اوباما دلیل پیشنهاد حیثیتی بازگشت‌اسرائیل به مرزهای1967را لو داد

باراک اوباما رئیس‌جمهور امریکا، روز پنج‌شنبه گذشته در وزارت امورخارجه امریکا به‌طور رسمی اعلام کرد که اسرائیل باید به مرزهای 1967 بازگردد. این اظهارات واکنش‌های زیادی را در پی داشت و حتی نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی پاسخ تندی به اوباما داد.
به گزارش رجانیوز، این واکنش‌ها موجب شد که اوباما دو روز بعد با حضور در اجلاس سالانه آیپک لابی مشهور صهیونیست‌ها تلاش کند بازتاب‌های اظهارنظرش را مدیریت کند و در این زمینه در برخی موارد ناچار به تناقض‌گویی نیز شد.
در عین حال، به نظر می‌رسد امریکا پس از غافلگیری در اثر تحولات خاورمیانه و شمال افریقا تلاش زیادی می‌کند که اولاً‌ از گسترش دامنه این قیام‌ها و الگو شدن آن‌ها برای سایر کشورها جلوگیری کند و همچنین به سرعت الگوی ثبات مورد نظر ایالات متحده را که اکنون دچار نوسان‌های شدیدی شده است، به‌طور فوری بازتولید و اعمال کند.
اوباما همچنین تلاش می‌کند دستاوردهای ضعیف در حوزه سیاست داخلی و اقتصاد را با دستاوردهای در حوزه سیاست خارجی در مواردی مانند عراق، افغانستان و از جمله فیصله دادن موضوع فلسطین پوشش دهد.
رئیس‌جمهور امریکا در سخنرانی روز یکشنبه خود در آیپک به‌دلیل اینکه تلاش داشته توجیه‌های خود در مورد اظهاراتش در سخنرانی وزارت‌خارجه را بیان کند، نکات مهمی در موضوع استراتژی امریکا در قضیه فلسطین و رژیم صهیونیستی بیان کرده است. او در این سخنرانی به صراحت این موضوع را لو می‌دهد که دلیل اصرار او بر صلح، تغییرات سریع در دنیا است که اگر تعلل شود، ممکن است اساس موجودیت رژیم صهیونیستی لو برود.
او مشخصا در این زمینه می‌گوید: «اول اینکه تعداد فلسطینی هایی که در کرانه غربی رود اردن زندگی می کنند به سرعت در حال افزایش است و این آمار افراد ساکن در مناطق اسرائیلی و مناطق فلسطینی نشین را از اساس تغییر می دهد و این وضعیت- بدون برنامه صلح- حفظ اسرائیل را به عنوان یک کشور یهودی نشین و هم یک کشور دموکراتیک سخت و سخت تر می کند. دوم اینکه در نبود صلح واقعی، فن آوری کار اسرائیل را برای دفاع از خودش سخت تر می کند.
و سوم اینکه نسل جدیدی از اعراب در حال تغییر دادن وضع منطقه هستند. دیگر نمی توان یک صلح عادلانه و پایدار را یا یکی دو رهبر عرب به صورت جعلی درست کرد. در آینده میلیون ها عرب باید ببیند که اگر از آن صلح حمایت شود و پایدار بماند، برقراری صلح ممکن است.»
انتشار متن کامل اظهارات اوباما اگرچه حاوی ادعاهای بی‌اساسی علیه کشورمان، جنبش‌های مقاومت و به نفع رژیم صهیونیستی است، می‌تواند نشان‌دهنده عمق سرسپردگی مقام‌های امریکایی به رژیم صهیونیستی باشد و عجیب است که رسانه‌های داخلی از کنار این اظهارات و حتی بازگو کردن آن برای مردم به‌سادگی می‌گذرند.
رجانیوز متن کامل این سخنرانی را به نقل از سایت اشراف منتشر می‌کند. به‌نظر می‌رسد صداوسیما باید متن کامل این اظهارات را برای مردم منتشر کند تا عمق این سرسپردگی و هزینه‌ای که ایالات متحده برای آن حاضر است، بدهد، روشن شود و این ذهنیت نادرست در ذهن بخشی از جامعه که چرا ایران عمق استراتژیک خود را غزه و لبنان قرار داده است، تا حدود زیادی رفع شود. بخش‌های مهم‌تر این اظهارات پر رنگ شده است:
«صبح به خیر. از معرفی بسیار گرمت ممنونم رُزی ولی بیشتر از آن به خاطر دوستی چندین ساله ات متشکرم. وقتی در شیکاگو بودم و تازه وارد سیاست شده بودم، سراغ خیلی ها رفتم و با آنها مشورت کردم ولی رزی یکی از اولین آنها بود. پس از اینکه وارد سنا شدم، برای اولین بار به اسرائیل رفتم و رزی، تو در آن سفر مهم در سرزمین مقدس پا به پا کنار من بودی و می خواهم از تو به خاطر این دوستی با دوام و محکم، رهبری ات و معرفی گرم امروزت تشکر کنم. از دیوید ویکتور، هاوارد کور و همه اعضای هیات رئیسه هم متشکرم. و بگذارید بگویم که دیدن این همه دوستان بزرگ در اینجا واقعا فوق العاده است که آلن سولو، هاوارد گرین و هیات بزرگی از شیکاگو هم در بین آنها هستند.
می خواهم از اعضای کنگره که امروز در اینجا حضور دارند تشکر کنم که برای حفظ روابط بین ایالات متحده آمریکا و اسرائیل بسیار تلاش می کنند- اریک کانتور، استنی هویر و دبی واسرمن شولتز ،رهبر خستگی ناپذیر گروه که از انتصاب او به عنوان رئیس جدید DNC به خود می بالیدم؛ و آقای مایکل اورن، سفیر و نماینده اسرائیل در ایالات متحده هم در اینجا حضور دارد و همچنین آقای دن شاپیرو، یکی از برجسته ترین مشاوران من در امور اسرائیل و خاور میانه در چهار سال اخیر که می دانم قرار است سفیر برجسته ما در اسرائیل باشد. دن همیشه مشاور نزدیک و مورد اعتمادی بوده و من می دانم که کار بزرگی را صورت خواهد داد.
و زمانی که بسیاری از جوانان در سراسر دنیا ایستاده اند و می خواهند صدای شان را به گوش همه برسانند، می خواهم از همه دانشجویانی که از سراسر کشور در اینجا گرد آمده اند هم قدردانی کنم. نتیجه حوادثی که در حال روی دادن هستند روی منافع هیچ کس به اندازه نسل شما تاثیر نمی گذارد و و اینکه می بینم شما وقت و انرژی صرف می کنید تا در ساختن آینده خود شرکت کنید امید بخش است.
باید بگویم که من اینجا نیامده ام که یک سخنرانی سیاسی طولانی بکنم. پنج شنبه هم سخنرانی داشتم که در آن گفتم ایالات متحده تغییر و تحولات تاریخی ای را که خاور میانه و شمال آفریقا را در بر گرفته چالش بزرگی می داند ولی همچنین فرصتی است که صلح و امنیت بیشتری در تمام منطقه برقرار شود که کشور اسرائیل را هم شامل می شود.
