* شما از چه سالی به این نتایج رسیدید که دولت ریلگذاری اشتباهی دارد؟
** از همان سال اول دولت نهم متوجه این موضوع شدم.
* به دلیل رفتارهای آقای رئیسجمهور؟
** نوع عملکرد را میدیدم. البته نظر ما این بود که در دولت هستیم و میتوانیم مشکلات را برطرف کنیم.
* خیلیها میگویند آقای احمدینژاد در دوره دوم ریاست جمهوری خود تغییر کردند. شما این موضوع را قبول دارید؟
** آقای احمدینژاد رفته رفته تغییر کرد. به نظر من بخشی از این تغییر به دلیل افزایش توهمی بود که خود و اطرافیانش داشتند و هر روز افزایش مییافت و بخشی نیز مربوط به عملکرد مخالفان دولت بود.
* چرا عملکرد مخالفان؟
** مثلا مجلس در این تغییر رفتار احمدینژاد نقش مهمی داشت و ضعف زیادی در حوزه نظارت داشت و این موضوع در زمان آقای حداد و لاریجانی مشاهده شد.
* یکی از ضعفهای مهم مجلس را میتوان سکوت در برابر خانهنشینی رئیسجمهور عنوان کرد؟
** به نظر بنده همان موقع باید آقای احمدینژاد استیضاح میشد. متاسفانه هر دوره ای مجلس ما ضعیف تر شد. مجلس الان را خیلی ضعیف تر از دورههای چهارم و پنجم میدانم. نمایندگان به خودشان بیشتر میپردازند تا این که به مسائل ملی توجه کنند. قبلا نمایندگان بیشتر دغدغه مسائل ملی را داشتند.
* هم اکنون امضا نمایندگان برای مسائل شخصی پررنگتر شده است.
** ضعف مجلس فردی نیست و مشکل جمعی است. درست است از کل افراد جمع درست میشود اما این ضعفی که هم اکنون وجود دارد بیشتر جمعی است.
* اگر شما رئیس مجلس بودید با رئیس جمهوری که در آن زمان محبوب بود اما به قانون توجه نمیکرد چگونه برخورد میکردید؟
** بستگی به نوع موضوع دارد. مجلس در اولین انتخاب وزرا خیلی خوب و محکم ایستادگی کرد و به 4 نفر از وزرای احمدینژاد رای نداد اما همان افرادی که در دور اول معرفی رای نیاوردند بعضا وزرای دیگری شدند که مهمتر از وزارتخانه پیشنهادی قبل بود.
کسی که برای یک وزارتخانه کوچکتر رای نگرفت از همان مجلس برای یک وزارتخانه بزرگتر رای اعتماد میگیرد و این نشان میدهد رفتار مجلس باعث شده احمدینژاد جسارت در برخورد با مجلس را داشته باشد.
* شما با سفرهای استانی موافق بودید؟
** من سفر استانی را ابتدا به نحوی که با برنامه عمل شود موافق بودم اما احساس میکردم بیشتر کار بیبرنامه است.
* مثلا در یک استان چند هزار طرح تصویب میشد بیبرنامگی بود؟
** چنین موضوعی نبود. متاسفانه هماکنون نیز آقای روحانی کار آقای احمدینژاد را انجام میدهد و من مخالف این موضوع هستم. دلیل اصلی این که بهرهوری در سرمایهگذاری ما نیست عدم مطالعه بر سرمایهگذاری است و این سفرها منجر به چنین سرمایهگذاریهایی میشود.
* نظر شما در مورد سهام عدالت چه بود؟
** مخالف بودم. کمک به محرومان خوب است اما این کمک از طریق سهام عدالت نیست و باید پول را برای مردم سرمایهگذاری میکردند.
* جواب آقای احمدینژاد به شما چه بود؟
** آقای احمدینژاد حرفهای کارشناسی را قبول نداشت.
* بسیاری معتقدند خیلی از تصمیمات آقای احمدینژاد تحت تاثیر افرادی خاص بود که بعدها به جریان انحرافی مشهور شدند. در موضوع اقتصادی هم همینگونه بود؟
** من قبول ندارم که کسی به آقای احمدینژاد در حوزه اقتصادی خط میداد. در این زمینه به برنامه ریزی که خودش عمل میکرد و مصداق آن هم قانون هدفمندی یارانهها بود.
* اگر آقای مشایی درباره مسائل اقتصادی اظهارنظر میکرد نیز آقای احمدینژاد نمیپذیرفت؟
** مشایی در مسائل اقتصادی ورود نمیکرد. آقای مشایی بیشتر در مسائل اعتقادی فعالیت میکرد.
* شما آقای مشایی را چطور تعریف میکنید؟ میگویند فن بیان فوقالعادهای دارد.
