تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱۳۸۷ - ۰۸:۵۷  ، 
کد خبر : ۷۰۷۳۲
آنچه از کیم جونگ ایل باقی‌مانده

مردی که مسواک می‌زند


ترجمه؛ محمدعلی فیروزآبادی
پیونگ یانگ و به عبارتی کره شمالی سال نود و هفتم خود را سپری می کند زیرا مبداء رسمی تاریخ این کشور از 15 آوریل 1912 یعنی از روز تولد «کیم ایل سونگ» بنیادگذار کره شمالی محاسبه می شود. اگرچه از مرگ این مرد (که تا حد یک رهبر خداگونه ارتقا یافت) 14 سال می گذرد اما او باید تا ابد یک رئیس جمهور باقی بماند. کاخ مقر حکومت وی یک مقبره است و کیم از همان جا منافع ملت را حفظ می کند، در ایستگاه متروی زیرزمین این کاخ که برای استفاده اختصاصی کیم ساخته شده بود هم از مدت ها پیش هیچ قطاری وجود ندارد.
حال امورات روزمره این دولت را «کیم جونگ ایل» یعنی پسر 66 ساله آن مرحوم برعهده دارد. جانشین کیم ایل سونگ البته مقام ریاست کمیسیون های قدرتمند نظامی و شغل دبیر کل حزب کارگر را برای خود کافی می داند و از سوی آن 23 میلیون زیر دست خود به لقب «رهبر عزیز» مفتخر شده است.
حکومت کره شمالی از یک تقسیم کار خوب برخوردار است و ظاهراً یک دیکتاتوری خانوادگی برآن حکم می راند و این پدر است که مشروعیت را بر پسر ارزانی می دارد. کیم پسر قدرت خود را در این کشور بر پایه افسانه مرحوم کیم پدر بنا کرد. کیم جونگ ایل کشور قحطی زده خود را به سلاح اتمی مجهز کرد تا به این وسیله بتواند در مقابل دشمنان ریز و درشتی که همواره در ذهن کیم ها هستند، از جمله در مقابل سرمایه داری کره جنوبی و به خصوص امریکا دفاع کند.
این استراتژی به نحو شگفت انگیزی تا مدت ها نتیجه داشت زیرا چین به عنوان قدرت حامی کره شمالی، منافعش را در ثبات این نوانخانه مسلح به سلاح های هسته یی می دید. غیبت های طولانی مدت کیم جونگ ایل البته داستان جدیدی نیست اما این بار و از چند هفته پیش این غیبت به صورت یک معما پیش روی جهان قرار گرفته است زیرا این بار «رهبر عزیز» نه تنها غایب بلکه ظاهراً به سختی بیمار است.
رهبر کره شمالی در کمال ناباوری همگان در مراسم شصتمین سالگرد تاسیس این کشور نیز حضور نداشت. پس از آن بود که چندین عکس از وی منتشر شد که البته مشخص است به عنوان مدرکی برای زنده بودن وی به نوعی مونتاژ شده است. از زمان چاپ این عکس ها مردم کره شمالی هم به مانند همسایگان جنوبی شان کنجکاو شده اند اما در سایر نقاط جهان این مساله ذهن کارشناسان را به خود مشغول کرده است که سقوط حکومت یا مرگ رهبر کره شمالی چه پیامدهایی می تواند داشته باشد.
شایعات در مورد کیم روز به روز بیشتر قوت می گیرد. رسانه های کره جنوبی گزارش می دهند کیم دچار حمله قلبی شده و نیمی از بدن وی حرکتی ندارد اما می تواند دندان هایش را مسواک بزند. «تارو آسو» وزیر اطلاعات ژاپن در توکیو نیز گزارش هایی مبنی بر بیماری کیم دریافت کرده است اما بر پایه این گزارش ها حاکم کره شمالی با وجود بیماری همه امور را در کنترل خود دارد. در پکن نیز خبرنگاران از وجود یک جراح فرانسوی مغز و اعصاب خبردار شده اند که ظاهراً برای معالجه کیم به آنجا آمده است و البته این پزشک همه این شایعات را تکذیب می کند.
رژیم پیونگ یانگ در مقابل این موج شایعات در خارج، واکنشی به شدت عصبی از خود نشان داد و ظرف مدت کوتاهی دو بار اقدام به انتشار عکس هایی از رهبر غایب کره شمالی کرد. در یکی از این عکس ها کیم جونگ ایل در حالی که نیم تنه یی خاکستری بر تن دارد و آن عینک آفتابی بزرگ را که علامت مشخصه اش به شمار می آید به چشم دارد، از یک پادگان بازدید می کند و در عکس دوم او در حال تماشای یک بازی فوتبال بین دو تیم ارتشی دیده می شود.
