در صورت پیروزی عراق توازن قوا بنفع نیروهای ارتجاعی منطقه خواهد شد

1 ـ اعلام آتش‌بس 2 ـ خروج عراق از سرحداتی که در موافقتنامه 1975 الجزایر و یا قرارداد 1913 قسطنطنیه منظور شده است. 3 ـ موافقت ایران جهت مذاکره با عراق در یک کشور بیطرف در صورت خروج عراق از اراضی ایران. 4 ـ نظارت کشورهای اسلامی، غیر اسلامی و غیر متعهدها بر خروج عراق. که در شماره گذشته علت متوقف شدن کار این کمیته را بتفصیل بیان داشتیم.
همزمان با کوشش‌های عرفات برای یافتن راه‌حل مناسب، مقامات فلسطینی اعلام داشتند که اگرچه سازمان آزادیبخش فلسطین در مورد جنگ ایران و عراق اعلام بیطرفی نموده است اما این سازمان از لحاظ مادی و معنوی از ایران حمایت خواهد نمود.
ولی بعید به نظر میرسد که سازمان آزادیبخش فلسطین بتواند موضع آشکار و صریحی را در ارتباط با این جنگ اتخاذ نماید و علت این امر را سیاست خارجی این سازمان طی سالهای گذشته و موقعیت و نقش این سازمان در منطقه عربی کاملا" روشن می‌سازد. و اگرچه عرفات با خلوص نیت کامل، خود را پشتیبان ایران بداند اما تا زمانیکه این سازمان نخواهد در سیاست و خط‌مشی خود تغییراتی دهد، هرگز نخواهد توانست این خواسته قلبی را ابراز نماید.
لیبی: در ابتدای جنگ سرهنگ قذافی با اعلام این مطلب که جنگ به ضرر هر دو کشور درگیر است از موضعگیری روشن و آشکار خودداری نمود اما بیانیه دولتی و اعلام پشتیبانی لیبی از ایران دو هفته پس از جنگ و همزمان با حضور حافظ اسد در مسکو صورت گرفت و سرهنگ قذافی با سخنرانیهای خود در حمایت قاطع و صریح از انقلاب اسلامی ایران و مخالفت سرسختانه با صدام بعنوان یکی از اولین کسانی بشمار آمد که در این جنگ تحمیلی جانب ایران را گرفت و این موضع را با تبلیغات وسیع خود علیه صدام عملا" ثابت نمود. بدنبال این اعلام پشتیبانی عراق قطع روابط خود با لیبی را اعلام نمود.
از طرف دیگر به دنبال اظهارات قذافی در ارتباط با استقرار هواپیماهای آواکس بر فراز آسمان عربستان سعودی و حمله شدید وی به این کشور، عربستان روابط خود را با لیبی قطع نمود و از سایر کشورهای عربی نیز خواست تا با لیبی قطع رابطه نمایند.
سوریه: به دنبال لیبی سوریه نیز که با این زمان تنها بطور تلویحی حمایت خود را از ایران اعلام نموده بود، با بازگشت حافظ اسد از مسکو با گسترده کردن زمینه فعالیتهای تبلیغاتی خود از طریق مطبوعات و رادیو تلویزیون این کشور به مخالفت علنی علیه صدام پرداخت و تا آنجا پیش رفت که صدام را فردی خائن، وابسته و عامل آمریکا قلمداد کرد و بالاخره با بیانات حافظ اسد در چند روز اخیر سوریه نیز عملا" به جرگه حامیان جمهوری اسلامی ایران در جنگ اخیر پیوست.
الجزایر: الجزایر از کشورهایی است که از روزهای نخست کم و بیش حمایت خود را از ایران اعلام نمود و یادآور شد که آماده واگذاری هر نوع کمکی به ایران میباشد و تاکنون شاذلی‌ بن جدید چندین بار با سران چندین کشور عربی و نیز روسای جمهوری اسلامی ایران و عراق در مورد نبرد جاری تماس حاصل نمود و خواستار پایان یافتن هرچه زودتر این جنگ گردیده.
علت حمایت این کشورها در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از جمهوری اسلامی ایران را میتوان چنین بیان نمود که از یکطرف با ادامه جنگ و تشدید آن در منطقه، کشورهائی نظیر اردن، عربستان سعودی، کویت، بحرین، امارات متحده و... که تا به امروز به لحاظ فشار افکار عمومی جرات پیوستن به پیمان کمپ دیوید را نداشتند. میکوشند تا با بزرگ جلوه دادن هرچه بیشتر این جنگ، مسئله اسرائیل و فلسطین را در درجه دوم اهمیت قرار دهند و چنانچه زمینه‌ای فراهم آید به این جناح بپیوندند.
از اینرو کشورهائی نظیر سوریه، لیبی و الجزایر با توجه به حساسیتی که نسبت به مسئله اسرائیل و فلسطین دارند در قطب موافق ایران قرار گرفته‌اند که همین حمایت سبب خواهد شد تا پایگاههای داخلی این رژیمها استحکام بیشتری یابد.
از طرف دیگر این کشورها از پیروزی عراق در این جنگ بسیار وحشت دارند چرا که در صورت پیروزی صدام، محور ملک خالد، صدام حسین و ملک حسین قوی شده و تناسب قوا بنفع نیروهای ارتجاعی منطقه خواهد شد و مسئله سوریه و فلسطین را مورد خطر قرار خواهد داد.
بنابراین با توجه به آنچه که در بالا ذکر آن رفت و با توجه به وجود جناحی از حزب بعث عراق که گرایش به سوریه دارد و همواره برای صدام خطری جدی بوده است، لذا رفتن یا ماندن رژیم صدام برای این کشورها بسیار حیاتی خواهد بود.