** آقای مشایی را از زمانی که مدیرکل اجتماعی وزارت کشور در اوایل دهه 70 بود میشناسم. آقای مشایی آدم توداری است و آن اوایل هم این مسائل اخیر را نداشت. مشایی آن زمان آقای متدینی بود و فکر میکنم سیر و سلوک انحرافی داشت. زمانی که آقای احمدینژاد در شهرداری بود توسط آقای مشایی مسخ شد.
* آقای مشایی برای انتخابات ریاست جمهوری مناسب بود؟
** آقای احمدینژاد بعضی حرفهایی که 100 درصد هم با عقل جور نمیآمد را میگفت. زمانی که به انتخابات شوراهای اسلامی نزدیک میشدیم در هیات دولت میگفت تیم نزدیک به ما 100 درصد پیروز میشود و این موضوع با عقل جور در نمیآمد و در ذهن من این بود که از تیم 15 نفره آقای احمدینژاد شاید 2 یا 3 نفر وارد شورا شوند و همینگونه هم شد.
آقای احمدینژاد در مواقعی اعلام میکردند که 100 درصد کار انجام میشود اما اینگونه نمیشد. درباره حضور آقای مشایی در انتخابات، آقای احمدینژاد فکر میکرد دست غیبی مشکل مشایی را حل میکند.
* آقای احمدینژاد بحث کاغذ پاره بودن تحریمها را مطرح کردند در شرایطی که تحریمها در اقتصاد تاثیرگذار بود. شما چقدر به این موضوع اعتقاد دارید که تحریمها به اقتصاد ضربه وارد کرده است؟ البته آقای روحانی هم اکنون میگوید میخواهیم با توسعه سیاست خارجی مشکلات اقتصادی را برطرف کنیم.
** ما باید در سال حدود 80 میلیارد دلار نفت و حدود 40 میلیارد دلار کالا بفروشیم و حدود 70 میلیارد دلار نیز باید در سال کالا وارد کنیم و نمیتوان با ارتباط بسته و بدون تعامل دو طرفه به این موضوع رسید.
تحریمها یک مسیر مثبتی دارد و آن این است که باید به فکر باشیم و بعد از انقلاب نیز به فکر افتادیم و در مسائل مختلفی همچون تولید علم، پزشکی و نظامی خوب پیشرفتیم.
یکی از مجلههای فرانسوی با بنده مصاحبه کرد و من اعلام کردم اگر جای فرانسویها بودم تمام نیازهای ایران را برطرف میکردم.
در آن مصاحبه گفتم غرب هواپیمای جنگی به ایران نفروخت و ایران هم اکنون تولید کننده هواپیمای جنگی است.
آن زمان اعلام کردم تحریم برای ایرانیها خوب نیست و شاید برای عربها و کشورهایی که هوش لازم را برای اجرای طرحهای بزرگ ندارند تحریم مناسب باشد.
تحریمها این نقطه مثبت را دارد. اما نقطه منفی تحریم این است که توسعه کشور را عقب میاندازد و من فکر میکنم بهتر از این میتوانستیم در موضوع هستهای از اول وارد شویم. ما از همان ابتدا به دنبال ساخت بمب نبودهایم اما دنیا به دنبال بهانه علیه ایران است و مسئله هستهای یک بهانه است. اما با تمام این مسائل میتوانستیم با تعامل بهتری موضوع را بررسی کنیم.
* سال 92 به چه کسی رای دادید؟
** به آقای روحانی رای دادم. استدلال بنده این بود که شرایط کشور به آرامش نیاز دارد.
البته دو هفته آخر تصمیم گرفتم به روحانی رای بدهم و قبل از آن میخواستم به آقای ولایتی رای بدهم. استدلال من این بود که کشور به تعامل بینالملل نیاز دارد و فکر میکردم آقای ولایتی بهتر میتواند این موضوع را پیگیری کند. بعد از آقای ولایتی آقای روحانی بود و 10 روز مانده به انتخابات احساس کردم آقای روحانی جلوتر است و به وی رای دادم.
* آقای قالیباف چطور؟
** من تصور نمیکردم رئیسجمهور شود. آقای قالیباف در تهران کار زیاد کرده است و بعید میدانم مردم به نظامیرای دهند.
* شما به نظامیها توصیه میکنید در انتخابات شرکت نکنند؟
** نه تنها در مسائل انتخابات بلکه نظامیها در اقتصاد نیز نباید حضور پیدا کنند.
* آقای احمدینژاد به دنبال ماندن در قدرت بود؟
** احمدینژاد به دنبال اجرای سیاست پوتین مدودف در ایران بود و اعتقاد داشت که این موضوع اجرایی میشود.