در انتظار منجی

شیوع بیماری کرونا و درگیر شدن صدها هزار انسان در سراسر جهان بار دیگر مباحث پایان تاریخی را نزد افکار عمومی جذاب‌تر کرده است. فکر این که عمر جهان یک روز به پایان خواهد رسید، موضوعی نیست که متعلق به امروز و دیروز باشد. بشر قرن‌ها است به این سؤال اندیشه است و مکاتب الهی و بشری پاسخ‌های مختلفی به آن داده‌اند. از گسترش این خبر که آیا برخورد شهاب سنگی عظیم در اردیبهشت ماه به حیات بشر بر کره خاکی پایان خواهد داد؟ یا آنکه جنگی جهانی و بمب‌های اتمی دست ساخت بشری کار را بر آدمی تمام خواهد کرد؟ و ده‌ها عوامل طبیعی و غیرطبیعی، مباحثی است که در این راستا مطرح شده و اذهان بخشی از بشریت را به خود مشغول کرده است.

در این میان ادیان ابراهیمی و به طور ویژه و ناب، مکتب اهل بیت(ع) از پایان خوش تاریخ با تحقق حکومت عدل گستر جهانی و حاکمیت مستضعفین و مؤمنان و دینداران سخن گفته‌اند. تشکیل حکومتی با پرچم شریعت که متضمن گسترش فراگیر عدالت بوده و آرامش و امنیت واقعی را به همه جهان هدیه خواهد داد. امری خطیر که به دست دوازدهمین حجت خدا از نسل رسول اکرم(ص) محقق خواهد شد.

در شرح و تبیین ابعاد و چگونگی تحقق این امر خطیر باید گفت که «ظهور» امری دفعی نیست که بدون مقدمه و فراهم شدن علل و عوامل ممکن گردد، بلکه «فرآیندی مدبرانه» است که با فراهم آمدن مقدمات به تدریج محقق خواهد شد. یکی از الگوهای نظری متقن که بر مبانی قرآنی و روایی محکم و مبتنی بر معارف زلال مکتب اهل بیت(ع) بنا نهاده شده، الگویی است که توسط حکیم فرزانه انقلاب اسلامی صورت‌بندی و در سال‌های اخیر از تریبون‌های مختلفی ارائه گردیده است. مبتنی بر این الگو فرآیند «تحقق اهداف انقلاب اسلامی»، فرآیندی پنج مرحله‌ای است که شامل «پیروزی انقلاب اسلامی»، «تشکیل نظام اسلامی»، «تحقق دولت اسلامی»، «تشکیل جامعه و کشور اسلامی» و در نهایت «تشكیل تمدن بین‏‌الملل اسلامى» می‌شود که اکنون ما پس از سپری کردن مرحله اول و دوم، در دوران ایجاد «دولت اسلامی» قرار داریم.

بدون شک رسیدن به مرحله پنجم، رسیدن به زمانه‌ ظهوری است که مقدمات آن فراهم شده است و در آن شرایط آن وارث انبیاء و اولیاء الهی(عج) پرچمداری هدایت و رهبری تحقق کامل «تمدن بین‌الملل اسلامی» را برعهده خواهد گرفت و آن تحقق این وعده محتوم الهی است که: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنكمْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُمْ فىِ الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَیمَكِّنَنَّ لهُمْ دِینکُمُ الَّذِى ارْتَضىَ‏ لهُمْ وَ لَیبَدِّلَنُهم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یعْبُدُونَنىِ لَا یشْرِكُونَ بىِ شَیا وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَالِكَ فَأُوْلَئكَ هُمُ الْفَاسِقُون‏»(نور/ ۵۵)

در این میان این نکته اساسی را نباید فراموش کرد که این «فرآیند مدبرانه» از طریق امدادهای الهی امکان تسریع خواهد شد. عوامل و عناصری در هستی می‌توانند به طور معجزه‌آسایی این ظهور را نزدیک کرده و مقدمات آن را فراهم کنند، حوادثی غیرقابل پیش‌بینی که آدمی کمتر تجربه آن را داشته یا کمتر بدان توجه کرده است!

اگر یکی از مهم‌ترین عوامل ظهور، درک همه‌جانبه مضطر و مستأصل بودن آدمی از نجات و رستگاری است، پس تا انسان با همه توهمات باشکوه علمی خود در حل مشکلات و چالش‌هایش ناکام نشود و خود را در برابر حوادث و تلخ‌کامی‌ها ناتوان نیابد، به معنای واقعی نیازمند منجی و آماده برای ظهور نخواهد بود!

«ظهور کرونا» نشانه‌ای از ناکامی مدعیانی است که سخن از پایان تاریخ گفته و انسان مسلح به علم تجربی را جانشین خدا کرده‌اند! بشر مدعی امروز، فروپاشی کاخ شیشه‌ای علم تجربی خود را با فراگیری این ویروس مشاهده کرده است.

امروز آشکار شده که همه مدعیان جهانی در برابر کنترل و مدیریت بیماری واگیرداری به ظاهر ناچیز، ناتوان مانده‌اند! امروز تشت رسوایی و ناکارآمدی لیبرال دموکراسی غربی در نجات جان انسان‌ها بر زمین افتاده و انسان مستأصل شده مدرن، بیش از دیگر زمان‌ها نیاز به ظهور منجی برای دستگیری را احساس می‌کند!

دنیای پساکرونا دنیای متفاوتی از قبل خواهد بود، دنیایی که در فضای آن عطر و بوی منجی موعود(عج) بیش از گذشته خواهد پیچید و یک قدم به ظهور نزدیک‌تر خواهیم شد! ان‌شاءالله.