یکی از اقدامات مهمی که امام خمینی رحمهالله درباره احیای آرمان فلسطین در سطحی جهانی انجام دادند، طرح روز جهانی قدس و فرمان اجرای آن در بهترین شرایط زمانی، یعنی ماه مبارک رمضان بود. این کار تأثیرات مثبتی در داخل فلسطین اشغالی و در سطح دنیای اسلام و کشورهای مختلف جهان بر جای گذاشت. امروز این میراث گرانقدر امام راحل، همچنان پرشکوه در میان امت اسلامی باقی است و هر سال بر شکوه و عظمت آن افزوده میشود.
نام فلسطین
سرزمینهایی که امروز به نام فلسطین معروف است، در قدیم سرزمین کنعان نام داشت. چون نخستین قومی که در این سرزمین مقدس و اطراف آن استقرار یافتند، کنعانیان بودند. کنعانیان از جزیرة العرب به این منطقه آمده بودند. از اواسط قرن چهارم میلادی، نام فلسطین به همه سرزمینهای محدوده فلسطین امروزی گفته میشد. جغرافیدانان عرب نیز همگی از این سرزمین به نام فلسطین یاد کردهاند.
فلسطین در قرآن
اهمیت ویژه فلسطین درمیان مسلمانان، بیشتر به لحاظ وجود مکانهای مقدس در آن سرزمین است. از آن جمله میتوان به شهر ایلیا اشاره کرد که پس از فتح فلسطین به همت مسلمانان، بیت المقدس نام گذاری شده است. در قرآن مجید آیات متعددی درباره سرزمین فلسطین آمده و از آن با عناوین مختلف یاد شده است. در یکی از آیات، از آن به عنوان سرزمین مبارک یاد شده و آمده است: "پاک و منزه است خداوندی که بنده خود محمد صلیاللهعلیهوآله را شبانه از مسجدالحرام به مسجدالاقصی که پیرامونش را به قدم خاصان خود مبارک و پرنعمت کرد، سیر داد تا آیات و اسرار غیب خود را به او بنماید".نیز در آیه دیگری، آن سرزمین را سرزمین مقدس خوانده و فرموده است: "ای قوم! وارد سرزمین مقدس شوید که خداوند برای شما مقرر گردانید".بر اساس نظر بسیاری از مفسران، سرزمین مقدّس، همان بیت المقدّس و روستاهای اطراف آن است.
تقدس بیتالمقدس
از سخنان پیامبر گرامی اسلام صلیاللهعلیهوآله درباره بیت المقدس، چنین برمیآید که این سرزمین از ابعاد گوناگون مورد تأکید اسلام و پیامبر صلیاللهعلیهوآله بوده است. در مجموعه روایتهایی که از آن حضرت درباره قداست این سرزمین بزرگ نقل شده، آمده است که: یک رکعت نماز در بیتالمقدس، به منزله هزار رکعت است و موجب آمرزش گناهان میشود. سکونت در آن هم مهم است. بیتالمقدس سرزمینی است که با برپایی حشر و نشر و پل صراط و میزان ارتباط دارد. بیت المقدس، شهر بهشتی است و پیامبر صلیاللهعلیهوآله از همین شهر به معراج رفت.
اهمیت بیتالمقدس
بیت المقدس از نظر تمامی ادیان اهمیت ویژهای دارد؛ زیرا باب داوود، باب سلیمان، باب محمد صلیاللهعلیهوآله و باب التوبه در آنجا قرار دارد. باب سکینه نیز که محراب مریم دختر عمران بود، در آنجاست. همچنین محراب زکریا که فرشتگان تولد یحیی را به وی بشارت دادند و نیز مسجد و مقبره ابراهیم خلیلاللّه نیز در بیتالمقدس است.نوشتهاند که حضرت عیسی علیهالسلام در نزدیکی مسجد بیتالمقدس به دنیا آمد. پیامبران بنیاسرائیل، وصیت کردهاند که در بیت المقدس دفن شوند. بر خاک این سرزمین مقدس، رسولان الهی از جمله ابراهیم، اسحاق و یعقوب علیهمالسلام گام نهادهاند. همچنین حضرت موسی علیهالسلام در آنجا دفن شده است. چهار هزار صحابه، فتح فلسطین حضور داشتند و بسیاری از آنها و تابعین، از جمله عبادة بن الصامت انصاری، شداد بن اوس، ابوعبیده جراح، معاذ بن جبل، عبداللّه بن زبیر و بعضی دیگر در فلسطین به خاک سپرده شدند.
موقعیت فلسطین
فلسطین، محل اتصال سه قاره بزرگ آسیا، اروپا و آفریقا به شمار میآید. صرفنظر از جایگاه تاریخی این کشور در ادیان بزرگ الهی، فلسطین و سرزمینهای همسایهاش، در طول تاریخ صحنه رویارویی دو تمدن بزرگ شرق و غرب جهان بوده است. این رویارویی که گاه به صورت جدال نظامی جلوهگر میشد، آثار بلند مدتی را بر ساکنان منطقه میگذاشت.