روز جمعه من و نخست وزیر نتانیاهو در کاخ سفید دیدار کردیم و روی واقعیت ریشه دار و مهمی که بیش از 60 سال است روسای جمهور و نخست وزیران ما مطابق آن حرکت می کنند، مجدد تاکید کردیم- با وجودی که حتی ممکن است بعضی اوقات با هم اختلاف نظر هم داشته باشیم؛ همان طور که دوستان گاهی با هم اختلاف نظر پیدا می کنند، دوستی بین ایالات متحده آمریکا و اسرائیل ناگسستنی است و تعهد ایالات متحده مبنی بر تامین امنیت اسرائیل، محکم و غیر قابل تغییر است. یک اسرائیل قدرتمند و امن، در منافع امنیتی ملی ایالات متحده تاثیر دارد، نه فقط به این دلیل که ما منافع استراتژیک مشترک داریم، گرچه هر دوی ما به دنبال منطقه ای هستیم که خانواده ها و کودکان آنها بتوانند آزاد و دور از هر گونه تهدید و خشونت زندگی کنند.
این فقط به خاطر این نیست که هر دو با خطرات مشترکی رو به رو هستیم؛ گرچه نمی توان منکر شد که تروریسم و گسترش سلاح های هسته ای خطرات بزرگی هستند که هر دو کشور را تهدید می کنند. تعهد آمریکا برای تامین امنیت اسرائیل ریشه عمیق تری دارد و آن ارزش های مشترک ماست.
ما به عنوان دو ملتی که سخت تلاش کرده تا علی رغم برتری دشمن، آزادی اش را به دست بیاورد، می دانیم که حفظ امنیتی که اجداد ما به خاطرش جنگیدند باید دغدغه همه نسل ها باشد. ما به عنوان دو کشور دموکراتیک که سعی داریم با قدرت و سرعت زیاد دموکراسی را در جهان گسترش دهیم، متوجه شده ایم که باید پیوسته از آن آزادی ها و اختیاراتی که ما به آنها احترام می گذاریم حمایت شود و ما به عنوان کشوری که پس از استقلال کشور اسرائیل، بی درنگ آن را به رسمیت شناخت، عمیقا متعهد هستیم که بقای آن را به عنوان یک کشور قدرتمند و یک سرزمین امن برای یهودیان، تامین کنیم.
ما همچنین می دانیم که جستجو و یافتن امنیت می تواند چقدر دشوار باشد؛ به خصوص برای کشور کوچکی مثل اسرائیل که در منطقه حساسی واقع شده است. من آنجا را از نزدیک دیده ام. وقتی با دستم "دیوار غربی"(دیوار ندبه) را لمس کردم و تسبیحم را بین سنگ های باستانی آن گذاشتم، به قرن هایی فکر کردم که کودکان اسرائیلی در آرزوی بازگشت به سرزمین کهن خود بوده اند. وقتی به "سدیروت" رفتم، تلاش و تقلای روزانه برای زنده ماندن را در چشمان پسر 8 ساله ای دیدم که یکی از پاهایش را بر اثر اصابت یک راکت حماس از دست داده بود.
وی در بخش دیگری از ادعاهای خود گفت: وقتی در سالن یادبود موزه "یادواشم" قدم می زدم، ترس اسرائیلی ها را وقتی یک دیکتاتور مدرن به دنبال دست یابی به سلاح هسته ای است و تهدید می کند که اسرائیل را از صحنه دنیا محو می کند، با تمام وجودم فهمیدم.
از آنجایی که ما چالش هایی را که اسرائیل با آن رو به روست درک می کنیم، من و دولتم امنیت اسرائیل را اولویت اول خود قرار داده ایم. به همین خاطر است که ما همکاری بین ارتش های مان را به طور بی سابقه ای افزایش داده ایم. به همین دلیل است که ما پیشرفته ترین فن آوری های خود را در دسترس متحدان اسرائیلی خود قرار می دهیم و به همین جهت است که ما علی رغم شرایط نامساعد اقتصادی، بودجه ارتش خارجی خود را به طور بی سابقه ای افزایش داده ایم که شامل حمایت مضاعفی فراتر از کمک های نظامی معمول برای سیستم دفاع ضد موشکی "سپر آهنین" است. این مثال روشنی است که همکاری آمریکا و اسرائیل را نشان می دهد که تا الان جلوی موشک های غزه را گرفته و به نجات جان اسرائیلی های بی گناه کمک کرده است. پس مطمئن باشید و شک نکنید که ما به حفظ برتری نظامی اسرائیل پایبند خواهیم بود و آن را حفظ خواهیم کرد. شما همچنین شاهد آن هستید که ما در تلاش خود برای عدم دست یابی ایران به سلاح هسته ای برای حفظ امنیت مشترک مان پایبند هستیم.
