طی ماه‌های اخیر موضوع مهمی ذهن مردم را به خود مشغول و همه امورات زندگی بخصوص اقتصاد و معیشت را به خود گره زده است.
کرونا، ویروسی که تا الآن نه علاج داشته و نه تعارف، همه را با یک چشم دیده است. تاکنون همگان به این باور رسیده اند که اولین گام برای پیشگیری از شیوع آن، اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی است.
اجرای طرح مذکور باعث تعطیلی کسب‌وکار خیلی از مردم گردید به‌نحوی‌که قشر عظیمی آسیب دیده و شغلشان که با آن مخارج خانواده را تهیه می‌کردند، از دست دادند و رفته‌رفته شیوع بیماری واگیردار کرونا به سمت بحران پیشروی می‌نمود.
در این میان تدبیر مقام معظم رهبری مدظله‌العالی در تأکید بر کمک مؤمنانه و رزمایش همدلی برای دست گیری از قشر آسیب‌پذیر از کرونا، مسیر جدیدی ایجاد کرد که راهگشا بود.
ازآنجایی‌که کمک کردن در فرهنگ ایرانی و اسلامی دارای قدمت بوده و جوانمردی و فتوت از شاخصه‌های اصلی اسلامی بودن است، مردم مؤمن و انقلابی کشور عزیزمان همچون سایر ادوار دیگر در میدان جهاد، حاضر و به فرمان مولای و خواست وجدان نوع دوست خویش لبیک گفتند و بار دیگر تهدید به وجود آمده از بیماری کرونا را به فرصت تبدیل کردند.
کرونا نیز در کنار تمام مشکلات و گرفتاری‌های خود باعث گردید همگی به اهمیت موضوعات مختلفی ازجمله؛
«همچنان هموار بودن بستر‌های کمک کردن در جامعه» پی ببریم.
بیماری کرونا موجب شد تا لایه‌هایی از جامعه که با تفکر غربی سرمایه‌داری، غرق در فردگرایی بودند، با تدبیر مقام معظم رهبری
شعر بنی‌آدم اعضای یکدیگرند را احیا و به اجتماع برگردندو به‌صورت واقعی درک کنند که بیماری کرونا، درد مشترک تمام انسان‌ها بوده و در مسیری که جهت مبارزه انتخاب شده (کمک‌های مؤمنانه)، فارغ از رنگ و نژاد و رقابت‌های سیاسی قدم بردارند.
پرداخت قسمتی از حقوق سپاهیان اسلام و مسئولان قضایی و نیز در ادامه، کمک‌های سایر نهاد‌ها در لبیک به فرمان علی زمانه در مشارکت مردم در کمک‌های مؤمنانه مؤثر و مشوق بود.
کمک‌های مؤمنانه همچون سایر دستاورد‌های نظام حائز اهمیت بوده و باید در حفظ آن و ادامه مسیر غفلت نکرد.
در این اقدام خیرخواهانه، مردم کما فی سابق به میدان آمدند و بار دیگر این اعتماد عمومی را به ساختار مذهبی کشور و به نوع دوستی ایرانیان احیا نمود و از این خصیصه ارزشمند که سرمایه اجتماعی است، پاسداری کردند.
