام عملیاتهای نظامی، نیروهای خود را از خاک عراق خارج نکرده بطوریکه در حال حاضر بیش از یک لشکر مجهز مکانیزه و کماندویی ترکیه در شمال عراق مستقر شده است. پس از مخالفتهای نظامیان لائیک ترکیه با دولت اسلامگرای «نجم‌الدین اربکان» که در نهایت به برکناری این دولت از قدرت شد، هیچ یک از احزاب و شخصیتهای سیاسی و نیز احزاب ائتلافی در هیات حاکمه ترکیه یارایی عرض اندام در مقابل سران ارتش را ندارند و نظامیان نیز که خود را حافظان اصلی (کمالیسم و لائیسم) در این کشور قلمداد می‌کنند، یکه‌تاز میدان شده و بی‌محابا از طریق ارائه طرحهای بلندپروازانه، عقده‌های تاریخی خود را عملی می‌سازند.
رئیس ستاد مشترک ارتش ترکیه در دومین عملیات گسترده ارتش ترکیه موسوم به (پتک) در مهرماه سالجاری به شمال عراق در یک مصاحبه مطبوعاتی در آنکارا اعلام داشت: مدت زمان پایان عملیات ارتش ترکیه در شمال عراق مشخص نیست.⁽³⁾
در همین زمان «بلند اجویت» سیاستمدار کهنه‌کار و لائیک ناسیونالیست ترک نیز طی سخنانی خواهان تغییر در مرزهای سیاسی ترکیه و عراق شد.
دفتر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان عراق بعد از تهاجم اخیر ترکیه به شمال عراق با صدور اطلاعیه‌ای ضمن هشدار به سازمانهای بین‌المللی و کشورهای اسلامی و عربی اعلام داشت: هدف ترکیه از لشکرکشی به خاک عراق تصرف حوزه‌های نفت‌خیز کرکوک است.⁽⁴⁾
2- تشدید سرکوب جریانهای اسلامگرا در داخل ترکیه: لائیکها بعد از اینکه دولت اسلامگرای «نجم‌الدین اربکان» را با شبه‌کودتا مجبور به استعفا کردند همواره تلاش خود را به این معطوف داشته‌اند که با تشبّث به حیل گوناگون در جهت مهار و محدود کردن جریانهای اسلامی در این کشور بکوشند. همانطور که شاهدیم از بدو استعفاء «نجم‌الدین اربکان» پرونده حزب رفاه چندین بار در دادگاه قانون اساسی ترکیه مورد بررسی قرار گرفته و اخیرا نیز خبر احتمال بازداشت نجم‌الدین اربکان به دلیل تخطی از اصول لائیسم و محرومیت از فعالیت سیاسی برای چند سال به گوش می‌رسد. در کنار این‌گونه اقدامات لائیکها مدارس اسلامی موسوم به «امام خطیب» را در این کشور مسدود کرده، که موجب اعتراضات فراوانی در شهرهای مختلف ترکیه شده و روزانه شاهد زد و خورد مردم با نیروهای امنیتی و نظامیان ترکیه علیه اقدامات ضد اسلامی دولت لائیک هستیم.
سران لائیک بویژه نظامیان جهت سرپوش گذاشتن به اقدامات ضد اسلامی و اعتراضات مردمی در ترکیه و جلب توجه مردم به یک مسئله خارجی، با بهانه قرار دادن مقابله با شورشیان کرد، اقدام به لشکرکشی به شمال عراق کردند. در واقع ترکها با این اقدام با یک تیر دو نشان زده‌اند: سرکوب جریانات اسلامی در داخل ترکیه از طریق متمایل ساختن افکار عمومی به خارج از کشور انجام عملیات نظامی در داخل خاک عراق و اشغال بخشهای نفت‌خیز این کشور لائیکها جهت سرکوب بیشتر اسلامگرایان، حذف و مخدوش نمودن افکار آنها در صحنه سیاسی ترکیه از هیچ تبلیغات مخربی دریغ نکرده‌اند. در این‌باره روزنامه «حریت» چاپ آنکارا در یکی شماره‌های خود می‌نویسد: حزب رفاه با «پ.ک.ک» در مورد تشکیل یک دولت کرد و تغییر رژیم لائیک به یک حکومت اسلامی توافق کرده بودند.⁽⁵⁾
3- ایجاد کمربند امنیتی از جانب ترکها در شمال عراق:
ترکها مدعی هستند، برای جلوگیری از نفوذ شورشیان کرد این کشور (پ.ک.ک) به داخل ترکیه باید یک کمربند امنیتی یا خط حایل در شمال عراق ایجاد کنند. این قضیه از ابتدای سالجاری در اولین حمله ترکیه به این منطقه شکل عملی به خود گرفته است. در واقع می‌توان گفت اقدامات نظامی کنونی ترکیه، مرحله اول دستیابی و نزدیک شدن به منطقه نفت‌خیز کرکوک می‌باشد.
منطقه حایل فعلی که ترکها در شمال عراق ایجاد کرده‌اند، مشهور به (خط هامیلتون) است که از نقطه مرزی حاج عمران در مرز ایران شروع می‌شود و از شهرهای چومان، دیانا، رواندوز، خلیفان، حریر، شقلاوه، مصیف صلاح‌الدین، اربیل، موصل تا مثلثی مرز عراق و سوریه و ترکیه و سلسله جبال سوق‌الجیشی و استراتژیک این منطقه می‌گذرد.
ترکها این منطقه را جزئی از امنیت ملی خود تلقی می‌کنند. لذا جهت مشروعیت بخشیدن به لشکرکشی‌ها و رسیدن به اهداف اصلی خود در شمال عراق به لطایف‌الحیل متوسل شده بطوریکه در این راستا طی سالهای اخیر تلاش فراوانی کردند تا کلیه گروههای کرد عراقی را در راستای نیات خود بسیج نمایند و هرگاه که نتوانسته‌اند، تمام گروههای کرد عراقی را زیر چتر خود بکشانند، به اختلافات اکراد در شمال عراق دامن زده و با بهانه قرار دادن درخواست یکی از گروههای کرد عراق مبنی بر تقاضای کمک از ترکیه، وارد شمال عراق شده‌اند. در این‌باره بعد از انجام اولین عملیات ترکیه در شمال عراق در سال جاری، وزارت امور خارجه ترکیه در بیانیه‌ای اعلام کرد: ارتش ترکیه به دعوت «مسعود بارزانی» وارد شمال عراق شده است.⁽⁶⁾
در همین رابطه یک منبع کرد گفت: ارتش ترکیه به دعوت مسعود بارزانی رهبر حزب دمکرات عراق و نیروهای وی وارد شمال عراق شده است.⁽⁷⁾ روزنامه گاردین چاپ لندن نیز به نقل از یک دیپلمات غربی نوشت: ترکیه از نام حزب دمکرات کردستان عراق به عنوان پوششی برای اهداف نظامی خود در شمال عراق استفاده می‌کند.⁽⁸⁾
در واقع چنین می‌توان گفت نیروهای حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری «مسعود بارزانی» برای ترکیه در عراق، نقش نیروهای «آنتوان لحد» در جنوب لبنان برای اسرائیل را ایفا می‌کنند.
ترکها در مقابله با شورشیان کرد از سال 1363 تاکنون هزاران کشته داده‌اند و هیچگاه نتوانسته‌اند در جنوب‌شرقی ترکیه موفقیت چشمگیری در سرکوبی «پ.ک.ک» کسب نمایند. اقدام به استقرار نیروی نظامی در شمال عراق و ایجاد منطقه حایل در راستای جلوگیری از نفوذ «پ.ک.ک» به داخل خاک ترکیه صورت می‌گیرد.
