انتخاب آگاهانه و اصلح‌گزینی

«انتخاب آگاهانه و اصلح‌گزینی»، در کنار سه اصل حضور مردمی و برگزاری سالم، شفاف، قانونی، به موقع و باشکوه انتخابات، مشارکت حداکثری و رعایت اخلاق انتخاباتی، راهبردهای چهارگانه‌‌نظام در هرانتخاباتی و ازجمله انتخابات پیش‌روی مجلس شورای اسلامی است. اصل حضور مردمی و مشارکت حداکثری را می‌توان از ویژگی‌‌های لازم و انتخاب اصلح را دلیل کافی برای یک انتخابات شکوهمند دانست؛ یعنی مردمی که به شکل حداکثری در انتخابات شرکت می‌کنند، با انتخاب اصلح، این فعل سیاسی، اجتماعی و عبادی خود را تمام و کمال انجام خواهند داد. بنابراین، انتخاب اصلح را می‌توان عصاره‌ انتخابات در کشور دانست؛ زیرا همان‌گونه که بیان شد، تنها با انتخاب اصلح است که مردم و نظام می‌توانند از ثمره‌ انتخابات، برای حل‌ و رفع چالش‌ها و مشکلات موجود و گشودن افق‌ها و عرصه‌های درخشان‌تر، بهره‌مند شوند.

رهبر معظم انقلاب در این‌باره می‌فرمایند: «در جمهوری اسلامی، انتخاب، انتخاب اصلح است؛ نه رقابت انتخاباتی... در این جا ممشا، ممشای اسلامی و انتخاب،انتخاب اصلح. مردم باید با چشم باز و با بصیرت وارد شوند و آدم هایی را که اطمینان پیدا می کنند، انتخاب کنند.»

نهاد شورای نگهبان قانون اساسی صلاحیت‌ داوطلبان، را بررسی کرده و غالباً افرادی که از فیلتر نظارتی این شورا عبور می‌کنند، از حداقل اهلیت و شایستگی برای تصدی‌گری مشاغل و مناصب انتخابی برخوردارند؛ عقلانیت و تدبیر سیاسی ایجاب می‌کند از میان گزینه‌های موجود، بهترین و اصلح‌ترین را انتخاب کنیم، حتماً باید در مقام انتخاب، باکفایت‌ترین و صلاحیت‌دارترین ایشان را انتخاب کنند.

اما مسئله مهم در این میان، شناسایی معیارهای اصلح بودن و گزینه‌های اصلح است. برای این هدف با مدد گرفتن از رهنمودها و فرمایش‌های رهبر معظم انقلاب می‌توان معیارهای اصلح بودن را بیان کرد. ایشان در زمینه اصلح بودن می‌فرمایند: «اصلح یعنی چه کسی؟ کسی که برای ریشه کنی فقر و فساد عزم جدی داشته باشد.  کسی که به حال قشرهای محروم و مستضعف دل بسوزاند. کسی که هم به ترقی و پیشرفت کشور و توسعه اقتصادی و غیراقتصادی بیندیشد هم زیر توهمات مربوط به توسعه، آن چنان محو و مات نشود که از یاد قشرهای مظلوم و ضعیف غافل بماند. کسی که به فکر معیشت، دین، فرهنگ و دنیا و آخرت مردم باشد.» ایشان همچنین می‌فرمایند: «بهترین کیست؟ من نسبت به شخص، هیچ گونه نظری ابراز نمی‌کنم؛ اما شاخص‌هایی وجود دارد. بهترین، آن کسی است که درد کشور را بفهمد، درد مردم را بداند، با مردم یگانه و صمیمی باشد، از فساد دور باشد، دنبال اشرافی‌گری خودش نباشد. آفت بزرگ ما اشرافی‌گری و تجمل پرستی است؛ فلان مسئول اگر اهل تجمل و اشرافی‌گری باشد، مردم را به سمت اشرافی‌گری و اسراف سوق خواهد داد... . اولین کار این است که ما مسئولین کشور را، افرادی انتخاب کنیم که مردمی باشند، ساده زیست باشند، درد مردم را بدانند و خودشان از درد مردم احساس درد کنند. این هم به نظر من شاخص مهمی است. آگاهانه بگردید؛ برسید و به آنچه که رسیدید و تشخیص دادید با قصد قربت اقدام کنید؛ با قصد قربت پای صندوق انتخابات بروید و خدای متعال اجر خواهد داد.»