مطالبات صاحبان 9 دی از فتنه‌گران چه بود؟

مهدی سعیدی

با گذشت پنج سال از حماسه بزرگ تاریخ انقلاب اسلامی، روز نهم دی به عنوان یکی از سرفصل‌های کلیدی تاریخ انقلاب اسلامی به ثبت رسیده است. برای فهم بزرگی و عظمت این روز باید به عمق فتنه‌ای توجه کرد که به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی، محصول برنامه‌ریزی چندین ساله دشمنان ملت ایران و غفلت بازی‌خوردگانی بود که به بهانه شکست در انتخابات، در خدمت سناریوی براندازی دشمن برآمدند و خیابان‌های پایتخت را به آشوب کشاندند! بازی فریب‌دهنده‌ای که در پیشاپیش آن، مدعیانی قرار داشتند که خود را از جنس انقلاب و مردم معرفی می‌کردند و به ظاهر، مدعی حقوق مردم و آرمان‌های انقلاب بودند، اما بازیگردانان اصلی کسانی بودند که جز به سرنگونی انقلاب و آرمان‌های آن نمی‌اندیشیدند و همین وضعیت بود که آن را شایسته نامگذاری «فتنه» کرده بود!

عظمت نهم دی را به واقع باید در عبور موفق ملت بصیر ایران از چنین «فتنه عمیقی» دانست در حالیکه همه ابزارهای تزویر و فریب برای اغوای ملت دست به‌کار شده بود. آوردگاهی که بخشی از بزرگان و خواص صاحب تشخیص که قرار بود در بزنگاه‌ها به پرچمی برای هدایت ملت تبدیل شوند نیز در آن دچار تردید و کج‌فهمی شده بودند و نتوانستند به‌موقع و به‌خوبی عمل کنند و با سکوت‌شان و یا مواضع ناصواب‌شان بر تردیدها افزودند و یا نشانه اشتباه دادند و خواسته یا ناخواسته، نام‌شان در صف مردودان فتنه 88 ثبت گردید! در این بین، عبور از این فریب‌ها و تزویرها نیازمند زمانی بود تا نقاب‌ها به‌تدریج برافتد و چهره نفاق عیان شود که این اتفاق با گذشت قریب به هفت ماه پس از آغاز فتنه 88 طی شد و در قالب واکنش میلیونی ملت ایران در نهم دی‌ماه 88 تجلی یافت.

برای فهم حقیقت پیام نهم دی‌ماه باید به این مطلب توجه کرد که در آن روز، اقشار مختلف ملت در میدان حاضر شده بودند که بررسی مطالبات آنها می‌تواند ماهیت این حرکت را آشکار سازد.

بخش قابل ملاحظه‌ای از خالقان حماسه بزرگ نهم دی، ملتی بودند که مظلومانه نظاره‌گر هتک حرمت به رأی‌شان در طول چند ماه پس از انتخابات خردادماه بودند. همان‌هایی که معمولاً آرام و بی‌سر و صدا و بی‌ادعا در صحنه‌اند و در 22 خردادماه نیز بیش از 24 میلیون به نامزدی غیر از آنها رأی دادند، اما فتنه‌گران هیچ‌گاه حاضر نشدند که رأی آن اکثریت مطلق را به حساب بیاورند و برایش احترام قائل شوند! بلکه برعکس، آن را تقلبی خواندند و خواستار ابطال آن شدند! دل‌های پرکینه و سرهای پرباد و متوهم فتنه‌گران آن‌چنان چشم عقل‌شان را کور کرده بود که هیچ‌گاه این جمعیت بزرگ را ندیدند و در معادلات‌شان به حساب نیاوردند. آن اکثریت برای صیانت از رأی خود در روز نهم دی‌ماه بار دیگر به میدان آمده بودند، البته حاضران در نهم دی‌ماه، تنها کسانی نبودند که در خرداد 88 به احمدی‌نژاد رأی داده باشند. بدون شک برخی از آنها به موسوی و کروبی رأی داده بودند، اما آن‌روز آمده بودند که با فریادهای‌شان به سران فتنه اعلام کنند که «رأی‌شان را پس دهند»، چرا که رأی آنها در پای صندوق رأی به کسانی بوده که ادعای خط امامی بودن را یدک می‌کشیدند، اما عملاً بعد از آغاز فتنه، نشان دادند که در خدمت دشمنان امام و انقلاب قرار گرفته‌اند!

بخشی از حماسه‌سازان نهم دی آنهایی بودند که حضور بیگانگان در صف فتنه‌گران را خیانت به کشور می‌دانستند. آنها معتقد بودند که اگر هم اختلاف و دعوا و رقابتی بین سیاسیون وجود دارد، قرار نیست یک جریان با توسل به بیگانگان، زمینه‌ساز نفوذ اجنبی در کشور گردد و اهداف سیاسی خود را دنبال کند.

آنها به میدان آمده بودند که از این وابستگی فتنه‌گران به استکبار جهانی و دشمنان ملت ایران اعلام برائت کنند و استقلال خود را از وطن‌فروشان طلب کنند.

در جمع حاضران در حماسه نهم دی، بودند کسانی که به سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های دولت در حوزه اقتصاد و فرهنگ و... اعتراض داشتند و در جرگه منتقدان دولت قرار می‌گرفتند، اما آمده بودند تا به فتنه‌گران اعلام کنند که انتقاد داشتن، دلیلی بر قرار گرفتن در صف ضدانقلاب و براندازان نیست! آنها آمده بودند تا به فتنه‌گران، چارچوب انتقاد و اعتراض را بفهمانند و بیاموزند که همه انتقادها و اعتراض‌ها باید در چارچوب منافع ملت و قانون صورت گیرد و در این مسیر نباید مرزهای خودی و غیرخودی در هم آمیزد. مطالبه این مردم از قانون‌شکنان، تمکین به قانون و حرکت در چارچوب آن بود.

بخشی از حماسه‌سازان نهم دی نیز ملتی بودند که از اینهمه جنجال و آشوب و ناآرامی به تنگ آمده بودند. آنها باور داشتند که تداوم هر مناقشه و اختلافی اگر برای نفع ملت است، حد یقف و میزانی دارد و قرار نیست برخی زیاده‌خواهان، برای کسب قدرت، زندگی عادی شهروندان را دچار مخاطره کنند. اینها نیز در آوردگاه نهم دی بودند تا آرامش و امنیت خود را از سران فتنه طلب کنند.

بخش زیادی از اعتراضات حاضران در نهم دی را آنهایی کردند که دل در گرو ارزش‌های دینی و اسلامی داشتند و نتوانستند تحمل کنند که اوباش حامی فتنه حتی از روز عزای حسینی نیز مأمنی برای جولان در خیابان‌ها بسازند و به همه شعائر دینی از جمله هیئت، حسینیه، حجاب، مسجد، نمازجمعه، ماه رمضان و حتی قرآن کریم توهین کنند. اینها به صحنه آمده بودند تا احترام به مقدسات دینی را از اصحاب فتنه مطالبه کنند و اعتراض خود را فریاد بزنند.

و در آخر آنهایی بودند که جان و مال، عمرشان، فرزندان‌شان و جوانی‌شان را برای پیروزی انقلاب و دفاع از جمهوری اسلامی و حمایت و تبعیت از امام و رهبری گذاشته بودند و متأسفانه بعد از سی‌وچند سال شاهد آن بودند که عده‌ای سیاسی ورشکسته، میدان‌دار فتنه‌ای شده‌اند که هواداران آن باصراحت به همه ارزش‌های انقلاب اسلامی و امام و رهبری توهین می‌کنند و با هدف براندازی، همه دستاوردهای یک ملت را به سخره گرفته‌اند! رزمندگان و جانبازان، خانواده‌های محترم شهدا، ایثارگران و بسیجیان از جمله این بخش از جامعه بودند که در نهم دی به میدان آمدند تا اعتبار انقلاب اسلامی و ارزش‌های آن را از فتنه‌گران طلب کنند.

به واقع حفظ نظام اسلامی، احترام به رأی ملت، احترام به قانون، حفظ آرامش و امنیت جامعه، احترام به ارزش‌های ملی، اسلامی و اخلاقی، حساسیت به دخالت بیگانگان در امور کشور، از جمله مطالبات اصلی حماسه‌آفرینان نهم دی بود که موجب شد اقشار مختلف ملت با سلایق و گرایش‌های مختلف، خودجوش و بی‌آلایش به میدان بیایند و حماسه‌ای ماندگار را برای همیشه تاریخ سرزمین‌مان به یادگار بگذارند.

جریان‌های سیاسی امروز نیز باید با بازشناسی حرکت معنادار ملت در آن روز، حساسیت‌های یک ملت را بشناسند و با نگاهی عبرت‌آموز بدانند که حرکت در مسیر مشابه بازی سوخته فتنه‌گران، با واکنش‌های قاطع و بهنگام ملت بصیر و صبور ایران همراه خواهد بود.