عملیات تروریستی تهران اگر چه برای دشمن عملیات در عُمق بود، اما برای مردم ایران یک رزمایش ساده و معمولی بیش نبود. این رزمایش به قدری ساده و معمولی بود که هیجان آن در عکس‌های سلفی نمایان شد نه رُعب و وحشت خیابانی.
عملیات در عُمق، نوعی از عملیات های نظامی است که غالباً هدف آن ایجاد جنگ روانی بر ضد حریف است. در این نوع از عملیات، نیروهایی که توان غلبه بر حریف را ندارند، برای ایجاد روحیه در نیروهای خود و تضعیف روانی حریف، به یک یا چند عملیات تروریستی یا خرابکاری در عمق سرزمین حریف می‌پردازند. در مقابل، نیروهای حریف نیز با تأمین امنیت سرزمینی خود، سبب ضعف روحی دشمن و تقویت روانی جامعۀ خود می‌گردند. این نوع از عملیات ها بعد از پیدایش گروهک‌های تندرو تکفیری در منطقۀ غرب آسیا بسیار اتفاق افتاده است. چند تروریست فریب‌خورده که توان نفوذ در خاک جمهوری اسلامی ایران را نداشتند، به پشتوانۀ استکبار جهانی و سران مرتجع منطقه، دست به عملیات در عُمق زدند و با هوشیاری نیروهای امنیتی و مردم فهیم ایران روبرو گشتند. در حدود ساعت ۲۲:۰۸ روز شنبه ۳ ژوئن ۲۰۱۷ ساعت تابستانی بریتانیا
مدتی قبل نیروهای امنیتی پرده از یک عملیات در عُمق برداشت. در عمق ناکامی، واژه‌ای بود مناسب برای این افراد که باهدف عملیات در عمق وارد مناطق مرکزی ایران شدند و با عمق ناکامی روبرو گشتند. اما برخی از کسانی که به توان داخلی شک دارند، یا کعبۀ آمال خود را در نیویورک و واشنگتن جستجو می‌کردند یا اینکه کیف انگلیسی در بر دارند، در اصل عملیات تشکیک نمودند و آن را ظاهرسازی نیروهای امنیتی برای قوی جلوه دادن خود نامیدند. غافل از اینکه؛ اگر این نوع مستندات ظاهرسازی بود، پس چرا تروریست های ناکام، در عُمق اروپا به عملیات می‌پردازند، درحالی‌که آنان از حامیان اینان هستند؟! اما در این سو، ایران سهمگین‌ترین ضربات را بر پیکر تروریست منطقه زد و هیچ آسیب تروریستی کارآمد در کشور خود ندید. مردم آرامش کامل داشتند و به راحتی به زندگی خود می‌پرداختند.
در حدود ساعت 22:08 روز شنبه 3 ژوئن 2017 ساعت تابستانی بریتانیا چند حمله در مرکز لندن به وقوع پیوست. این سومین حملۀ عمده در بریتانیا طی ۳ماه گذشته است. پلیس لندن در اطلاعیه‌ای گفت که سه مهاجم ابتدا با یک کامیون حمله را روی پل لاندن بریج با زیر گرفتن عابران آغاز کرده‌اند و بعد به منطقه بارو مارکت رفته و با چاقو به یک پلیس ترافیک و مشتریان یک رستوران در منطقه واوکس هال حمله کرده‌اند. گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) مسئولیت حمله را بر عهده گرفت. در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ ساعت ۲۱:۱۶ به وقت اروپای مرکزی، یک رشته از حملات هماهنگ شدۀ تروریستی متشکل از تیرباران‌های دسته‌جمعی و بمب‌گذاری‌های انتحاری در منطقه‌های یکم، دهم و یازدهم شهر پاریس، فرانسه منجر به کشته شدن ۱۳۰ نفر و مصدومیت ۳۶۸ نفر شد. این حملات تروریستی در نزدیکی ورزشگاه استاد دو فرانس در سن دنی، شمال پاریس، و ایل دو فرانس به وقوع پیوست حداقل سه انفجار جداگانه و شش تیراندازی در محدودۀ پاریس گزارش شد، و یک گروگان‌گیری در تئاتر بتکلان انجام شد که بین ۶۰ تا ۱۰۰ نفر گروگان گرفته‌شده بودند. طی این حادثه۱۳۰نفر که ۸۷ نفر از آن‌ها در تئاتر بتکلان بوده‌اند کشته شدند. بیش از ۳۶۸ نفر بر اثر حملات مجروح شده که وضعیت ۹۹ نفر آن‌ها وخیم اعلام شد. به علاوه کشته‌شدگان غیرمسلح، هفت نفر از مهاجمان نیز کشته شدند. یک گزارش بیان داشته که نُه فرد مسلح درگیر بوده‌اند. شبکه رادیویی فرانسوی یورو وان گزارش داد که سه نفر به طور بالقوه در حملات درگیر بوده‌اند. در یک بیانیۀ تلویزیونی در ساعت ۲۳:۵۸، فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور سابق فرانسه وضعیت فوق‌العاده و انسداد تمامی مرزهای فرانسه به صورت موقت را اعلام کرد.