روز قدس از منظر امام خمینی رحمهالله
یکی از مهمترین اقدامات بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران، نامگذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، به نام روز قدس است. ایشان درباره این روز میفرمایند: "روز قدس، یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد، روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملتهایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیرآمریکا بودند. روزی است که باید مستضعفین مجهّز بشوند در مقابل مستکبرین. روزی است که بین منافقین و متعهدین امتیاز خواهد شد. متعهدین، این روز را روز قدس میدانند و عمل میکنند به آنچه باید بکنند و منافقین، آنهایی که با ابرقدرتها در زیر پرده آشنایی دارند و با اسرائیل دوستی، در این روز بی تفاوت هستند. روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملتهای مستضعف معلوم شود. روز قدس، فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است، روز حکومت اسلامی است".
فلسطین در سایهسار کلام رهبر
مقام معظم رهبری، درباره مبارزات مردم فلسطین میفرماید: "راه صحیح مبارزه با حکومت غاصب اسرائیل، همان است که امروز خود فلسطینیها آن را یافته و قدم استوار خود را در آن گذاشتهاند و وظیفه همه مسلمانان است که آنان را در این مبارزه مقدس یاری کنند. امروزه هیچ عذری از دولتهای مسلمان در بیتفاوتی نسبت به مسئله فلسطین پذیرفته نیست. دولت غاصب، وحشیگری و ددمنشی را به اعلی درجه رسانده و ثابت کرده است که در راه هدفهای توسعهطلبانه و خطرناک خود، آماده دست زدن به هر جنایتی است. قیام اسلامی ملت فلسطین نیز حجت را بر همه تمام میکند و نشان میدهد که علیرغم فشارهای همه جانبه دشمن و عذر و خیانت مدعیان دوستی، نهال مقاومت نخشکیده، بلکه ریشه دار و پربار نیز شده است".
فلسطین در کلام شهید مطهری رحمهالله
استاد شهید مرتضی مطهری رحمهالله معتقد است که فقط اندوهگین شدن و تسلیت گفتن، رنج جانکاه مردم فلسطین را التیام نمیبخشد و گفتن و نوشتن و سرودن هم تکلیف را ساقط نمیکند؛ هم افشاگری و بیان مظلومیتها لازم است و هم تعاون و همدردی عملی.نطق تاریخی استاد بر ضد صهیونیسم در عاشورای سال 1348 در حسینیه ارشاد که به دستگیری ایشان انجامید، فراموش ناشدنی است. در بخشی از این سخنرانی آمده است: "اگر حسین بن علی علیهالسلام امروز بود، میگفت اگر میخواهید برای من عزاداری کنید، باید شعار شما فلسطین باشد. شمرِ امروز شما موشه دایان است. ... به دروغ به مغز ما کردهاند که این یک مسئله داخلی است و مربوط به عرب و اسرائیل است".
ویژگی قوم یهود
یهود، قومی است که با وجود کم بودن تعداد پیروان، بر کل جهان سیطره دارد و نبض اقتصاد، سیاست و فرهنگ عالم در دست یهودیان است. قومی که تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است و پس از نافرمانی حضرت موسی علیهالسلام ، چهل سال در صحراها و بیابانها سرگردان بودند و به دلیل خصلتهای ناپسندی همچون سنگدلی و بیرحمی، کشتن پیامبران الهی، دروغ و تهمت، حیله و نیرنگ، پیمانشکنی و فساد اخلاقی، از سوی اقوام و ملتهای دیگر مورد تحقیر و هجوم قرار میگرفتند.
یهودی! برو بیرون
در سال 1290 میلادی، یهودیان ساکن لندن، به اندازهای مردم انگلستان را آزردند که "ادوارد" فرمان داد آنها را از انگلستان بیرون کنند و اعلام کرد کسی که تا تاریخ معین خارج نشود، او را اعدام و جسدش را چهار قسمت میکنیم. پس از این تاریخ، حدود چهارصد سال ورود یهودیان به انگلستان ممنوع بود.در فرانسه نیز یهودیان از این کشور بیرون رانده شدند. در کشور آلمان نیز این قوم چندین بار از این کشور اخراج شدند که آخرین آنها به دست هیتلر انجام گرفت و یهودیان مدت دوازده سال شکنجههای بسیار وحشتناک و سختی را از طرف نازیها تحمل کردند.یهودیانی که درکشورهای شوروی، لهستان، روم، بلغارستان، سوئیس و مجارستان ساکن بودند نیز چندین مرتبه از این کشورها رانده شدند.
واکنش عقدهها
یهودیان برای جبران سختیهایی که در طول قرنها متحمل شده بودند و برای انتقام از سختگیری و فشار ملتها، در صدد برآمدند محفلها و حزبهای گوناگون تشکیل دهند تا بدین وسیله بتوانند در مقابل ملتهای ضعیف وناتوان صف آرایی کنند.نخستین واکنش یهود، تشکیل محفلی به نام ماسونی بود که افتخارها و پیروزیهای فراوانی برای یهود به ارمغان آورد. یهودیها در اعلامیه هایی، هدف از تشکیل محفل ماسونی را چنین بیان کردند: "محافظت از صهیونیسم در جهان، نابود کردن ادیان مختلف در جهان و منتشر کردن روحیه بیدینی میان ملتها".دومین واکنش یهود، تشکیل سازمانی از مهاجران یهودی بود که در شعلهور نمودن آتش جنگ جهانی اول و دوم سهم ویژهای داشت. سومین واکنش یهود، جنبش ارتجاعی و نژادی صهیونیسم با هدف بازگرداندن حکومت خیالی بنی اسرائیل و بنا کردن هیکل حضرت سلیمان علیهالسلام بر خرابههای مسجدالاقصی بود.
تشکیل دولت یهود
پیشینه تشکیل دولت یهود به انتشار کتاب دولت یهود نوشته تئودور هرتزل باز میگردد. حضور هرتزل در دنیای سیاست، او را چنان مجذوب ساخت که مصمم شد تا با بهرهگیری از جریانهای سیاسی موجود در اروپا، خود را منجی قوم یهود معرفی کند.او این فرصت را در سال 1894 به دست آورد. در این سال، یک مأمور ضد اطلاعات وزارت جنگ فرانسه، در میان نامههای باطله وابسته نظامی آلمان و پاریس، به نامهای بدون امضا برخورد که خبر از ارسال اطلاعاتی طبقه بندی شده در خصوص توپخانه فرانسه میداد. مقامات امنیتی فرانسه بر پایه برخی قرائن، یک سروان یهودی را عامل این جاسوسی متهم کردند.ماجرای این سروان به صورت افتضاحی سیاسی در اروپا جلوهگر و در حقیقت وسیلهای برای نشان دادن احساسات ضد یهودی شد. این عمل که ناخواسته موجب همبستگی اقلیتهای یهودی مقیم اروپاگردید، فکر ایجاد یک کشور یهودی را در هرتزل به وجود آورد.
اندیشه صهیونیسم
تا پیش از عصر تجدد، در فلسفه و الهیات یهودی، این اندیشه وجود نداشت که دین و ملت یهود حکومتی دینی بر پا کنند. در آن زمان یهودیان در هر جای دنیا اقلیتی به شمار میآمدند که رابطهشان با حکومت و دولت سیاسی حاکم، به گونهای بود که فقط در پی حفظ هویت دینی خویش بودند. یهودیت قرون وسطی میکوشید تا ثابت کند که در آیین یهود، ارزشهایی بسیار قوی حاکم است.اندیشه صهیونیسم از قرن نوزدهم در اروپا شکل گرفت. این فکر واکنشی بود در برابر فشارهایی که به ویژه در اروپا بر یهودیان اعمال میشد. جنبشی کاملاً سکولار از یهودیان بر آن بود که یهودی بودن، نه تنها دین، بلکه یک ملت است و به کشوری مستقل نیاز دارد.
مفهوم صهیونیسم
صهیون، نام کوهی در بیت المقدس، و صهیونیست در لغت به معنای دلباختهی کوه صهیون است .در طول تاریخ واژه صهیونیسم در دو عرصه مذهبی و سیاسی کاربرد داشته است. در تعالیم مذهبی یهود، کوه صهیون و سرزمین بیت المقدس، به دلیل آنکه محل نزول وحی و میعادگاه پیامبران الهی بوده محترم شمرده میشود. تا پیش از دوره رنسانس، صهیونیست به کسی اطلاق میشد که به دلیل دل بستگی به کوه صهیون و سرزمین بیت المقدس، تارک دنیا شده و به عبادت در آنجا مشغول میشد. پس از رنسانس در قرون هفده و هجده میلادی، به مرور زمان صهیونیسم سیاسی شکل گرفت و به گسترش نگرشهای نژادپرستانه مبتنی بر برتری قوم یهود بر دیگر اقوام پرداخت. این تبلیغات سبب شد که در اواخر قرن نوزدهم، واژه صهیونیست به کسانی اطلاق شود که یهودیان را نژاد اصیل و قوم برتر میدانستند و معتقد بودند که خداوند بنی اسرائیل را بر دیگر اقوام برتری داده و حاکمیت بر کره زمین را به آنان واگذار کرده است.
ماهیت اندیشههای صهیونیسم
صهیونیسم، مکتب و ایدئولوژی خاصی است که از جنبه نظری حول محور نگرشهای نژادی و مبانی فکری مبتنی بر تورات تحریف شده بنا گردیده است. پیروان آن هم ضمن تظاهر به اعتقادات خشک مذهبی و پایبندی به اصول اعتقادی تورات، اهداف و برنامههای ویژهای را برای تسلط و حاکمیت بر کشورها و ملتهای غیریهود دنبال میکنند. از اواسط قرن هجده تا اواخر قرن نوزدهم، صهیونیستها در تشکلهایهای مخفی خود که از نظر ساختار شباهت زیادی به سازمانهای فراماسونری داشت، به تدوین افکار ومبانی نظری خود پرداختند، و اندیشههایشان را حول محور چگونگی دست یابی به سرزمین، ایجاد ملت و تشکیل دولت تنظیم کردند. افزون بر این، استراتژیهای ویژهای را با هدف برنامهریزی برای تثبیت حاکمیت و تحکیم سلطه صهیونیسم جهانی بر ملتها و کشورهای غیریهود تدارک دیدند.
محور پروتکلهای صهیونیسم
استراتژیهای سازمان جهانی صهیونیسم در قالب پروتکلهای 24 گانه بیان شده است.در بخشی از پروتکل اول آمده است: هدف نهایی ما (صهیونیسم جهانی)، حاکمیت بر جهان است. این هدف جز با خشونت و زور به دست نمیآید؛ زیرا در ناموس طبیعت، حق با زور است، برابری، قانون، آزادی، حقوق بشر و لیبرالیسم الفاظی هستند که واقعیت خارجی ندارند. اینها ایدههایی بیش نیستند. از این مفاهیم باید به عنوان طعمه برای جذب نیروها و نابودی مخالفان خود استفاده کنیم.در پروتکل دوم نیز آمده است: ما باید افکار عمومی و روند حرکت بینالمللی را به سمتی ببریم که رقابت اقتصادی، محور اصلی تمام فعالیتها گردد. اینجاست که کشورها و ملتها، به کمکهای مالی و پولی ما وابسته و نیازمند خواهند شد و از این راه امکان حاکمیت ما بر کشورها و ملتهای غیر یهود فراهم میآید.
پروتکلهای یهود
پروتکلهای یهود، برنامهای است که سرمایهداران، اقتصاددانان، اندیشمندان و علمای یهود برای ویران کردن بنای اسلام و مسیحیت آن را تنظیم کردهاند. یهودیان صهیونیست معتقدند که بعد از این ویرانی که طی صد سال انجام خواهد شد، آنان بر جهان برتری خواهند یافت.متن پروتکلها در سال 1897 میلادی به منظور قرائت در چند جلسه کنفرانس و بحث و تأیید نهایی آماده شده بود که پلیس مخفی تزار روسیه به کنفرانس مزبور هجوم آورد و اوراق آنها را به تاراج برد. متن پروتکلها بسیار مفصل بوده و در 24 بخش تنظیم شده است. در یکی از این پروتکلها میخوانیم: "اعلامیه حقوق بشر ازتراوشات ذهنی یهود است. اسرار این اعلامیه برای ما بسیار روشن است؛ زیرا ما آن را تنظیم و از راه آن مردم را بیچاره و بدبخت کردیم".
عضویت اسرائیل در سازمان ملل
هنگامی که عضویت اسرائیل با اراده تحمیلی ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد قطعی شد، با سه شرط در شمار دولتهای این سازمان قرار گرفت: اول، دست نزدن به وضعیت قدس؛ دوم: اجازه دادن به اعراب فلسطینی برای بازگشت به سرزمینشان، و سوم: احترام نهادن به مرزهای تعیین شده در قطعنامه تقسیم. بر اساس این قطعنامه، یهودیان تنها پنج درصد از خاک فلسطین را در تملک= داشتند.البته اسرائیل پس از عضویت در سازمان ملل، نه تنها هفتصد و هفتاد هزار فلسطینی را آواره کرد، بلکه در سال 1982 مالک 93 درصد از زمینهای فلسطین اشغالی شد.
پایتخت اسرائیل
صهیونیستها در سال 1948 نیمی از شهر قدس، یعنی بخش غربی آن را به اشغال در آوردند. آنها نشانهها و آثار اسلامی موجود در این بخش را منهدم کردند و با بیرون راندن اجباری هشتاد هزار فلسطینی، آن را یهودینشین ساختند. امروزه پارلمان رژیم صهیونیستی و برخی از وزارتخانهها و هتلها بر روی زمینی بنا شده که زمانی به روستاییان تعلق داشته است. یکی از مقامات رژیم اشغال گر قدس در سال 1949 اعلام کرد که بیتالمقدس غربی، دیگر قلمرو اشغالی نبوده و بخش جدانشدنی کشور اسرائیل است. اسرائیل در اجرای همین سیاست، در 13 دسامبر 1949، بیتالمقدس غربی را به طور غیرقانونی پایتخت خود خواند.
انتقال یهودیان به فلسطین
انتقال یهودیان جهان به فلسطین و اسکان آنها در مناطق اشغالی فلسطین، از جمله سیاستهای این رژیم در راستای یهودی کردن فلسطین است. این سیاست از آغاز حاکمیت صهیونیسم و تأسیس اسرائیل در این سرزمین، همواره به موازات سیاست تجاوزکارانه آن، مدنظر رژیم صهیونیستی بوده و در حفظ امنیت، تقویت و تحکیم مسلط صهیونیسم بر سرزمینهای اشغالی، و در نهایت یهودی کردن فلسطین، تأثیر به سزایی داشته است.یکی از تاریخ نگاران یهودی، تاریخ رسمی انتقال یهودیان به فلسطین را سال 1881 و سال کوچ تعدادی از جوانان یهودی روسیه به فلسطین عنوان کرده و بیان میکند که قبل از این زمان، انتقال یهودیان، به سبب امتناع آنها از مشارکت عملی در اسکان و همکاری در طرحهای مستعمرهنشین سابق، وجود نداشته است.
