حسن هانیزاده ـ کارشناس مسایل جهان عرب
با نزدیک شدن پایان مهلت تعیین شده برای انتخاب رئیسجمهوری لبنان، صفآرایی گروههای سیاسی این کشور برای مصادره این انتخابات حساس و سرنوشتساز آغاز شد. انتخابات ریاست جمهوری لبنان که پس از جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه ملت لبنان در تابستان سال 85، به مهمترین چالش سیاسی این کشور تبدیل شد، همه حوادث لبنان را به شدت تحت تأثیر قرار داد.
این چالش موجب شد تا قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای برای دخالت در انتخابات ریاست جمهوری لبنان وارد عمل شوند و هر یک از این قدرتها راهکارهای مورد نظر خود را برای خارج ساختن این کشور از بنبست انتخاباتی ارائه دهند.
دیدار «بانکیمون»، دبیرکل سازمان ملل، «برنار کوشنر»، وزیر خارجه فرانسه، «عمرو موسی»، دبیرکل اتحادیه عرب و «احمد ابوالغیظ»، وزیر خارجه مصر از بیروت در چارچوب این رایزنیها صورت گرفت.
موضوع انتخابات ریاست جمهوری لبنان که یک موضوع صرفاً داخلی است، به دلیل پافشاری گروه انحصارطلب و تمامیتخواه «14 مارس» به رهبری «سعد الحریری»، رئیس فراکسیون المستقبل و فرزند «رفیق الحریری»، نخستوزیر فقید لبنان، تلاش میکند تا این انتخابات را به نفع خود مصادره کند.
با این که گروه اقلیت «8 مارس» که حزبالله و جریان آزاد ملی به رهبری ژنرال «میشل عون» بر ضرورت انتخاب یک رئیسجمهوری بر مبنای رأی دو سوم اعضای پارلمان لبنان اصرار دارد، اما متاسفانه گروه «14 مارس» شیوه نصف بعلاوه یک را ترجیح میدهد که این اختلافنظر موجب شده تا انتخابات 3 بار به تعویق بیفتد.
آخرین زمان تعیین شده برای انتخاب رئیسجمهوری لبنان، 21 نوامبر (30 آبان) است که اگر نمایندگان پارلمان به یک توافق کلی برای انتخاب رئیسجمهور مورد قبول همه طیفهای سیاسی دست پیدا نکنند، قطعاً لبنان وارد یک بحران جدیدی خواهد شد.
شکست تلاشهای رهبران احزاب مستقل برای خارج ساختن لبنان از بنبست انتخابات، موجب شد تا پای قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای برای دخالت در امور داخلی لبنان به این کشور باز شود. دیدار اخیر برنار کوشنر، وزیر خارجه فرانسه و ارائه لیستی از نامزدهای مورد قبول پاریس به رهبر مارونیهای لبنان، اسقف «نصرالله صفیر»، بخشی از این دخالتها به شمار میآید. این دخالتها بیش از آن که کمکی به حل بحران سیاسی لبنان بکند، فضا را بیش از پیش تیرهتر خواهد کرد، زیرا سوءظن رهبران احزاب را نسبت به یکدیگر تشدید میکند. علت این امر این است که قدرتهای فرامنطقهای و حتی برخی کشورهای عرب منطقه تلاش میکنند تا شخصی در لبنان قدرت را در دست بگیرد که در واقع منافع سیاسی این قدرتها را در آینده تـأمین کند.
این منافع متضمن خلع سلاح حزبالله از رهگذر اجرای قطعنامه 1559 و تضعیف مقاومت اسلامی و نیز کمک به تشکیل دادگاه بینالمللی برای محاکمه عاملان ترور رفیق الحریری، نخستوزیر سابق لبنان میباشد.
البته هدف از تشکیل دادگاه بینالمللی تنها یافتن عاملان ترور رفیق الحریری نیست، بلکه تلاش این است تا برخی کشورهای منطقه که مخالف حضور قدرتهای خارجی در منطقه و لبنان هستند، تضعیف شوند.
اکنون که کمتر از یک هفته به پایان آخرین مهلت تعیین شده برای انتخاب رئیسجمهوری لبنان باقیمانده، نصرالله صفیر، رهبر مارونیهای لبنان لیست مورد حمایت فرانسه را به رهبران فراکسیونهای اقلیت و اکثریت در پارلمان لبنان ارائه داده است. در این لیست، نام 12 نفر از جمله «میشل عون»، رهبر اقلیت «8 مارس» و ژنرال «میشل سلیمان»، فرمانده ارتش لبنان و نیز «پطرس حرب» و «نسیب لحود» و «روبر غانم» و «میشل اده» و «میشل خوری» و «فارس بویز» از شخصیتهای وابسته به گروه «14 مارس» دیده میشوند که در واقع شانس بیشتری نسبت به سایر نامزدها برای پیروزی در انتخابات دارند. اگر این انتخابات به صورت توافقی انجام نشود و اقلیت مخالف دولت «فؤاد سنیوره» (8 مارس) که از حزبالله لبنان و جنبش امل و جریان آزاد ملی به رهبری میشل عون تشکیل میشود، از نتایج انتخابات راضی نباشد، بیتردید لبنان در آینده شاهد تقابل شدید طیفهای «14 مارس» و «8 مارس» خواهد بود که تبعان آن به زیان ملت لبنان میباشد.