محسن رفیق‌دوست: امام‌(ره) گفتند از پذیرش قطع‌نامه راضی هستم

‌‌- یک چیزی که از جبهه‌ها فشار می‌آوردند تا خریداری کنیم و ما هم می‌رفتیم بخریم و سرمان را کلاه می‌گذاشتند و بهمان نمی‌دادند، یک موشک معمولی «تاو» بود. ما از زمان شاه مقداری موشک تاو داشتیم که داشت تمام می‌شد. بچه‌ها آن‌موقع می‌گفتند «یک تاو، یک تانک»، زیرا هیچ موشک‌ ضدِتانکی به آن خوبی نیست و هنوز هم بهترین موشک برای جنگ در مقابل تانک، تاو است.

‌- در یکی از دیدارها گزارشی به امام خمینی‌(ره) دادم که نقل آن به درد این روزها می‌خورد؛ من یکی‌یکی گروه‌های تسلیحات را به امام(ره) معرفی کردم و سپس به ایشان گفتم ما یک گروهی درست کردیم به نام «ش م ر» یا «ش م ه»، امام سؤال کردند این تسلیحات چیست؟ من عرض کردم، اولی «شیمیایی‌ میکروبی رادیو اکتیو» یا «شیمیایی میکروبی هسته‌ای»، سپس امام فرمودند: «یعنی بمب اتم؟» من گفتم بله. امام(ره) فرمودند: «نخیر! نسازید و دنبالش هم نروید، زیرا مملکت انرژی اتمی برای مقاصد صلح‌آمیز دارد و لازم نیست شما در این دایره وارد شوید». بعد فرمودند: «میکروبی و شیمیایی هم نسازید، اما سلاح‌های دیگر را تا سرحد توان برای دفاع از کشور بسازید. سلاح‌های هسته‌ای نسل را تهدید می‌کند و فقط مختص زمان جنگ نیست و آثار و تبعات آن در نسل‌های بعدی نیز اثرگذار است». سپس من عرض کردم، دشمن سلاح اتمی ندارد، ولی سلاح شیمیایی و میکروبی علیه ما استفاده کرده است. امام‌(ره) فرمودند: «بروید پدافند این تسلیحات را تولید کنید».

‌-‌در مورد پایان جنگ، هنوز یک عده خیال می‌کنند نباید جنگ تمام می‌شد. درصورتی‌که جنگ باید تمام می‌شد. زمانی هم که تمام شد، ما همه خاک خود را از دشمن گرفته بودیم و از نظر نظامی هم در قدرتمندترین زمان بودیم، ولی همه خواسته‌های ما تحقق پیدا نکرده بود، یعنی متجاوز شناخته نشده بود، غرامت جنگی را نگرفته بودیم.

‌- ‌امروز شش قدرت بزرگ دنیا پذیرفته‌اند در حدی که ما سلاح اتمی نسازیم، برنامه هسته‌‌ای داشته باشیم. این پیروزی کمی نیست. اصلا این پیروزی بسیار بزرگی است که هنوز به خیلی از کشورها اصلا اجازه کوچک‌ترین مقوله غنی‌سازی را نمی‌دهند، اما پذیرفتند ما در حد پنج درصد داشته باشیم. ما برنده شدیم. ما در واقع به مرگ گرفته بودیم که به تب راضی شوند، که آنها راضی شدند.

‌- (توافق احتمالی هسته‌ای) خیلی بهتر از قطع‌نامه است. یعنی پیروزمندانه‌تر از آن است. ما در قطع‌نامه ۵۹۸ برنده بودیم، یعنی خواسته‌های ما را در آن قطع‌نامه آوردند، اما در توافق هسته‌ای در پی سال‌های سال اصرار که شما حق غنی‌سازی ندارید، حق ما را به رسمیت شناختند.

‌- ‌وقتی جنگ تمام شد ما از ١١ کشور اسیر و از سی‌وچند کشور غنیمت داشتیم، ازهمین‌رو  با مذاکرات مختلف و آخر با موافقت امام‌(ره) جنگ به خاک عراق کشیده شد، اما زمانی‌که آتش‌بس را پذیرفتیم، تمام نقاط حساس را گرفته بودیم و در یک خودکفایی قابل‌ِ قبول برای دفاع از کشور بودیم و اینکه آیا آن زمان درست بود یا نه، خب مسئولان آن‌موقع تشخیص دادند و امام(ره) هم پذیرفتند و بعدا هم متوجه شدیم که کار خوبی بود.

‌- ‌امام‌(ره) تا قبل از پذیرش قطع‌نامه، شعار جَنگ‌جَنگ تا پیروزی و جنگ تا رفع فتنه را داده بودند، اما نقل است که هفته بعد از پذیرش قطع‌نامه، در جلسه‌ای گفته بودند من از اینکه قطع‌نامه را پذیرفتم، راضی هستم. همان زمان هم در‌این‌باره حرف‌های زیادی مطرح بود که برخی مسئولان نظام به دیدار امام‌(ره) می‌روند و ایشان می‌گویند من قطع‌نامه را با رضایت پذیرفتم.

‌- بیان این واقعه تاریخی (دلایل سقوط فاو) به چه درد امروز ما می‌خورد؟ وارد‌شدن به آن اصلا به مصلحت امروز کشور نیست... . دیگران این موضوع را نقل کنند، بهتر است. برای اینکه من آن دورنما را می‌بینم و اکنون هم مسائلی را می‌بینم که مطرح‌کردن آن حرف‌ها را به صلاح امروز نظام نمی‌دانم، ازهمین‌رو، اصلا وارد این موضوع نمی‌شوم.