نابودی اقتصاد غیریهود
اسرائیل برای ایجاد اقتصادی متکی به طبقه کارگر و کشاورز یهودی، در سال 1905، تعاونیهای کارگری و دهقانی به وجود آورد که به موجودیت کشاورزان فلسطینی پایان میداد. برنامه دیگر آنان، آغاز عملیاتی بزرگ به نام تأسیس صندوق ملی یهود در سال 1901 بود. زمینهایی که این صندوق به تملک خود در میآورد، قابل فروش یا اجاره دادن به غیر یهود نبود. پس از آن، در قانون دیگری در مورد صندوق تصویب شد که زمینهای خریداری شده از سوی صندوق ملی یهود، زمین اسرائیل خوانده شود.
تجزیه کشورهای اسلامی
اندیشه تجزیه کشورهای اسلامی، همواره ذهن رژیم صهیونیستی را به خود مشغول کرده است. این سیاست در تحقق استراتژی صهیونیسم، مبنی بر برپایی دولتی صهیونیستی و سلطه آن بر سراسرجهان بوده و برنامه آن، دور کردن کشورهای عربی از یکدیگر و نابودی شخصیت آنان و در نتیجه بردگی مردم است. نخستین گام برای برپایی و تحکیم سلطه دولت صهیونیستی، چیرگی آن بر خاورمیانه، با تمام ثروتها و موقعیت استراتژیک آن میباشد.
ردّ پای صهیونیسم در سازمانهای بین المللی
آرم و نشانه برای هر سازمان و تشکیلات، به دلیل شناساندن ابعاد، مفاهیم و اهداف آن، اهمیت ویژهای دارد. طبیعی است که در طرحهای جهانی، همچون سازمان ملل متحد، دقت وتوجه بسیاری به نوع علامتها میشود.در مورد آرمهای مربوط به سازمان ملل متحد، شواهد بسیاری درباره ارتباط این سازمان با صهیونیسم جهانی به چشم میخورد. مهر اصلی و رسمی سازمان ملل که پرچم آن نیز به همان شکل است، کره زمین است با دو شاخه زیتون در دو طرف آن که بر روی پرچم سازمان ملل، این نقش به رنگ سفید بر زمینه آبی است. رنگ آبی، هم برای یهود مقدس است و هم برای تشکیلات فراماسونری. این رنگ در پرچم اسرائیل، عنوان رنگ اصلی شمرده میشود و شاخه زیتون نیز از مهمترین و اساسیترین نمادهای یهود است.طرح به کار رفته در برخی آرمهای بین المللی، از جمله سازمان یونسکو، کاملاً شبیه کنیسههای یهودی و معابد فراماسونری است. نماد مار که در آرم سازمان بهداشت جهانی به کار رفته، از اصلیترین نمادهای یهود است که پس از معجزهی عصای موسی علیهالسلام به عنوان نماد قدرت یهود شناخته میشود.
دنیا تحت سلطه یهود
سردمداران صهیونیسم افزون بر تسلط بر بسیاری از سازمانهای جهانی و شرکتهای بینالمللی از بسیاری از مراکز فرهنگی، خبری و هنری مهم دنیا برای برتری خود بر ملّتها، استفاده میکنند.خبرگزاریهایی چون رویتر، آسوشیتیدپرس، یونایتد پرس، انترنشنال، نیوز، هافاس و.... زیر سلطه صهیونیسم هستند. مطبوعات جهانی و از جمله روزنامه تایمز، دیلی اکسپرس، نیویورک تایمز، واشنگتن پست، شیکاگو، لایف، الشرق الاوسط، الاهرام، الحیات و... و نیز شبکههای خبری سی بی اس، ای بی سی، ام بی سی، سی ان ان، فاکس نیوز، بیبی سی و... تحت نظارت مستقیم یهود اداره میشوند.برخی از هنرمندان مطرح جهانی نیز در گروه صهیونیسمها جای دارند؛ همچون وودی آلن، جری لوئیس، جک لمون، کرک داگلاس، و... .
استفاده ابزاری از سینما
تنها آرزویی که یهود آشکارا از آن یاد میکند، تشکیل دولت یهودی جهانی است. برای نیل به این مقصود، یهود تلاشهای فراوانی نمود و اکنون سرچشمههای علمی و فرهنگی جهان در دست آنهاست. یکی از این نهادهای فرهنگی، سینما و تئاتر است.هنر هفتم (سینما) از بدو پیدایش در آستانه سده آخر هزاره سوم تاکنون، غالبا برآورنده خواستهها و نمایانگر سیاستهای صهیونیستها بوده است. امروز حتی هالیوود نیز منکر این واقعیت نیست که بسیاری ازمهرههای کلیدی سینمای آمریکا، صرفنظر از تخصصشان در زمینههای گوناگون سینمایی، یهودی یا یهودی زادهاند.
انزجار یهود از صهیونیسم
روند حرکت صهیونیسم و رژیم اسرائیل به گونهای است که طی دو دهه گذشته، در میان یهودیان دنیا جنبشها و نهضتهایی ایجاد گردیده که تمام تلاش خود را برای اثبات دوری خود از اسرائیل و اعلام بیزاری از صهیونیسم به کار گرفتهاند. روند جدا شدن اقلیتهای یهودی سراسر جهان از قلمرو صهیونیسم رو به افزایش است. به عبارت دیگر، جنبش صهیونیسم که در اوایل قرن بیستم سخنگوی تمام یهودیان بود، اینک پایگاه خود را از دست داده و یهودیان بسیاری از سراسر دنیا، به شیوههای گوناگون بیزاری خود را از صهیونیسم بیان میکنند.