هنگامی که خبر سکته دوم «رهبر عزیز» منتشر شد رژیم پیونگ یانگ در مقام جواب برآمد و اعلام کرد کیم در یک جشن نظامی شرکت کرده و «از صمیم قلب به اظهار لطف حضار پاسخ داده است». اما هیچ کس از زمان و مکان این جشن خبر ندارد.
پیونگ یانگ با این اقدامات خود نه تنها شک و تردیدها را از بین نبرده بلکه به شایعات در مورد بیماری این غایب بزرگ دامن زده است. در کشورهای چین، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و امریکا بسیاری در این فکر هستند که چه کسی جانشین کیم می شود و آیا این رژیم در حال سقوط است.
ارمغان کیم برای کشورش چیزی جز یک تراژدی بزرگ نیست. بر پایه ارزیابی های مختلف در اواسط دهه 90 دو میلیون نفر از مردم کره شمالی به دلیل سیاست های کیم بر اثر قحطی و گرسنگی جان داده اند و بر اساس برآوردهای سازمان های حقوق بشری بیش از 200 هزار انسان در اردوگاه ها زندگی می کنند و نیاز به کمک های غذایی فوری دارند. مردم کره شمالی از سال ها پیش در منتهی الیه خط فقر به سر می برند. از آنجایی که سوختی در این کشور وجود ندارد، دهقانان با ابزار اولیه مانند داس و تبر و گاه با دست خالی به کشاورزی در زمین های کوچک خود مشغول هستند.
بر فراز این فقر و فلاکت، خواص فاسد قرار گرفته اند و در راس آنها فرماندهان نیروهای مسلح که از امتیازاتی خاص برخوردارند. این ژنرال ها همه هستی و وجود خود را از کیم جونگ ایل می دانند و همواره در معرض این تلقین هستند که بالاخره روزی امریکا به کشور آنها حمله خواهد کرد. چند ماه پیش کیم برای حفظ روحیه این کاست نظامی به هر یک از آنان یک فولکس پاسات سفیدرنگ هدیه کرد.
به احتمال زیاد این رژیم بدون وجود کیم دچار فروپاشی می شود. به همین خاطر است که چین به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای جلوگیری از سیل پناهجویان گرسنه به این کشور، نیروهای نظامی خود در مرز با کره شمالی را تقویت کرده است. از نظر واشنگتن و سئول و توکیو سناریوی حمله ارتش آزادیبخش چین به خاک کره شمالی چندان هم غیرمحتمل نیست. چنانچه کره شمالی به دامان هرج و مرج فرو افتد، چین سعی خواهد کرد به عنوان یک «نیروی حافظ ثبات»، کنترل بمب های اتمی همسایه خود را در دست گیرد و از قرار معلوم روسیه نیز با این اقدام چین موافق است.
هنگامی که 14 سال پیش کیم ایل سونگ زندگی را وداع گفت، پسرش آماده جانشینی وی بود. اما این «رهبر عزیز» برخلاف پدرش هیچ یک از سه پسر خود را به عنوان جانشین خود انتخاب نکرده است. بزرگ ترین پسر وی یعنی «کیم جونگ نام» که 37 سال دارد، حاصل رابطه این دیکتاتور با هنرپیشه یی به نام«سونگ هائه ریم» است یعنی همان زنی که در سال 2003 و در مسکو درگذشت. این پسر و به عبارتی این «ژنرال کوچک» بخشی از دوران تحصیل خود را در سوئیس گذرانده است و هنگامی که در سال 2001 قصد داشت با گذرنامه یی جعلی از طریق جمهوری دومینیکن به ژاپن سفر کند، نامش بر سر زبان ها افتاد. دلیل او برای این کار غیرقانونی این بود؛«می خواستم همراه با خانواده از دیسنی لند توکیو دیدن کنم.» پس از آن بود که این فرزند دیکتاتور کره شمالی به ویلایی در بهشت قماربازهای آسیا یعنی به «ماکائو» در جنوب چین رفت و معمولاً در هتل «ماندارین اورینتال» و کازینوهای آنجا وقت می گذراند. این محل در واقع فاصله کمی تا «دلتا بانک آسیا» دارد. اما چندی بعد امریکا همه حساب های کره شمالی را مسدود کرد زیرا به عقیده واشنگتن، حاکم کره شمالی از طریق قاچاق مواد مخدر و چاپ دلارهای جعلی کسب درآمد و همزمان اقدام به ضربه زدن به منافع امریکا می کند. امروزه کیم جوان به هزینه دیگران در پکن زندگی می کند.
اما کیم برای پسر دومش یعنی «جونگ چول» 27 ساله اهمیت به مراتب بیشتری قائل می شود. چول و برادر 25 ساله اش «چونگ اون» حاصل رابطه نامشروع کیم با رقاصه یی به نام «کوجونگ هه» هستند. این زن به مدد تبلیغات وسیع حتی به مقام «مادر ملت» هم رسید و شاید نقش واسطه یی برای کسب میراث حکومت کیم برای پسرش را نیز ایفا می کرد اما در سال 2004 و به علت ابتلا به سرطان درگذشت. جونگ چول نیز در سوئیس دوران مدرسه را گذراند و در این میان توانست یکی از پست های مهم حزب را نیز به دست آورد. او در یکی از ضیافت های رسمی «هوجین تائو» رئیس جمهور و دبیرکل حزب کمونیست چین در سال 2005 نیز حضور داشت. اما تا به امروز هیچ اثری از وی در رسانه های دولتی کره شمالی نیست. برادر کوچک تر وی هم به دلیل سن کم خود چندان شانسی برای جانشینی پدر ندارد.
خواهر و شوهرخواهر 62 ساله رهبر کره شمالی یعنی «کیم کیونگ هه» و «چانگ سونگ تائک» نیز از وزن و اعتبار زیادی در محافل داخلی این حکومت برخوردار هستند. از قرار معلوم این دو نفر «جونگ نام» را به عنوان جانشین کیم ترجیح می دهند.
از آنجایی که چانگ سونگ تائک به عنوان فردی کارآزموده وظیفه نظارت بر حزب و امنیت داخلی را برعهده دارد، از وی به عنوان مرد شماره دو کره شمالی یاد می شود. این رفیق و شوهرخواهر رهبر کره شمالی در دیدارهای وی از چین نیز حضور دارد و با آن کت و شلوارهای خوش دوخت خود کاملاً مشخص است. اما جالب آنکه زمانی کیم همین یار نزدیک خود را نیز برای «بازآموزی» به کار اجباری در مزارع فرستاد و بدین ترتیب رهبر شکاک کره شمالی بار دیگر به نزدیکان خود نشان داد تا چه اندازه هستی و وجود خود را باید وابسته به «رهبر عزیز» بدانند.
اما در حال حاضر آشکارا همه سرنخ ها در پشت صحنه در دستان همسر فعلی کیم قرار دارد یعنی همان خانم پیانیست که 20 سال از کیم جوان تر بوده و نامش «کیم اوکی» است. این خانم در آغاز کار قرار بود تنها منشی رهبر کره شمالی باشد.
اگر روند جانشینی کیم به صورتی عادی پیش برود آنگاه می توان گفت دو فرزند دیگر وی نیز در این روند نقش خواهند داشت، یعنی «سول سونگ» دختر «رهبر عزیز» و برادر ناتنی اش «کیم پیونگ ایل» که یکی از افسران ارشد ارتش به شمار می آید و در حال حاضر به عنوان سفیر همزمان کره شمالی در فنلاند و لهستان مشغول کار است.
کیم به اصطلاح قبیله پرجمعیتی دارد. شخص کیم جونگ ایل به مانند طبقه خواص زندگی پرتجملی را می گذراند و در این امپراتوری پر از فقر و فلاکت تنها به خود می اندیشد و هیچ کس نمی تواند از آنچه در درون کاخ های وی می گذرد مطلع شود. کاخ کرملین در دوران قبل از فروپاشی شوروی در مقایسه با کاخ کیم همچون یک کتاب باز بود.
ارگان مرکزی حزب کمونیست کره شمالی «روزنامه کارگر» نام دارد و در شهرهای سئول، توکیو و پکن هم به فروش می رسد. در یکی از شماره های اخیر این روزنامه آمده است؛«انقلاب ما به مرحله یی رسیده است که نسل سوم و چهارم آماده برای پذیرش نقش های اصلی می شوند. پس از تحکیم نسل های سوم و چهارم آنگاه این نسل های پنجم و ششم هستند که امورات انقلاب را به دست خواهند گرفت.»
این جملات چه معنایی دارد؛ آیا اشاره یی است به یکی از فرزندان کیم یا به عقیده «رودریگر فرانک» کارشناس آلمانی امور دو کره این مقاله نشان می دهد مقامات حزب از انتخاب خانواده کیم به عنوان رهبر آینده صرف نظر کرده اند؟
اما به عقیده کارشناسان همه این شایعات این تئوری را تقویت می کند که هیچ یک از اعضای خانواده کیم شانسی برای جانشینی وی نخواهد داشت و به جای آن یک جونتا متشکل از نظامیان و غیرنظامیان تشکیل خواهد شد و قدرت را به دست خواهد گرفت. پس اگر «رهبر عزیز» بار دیگر ظاهر نشود، جای بسی شگفتی است.

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات