موشه فیگلین: اضمحلال اسرائیل واقعیت است، حق با احمدی‌نژاد است!

بصیرت: موشه فیگلین، رهبر فرقه تندرو و موسوم به "رهبری یهودیان" وابسته به حزب لیکود، در مقاله ای با اشاره به سخنان رئیس جمهوری اسلامی ایران از تحلیل وی مبنی بر فروپاشی از درون اسرائیل دفاع کرد.
به گزارش رجانیوز در این مقاله آمده است:
مطلب خاصی در ذهن دارم،‌ لازم نیست به کسی تکرار کنید،‌ اما من چندان با گفته‌های احمدی‌نژاد در سازمان ملل متحد مخالف نیستم. اگرچه رسانه‌ها سعی می‌کنند بر سخنان او نقاب بزنند و از رویارویی با آن ابا دارند، اما این سطحی نگری را کنار بگذارید و به دقت به سخن او گوش کنید: "رژیم صهیونیستی در حال اضمحلال است و راهی برای خروج از ورطه‌‌ای که در آن افتاده، ندارد."
این عصاره سخنان احمدی‌نژاد است که از کرسی سازمان ملل متحد بر گوش ما نواخته است. وی ابداً منظورش فروپاشی اسرائیل از طریق مادی و برخورد نظامی نیست، بلکه می‌خواهد بگوید که ارزش‌های رژیم صهیونیستی که بر آنها بنیاد یافته، در حال اضمحلال است و این اضمحلال لاجرم منجر به انحطاط وجودی آن رژیم می‌گردد.
دیگر آنکه نگارنده شخصاً از خانواده زندانیان یهودی که در زیر چادرهای خود، نزدیک "یشیوا مرکاز" که اعتصاب غذا کرده‌اند، دیدار نموده‌ام. آنان طالب بودند که از سخنان احمدی‌نژاد سردرآورند و مروری بر گفته‌های او بنمایند. وزیر کشور و امنیت داخلی اسرائیل "آوی دیختر" بی‌پرده و بی‌شرمانه بی‌آنکه بداند چه می‌گوید اظهار داشته است که ما آنقدر تمایل به آزادی زندانیان یهودی نداریم. گویی این اصل که در برابر آزادی تروریست‌های عرب، بایستی زندانیان یهودی را هم به همان سان آزاد کرد، اکنون در اسرائیل جایی ندارد. در اسرائیل که دیختر وزیر امنیت آن باشد، تمایلی برای آزادی زندانیان یهودی احساس نمی‌شود، ولو اگر عرب‌ها را از بند زندان‌ها آزاد ساخته باشند.
این زندانیان اگر هم بخواهند با زبان لیبرال مآبانه بگوییم، از حداقل حقوق خود سلب می‌شوند، ممنوع‌الخروج می‌گردند و وزیر امنیت اسرائیل می‌خواهد ثابت کند که اعتصاب غذا هم راه به جایی نمی‌برد. از نظر او، این زندانیان متهم هستند که از قوانین اسرائیل سرپیچی کرده و از کیان رژیم آن دفاع نکرده‌اند، زیرا آنان به جای دفاع از اسرائیل در برابر آن ایستاده‌اند.
به این ترتیب، می‌بینیم که رژیم اسرائیل اصلاً دوست ندارد پولارد از زندان خلاص شود. بلکه ترجیح می‌دهد جان او در زندان به لب برسد و همانجا بمیرد. مگر نه اینکه یکی از مأموران اسرائیل حتی او را تا مرز خودکشی کشاند!
آری این است سطح اخلاق و مرام رهبران و وزرا و مشاوران رژیم اسرائیل که برای آنها تنها منافع حرف اول را می‌زند و ارزش‌های اخلاقی برای آنها اصلاً اهمیتی ندارد. اگر هم گیلعاد شالیت را آزاد کردند، به اکراه این کار را کردند، چون اگر این‌ کارها را نکنند از گزند انتقادها و فشارهای بین‌المللی در امان نخواهند ماند و اکنون می‌ترسند به ساکنان غزه، زیر فشار بین‌المللی، امتیازاتی شبیه گیلعاد شالیت بدهند.
با تفکر و غور در مسئله، یک معضل اخلاقی به ذهن می‌رسد، چیزی که در ناخودآگاه صهیونیست‌ها نهفته است. رهبران و وزرا و مشاوران رژیم اسرائیل به منافع خود آنقدر اهمیت می‌دهند که مردم یهود را فراموش می‌کنند. گویی آنها یهودیان را هم ساکنان موقت اسرائیل می‌دانند. صادقانه باید بگویم که این رهبران گویی مبارزان عرب را به اندازه زندانیان یهود، مجرم نمی‌دانند. اینجاست که باید فرزندان و نوادگان نخست وزیر اسرائیل و سایر رهبران رژیم به سخن احمدی‌نژاد گوش فرا دهند، همان کس که ما را فرا می‌خواند که به ارض موعود اصلی خود در جایی دیگر برگردیم.
گویی جریانی فکری از دل کشور اسرائیل برآمده که شبه ضد یهود است.اقلیتی که در پوشش دولت اسرائیل با یهودیان هم سر سازگاری ندارد.
شاید ولو متناقض نما، اظهارات احمدی‌نژاد در این سال، برایمان مایه خوشبینی و امید باشد. رژیم شرور و رذل اسرائیل، عملاً ما را در ورطه‌ای می‌افکند که خودش آن را پدید آورده است.
اما احمدی‌نژاد هنوز برخی زوایا را درنیافته و نمی‌داند که رژیم اسرائیل دارد ماندگاری و بقای خود را در برخی بخش‌های جامعه اسرائیل نهادینه می‌کند. به راستی، رژیم صهیونیستی در حال اضمحلال است. اما تردیدی نیست که این مردمان یهود هستند که بایستی خود را از این ورطه پدیده آمده و اغفال شده، نجات دهند.