ما اینجا در آمریکا شدیدترین تحریم ها را علیه حکومت ایران اعمال کرده ایم. ما در سازمان ملل، جامع ترین تحریم های بین المللی را ضد ایران تصویب کرده ایم که متحدان و شرکای ما در سراسر جهان به آن پیوسته اند. در حال حاضر، ایران به معنای واقعی از بخش بزرگی از نظام اقتصادی دنیا کنار زده شده و ما قصد داریم فشار را روی ایران بالا ببریم. واضح بگویم -ما همچنان بر سر پیمان خود در جهت عدم دست یابی ایران به جنگ افزارهای هسته ای باقی هستیم. برنامه هسته ای نامشروع ایران فقط یکی از چالش هایی است که ایران علم کرده است.
وی در ادامه توهین‌ها و ادعاهای بی‌اساس علیه کشورمان گفت: همان طور که پنج شنبه گفتم، دولت ایران با ادعا به حمایت از حقوق معترضان و در عین حال اعمال خشونت علیه مردم خودش، رفتار متناقض خود را نشان داده است. به علاوه، ایران همچنان به حمایت از تروریسم در سراسر منطقه ادامه می دهد که تهیه اسلحه و تامین بودجه سازمان های تروریستی از جمله آنهاست. بنابراین ما همچنان به جلوگیری از این اقدامات ادامه می دهیم و با گروه هایی مثل حزب الله که از ابزار ترور استفاده می کنند و به دنبال این هستند که خواسته شان را با موشک و بمب گذاری تحمیل کنند، برخورد خواهیم کرد.
شما همچنین شاهد هستید که ما همچنان از موضع قدرت برای حفظ امنیت اسرائیل و خنثی کردن هرگونه تلاشی برای نامشروع جلوه دادن کشور اسرائیل، عمل می کنیم و به تعهدات مان پایبند هستیم. همان طور که سال قبل در سازمان ملل گفتم«موجودیت اسرائیل نباید مورد بحث باشد» و « تلاش ها برای کاستن از مشروعیت اسرائیل با مخالفت سرسختانه ایالات متحده رو به رو می شود». بنابراین وقتی در اجلاس دوربان احساسات ضد اسرائیلی به وجود آمد، ما جلسه را ترک کردیم. بنا به گزارش قاضی گلدستون ما با قدرت به پشتیبانی از حق اسرائیل برای دفاع از خودش برخاستیم. وقتی تلاش کردند که سازمان ملل را وارد مسائلی کنند که باید از طریق مذاکرات مستقیم بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها حل شود، ما آن را وتو کردیم. و ما هم در حرف و هم در عمل، در تامین امنیت اسرائیل ثابت قدم و استوار بوده ایم و دقیقا به خاطر تعهد ما در تامین امنیت اسرائیل است که برای برقراری صلح بین اسرائیل و فلسطین تلاش کرده ایم.
بارها گفته ام که فقط می توان در گفتگوهای مستقیم دو طرف مسائل اصلی را مورد مذاکره قرار داد و پنج شنبه هم گفتم که توافق اخیر بین حماس و فتح مانع بزرگی بر سر راه صلح قرار می دهد. از هیچ کشوری انتظار نمی رود با سازمانی مذاکره کند که برای نابودی آن قسم خورده است. ما همچنان می خواهیم که حماس تعهدات اولیه صلح را بپذیرد:به رسمیت شناختن حق اسرائیل برای بقا، رد خشونت و وفادار بودن به توافق نامه های حاضر. و ما بار دیگر از حماس می خواهیم که گلعاد شلیط را که 5 سال از خانواده اش دور نگه داشته شده، آزاد کند. با این حال، صرف نظر از اینکه تحت چنین شرایطی آغاز مذاکرات مفید چقدر می تواند سخت باشد، باید تصدیق کنم که دست زدن به اقدامی که منجر به شکست شود، مد نظر ما نیست. این شرایط قابل تحمل نیست.
