میدل ایست آنلاین: تصمیم اخیر مقتدا صدر به زیان مالکی و به سود عمار حکیم است

پایگاه خبری میدل ایست آنلاین در تحلیلی به قلم ریاض الحسینی، کناره گیری مقتدا صدر از عرصه سیاسی عراق را به زیان نخست وزیر این کشور دانست و عمار حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق را از اولین کسانی دانست که از این اقدام سود خواهند برد.
کناره گیری مقتدا صدر از سیاست و اعلام تعطیلی دفاتر جریان صدر در مناطق مختلف عراق و حتی تهدید علیه آنانی که از این پس با نام صدر و خانواده صدر فعالیت سیاسی انجام می دهند، برخی را نگران و تعدادی دیگر را خوشحال کرده است.
آنانکه از این اقدام ناخرسندند از هوادارن مقتدا صدر و مریدان این روحانی جوان هستند که در غم و شادی با او همراه بوده اند اما آنانکه از این تصمیم خرسند شدند کسانی هستند که مقتدا صدر را به دلیل مواضع آشکار و مخالفت های صریحش با برخی برنامه ها و سیاست ها، رقیبی قدرتمند و مانعی در مسیر رسیدن به اهدافشان می دانستند.
با تاکید می توان گفت یکی از خرسند ترین گروهها در این زمینه حزب اسلامی الدعوه به ریاست نوری المالکی نخست وزیر عراق است زیرا برداشت رهبران این حزب این است که در میدان سیاست دیگر رقیبی به نام مقتدا صدر نیست و جریان الاحرار وابسته به مقتدا صدر نیز دیگر حضور و عدم حضورش در کشور تفاوتی نخواهد داشت به همین منظور فهرست فراکسیون الاحرار در انتخابات فهرست ضعیفی خواهد بود.
بر اساس برداشت اطرافیان نوری المالکی ناخرسندی هواداران صدر از تصمیم اخیر او سبب می شود بخشی از این هواداران به فهرست نوری المالکی گرایش پیدا کنند.
اما به طور کلی این برداشت ها نادرست است. در واقع کناره گیری مقتدا صدر را برای اطرافیان نوری المالکی باید مصداق بارزی از ضرب المثل وزش باد بر خلاف جهت حرکت کشتی دانست و دلیل این ادعا نیز آشکار است زیرا نمی توان در جمع هواداران پر شمار مقتدا صدر حتی یک نفر را پیدا کرد که به نوری المالکی یا حزب الدعوه گرایش داشته باشد.
اگر مقتدا صدر از تصمیم خود منصرف نشود هوادارانش ممکن است به سه بخش تقسیم شوند.
1- گروهی دنباله روی رهبرشان خواهند بود و مثل او از سیاست فاصله خواهند گرفت در نتیجه هرگز به فرد خاصی رای نخواهند داد
2- گروهی دیگر سعی می کنند نامزدهای فراکسیون الاحرار( جریان هوادار صدر در پارلمان) را حفظ کنند و بار دیگر به آنان رای دهند
3- گروهی با هدف ضربه زدن به نوری المالکی به فراکسیون المواطن( شهروند) به ریاست عمار حکیم گرایش پیدا خواهند کرد.
هم زمان بخشی از بدنه حزب الدعوه به ریاست نوری المالکی نیز از این حزب جدا شده و به حزب فضیلت که به نوعی از احزاب نزدیک به مقتدا صدر است نزدیک خواهند شد.
نتیجه نهایی اینکه کناره گیری صدر شانسی برای حزب الدعوه به شمار نمی آید در نتیجه این حزب نمی تواند در آستانه انتخابات اقدام مقتدا صدر را اقدامی در جهت حفظ منافع خود تعبیر کند.
بر خلاف تصور برخی از اطرافیان نخست وزیر عراق، تصمیم مقتدا صدر شانس خوبی برای عمار حکیم به شمار می آید.
این فرصت می تواند عمار حکیم را در میان شیعیان عراق، در قواره ای هم طراز با نوری المالکی مطرح کند، یعنی عمار حکیم به رقیبی تبدیل خواهد شد که عبور از او آسان نخواهد بود.
در کنار پیامدهای تصمیم اخیر مقتدا صدر عامل دیگری که رقابت را در انتخابات آینده برای نوری المالکی سخت تر می کند شواهدی است که بر اساس آن می توان به شکل گیری نوعی گریز عمومی از حزب الدعوه در میان شیعیان اشاره کرد.
خروج مقتدا صدر از عرصه سیاسی تاثیر دیگری که برجای می گذارد کاهش تنش های داخلی در میان شیعیان است، این امر سبب می شود تا حتی برخی از نزدیکان نوری المالکی نیز برای سومین نامزدی او در سمت نخست وزیری اصرار نداشته باشند هر چند به نظر می رسد موانعی وجود دارد که سومین دوره نخست وزیری المالکی را در عراق ناممکن می کند.