علیرغم همه اقدامات تروریستی که صهیونیستها با کمک نیروهای اشغالگر انگلیسی بر ضد فلسطینیان انجام دادند و دست به کشتار وحشیانه آنها زدند تا خانه و کاشانه خویش را رها ساخته و زمینه برای جایگزینی یهودیان مهاجر اروپائی و نیز در نهایت تأسیس رژیم صهیونیستی فراهم شود، اما آنها کمتر موفق شدند در زمینه بینالمللی نیز با وجود آنکه از اوایل دهه قرن بیستم رسانههای گروهی غرب به ویژه سینمای هالیوود در سیطره خود گرفته بودند تا افکار عمومی جهان به ویژه دولتها را برای پذیرش دولت اسرائیل در فلسطین فراهم کنند اما این تلاشها در چهار دهه اول قرن بیستم موفقیت چندانی نداشت. زیرا تصویر زشت یهودیان در باورهای مردم جهان ریشه دوانیده بود و به این آسانی از بین نمیرفت.
اما ناگهان با شروع جنگ جهانی دوم بادهایی وزید و فضا را برای اجرای تبلیغات صهیونیستی موافق ساخت و آن تبانی نازیها و صهیونیستها در جنگ دوم جهانی بود. نازیها به رهبری هیتلر به تعقیب یهودیان پرداختند و مطبوعات صهیونیستی و دیگر رسانههای وابسته به آنها، فرصت را غنیمت شمردند و از کاه کوه ساختند و یککلاغ چهلکلاغ کردند.
ما را از این قرار بود که صهیونیستها با شعارهای سامی ستیزی قبل از جنگ نازینها، پس از جنگ توانستند بیشترین بهرهبرداری را از آن خود کنند و حتی بخشی از اروپا را تحت تأثیر خود قرار دهند.
جنگ جهانی دوم باعث کشته شدن 62 میلیون انسان بیگناه توسط کشورهای درگیر جنگ همچون آلمان، انگلیس، فرانسه، ایتالیا، شوروی و دیگر کشورهای اروپایی شد. همچنین باعث بیخانمانی بسیاری از اقوام و ملل دنیا از جمله اتباع آلمان، لهستان، روسیه، فرانسه، رومانی، و نیز مسلمانان و به ویژه کولیها شد. اما هیچکدام از اقوام و ملتها ادعای کشتار سازمانیافته توسط نازیها نکردند و نتوانستند ادعای حق و حقوق کنند. در حالیکه از همان واپسین روز پایان جنگ با ادعای صهیونیستها در خصوص کشتار سازمانیافته یهودیان و یا یهودیسوزی در طول سالهای 1939 تا 1945 توسط نازیها، بخشی از شئون سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جوامع اروپائی و آمریکا تحت تأثیر قرار گرفت.
اگر چه واحد کشتار سیار نازیها در حرکت خود به سوی لهستان، بالکان و شوروی سابق علاوه بر یهودیان اقدام به قتل کولیها، کمونیستها، رهبران سیاسی و اندیشمندان، معلولان جسمی و عقب ماندههای ذهنی و قشرهای دیگری از غیر نظامیان کرد. اما استفاده گسترده صهیونیستها در رسانههای جمعی وابسته به خود در غرب از واژه یهودیسوزی یا هولوکاست باعث شد تا ضمن مظلومنمایی یهودیان، این واژه در اذهان و افکار عمومی جهان به ویژه غرب بیش از هر چیز تداعی کننده نسلکشی یهودیان توسط نازیها در جنگ جهانی دوم باشد و زمینه برای پذیرش تشکیل دولت اسرائیل در میان دولتها به ویژه غرب فراهم شود. آنچه که در تبلیغات و رسانههای جمعی غرب به ویژه در رسانههای صهیونیستی بر روی آن در رابطه با واژه هولوکاست تبلیغ شد مسألهای است به نام «کورههای آدمسوزی» و «اتاقهای گاز» هیتلری که به کشتارگاه چندین میلیون یا صدها هزار یهودی معروف شده است به ادعای صهیونیستها، نازیها شش میلیون یهودی را در اتاقهای گاز خفه میکردند و سپس در کورههای آدمسوزی میسوزاندند، این ادعا و اسطورهسازی در منابع صهیونیستی که وابسته به آژانس یهود است به وضوح دیده میشود. به ویژه پس از اینکه در اواخر جنگ جهانی دوم صحنههای دلخراش بعضی از اردوگاههای اسراء و اجساد روی هم انباشته شده که از بیماری تیفوس جان داده بودند، زمزمههای کورههای آدمسوزی را افزایش داد و صهیونیستها با ابزار تبلیغاتی خود به طور گسترده روی این مسأله سرمایهگذاری کردند. اما حقیقت امر چیز دیگری بود. مسألهای که بعدها تجدیدنظرطلبان تاریخی پس از سالها مطالعات و تحقیقات اسنادی و میدانی و بازدید از محل اردوگاههای اسرای جنگی نازیها، به طور کامل ادعای صهیونیستها مبنی بر کشتار سازمانیافته شش میلیون یهودی توسط نازیها و نیز وجود اتاقهای گاز و کورههای آدم سوزی این نکته را به جهانیان القاء کردند که ستمهای بسیاری بر این قوم رفته و وجدان جهانیان باید برای جبران گناه و ظلمی که بر یهودیان اعمال کرده بیدار شود و خدمتی را به این قوم نماید تا از این پس، این قوم – به اصطلاح برگزیده – خداوند، دیگر در هیچ برهه از تاریخ مورد ظلم دیگران واقع نشود.
برای این منظور غرب به سرکردگی انگلیس و آمریکا دست به کار شد و نطفه فساد و غارت زمین را در فلسطین مظلوم کاشت و ملت فلسطین را در خاورمیانه طی حکمی محکوم کرد تا تاوان گناهی مشکوک را که اروپائیان عامل ارتکاب آن بودند بپردازند. از این رو دو سال پس از پایان جنگ جهانی دوم، مجمع عمومی سازمان ملل متحد تحت فشار آمریکا و انگلیس و برخی از کشورهای حامی صهیونیسم در 29 نوامبر 1947 میلادی قطعنامه تقسیم فلسطین را صادر کرد.