به همین خاطر من پنج شنبه اصولی را که آمریکا معتقد است می توان بر اساس آنها پایه های مذاکراتی را ریخت که به توافق بیانجامد و همه کشمکش ها و دعوی ها پایان یابد علنا اعلام کردم که سال هاست شناخته شده و حداقل از زمان دولت کلینتون الگوی گفتگوهای آمریکا، اسرائیلی ها و فلسطینی ها بوده است. من می دانم که بیان این اصول- در مورد منطقه و امنیت- باعث بحث و جنجال در چند روز اخیر شده است. من اصلا تعجب نکردم و خیلی خوب می دانم که بهترین کار، به خصوص برای رئیس جمهوری که می خواهد دوباره انتخاب شود این است که از هر نوع بحث و جنجال پرهیز کند ولی همان طور که به نخست وزیر نتانیاهو گقتم، به عقیده من شرایط کنونی در خاورمیانه به شکلی نیست که بتوان تعلل کرد.
همچنین من عقیده دارم دوستان واقعی با صداقت و راحت با هم حرف می زنند و از این رو می خواهم بعضی از چیزهایی که به نخست وزیر گفتم با شما درمیان بگذارم. اینها حقایقی هستند که همه ما باید با آنها رو به رو شویم. اول اینکه تعداد فلسطینی هایی که در کرانه غربی رود اردن زندگی می کنند به سرعت در حال افزایش است و این آمار افراد ساکن در مناطق اسرائیلی و مناطق فلسطینی نشین را از اساس تغییر می دهد و این وضعیت- بدون برنامه صلح- حفظ اسرائیل را به عنوان یک کشور یهودی نشین و هم یک کشور دموکراتیک سخت و سخت تر می کند. دوم اینکه در نبود صلح واقعی، فن آوری کار اسرائیل را برای دفاع از خودش سخت تر می کند.
و سوم اینکه نسل جدیدی از اعراب در حال تغییر دادن وضع منطقه هستند. دیگر نمی توان یک صلح عادلانه و پایدار را یا یکی دو رهبر عرب به صورت جعلی درست کرد. در آینده میلیون ها عرب باید ببیند که اگر از آن صلح حمایت شود و پایدار بماند، برقراری صلح ممکن است. خب همان طور که شرایط خاور میانه تغییر کرده، جامعه جهانی هم طی سال های اخیر دستخوش تغییراتی شده است. این که فلسطینی ها در حال تامین منافع شان در سازمان ملل هستند دلیل دارد. آنها فهمیده اند که همه می خواهند هر چه زودتر روند صلح پیش برود و نزدیک است از این بابت صبرشان تمام شود که این حالت فقط در جهان عرب نیست، در آمریکای لاتین، در اروپا و در آسیا نیز همچنان رو به افزایش است و در پارلمان های سراسر دنیا آشکار گشته است.
اینها واقعیات هستند. من قویا معتقدم و پنج شنبه هم تکرار کردم که نمی توان صلح را به دو طرف مخاصمه تحمیل کرد. هیچ رای ای در سازمان ملل نمی تواند یک کشور مستقل فلسطین خلق کند و آمریکا با هر گونه تلاشی برای جدا کردن اسرائیل در سازمان ملل یا هر مجمع بین المللی دیگری مخالفت خواهد کرد. چرا که مشروعیت اسرائیل مسئله مورد بحث نیست. علاوه بر این همه می دانیم که مذاکرات صلح به طرف دیگری هم نیاز دارد و به همین خاطر است که من می گویم نمی توان از اسرائیل انتظار داشت که با فلسطینی هایی مذاکره کند که حق آن برای بقا را به رسمیت نمی شناسند و فلسطینی ها باید به خاطر عملکرد و لفاظی های شان پاسخگو باشند.