کشتار و جنایت
رژیم صهیونیستی از نخستین روزهای اشغال فلسطین به منظور ایجاد وحشت در دلِ فلسطینیان و اجرای طرحهای استعماری خود در سرزمینهای اشغالی، کشتار وسیع مردم فلسطین را آغاز کرد. یکی از فجیعترین این کشتارها، قتل عام اهالی روستای دیریاسین بود که به شهادت دهها تن از ساکنان عرب این روستا انجامید. هرچند این کشتار در محافل منطقهای و بین المللی به شدت محکوم شد، اما رژیم صهیونیستی از این خوی حیوانی خود دست برنداشت و بارها به کشتار مردم بیدفاع فلسطین پرداخت.
گروههای تروریستی یهودی در فلسطین
در فلسطین، سازمانهای افراطی یهودی هستند که هدف مشترکشان، اخراج مسلمانان فلسطینی از سرزمینهای اشغالی است. در اینجا به برخی از این گروهها اشاره میکنیم:
1. جنبش کاخ: این جنبش به وسیله یک خاخام متعصب آمریکایی به نام "رابی میرکاهانا" تأسیس شد. این جنبش نژادپرست یهودی، خواهان بنیان گذاری اسرائیل بزرگ (از نیل تا فرات) و اخراج اجباری مسلمانان عرب از سرزمین موعود است.{
2. ارواح کاهانا: این جنبش به وسیله بنیامین فرزند میرکاهانا، در یک شهرک مهاجر نشین واقع در جنوب نابلس در کرانه باختری رود اردن تأسیس شد.
3. کمیته تأمین جادهها: این گروه بازوی مسلح جنبش کاخ شمرده میشود که مسئولیت اغلب حملههای مسلحانه بر ضد فلسطینیان را در کرانه غربی رود اردن، به عهده گرفته است.
بسوزانید!
آریل شارون، نخست وزیر کنونی رژیم صهیونیستی، در سال 1335 که وزیر جنگ آن رژیم اشغالی بود، پس از قتل عام صدها آواره فلسطینی در منطقه رَفَح با غرور در جمع خبرنگاران حاضر شد و اعلام کرد: "من چیزی به نام اصول بین المللی نمیشناسم. من قول میدهم هر کودک فلسطینی را که در این منطقه به دنیا بیاید، بسوزانم. یک زن و کودک فلسطینی به مراتب از یک مرد فلسطینی خطرناکتر هستند؛ چرا که وجود یک کودک فلسطینی، نشانه تداوم نسلهایی است که در آینده خواهد آمد. من اگر حتی یک شهروند معمولی اسرائیل هم بودم، زمانی که یک فلسطینی را میدیدم، او را میسوزاندم و قبل از کشتن او را شکنجه میکردم".
نفوذ سیاسی
مداخله قوم یهود در نظام سیاسی آمریکا، به کمک مثلث سیاستمداران یهودی، ثروت یهودیان و آرای آنان تحقق مییابد. سیاستمداران یهودی در منصبهای مختلف، در سیاست خارجی ایالات متحده تأثیر میگذارند. از این رو، رأی یهودیان چیزی است که سیاستمداران آمریکایی نمیتوانند از آن غافل باشند. سرانجام یهودیان درمیان حمایت کنندگان مالی کاندیداهای سیاسی ظاهر میشوند و ثروت یهودی، به عنوان پشتوانه مالی احزاب و فعالیتهای سیاستمداران، تعیین کننده بسیاری از خطوط راهنما میگردد.
حمایت آمریکا از اسرائیل
قوای اجرایی آمریکا، از ابتدای تشکیل اسرائیل تاکنون، حفظ روابط با اسرائیل را با اهمیت جلوه میدهد. منحنی حمایت دستگاه اجرایی ایالات متحده از اسرائیل، همواره سیر صعودی داشته است. برای مثال دوران ریاست جمهوری کلینتون، یکی از بهترین دورههای حیات اسرائیل است. او بیش از رؤسای جمهوری پیشین، اقلیت یهودی را به دولت راه داد. یهودیان که تنها دو درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل میدهند، حدود 42 درصد منصبهای مختلف کابینه کلینتون را در اختیار داشتند.در سال 1997 فهرستی چاپ شد که در آن، اسامی برخی افراد سرشناس یهودی در کابینه کلینتون نقش بسته بود: مادلین آلبرایت (وزیر خارجه)، رابرت روبین (وزیر خزانه داری)، ویلیام کوهن (وزیر دفاع)، دان گیلکن (وزیر کشاورزی)، جرج تِنِت (رئیس سازمان سیا)، لوییس فریح (رئیس اف بی آی) و... .
