صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۰۱ مهر ۱۳۹۹ - ۰۷:۲۱  ، 
کد خبر : ۳۲۴۹۲۸

خشاب ترامپ؛ پر یا خالی؟

زمان برای ترامپ در اجرای سیاست‌هایش دیر شده و حالا او با اسلحه خالی از فشنگ تهران را ‏نشانه گرفته است. براین اساس گفته می‌شود؛ در دو سال گذشته هرآنچه برای وادار کردن تهران به تسلیم در برابر خواست‌های ‏واشنگتن لازم بوده را دولت ترامپ به اجرا گذاشته است
‏ جلال خوشچره در سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان خشاب ترامپ؛ پر یا خالی؟ نوشت: هنوز نمی‌توان درباره آینده تنش ‏روبه تزاید ایران و آمریکا روشن و محکم پیش‌بینی داشت. دلیل این امر می‌تواند مانورهای تاکتیکی هر یک از دو بازیگر و دیگر ‏عوامل محیطی آن در موقعیت پیش رو باشد. اما‌ آنچه ‌روشن است ‌اینکه ‌واشنگتن در تلاش برای وادار کردن تهران به ‌قبول ‏خواست‌هایش مقید به رویه حقوقی و قواعد جاری در نظام حاکم در تعاملات بین‌المللی نیست. «اراده مبتنی بر قدرت» همچنان در ‏دستور کار دولت «دونالد ترامپ» قرار دارد. مخالفان سیاست‌های ترامپ‌ علاوه‌بر تفسیر دلایل اقدام‌های او در نزدیک شدن به ‏انتخابات نوامبر، از پیامد آنچه به پایان برجام می‌انجامد توجه داشته و اوضاع کنترل ناپذیر آینده را خطر جدی برای امنیت جهانی ‏می‌شمارند. نادیده گرفتن رویه‌های حقوقی و ناکارآمد شدن توافق‌های بین‌المللی به معنای بی‌اعتباری نهادهایی است که وظیفه حفظ ‏صلح را در جامعه‌جهانی به عهده‌دارند. در نگاه مخالفان سیاست یکجانبه‌نگر ترامپ، نتیجه آنچه اکنون واشنگتن برای تحمیل ‏خواست‌های خود به تهران دنبال می‌کند، جز بی‌ثباتی و تشدید بی‌اعتمادی‌ها در جهان سرشار از منافع متعارض نخواهد بود.‏

اما دیدگاه دیگری هم معتقد است؛ زمان برای ترامپ در اجرای سیاست‌هایش دیر شده و حالا او با اسلحه خالی از فشنگ تهران را ‏نشانه گرفته است. براین اساس گفته می‌شود؛ در دو سال گذشته هرآنچه برای وادار کردن تهران به تسلیم در برابر خواست‌های ‏واشنگتن لازم بوده را دولت ترامپ به اجرا گذاشته است. درواقع پس از اعلام اجرای سیستم ماشه از سوی واشنگتن، اوضاع از ‏آنچه هست برای تهران سخت‌تر نخواهد شد. از این‌ رو اعلام یکجانبه اجرای سیستم ماشه به مثابه اقدامی نمایشی برای تشدید فشار ‏روانی علیه تهران به امید برانگیختن واکنش احتمالی آن در خدمت به اهداف واشنگتن است. این دیدگاه پیش‌بینی امیدوارانه‌‌تری در ‏ناکام شدن ترامپ در آنچه می‌خواهد در آستانه انتخابات نوامبر کسب کند، داشته و مخالفت جامعه جهانی و بخشی از هرم قدرت در ‏نظام سیاسی ایالات متحده را با رویکرد دولت ترامپ، پشتوانه آن می‌داند.‏
دو دیدگاه بالا در یک نکته شریکند؛ اینکه ترامپ و تیم ماجراجوی او می‌توانند کنترل ناپذیر بوده و آتش‌بیار معرکه‌ای شوند که ‏رویکرد عمگرایانه آنان مسبب آن خواهد بود؛ اصرار دولت ترامپ در بازگشت شش قطعنامه تحریمی ایران تا پیش از قطعنامه ‏‏2231 شورای امنیت سازمان‌ملل متحد که همه آنها را لغو کرد، از این رو در نگاه ناظران هشدار دهنده است که به ویژه دولت ‏ترامپ خواستار احیا و اجرای قطعنامه 1929 یا به تعبیری ششمین و اصلی‌ترین قطعنامه تحریمی ایران پیش از توافقنامه برجام ‏است. این قطعنامه ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد، ایران را یک تهدید برای صلح و امنیت بین‌المللی خوانده بود. براساس این ‏قطعنامه کشورهای جهان می‌بایست همه کشتی‌ها و هواپیماهای ایرانی و یا مربوط به ایران را بازرسی کرده و گزارش عملکرد ‏خود را به کمیته تحریمی که توسط دبیرکل سازمان ملل تشکیل شده ارائه کنند.‏
اکنون اکثریت قاطع اعضای شورای امنیت و جامعه بین‌المللی مخالفت خود را با تصمیم واشنگتن برای فعال‌سازی سیستم ماشه ‏اعلام کرده‌اند. دولت ‌ترامپ اما با ملامت جامعه بین‌المللی می‌خواهد یکجانبه بازگشت همه قطعنامه‌های تحریمی را به اجرا گذارد. ‏بدیهی است، دامنه تحریم‌ها به اندازه‌ای هست که افزایش آن چندان به چشم نیاید ولی احتمال اقدام‌های ایذایی مانند بازرسی در ‏مسیر کشتیرانی ایران و یا هواپیماهای این کشور می‌تواند از جمله اقدام‌های تحریک آمیزی باشد که تهران را به واکنش وادارد. با ‏این‌حال دولت ترامپ در انجام اینکار چندان هم گشاده دست نمی‌تواند عمل کند. فضای دوقطبی شده جامعه امریکا، درگذشت ‏دادستان عالی این کشور، حضور فعال رقیبان انتخاباتی‌، وحدت‌نظر اعضای شورای‌امنیت سازمان‌ملل‌متحد در مخالفت با سیاست ‏ایذایی ترامپ و سرانجام بردباری تهران در برابر رفتار تحریک آمیز واشنگتن همچنان مهمترین مانع پیش روی واشنگتن است.‏
پر‌ یا خالی بودن خشاب اسلحه‌ای که ترامپ به سوی تهران نشانه گرفته در آینده نزدیک معلوم می‌شود.‏
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات