تروریسم دولتی

این روزها مردم کشورمان درگیر وضعیت سخت اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه آمریکا و شرکایش هستند. این تحریم‌ها به حدی گسترده و ظالمانه است که بسیاری از کارشناسان اقتصادی این حد از فشار و تحریم علیه یک کشور را در طول تاریخ بشر بی‌سابقه دانسته‌اند. رهبر معظم انقلاب نیز اقدامات خبیثانه دشمن علیه کشورمان را جنگ اقتصادی نامیده‌اند. ایشان همچنین بارها به مسئولان کشور پیرامون لزوم مدیریت صحیح اقتصادی و تدبیر در تخصیص صحیح منابع کشور در جهت رفع نیازهای مردم توصیه‌هایی داشته اند؛ اما متأسفانه با وجود همه تلاش‌های مسئولان اجرایی کشور، همچنان شاهد گرانی‌ها و کمبودهایی هستیم که موجب آزار مردم و اقشار ضعیف جامعه است. بی‌شک در وضعیت فعلی جهانی و شیوع عالمگیر ویروس کرونا که موجب خسارات فراوان انسانی و اقتصادی کشورهای مختلف شده است، آزاردهنده‌ترین نوع تحریم‌های ظالمانه علیه یک کشور، ایجاد شرایطی از جانب دشمن است که واردات دارو و وسایل پزشکی را که با سلامت عموم جامعه در ارتباط مستقیم هستند، هدف قرار دهد. در همین راستا، وزارت خزانه‌داری آمریکا به منزله موتور پیشران اعمال تحریم‌ها علیه مردم مظلوم و مقام ایران، همواره در تلاش بوده و هست تا شرایط را برای تبادلات اقتصادی و انتقال پول طرف ایرانی به منظور تهیه مایحتاج کشور دشوارتر کند. متأسفانه، این روزها اخبار نگران‌کننده‌ای از سطح جامعه و هموطنان نیازمند به دارو به گوش می‌رسد که به شدت نگران‌کننده است. برخی از داروها مانند انسولین و داروهای بیماران قلبی و سرطانی و همچنین بیماری‌های خاص در کشور کمیاب شده یا در بازارسیاه دلالی با مبالغ گزاف فروش می‌رود! دلیل اصلی این اتفاق تحریم‌های غیر انسانی، ظالمانه و غیر قانونی آمریکاست که ملت ایران را هدف قرار گرفته است! این در حالی است که واشنگتن و جریان‌های معاند و ضد انقلاب همراه مدعی هستند تحریم‌ها نظام را هدف قرار گرفته و آنها در کنار آنچه مردم ایران می‌خوانند، ایستاده‌اند. علاوه بر این، نمی‌توان مسئله بی‌تدبیری‌ها به ویژه نبود مدیریت و نظارت در تخصیص ارز 4200 تومانی از سوی دولت در ایجاد بازار مکاره دارو را نادیده گرفت. بی‌شک، ایجاد مشکلات عدیده در تأمین نیازهای ضروری مردم با توزیع گسترده و بی‌ضابطه ۱۸ میلیارد دلار از سرمایه کشور در میان افراد خاص برای واردات، آن هم بدون نظارت کافی و شفافیت، قابل پیش‌بینی بود و متأسفانه دولت، اشتباهی را مرتکب شد که بسیاری از کارشناسان درباره تبعات آن هشدار داده بودند. از این رو می‌توان گفت، بازار داروهای خاص که جان تعدادی از هموطنان ما وابسته به آن است، این روزها گروگان دو نوع تحریم است. نخست تحریم خارجی که از جانب دشمنان کشور، ملت و دین به ویژه آمریکا اعمال می‌شود و در پی به شکست کشاندن مقاومت تحسین برانگیز مردم مظلوم و صبور ایران است. همچنین کشور ما به شدت درگیر بی‌تدبیری‌های مدیریتی و تحریم‌های داخلی است. این دو نوع تحریم سبب شده است تا جان تعدادی از هموطنان دارای بیماری‌های خاص در خطر قرار بگیرد. نباید فراموش کنیم که برای نمونه طبق برخی آمارها حدود ۵ میلیون نفر از هموطنان ما دچار بیماری قند و نیازمند انسولین هستند و این دارو برای تداوم حیات آنها اهمیتی شبیه به اکسیژن دارد.

