آقای ظریف در مورد قطعنامه مجلس اروپا گفت این قطعنامه مؤثر نیست و قابلیت اجرا ندارد و خود اروپا نیز مجلس اروپا را به بازی نمیگیرد تا چه رسد به کشورهای دیگر. نمایندگان بیستوهشت کشور اروپایی با رأی نزدیک به چهل درصد انتخاب میشوند و مجلس اروپا را تشکیل میدهند. مصوبات این پارلمان بر اساس قانون، غیر اجرایی است. این پارلمان همیشه علیه جمهوری اسلامی ایران موضع تندی داشته است. از سال 88 تا 92، شصتویک قطعنامه علیه ما صادر کردند که تماماً با محور حقوق بشر و بحث همجنسبازان بوده است. این قطعنامه که سروصدای زیادی در کشور ایجاد کرده، یکی از ملایمترین قطعنامههای آنهاست. اما بهخاطر مسائل سیاسی و حمله به دولت تدبیر و امید، بهانه خوبی دست طرف مقابل داده و مرتب آن را بزرگ و در جامعه مطرح میکنند. وی در مورد بحث توافقنامه هستهای نیز گفت: در دور آخر مذاکرات روی پروژه آب سنگین اراک و تبدیل آن به آب سبک خیلی فشار آوردند؛ ولی ما نپذیرفتیم. چین و روسیه یک راهحل بینابینی را برای حل این مشکل پیشنهاد دادند. آمریکا نیز با آن مخالفتی نکرده، اینکه بیایند سرمایهگذاری کنند و نیروگاه اراک را تغییر دهند به نحوی که به جای اورانیوم غنینشده، از اورانیوم غنیشده پنج درصد استفاده کند که در این صورت، تولید آن پلوتونیوم نخواهد بود و چنانچه خودشان ورود پیدا کنند و آن را تغییر دهند، جمهوری اسلامی ایران نیز روی این پیشنهاد حرفی ندارد و با آن موافق است، مشکل بعدی ما با آنها در زمینه تحقیق و توسعه و تعداد سانتریفیوژهاست که آنها بر افزایش ندادن و گسترش آن، بلکه کمتر شدن آن اصرار دارند؛ اما اصرار ما بر این است که طبق توافقنامه ژنو نباید از تعداد فعلی کمتر شود و ما همچنان بر حفظ نوزده هزار سانتریفیوژ اصرار داریم. همچنین آقای ظریف گفت: آنها اصرار دارند توان آب سنگین اراک را از چهل مگاوات به ده مگاوات برسانند. وی همچنین افزود: زمان ما دیپلماسی خیلی خوب شده و عزت ایرانی برگشته. قبلاً سفرای ما در کشورهای اروپایی خیلی لطف میکردند با مدیرکل آنها در وزارت خارجه میتوانستد دیدار کنند؛ اما الآن وزرای خارجه و رؤسای دولتها بهراحتی به آنها وقت میدهند.آقای ظریف در مورد آقای ابوطالبی گفت: در سال 82 همسر خانم ابتکار در مصاحبهای از ابوطالبی اسم آورده که در تسخیر لانه جاسوسی ایشان مترجم بوده و چون بر زبان فرانسه تسلط داشته، برای مذاکرات، او را به الجزایر فرستادیم و ایشان برای آزادسازی گروگانهای زن، یکی از مترجمان بود و در واقع ایشان جزو تسخیرکنندگان لانه جاسوسی نبود و بعداً بهعنوان مترجم از او استفاده کردند. ما فعلاً برای حل مشکل ابوطالبی داریم لابی میکنیم و به حل مشکل امیدوار هستیم و محکم هم روی وی تأکید میکنیم.