روزنامه عرب نیوز در گزارشی تحلیلی با عنوان "دو راهی غرب در قبال ایران" به گزارش اخیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی پیرامون برنامه هستهیی ایران پرداخته و با اشاره به انتقادات رسانههای غربی از این گزارش نوشت که یکی از دلایل اصلی واکنش منفی نسبت به همکاری ایران با آژانس این است که تهران از متحدان آمریکا نبوده و حاضر نیست در برابر این کشور سر تعظیم و تسلیم فرود آورد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این گزارش تحلیلی آمده است: گزارش جدید آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره برنامه هستهیی آمریکا و متحدان آن را پریشان کرده است. این گزارش که توسط محمد البرادعی، مدیرکل آژانس منتشر شد نشان میدهد که اکنون دارای 3000 سانتریفیوژ فعال در نطنز است. این مهم نیست که ایران تنها در حال غنی سازی اورانیوم تا سطح صنعتی است، تا جایی که به برخی کشورهای خاص غربی مربوط میشود ایران از یک خط قرمز رد شده است. رسانههای غربی نیز در حال هوچیگری هستند، کاری که در سال 2003 قبل از حمله به عراق صورت گرفت. روزنامهها به صورت مورد نظر خود گزارش آژانس را منتشر کرده و به گونهای نتیجهگیریهای خود را بیان میکنند که گویی انها از جانب خود آژانس بیان شده است.
در ادامه این گزارش آمده است: جولین بورگر، سردبیر سیاسی روزنامه گاردین در گزراش خود نوشت: "ایران اکنون 3000 سانتریفیوژ را نصب کرده است که این تعداد برای آغاز مرحله صنعتی تولید سوخت هستهیی و تولید یک کلاهک هستهیی در یک سال پس از انتشار این گزارش کافی است." روزنامه تایمز نیز با عنوان "به گزارش آژانس ایران میتواند در عرض یک سال به بمب هستهیی دست یابد" هیستری یکسانی از خود نشان داد. روزنامه استرالیایی "ایج" نیز به همان نسبت در نوشتن گزارش خود ریاکارانه عمل کرده و نوشت که "این گزارش تایید کرد که ایران اکنون دارای 3000 سانتریفیوژ فعال است که این تعداد راه را برای تولید اورانیوم در سطح تسلیحاتی باز میکند."
در ادامه این گزارش تحلیلی آمده است: اما این چیزی نبود که آژانس بیان کرد. در گزارش آژانس هیچ اشارهای به کلاهک یا بمب هستهیی نشده بود. در این گزارش آمده بود که از ماه مارس تاکنون 226 تن اورانیوم با غنای پایین تولید شد، اما اضافه شده است که "این مقدار تحت نظارت آژانس قرار دارد. علاوه بر آن مواردی که آژانس مطرح کرد به جای اینکه پرده از فعالیتهای پنهانی ایران در زمینههای غنیسازی بردارد مواردی بود که رییس جمهور ایران در اوایل ماه میلادی جاری با افتخار داشتن آن را تایید کرد.
این روزنامه در ادامه نوشت: حقیقت این است که ایران هیچ عمل اشتباهی در زمینه برنامه هستهییاش انجام نداده است بلکه تنها با صراحت درباره برنامه هستهیی صلح آمیزش تحت ضوابط معاهده منع گسترش تسلیحات هستهیی (ان. پی. تی) صحبت کرده است. آژانس در سایتهای هستهیی ایران بازرس و دوربین نصب کرده و نتیجهگیری کرده است که "آژانس میتواند عدم تحریف مواد هستهیی اعلام شده در ایران را تایید کند." در این گزارش علاوه بر آن آمده است که ایران دسترسی کافی به مواد هستهیی اعلام شده را برای آژانس فراهم کرده است.