مفهوم انتفاضه
انتفاضه یا انقلاب سنگ، جنبش جوان و نوین ضد صهیونیستی است که با بهرهگیری از کمترین امکانات در پی نیل به هدفی بزرگ، یعنی آزاد سازی فلسطین است. این حرکت، محصول تأثیرپذیری از انقلاب اسلامی در احیای اسلام، پاسخی به اعمال فشار و اقدامات سرکوبگرانه رژیم اشغالگر قدس، واکنش در برابر یأس، ناامیدی، ضعف و سستی دولتهای عرب در رویارویی با اسرائیل و سرانجام، عکسالعمل در برابر ناتوانی و ناکامی گروههای نظامی و سیاسی فلسطینی در نجات آن کشور است. مردم و سازمانهای هوادار انتفاضه، با تکیه بر ایمان انقلابی در درون مرزهای اشغالی، به مبارزهای بی امان بر ضد اسرائیل دست زدهاند، به گونهای که سازشناپذیری آنان، اسرائیل، آمریکا و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) را در حل بحران خاورمیانه، با دشواریهای بسیاری رو به رو کرده است.
چیستی انتفاضه
انتفاضه، در لغت به معنای جنبش، لرزش، غبارروبی، انقلاب، قیام، مرحله قبل از انقلاب، قیام بر ضد رخوت و رکود و حرکت همراه با نیرو و شتاب است. در اصطلاح هم به مفهوم جنبش ضد صهیونیستی مردم فلسطین گفته میشود که با بهرهگیری از امکانات کم و ایمانی قوی، در صدد رسیدن به آزادی فلسطین هستند. در واقع، انتفاضه نامی است که برای خیزش خودجوش، مردمی، مستقل، مستمر، همگانی و اسلامی مردم فلسطین بر ضد اشغالگران صهیونیست به کار میرود.
بسترهای زایش انتفاضه
انتفاضه مردم فلسطین، معلول عوامل پرشماری است که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد: انقلاب اسلامی ایران: انقلاب اسلامی ایران، موجب احیای اسلام و بیداری مسلمانان شد. این انقلاب، خودباوری را در فلسطینیها تقویت کرد و آنان را به برخورداری از توانایی لازم برای گرفتن حق خویش آگاه ساخت.ناتوانی گروههای نظامی و سیاسی در نجات فلسطین: از اواخر دهه هفتاد میلادی، گروههای نظامی به ناتوانی خود برای رهایی فلسطین پی برده، در نتیجه رو به سستی نهادند و مبارزه سیاسی را جایگزین مبارزه نظامی کردند. البته این شیوه نیز با شکست رو به رو شد و مردم را بر آن داشت تا با حرکتهای خودجوش، در اندیشه نجات فلسطین باشند.
ظلم رژیم صهیونیستی
شهید دکتر فتحی شقاقی درباره علت زایش انتفاضه فلسطین معتقد است: "انتفاضه... پاسخی بود به اشغالگران و اعمال سرکوب و طغیان و تکبر آنان، و اقداماتشان در ویرانسازی منازل، مصادره زمینها، اسکان یهودیان و ساخت شهرکها، شکنجه مبارزان، دستگیری و تبعید و ترور، نابود کردن اقتصاد فلسطین و زیرسازهای جامعه، تحمیل مالیات و جرایم سنگین، تعطیل مدارس و دانشگاهها، جلوگیری از کار و کسب، نادیده گرفتن حقوق انسانی و سیاسی و دیگر اقدامات مربوط به مجازات دسته جمعی."
انتفاضه و تشکلهای سیاسی
مهمترین گروهها و سازمانهای فلسطینی، همواره تحت تأثیر جنبش "اخوان المسلمین" مصر بودهاند. اخوان المسلمین مصر از اواخر دهه بیست میلادی فعالیت خود را به فلسطین گسترش داد و به ویژه در سال 1948 و سالهای پس از آن، سهمی بسیار در مبارزات ضد صهیونیستی و اسرائیلی داشت. اما کنارهگیری تدریجی شعبه فلسطینی اخوانالمسلمین از صحنه مبارزات سیاسی و پایفشاری بر تداوم فعالیتهای فرهنگی، آموزشی و کادرسازی، به جدایی جوانان انقلابی مخالف خط مشی مسالمتآمیز آن سازمان انجامید.جنبش جهاد اسلامی فلسطین، به رهبری شهید دکتر فتحی شقاقی نخستین انشعاب از اخوان المسلمین به شمار میآمد. برجستهترین ویژگی این جنبش، بهره جستن از مشی مسلحانه برای نجات فلسطین است.
پیشینه انتفاضه
اگر چه در دهه اخیر، کلمه انتفاضه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته، اما کاربرد انتفاضه پیشینهای طولانی دارد. از جمله، قیام فلسطینیان بر ضد انگلستان و گسترش صهیونیسم در سال 1300 و نیز حرکت ضد انگلیسی و ضد یهودی شیخ عزالدین قسّام و حاج امین حسینی، به ترتیب در سالهای 1311 و 1318 انتفاضه نامیده شدهاند. البته انتفاضهای که از سال 1366 آغاز و در سال 1379 شدت یافت، انتفاضه بزرگی است که از انتفاضههای گذشته، گستردهتر و عمیقتر است.