درباره مشکلات اخیر دارویی «ناصر ریاحی» عضو کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار صبح صادق بیان داشت: «توجه داشته باشید که تأمین دارو امری مهم و مرتبط با سلامت جامعه است. اما به تازگی شایعاتی که پیرامون قاچاق گسترده دارو به کشورهای همسایه ایران مطرح می‌شود؛ حال چه داروهای وارداتی به کشورمان و چه داروهای تولیدی خودمان، منطبق بر واقعیت نیست. اگر قاچاق دارویی نیز وجود داشته باشد، بسیار محدود و در حد داروی مسافری است. این قاچاق محدود و همراه مسافر همواره وجود داشته و هم اکنون نیز هست و دلیل آن اختلاف نرخ ارز است. به طور واضح عرض می‌کنم که علت اصلی کمبود انسولین و بسیاری از داروهای خاص که از قضا در توزیع آنها میان داروخانه‌ها نیز سازمان غذا و دارو نظارت جدی و دقیقی دارد؛ تخصیص نیافتن به موقع ارز از تاریخ خرداد ماه ۹۹ است. توجه کنید که طبق آخرین گزارش که مربوط به شهریور ۹۹ است، از ۲.۵ میلیارد یورو ارز تخصیصی ۴۲۰۰ تومانی برای تأمین دارو و تجهیزات پزشکی، صرفا ۹۴۰ میلیون دلار تخصیص پیدا کرده است. این آمار تا پایان شهریور ۹۹ را شامل می‌شود و تازه مقداری از ارز تخصیص داده شده هم به صورت نیمایی بوده و به داروهای نه چندان حیاتی تبدیل شده است. برخی شرکت‌های واردکننده محموله‌هایی را به عنوان ذخایر استراتژیک وارد گمرک‌های ما کرده بودند که البته با حمایت تأمین‌کننده‌ها بوده است. البته تا زمانی که این محموله‌ها ارز لازم را نگیرند و به دست توزیع‌کننده نرسند، متعلق به واردکننده است. این شرکت‌های واردکننده چون ارز به موقع و کافی برای این ذخایر استراتژیک درون گمرک‌ها دریافت نکردند، مجبور شدند که سفارش‌های جدیدی نیز از طرف خارجی نداشته باشند و این مسئله که نوعی بی‌تدبیری بود، مشکلات ما را مضاعف کرد. بنابراین علت کمبود داروهای مهم و حیاتی از جمله انسولین همین مسئله است؛ البته به تازگی به دلیل اعتراضات بجای رسانه‌ها و افکار عمومی، مقداری ارز تخصیص داده شده و ان‌شاءالله در آبان ماه شاهد توزیع داروهای خاص از جمله انسولین در سطح کشور خواهیم بود و نگرانی مردم تاحدود زیادی رفع خواهد شد.»

بی‌شک این بی‌تدبیری و ضعف مدیریتی دولت تأثیرات عمیق‌تری از تحریم‌های ظالمانه غرب علیه کشورمان دارد؛ چرا که تأثیر آن بر زندگی عادی مردم و بیماران عزیز ایرانی، سریع‌تر است. امید می‌رود تا دولت محترم هر چه سریع‌تر با درک شرایط جنگ اقتصادی و با تدبیر لازم شرایطی را فراهم کند که فشار تأمین دارو بر بیماران نیازمند داروهای خاص کمتر شود. مردم مقاوم ایران بارها نشان داده‌اند که در برابر فشار خارجی به خوبی مقاومت کرده و از کیان میهن و اعتقادات خود دفاع می‌کنند؛ اما نباید با ایجاد تحریم داخلی شرایط را برای هموطنان مقاوم خود سخت‌تر کنیم. بی‌شک با تدبیر و مشورت با دلسوزان، هر مشکلی از جمله تأمین دارو قابل حل خواهد بود‌.