پس از حادثۀ شورش‌های سال 2005 فرانسه، نخستین باری است که فرانسه وضعیت فوق‌العاده اعلام می‌کند. این حملات بعد از جنگ جهانی دوم مرگ‌بارترین واقعه‌ای است که در فرانسه اتفاق افتاده است. این حملات هم چنین خون‌بارترین حادثه در اتحادیه اروپا پس از بمب‌گذاری 2004 در قطار مادرید است. در روز ۱۴ نوامبر، داعش مسئولیت این حملات تروریستی را بر عهده گرفت. گمان زده می‌شود که عاملان این حملات از شبکه پلی استیشن برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کرده‌اند که بسیار پیچیده و دشوار برای ردیابی است.
هنگامی که عملیات تروریستی در عُمق اروپا و کشورهای در ظاهر مقتدر جهان، به وقوع پیوست و ناکامی نیروهای امنیت آنان به نمایش درآمد، ترس در وجود مردم اروپا، مخصوصاً فرانسه و انگلیس جولان داد. در این سو نیز عکس‌العمل‌ها جای تحلیل دارد. برخی که کعبۀ آمال را در غرب می‌دیدند، مأیوس شدند و باز هم بر طبل ما نمی‌توانیم همان‌گونه که آنان نتوانستند، کوبیدند. اما مردم جامعه که متفاوت از نخبگان مأیوس هستند، به زبان طنز واقعیات را بیان نمودند و پیشنهاد دادند تا نیروها و شاگردان مکتب خمینی و همراهان حاج قاسم، برای آموزش نیروهای امنیتی اروپا، به آن جا بروند. برخی همیشه ایران را با نروژ، فرانسه و انگلیس مقایسه می‌کردند و می‌گفتند اگر رژیم طاغوتی گذشته بود، الآن ایران همانند کشورهای اروپایی پیشرفته بود. برخی دیگر جواب می‌دادند خدا را شکر که انقلاب اسلامی به وقوع پیوست. زیرا حملات تروریستی گذشته نشان داد که قدرت این کشورها پوشالی و ایران دارای قدرتی واقعی است. بررسی عملکرد مردم و نخبگان در سال‌های اخیر، درس‌های فراوان برای نخبگان دارد.
مضافاً بر اینکه، فعالیت نیروهای امنیتی همانند دروازه‌بان فوتبال است. هزار توپ را می‌گیرد و کسی به آن توجه ندارد. اما همین که یک گل خورد همه متوجه این دروازه‌بان می‌گردند. در ماجرای نیمروز چهارشنبه تهران، دو عملیات تروریستی به وقوع پیوست و فضای مجازی و رسانه‌ها را به تحرک واداشت. گروهک تروریستی تکفیری داعش مسئولیت آن را پذیرفت و برای ایجاد روحیه در نیروهای خود از آن بهره برد. ارگان امنیتی غرب نیز توانستند چیزی بیابند و ناکامی خود را پوشش دهند. اما همۀ این‌ها فعالیت رسانه‌ای بود نه واقعیت میدانی. واقعیت میدانی را به شکل دیگر باید بررسی نمود. در اروپا که عملیات تروریستی به وقوع پیوست، مردم همه در حال فرار، گریه و زاری بودند. اما در تهران، مردم در کنار جاده ایستاده، و با آرامش اقتدار نیروهای امنیتی را به تماشا نشستند و از این لحظات فیلم و تصویر گرفتند! این عکس‌العمل مردم نشان از آن داشت، اگر چه چند تروریست مزدور توانسته بودند در تهران ناآرامی کنند، اما باز هم در رسیدن به اهداف خود یعنی ایجاد رعب و وحشت در جامعه ناکام هستند.
به راستی چرا دشمن در ایجاد رعب در جامعۀ اسلامی ایران ناکام است؟ وقتی که به درون مردم می‌روید و از آنان می‌پرسید، جواب همه مردم یک ساختار مشترک دارد. ما از دشمن نمی‌ترسیم. چرا؟ چون رهبری فرزانه با نیروهای کارآمد داریم. ما ولی‌فقیه داریم که سربازانی همانند: حسین همدانی و حاج قاسم سلیمانی داشته و دارد. این عملیات اگر چه برای دشمن عملیات در عُمق بود، اما برای مردم ایران یک رزمایش ساده و معمولی بیش نبود. این رزمایش به قدری ساده و معمولی بود که هیجان آن در عکس‌های سلفی نمایان شد نه رُعب و وحشت خیابانی. این رزمایش، نشان داد که مدافعان حریم تا چه حد در بین نخبگان جامعه مظلوم هستند. اگر چه پاداش برادران مدافع ولایت باخداست، اما در یک جمله همه گفتند که برادر پاسدارم، مدافعان ولایت، خدا قوت.