انقلاب سنگ
انتفاضه جدید مردم فلسطین را انقلاب سنگ هم مینامند؛ زیرا آنها به جای سلاح گرم، از سنگ برای دفاع از خود و تهاجم بر ضد دشمن استفاده میکنند. استفاده از سنگ، نگرانی عمیقی در اسرائیلیها ایجاد کرده است؛ چون ممکن است فلسطینیها نیز همانند حضرت داوود، پیامبر بزرگ بنیاسرائیل که با سنگ بر جالوت ستمگر پیروز شد، بر اسرائیل پیروز شوند.
بازتابهای انتفاضه
انتفاضه فلسطین، آثار گوناگونی در عملکرد دولت غاصب اسرائیل به وجود آورده است که برخی از آنها چنین است:
1. صلحخواهی را در بخشی از مردم و بدنه دولت اسرائیل تقویت کرده، تا حدی که مجلس صلح و امنیت در اسرائیل تشکیل شده است. این مجلس میکوشد ثابت کند که چشمپوشی تدریجی از مناطق اشغالی به افزایش امنیت اسرائیل میانجامد.
2. دولت اسرائیل برای کنترل و سرکوب انتفاضه، به روشهای خشونتآمیز میپردازد. این موضوع، مخالفت افکار عمومی جهانی و انتقادهای ظاهری اروپا و سرانجام کاهش اعتبار و موقعیت بینالمللی این رژیم را در پی دارد.
3. هزینه مقابله با انتفاضه برای اسرائیل تکان دهنده است. به علاوه، انتفاضه به کاهش درآمدهای صنعت توریسم، تنزل سه درصدی تولید ناخالص ملی، کم شدن صادرات در اراضی اشغالی، افزایش تورّم و افزایش آمار بیکاری منجر شده است.
ترور فعالان انتفاضه
ترور رهبران و فعالان انتفاضه به دست جوخههای مرگ رژیم صهیونیستی، از کارهای ننگآور رژیم اسرائیل است. بر اساس آمارهای موجود در سال اول انتفاضه مسجدالاقصی، 45 نفر از مجاهدان و فعالان انتفاضه، به دست جوخههای مرگ ترور شده و به شهادت رسیدهاند. بیشتر این ترورها، به وسیله بالگردهای آپاچی رژیم صهیونیستی که ساخت آمریکاست و با استفاده از موشکهای هدایت شونده انجام میگیرد.
مأیوس از آینده
یکی از پژوهشگران ارشد یهود با انتشار کتابی تحت عنوان سقوط اسرائیل که در سرزمینهای اشغالی چاپ و منتشر شده است، به صراحت اعلام کرد: "رژیم صهیونیستی به دلیل بحرانهای داخلی و تکیه بر تعصب و باورهای غلط وتحریف شده ایدئولوژیک، به سوی فروپاشی پیش میرود. حاکمیت تفکر جنگطلبانه بر سردمداران این رژیم، باعث شده بدهیهای خارجی رژیم کوچکی مانند اسرائیل، اکنون به 66 میلیارد دلار برسد. بحران اقتصادی، موجب تعطیلی 55 هزار شرکت و مؤسسه مالی شده ومیزان بیکاری به 8:12 درصد افزایش یافته است. مردم اسرائیل، مردمی مأیوس از آینده هستند و اکنون دامنه اعتیاد به مواد مخدر و میزان خودکشی رو به افزایش است و روزنامهها، همواره از فساد سیاسی و اقتصادی و بیماریهای اجتماعی پرده برمیدارند."
روند فروپاشی اسرائیل
صهیونیستها به رغم در اختیار داشتن رسانههای ارتباط جمعی جهان، نتوانستند چهره کریه خود را در پشت تبلیغات مخفی نگه دارند؛ به گونهای که جوّ ضدیت با صهیونیسم، حتی در میان مردم آمریکا و سیاستمداران مستقل اروپایی که به منافع ملی کشورهایشان میاندیشند، در حال افزایش است. این امر حمایتهای همه جانبه آمریکا و اروپا را با بحران مواجه میسازد و تأثیری مستقیم در روند فروپاشی اسرائیل خواهد داشت.
ماهیت رژیم صهیونیستی
انتفاضه اخیر مسجد الاقصی از یکسو، و حمایتهای همه جانبه مردم جهان از مردم فلسطین از سوی دیگر، حاکی از آگاهی و بیداری افکار عمومی جهانیان در مورد ماهیت ضد انسانی رژیم صهیونیستی و حقانیت ملت فلسطین است. ادامه انتفاضه و استمرار مبارزات مردمی بر ضد رژیم اشغالگر قدس، امواج مهاجرتهای معکوس از اسرائیل به سوی آمریکا و اروپا را گستردهتر کرده است.
خطر صهیونیسم
خطر صهیونیسم تنها مختص فلسطین نیست، بلکه خطر آن سراسر جهان اسلام را تهدید میکند. ماهیت و ویژگیهای رژیم صهیونیستی هرگز از آن جدا نخواهد شد. این رژیم هرگز از دخالت در امور کشورهای اسلامی دست برنخواهد داشت. صهیونیستها اگر بتوانند، سیاستهای خود را با نیروی نظامی سرکوبگر و تجهیزات نظامی پیشرفته اجرا میکنند و اگر نتوانند، از شیوههای دیگری نظیر تبلیغات، جاسوسی، اقتصاد و برقراری روابط سیاسی با کشورهای عربی اطراف خود، استفاده خواهند کرد.