اهمیت منطقه حایل برای ترکها به حدی است که بعد از اینکه نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق در چند هفته گذشته مقداری پیشروی کرده بودند و به خط حایل نزدیک شده بودند، ترکها با گسیل نیروهای نظامی مکانیزه و کماندو به استعداد دهها هزار نفر با پشتیبانی تانک و توپخانه و هواپیما مستقیماً به مواضع اتحادیه میهنی کردستان عراق حمله‌ور شدند و آنها را از مناطق تصرف شده دور کردند. این در حالی است که ترکها به عنوان یکی از طرفهای میانجی میان گروههای متخاصم کرد عراقی عضویت دارند!
4- سرکوب گروه «پ.ک.ک»: روزنامه تایمز مالی چاپ لندن درباره تلفات ارتش ترکیه در درگیری با شورشیان کرد می‌نویسد: ظرف سیزده سال درگیری میان ارتش ترکیه و کردهای جدائی‌طلب بیش از بیست هزار نفر کشته شده‌اند و 2500 روستا تخریب گردیده است.⁽⁹⁾ صرف‌نظر از تلفاتی که ارتش ترکیه در رویاروئی با گروه «پ.ک.ک» متحمل شده و می‌شود بنا به دلایل ذیل حزب کارگران کردستان بعد از جریانهای اسلامی، عمده‌ترین تهدید امنیتی برای نظام لائیک ترکیه می‌باشد:
ـ نفوذ نسبی این گروه در جنوب و جنوب‌شرقی ترکیه
ـ توان این گروه در جهت اخلال در طرح آبرسانی جنوب‌شرقی ترکیه مشهور به (گاپ) که در حوزه فعالیت این گروه قرار دارد.
ـ برخوردهای ددمنشانه رژیم لائیک ترکیه در جنوب و جنوب‌شرقی این کشور به بهانه مقابله با گروه «پ.ک.ک» که موجب گردیده علی‌رغم خوش‌رقصی‌های لائیکها برای غرب، غربیها هنوز ترکیه را به عنوان عضو بازار مشترک اروپا نپذیرفته و از جمله دلایل عدم پذیرش ترکیه در جامعه اروپا نقض حقوق بشر در جنوب و جنوب‌شرقی این کشور اعلام شده است.
ـ در بعد اقتصادی و تجاری، این گروه می‌تواند در حال حاضر و آینده محور تجاری ابراهیم خلیل و خط لوله نفتی عراق ترکیه را مورد تهدید قرار دهد.
ـ با توجه به وخامت اقتصادی ترکیه و تورم سرسام‌آور، دولت این کشور برای مقابله با شورشیان کرد سالانه میلیاردها دلار صرف اقدامات نظامی و امنیتی در جنوب‌شرقی ترکیه و شمال عراق می‌کند.
ـ به‌زعم ترکها گروه «پ.ک.ک» از جانب همسایگان این کشور جهت کسب امتیاز از ترکیه پایه‌گذاری، تجهیز و تحریک می‌شود.
ـ جلوگیری از ائتلاف احتمالی جریانهای اسلامی و کردها که در صورت تحقق این احتمال، پایه لرزان لائیک در ترکیه به مخاطره جدی خواهد افتاد.
با توجه به محورهای فوق ترکها تلاش می‌کنند که مسئله «پ.ک.ک» را در یک مدت زمانی مشخص حل کنند چون علاوه بر نکاتی که در بالا بدانها اشاره شد، این گروه می‌تواند به عنوان یک عامل بازدارنده جدی، مانع اهداف استراتژیک ترکیه در منطقه شود.
5ـ سازماندهی ترکمنهای عراق: از زمان امپراطوری عثمانی، تعدادی از ترکمنها در عراق باقی مانده‌اند که عمدتاً در شهرهای شمالی عراق بویژه (کرکوک، اربیل، موصل) ساکن هستند. جمعیت ترکمنها در عراق در حدود نیم میلیون نفر تخمین زده می‌شود، ولی ترکها مدعی حضور بیش از سه میلیون ترکمن در عراق هستند و آنها را جزئی از توران بزرگ می‌دانند. از سال 1370 تا بحال که شمال عراق از یوغ رژیم مرکزی خارج شده، ترکها آشکارا به سازماندهی و تامین و تجهیز ترکمنهای عراق پرداخته‌اند و اکثر افرادی که در سالهای اخیر از شمال عراق قصد عزیمت به ترکیه را داشته‌اند، عموماً از جانب سازمانهای ترکمن مجوز تردد و عبور به خاک ترکیه را دریافت کرده‌اند.
بعد از درگیری گروههای کرد عراقی در سه ساله اخیر، گروهی از ترکمنها از جانب ترکیه و با حمایت آمریکا و انگلیس با عنوان «نیروهای ناظر بر آتش‌بس در شمال عراق» با هدف نظارت بر آتش‌بس میان دو گروه متخاصم شمال عراق تشکیل گردیده و فرماندهی این نیرو بر عهده افسران ترکیه می‌باشد و در پوشش نظارت بر آتش‌بس در شمال عراق فعالیت می‌کنند و عمده فعالیت آنها نیز تعقیب نیروهای مخالف رژیم لائیک ترکیه در شمال عراق است.
دبیر کل حزب سوسیالیست کردستان عراق درباره ترکمنهای عراق می‌گوید: ترکمنهای عراق تحت عنوان «نیروهای ناظر بر آتش‌بس» توسط فرماندهان نظامی ترکیه سازماندهی و تجهیز شده‌اند.»⁽¹⁰⁾
اتحادیه میهنی کردستان عراق در اعتراض به کمکهای آمریکا به گروه ترکمنهای عراق اعلام کرده است: آمریکا باید کمکهای مالی خود را به نیروهای ناظر بر آتش‌بس در شمال عراق قطع کند. نیروهای ناظر بر آتش‌بس به فرماندهی افسران ترکیه به عنوان بخشی از نیروهای اشغالگر این کشور در کردستان عراق علیه اتحادیه میهنی وارد جنگ شده‌اند.⁽¹¹⁾
6ـ تن دادن به خواسته‌های رژیم صهیونیستی علیه ایران و سوریه: صهیونیستها قبل از اشغال سرزمین مظلوم فلسطین، نقشه تصرف سرزمینهای اسلامی از نیل تا فرات را در سر داشته‌اند. برای تحقق این توطئه شیطانی خود به حربه‌های گوناگون متوسل شده و می‌شوند. رژیم لائیک ترکیه از جمله اولین کشورهایی بوده که در سال 1327 بعد از اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس، این رژیم را به رسمیت شناخته و همکاریهای خود را با آن شروع کرده است. هرچند صهیونیستها از بدو موجودیت تا بحال طرح از نیل تا فرات را فراموش نکرده‌اند.
اما بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و برچیده شدن یکی از پایگاههای رژیم صهیونیستی در منطقه و تاثیرات انقلاب اسلامی بر ملتهای مسلمان منطقه بویژه ملتهای مسلمان و مظلوم فلسطین و لبنان و شعار استراتژیک جمهوری اسلامی مبنی بر این غده سرطانی باید از صحنه روزگار محو شود. اهمیت ترکیه برای رژیم اشغالگر قدس دو چندان شد و از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون این رژیم به انحاء مختلف «سیاسی، نظامی، اقتصادی و...» کوشیده است که نفوذ خود را در ارکان گوناگون حکومت ترکیه بیافزاید و در راستای اهداف شوم خود بهره گیرد.
شواهد امر حاکی از آن است، که این غده سرطانی منطقه خاورمیانه تا حد زیادی در نیات خود در ترکیه موفق شده است. حضور شرکتهای رژیم صهیونیستی در طرح بزرگ آبرسانی ترکیه در جنوب شرقی این کشور (کاپ) در مرزهای سوریه و عراق بر روی دو رودخانه دجله و فرات، امضای قراردادهای همکاری نظامی و اطلاعاتی، استقرار یهودیان با ارائه امتیازات ویژه در شهر مرزی «اورفا» در مرز ترکیه با سوریه و خروج ترکیه از کنفرانس سه جانبه (تهران، دمشق، آنکارا) و... در همین راستا قابل تحلیل است. اما این سئوال مطرح است و آن اینکه صهیونیستها علاوه بر اهداف کلی فوق چه هدف خاص دیگری از طریق ترکیه دباره شمال عراق پیگیری می‌کنند؟
ـ نزدیکی به مرزهای جمهوری اسلامی ایران جهت ضربه زدن به امنیت ملی کشورمان.
روزنامه لبنانی: «النهار» درباره همکاری رژیم صهیونیستی و ترکیه در گزارشی با عنوان (بدترین سناریو) می‌نویسد: تجاوز ترکیه به عراق با هماهنگی اسرائیل ادامه دارد و اهداف آن دگرگون ساختن معادلات منطقه، تحمیل شیوه جدید سازش به سوریه، تضعیف ائتلاف استراتژیک دمشق ـ تهران و جلوگیری از خارج شدن عراق از بحران داخلی است.⁽¹²⁾
دبیر کل حزب سوسیالیست کردستان عراق در رابطه با همکاریهای رژیم صهیونیستی و ترکیه در شمال عراق می‌گوید: هفده کارشناس عالیرتبه اسرائیل در جریان لشکرکشی ارتش ترکیه به شمال عراق در منطقه حضور آشکار داشتند و این کارشناسان عمدتا مناطق مرزی ایران و سوریه را تحت‌نظر داشتند و چهار تن از آنها در جریان سقوط یک فروند چرخبال نظامی ترکیه کشته شدند.⁽¹³⁾
فشار آوردن بر سوریه جهت تن دادن به صلح ننگین اعراب و اسرائیل و تضعیف روابط استراتژیک تهران ـ دمشق و دست‌اندازی صهیونیستها در مسایل داخلی سوریه و بقیه همسایگان.
یک منبع مطلع کرد عراقی در این باره می‌گوید: افسران اطلاعاتی رژیم صهیونیستی تحت پوشش نظامیان ترکیه وارد شمال عراق شدند و هدف رژیم صهیونیستی از این اقدام ناآرام کردن مناطق کردستان ایران و عراق و سوریه است.⁽¹⁴⁾ نماینده اتحادیه میهنی کردستان عراق در سوریه نیز می‌گوید: رژیم صهیونیستی با این اقدام، قصد ناآرام کردن منطقه و سرگرم نمودن ایران و سوریه به مسئله کردها دارد.⁽¹⁵⁾
همکاری با ترکیه در راستای تجزیه شمال خاک عراق. صهیونیستها از هر حرکتی که موجب تضعیف و تجزیه کشورهای اسلامی منطقه شود حمایت می‌کنند. بر این اساس یکی از راه‌کارهایی که صهیونیستها را در هدف شومشان از نیل تا فرات یاری می‌دهد تجزیه شمال عراق و تسلط هرچه بیشتر آنها و لائیکها بر منابع آب کشورهای سوریه و عراق است. در این میان ترکیه علاوه بر مطالبی که به آنها پرداخته شد، قصد دارد از تجارب صهیونیستها در اشغال‌گری و سرکوب مردم آن، در سرکوب جریانهای اسلامی در جنوب شرقی و جنوب این کشور و نیز شمال عراق استفاده نماید.
در اعتراض به همکاریهای رژیم اشغالگر قدس و نظام لائیک ترکیه در تهاجم به شمال عراق، گروههای معارض عراقی مقیم دمشق در نیمه اول مهرماه سالجاری با صدور بیانیه‌ای خاطر نشان ساختند: برخورد با حزب کارگران کردستان یک مشکل داخلی ترکیه است و به تدابیر داخلی نیاز دارد، دخالت ترکیه در شمال عراق با هدفهای آمریکا و اسرائیل رابطه دارد و در جهت استیلا بر منطقه خاورمیانه و تحمیل اهداف استراتژیک آمریکا بوسیله زور و تهدید می‌باشد.
دفتر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان عراق نیز بعد از تشدید حملات ترکیه به شمال عراق، در آبان ماه امسال با صدور بیانیه‌ای ضمن هشدار به مجامع بین‌المللی و کشورهای اسلامی و عربی یادآور شد: سران کشورهای اسلامی باید بدانند که رهبران ترکیه با تجزیه عراق و الحاق بخش شمالی این کشور به ترکیه، امنیت مرزهای آنان در معرض تهدید جدی قرار می‌دهند و احتمال افزایش رویاروئی نظامی آمریکا و عراق و تشدید بحران منطقه، زمینه مناسب را جهت اجرای توطئه‌های مشترک ترکیه و رژیم صهیونیستی برای تجزیه عراق فراهم ساخته است.⁽¹⁶⁾
حمایت از برخی از احزاب کرد وابسته به صهیونیزم در شمال عراق: در میان احزاب کرد عراقی، حزب دمکرات کردستان عراق از دیرباز با رژیم صهیونیستی روابط صمیمانه داشته است. رهبر فعلی این گروه (مسعود بارزانی) و تعدادی از اعضای رهبری آن قبل از انقلاب سفرهای زیادی به فلسطین اشغالی داشته و آموزشهای مختلفی در آنجا تحت نظارت صهیونیستها دیده‌اند. روابط این گره با صهیونیستها متاثر از شرایط زمانی، ضعیف و قوی شده ولی هیچگاه قطع نشده است. مسئول روابط حزب دمکرات کردستان عراق با رژیم صهیونیستی یک فرد مسیحی بنام (فرانسواحریری) از اعضای رهبری این گروه می‌باشد.
یکی از مسئولین مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق در خصوص روابط حزب دمکرات کردستان عراق و رژیم اشغالگر قدس می‌گوید: «فرانسواحریری» از اعضای رهبری حزب دمکرات کردستان عراق اخیرا از فلسطین اشغالی دیدار و درباره اعزام افسران اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به شمال عراق به توافق رسیده‌اند.⁽¹⁷⁾ علاوه بر وجود زمینه‌های سیاسی و تاریخی در میان صهیونیست‌ها برای مشارکت بالائیکها، حضور برخی چهره‌های قدرتمند و پرنفوذ کردتبار عراقی از قبیل «اسحاق موردخای» وزیر دفاع این رژیم در دولت اشغالگر در تصویب روابط این رژیم با حزب دمکرات کردستان عراق نیز بی‌تاثیر نیست.
هدف عمده رژیم صهیونیستی از ایجاد ارتباط و حمایت از برخی گروههای کرد عراقی مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی در این منطقه و تضعیف جریانهای اسلامی و اقدام تلافی‌جویانه نسبت به نفوذ معنوی ایران در جنوب لبنان و در میان گروههای فلسطینی می‌باشد.
انتقال یهودیان عراق به فلسطین اشغالی: صهیونیستها از بدو موجودیت و اشغال سرزمین فلسطین مظلوم با تبلیغات گسترده سعی در فراخوان یهودیان جهان به سرزمین موعود نموده‌اند. در سالهای اخیر دهها هزار یهودی از اتیوپی (فلاشه‌ها) و روسیه و... به سرزمینهای اشغالی انتقال داده شده‌اند. اخیرا نیز طبق گزارشهای خبرگزاریهای جهان به نقل از مسئولین رژیم صهیونیستی، برنامه انتقال یهودیان عراق از طریق شمال عراق و ترکیه به فلسطین اشغالی خاتمه یافته است که در مطبوعات جهان منعکس گردید.