ولی حرکت در جهت منزوی کردن اسرائیل به طور بین المللی و انگیزه فلسطینی ها برای ترک مذاکرات- در نبود یک روند صلح معتبر و گزینه های دیگر، ادامه خواهد یافت تا سرعت بگیرد. برای ما که باید در مقابل فلسطینی ها، کشورهای عربی و جامعه جهانی حربه ای داشته باشیم، مبنای مذاکرات باید موفقیت را تداعی و به ذهن نزدیک کند. بنابراین قبل از سفر 5 روزه به اروپا که طی آن خاورمیانه مسئله اصلی مورد توجه ماست، می خواهم بگویم که صلح به چه چیزهایی نیاز خواهد داشت. هیچ چیز بدیعی در طرح من وجود نداشت؛ این چار چوب اولیه مذاکرات، مدت بسیار زیادی است که پایه و اساس گفتگوها بین طرفین بوده که شامل حال دولت های قبلی آمریکا هم شده است ولی از آنجایی که سوالاتی پیش آمده بگذارید مطالبی را که در حقیقت در سخنرانی پنج‌شنبه گفتم یک بار دیگر تکرار کنم.
من گفتم که آمریکا معتقد است مذاکرات باید برای هر دو کشور نتیجه بخش باشد، مرزهای ثابت و دائمی فلسطین با اسرائیل، اردن و مصر مشخص شود و مرزهای ثابت و دائمی اسرائیل با فلسطین هم مشخص شود.مرزهای اسرائیل و فلسطین باید بر اساس مرزهای سال 1967 و با توافق دو طرف تعیین شود تا به این ترتیب مرزهای امن و به رسمیت شناخته شده ای برای هر دو کشور معین گردد. مردم فلسطین حق دارند که خودشان بر خودشان حکومت کنند و در همسایگی کشوری مستقل به پتانسیل های شان دست پیدا کنند. از لحاظ امنیتی، هر کشوری حق دارد از خودش دفاع کند و اسرائیل باید قادر باشد در برابر هر تهدیدی خودش از خودش دفاع کند.
همچنین قوانین و مقررات باید محکم و شدید باشند تا از طغیان مجدد تروریسم پیش گیری شود، از نفوذ تسلیحات جلوگیری شود تا امنیت مرزی موثری برقرار گردد. عقب نشینی کامل و تدریجی نیروهای ارتش اسرائیل باید تحت شرایطی انجام شود که فلسطینی ها متعهد شوند امنیت را برای آنها در منطقه حاکم کنند و در مورد مدت زمان این انتقال باید طرفین توافق حاصل کنند. اینها چیزهایی بود که من گفتم و حرف من درباره تعیین مرزها بر مبنای مرزهای سال 1967 بر اساس توافق دو جانبه بود که جنجال برانگیز شد و از آنجایی که موضع من چندین بار به غلط تفسیر شده بگذاریم راجع به «مرزهای سال 1967 بر اساس توافق دو جانبه» مجدد توضیح بدهم.
بنا به تعریف، این عبارت یعنی که طرفین خودشان- اسرائیلی ها و فلسطینی ها- راجع به مرزها با هم مذاکره می کنند که با مرزهایی که در 4 ژوئن 1967 وجود داشت فرق دارند. کسانی که به اندازه طول یک نسل روی این مسئله کار می کنند این فرمول را به خوبی می شناسند. این به دو طرف اجازه می دهد که تغییراتی که طی 44 سال اخیر روی داده مد نظر بگیرند که واقعیات دموگرافیک جدید در منطقه و نیازهای طرفین را شامل می شود.
هدف نهایی ایجاد دو کشور برای دو ملت است. اسرائیل به عنوان یک کشور یهودی و سرزمینی برای یهودیان و کشور فلسطین به عنوان سرزمینی برای فلسطینی ها. هر دو کشور از خودگردانی، به رسمیت شناختن یکدیگر و از صلح لذت ببرند. حالا اگر جای بحثی باشد دیگر مربوط به اصل موضوع نیست. کاری که من روز 5 شنبه کردم این بود چیزی را که مدت ها طولانی به طور خصوصی تایید شده بود را علنی اعلام کردم. من این کار را کردم چون ما نمی توانیم یک دهه، دو دهه یا سه دهه دیگر صبر کنیم تا صلح برقرار شود.
دنیا خیلی سریع جلو می رود و چالش فوق العاده پیش روی اسرائیل همچنان رشد می کند. تعلل امنیت و صلحی که مردم اسرائیل لایق آن هستند را تحلیل می برد. من می دانم که بعضی از شما با این تشخیص مخالفت خواهید کرد.من به آن احترام می گذارم و می دانم که به عنوان هم وطن های آمریکایی و دوستان اسرائیل می توانیم با هم در این باره گفتگو کنیم. در آخر، این حق و وظیفه دولت اسرائیل است که تصمیمات سختی را که برای محافظت از یک کشور یهودی و دموکرات که نسل های بسیاری برای آن قربانی شده اند، اتخاذ کند.
ما به عنوان یک دوست اسرائیل، موظفیم تا سعی خودمان را بکنیم تا این هدف محقق شود؛ در حالی که فقط از اسرائیل نمی‌خواهیم بلکه از فلسطینی ها، ملل عرب و جامعه جهانی خواستاریم که در این کار به ما ملحق شوند چون نباید بار سنگین اخذ تصمیمات دشوار فقط برای اسرائیل باشد.حتی زمانی که ما هر آنچه لازم است برای تامین امنیت اسرائیل انجام می دهیم، حتی زمانی که می دانیم چه مشکلاتی پیش روی ماست و حتی زمانی که پیمان بسته ایم در تمام روزهای سخت پیش رو از اسرائیل حمایت کنیم، امیدوارم از تحقق رویای صلح نامید نشویم چرا که اگر تاریخ چیزی به ما یاد دهد-اگر تاریخ اسرائیل چیزی به ما بیاموزد- این است که پیشرفت ممکن است.
تحقق صلح ممکن است. تلمود به ما میاموزد که تا زمانی که انسان زنده است نباید ایمانش را از دست بدهد و این پند متناسب با شرایط کنونی است.تا زمانی که در سراسر خاورمیانه و دورتر از آن، کسانی هستند که برای رسیدن به حقوق و آزادی های مشروعی که توسط دولت های شان نادیده گرفته شده، برخاسته اند، آمریکا هرگز دست از حمایت از این حقوق جهانی برنخواهد داشت. و تا زمانی که کسانی هستند که آرزوی آینده بهتری را دارند، ما هرگز از تلاش برای ایجاد یک صلح عادلانه و مداوم که به این مناقشه پایان دهد و دو کشوری تشکیل دهد که در همسایگی یکدیگر در آرامش و امنیت زندگی کنند، دست بر نخواهیم داشت. این ایده ال گرایی یا خوش باوری نیست. بلکه نتیجه منطقی است که با شناخت و تفکر حاصل شده که یک صلح حقیقی، تنها راهی است که به فلسطینی آرام به عنوان سرزمینی برای فلسطینی ها و به کشور یهودی اسرائیل به عنوان سرزمین یهودیان می رسد. متشکرم. خداوند شما را حفظ کند. خدا اسرائیل را حفظ کند و خدا ایالات متحده آمریکا را حفظ کند.