انتخابات یا بحران دموکراسی

جریان روشنفکری غرب‌گرا و طرفدار دموکراسی غربی در ایران، شرمنده حوادث این روزهای آمریکاست. این جریان مخالف و منتقد نظام جمهوری اسلامی با ماهیت مردم‌سالاری دینی بر محور ولایت فقیه، سال‌ها در مدح و ثنای نظام‌های لیبرال دموکراسی غربی سخن گفته و حرف‌ها زده، ‌اما اکنون در تحلیل وقایع در کشورهای غربی و به ویژه انتخابات آمریکا،‌ در بن‌بست تحلیل قرار گرفته است. نباید فراموش کرد که نظریه‌پردازان اصلی جبهه اصلاحات، از زمان دوم خرداد 1376 تاکنون، تحت عناوینی چون «جامعه مدنی»،‌ «توسعه سیاسی» و «ضرورت اصلاحات ساختاری در ایران»،‌ الگوی «دموکراسی غربی» را ‌به منزله الگوی مناسب برای جایگزینی نظام جمهوری اسلامی معرفی می‌کردند. اکنون بحران در دموکراسی غربی، ‌بیش از هر زمان دیگری قابل مشاهده و مطالعه است. در واقع الگوی آرمانی روشنفکران غرب‌گرای ایرانی در حوزه سیاست و حکومت، ‌دچار بحران در بنیان‌های فکری و فلسفه خود شده است. رفتارهای «دونالد ترامپ» و «جو بایدن» در مناظره‌های انتخاباتی،‌ رفتار نژادپرستانه نظام سیاسی حاکم بر آمریکا با مردم،‌ شکاف‌های طبقاتی، ‌شکست نظامات حقوقی،‌ اخلاقی و اجتماعی و در یک کلام درگیری‌های کف خیابانی،‌ همگی نشان از بحران دموکراسی غربی است.

اکنون در آمریکا از اندیشمندان گرفته تا شهروندان آمریکایی،‌ بسیاری نگران حوادث پساانتخابات در ایالات متحده هستند.

تناقض‌گویی،‌ ادعای تقلب و دزدی آرا،‌ دستور توقف شمارش آرا در یک محل و تعجیل همزمان برای شمارش آرا در محل دیگر،‌ نمونه‌هایی از رفتار رئیس‌جمهور آمریکا در انتخابات 2020 ایالات متحده است. رفتار و سخنان بدون منطق آقای ترامپ در موضوع شمارش آرا، به گونه‌ای بر اعتبار دموکراسی غربی ضربه‌ وارد می‌کند که «ریک سنتروم» سناتور جمهوری‌خواه سابق آمریکایی در شبکه خبری «سی‌ان‌ان» می‌گوید: «چطور آدم می‌تواند بگوید منتظر شمارش آرا در آریزونا هستم تا برنده شوم؛ ولی اگر آرا در فیلادلفیا شمرده شوند،‌ رأی دزدی اتفاق افتاده است؟!»

جالب است که رسوایی دموکراسی آمریکا در این انتخابات، تا حدی بالا گرفت که شبکه‌های خبری ِ‌سی‌بی‌اس، ‌ای‌بی‌سی و ان‌بی‌سی،‌ هنگامی که ترامپ در مورد تقلب در انتخابات آمریکا صحبت می‌کرد، پخش سخنرانی او را قطع کردند!

آقای ترامپ که پیش از انتخابات از پیروزی قاطع خود سخن می‌گفت و نسبت به تقلب در انتخابات که دولت خودش برگزارکننده آن است، هشدار می‌داد، اکنون در مقطع شمارش آرا می‌گوید: «اگر آرای قانونی شمارش شوند به آسانی پیروز می‌شوم، ‌اگر آرای غیرقانونی شمارش شوند، انتخابات را می‌دزدند!»

در همه مکاتب سیاسی به لحاظ مفهومی و نظری، ‌تأکید بر آن است که‌ بهترین‌ها و شایسته‌ترین‌ها، ‌صلاحیت حکمرانی دارند؛ برای نمونه افلاطون، از فیلسوف شاه سخن می‌گوید که حال پرسش آن است که ترامپ و بایدن،‌ با آن ادبیات و سخنان‌شان در مناظره‌ها و میتینگ‌های انتخاباتی در جمع هواداران، آیا بهترین‌ها در جامعه آمریکا هستند؟ به هر حال،‌ اینها محصول نظام لیبرال دموکراسی غربی هستند. این افراد، نماد ارزش‌های غربی هستند. آمریکایی‌ها با ادعای نظم نوین جهانی آمریکایی در هزاره سوم، به دنبال حاکم کردن ارزش‌های غربی بر جهان بودند. ‌تأسف‌آور اینکه ‌روشنفکر‌های غرب‌گرای ایرانی، سال‌ها در دانشگاه‌ها، مطبوعات و سینما و تئأتر کشور،‌ مبلغ و ترویج‌دهنده چنین ارزش‌هایی بودند. ارزش‌هایی که زاییده تفکر و اندیشه سکولاریسم است. نمونه‌ها و نمادهای برجسته رفتاری نشئت گرفته از این ارزش‌ها، ‌در سطح سیاست داخلی آمریکا در ماجرای کرونا و حوادث مرتبط با انتخابات این کشور به نمایش درآمد و در سطح سیاست خارجی آمریکا هم طی دو دهه اخیر، با لشکرکشی آمریکایی‌ها به افغانستان و عراق و همچنین تشکیل گروه‌های تروریستی مانند داعش، ماهیت این ارزش‌های ضد بشری بیشتر نمایان شد.

جان کلام این یادداشت، ناکارآمدی نظام‌های لیبرال دموکراسی غربی برای حل مسائل جوامع بشری و بحران دموکراسی در آمریکاست و این همان مطلبی است که «ریچارد هاوس» رئیس شورای روابط خارجی آمریکا پس از اولین مناظره دونالد ترامپ و جو بایدن گفت: «دعا می‌کنم کل جهان نظاره‌گر این مناظره نباشند، ‌در غیر این صورت این مناظره باقی مانده نفوذ آمریکا در جهان را تضعیف می‌کند و آرمان دموکراسی را با مشکل جدی مواجه می‌سازد.»

آری، برای ما نگرانی افرادی چون «ریچارد هاوس» قابل درک است؛ چرا که اکنون قضاوت‌ها علیه لیبرال دموکراسی غربی و نظام آمریکا در جهان، ‌باورپذیرتر شده است. قضاوت‌هایی چون بیانات حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) که در روز 13 آبان سال جاری فرمودند، تمدن غرب واقعاً یک تمدن وحشی است که به مردم خود هم رحم نمی‌کند و رژیم آمریکا دچار انحطاط سیاسی،‌ اخلاقی و مدنی است.