در ادامه این گزارش تحلیلی آمده است، گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی به طور کلی گزارش مثبتی بود و در نتیجه این سوال مطرح میشود که چرا برخی کشورها تعمدا و با دروغگویی آن را به گونه متافوتی تعبیر کردند و چرا چنین واکنش جنون آمیزی نسبت به برنامههای هستهیی تسلیحاتی سایر کشورهایی که معاهده (ان. پی. تی) را امضا نکردهاند، همچون رژیم صهیونیستی و هند، دیده نمیشود؟ جواب این سوال بسیار ساده است. رژیم صهیونیستی و هند هر دو متحد آمریکا به حساب میآیند. علاوه بر آن بمب هستهیی هند احتمال به عنوان معادل مناسبی برای یک بمب هستهیی پاکستان در نظر گرفته میشد. بنابراین میتوان گفت بهتر است قوانین بینالمللی و معاهدات، خوب و بد را کنار بگذارید. تنها یک قانون وجود دارد؛ آن دسته کشورهایی که دوست آمریکا هستند از انتقاد مصوناند، کشورهای مستقلی که از تسلیم در برابر آمریکا مخالفت کرده و از رژیم صهیویستی انتقاد میکنند هدفهای آسانی (برای انتقاد) هستند.
این روزنامه در ادامه نوشت: اصل مساله در همین جا است. جامعه بینالمللی (یعنی در واقع غرب) به ایران اعتماد ندارد، هر چند ایران چند قرن است نه کشوری را تهدید کرده و نه به آن حمله کرده است. دولت جورج بوش، رییس جمهور آمریکا با صراحت اعلام کرده است که حاضر نیست یک ایران هستهیی را بپذیرد و در ماههای باقیمانده از ریاست جمهوریاش اقدامی قاطعانه اتخاذ خواهد کرد. با این حال بوش و عناصر جنگ طلبتر دولت وی از جمله دیک چنی، معاون بوش که شدیدا خواستار حمله آمریکا به تجهیزات هستهیی ایران است به واسطه چین و روسیه گرفتار شدهاند. پکن و مسکو نه تنها کاملا مشخص کردهاند که حمله به ایران غیر قابل پذیرش است بلکه با تحریمهای بیشتر شورای امنیت سازمان ملل نیز مخالفند.
در ادامه این گزارش تحلیلی آمده است: با توجه به روابط گسترده اقتصادی چین با ایران و منافع این کشور در زمینه انرژی و تحکیم روز افزون موضع روسیه علیه سلطه منطقهای گسترده آمریکا احتمال اینکه مسکو و پکن به کمپ این کشور برای حلمه به ایران بپیوندند بسیار اندک است. در این مورد آمریکا یا باید تحت قوانین بینالمللی یک ائتلاف ارایه دیگر برای خود تشکیل دهد یا خطر عواقب بعدی انجام این کار به تنهایی را بپذیرد.
این روزنامه در پایان با اشاره به نامحتمل بودن حمله آمریکا یا رژیم صهیونیستی به ایران طبق برخی گزارشات آورده است، طبق گزارش روزنامه دیلی تلگراف آمریکا و رژیم صهیونیستی هر دو با بیمیلی در حال برداشتن گزینه حمله به ایران از روی میز هستند، چرا که چنین اقدامی "ارزش خطرات آنرا ندارد" و در هر حال "تنها برنامه هستهیی ایران را چند سال به تاخیر میاندازد". در این گزارش به نقل از یک مقام پنتاگون آمده است: آنها هر چه اطلاعات جاسوسی و سایر اطلاعات به دست آمده را بیشتر بررسی میکنند در زمینه این که حمله نظامی چه دستاوردی میتواند به همراه داشته باشد نا امیدتر میشوند. علاوه بر آن بهتر است توجه کنیم که کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا اخیرا از شدت لفاظیهای کاسته است که این نشان میدهد رییس وی ممکن است برای آغاز یک درگیری دیگر به قانون جدیدی در کنگره نیاز داشته باشد.