دومین روزنامه مهم آمریکا

مریم علایى راد: روزنامه لس آنجلس تایمز در ایالت کالیفرنیا چاپ و در سراسر غرب آمریکا توزیع مى شود. تا سپتامبر 2005این روزنامه با شمارگان 843 432 خواننده در هر روز دومین روزنامه کلان شهرها پس از نیویورک تایمز در آمریکا بوده است. در حال حاضر سردبیرى این روزنامه را دین پى. بکت به عهده دارد و مالکیت این روزنامه در اختیار شرکت تریبیون است. به طور کلى لس آنجلس تایمز از موضعى بیطرفانه در ارائه مطالب برخوردار است اما در بخش سردبیرى داراى گرایش چپ میانه است. در گذشته این روزنامه مالک ایستگاه تلویزیونى KTTV بود. لس آنجلس تایمز 37 جایزه پولیتزر را تا سال 2004 به دست آورده است. از جمله آنها مى توان به 4 جایزه اشاره کرد که در رابطه با ترسیم کاریکاتور در سرمقاله که هر یک از موارد در زمینه گزارش هاى خبرى روشنگرانه مربوط به آشوب هاى واتزو شورش هاى سال 1992در لس آنجلس دریافت شده است. در سال2004 این روزنامه با کسب 5جایزه، از نظر تعداد دریافت جوایز در یک سال پس از نیویورک تایمز، مقام دوم را تصاحب کرده است. بر طبق سالنامه جهانى، در سال هاى اخیر روزنامه لس آنجلس تایمز درمیان روزنامه هایى که در سطح آمریکا به صورت گسترده توزیع مى شود به مقام چهارم نایل شده است.
تاریخچه
این روزنامه در ابتدا با عنوان لس آنجلس دیلى تایمز در 4 دسامبر سال 1881 انتشار یافت اما به زودى ورشکست شد. کمپانى میرور که چاپخانه این روزنامه بود، اداره آن را به دست گرفت و کلنل هریسون، گرى اوتیز ستوان سابق اتحادیه ارتش سابق را به عنوان سردبیر این روزنامه منصوب کرد. اوتیز روزنامه را از لحاظ مالى به موفقیت رساند. در سال 1884 اوتیز روزنامه و چاپخانه را با هدف تاسیس شرکت تایمز _ میرور خریدارى کرد. اندرو رول (تاریخ نگار) از اوتیز به عنوان مهمترین قدرت منحصر به فرد پس از دولت ایالتى در لس آنجلس نام برده است. خط مشى سردبیرى اوتیز بر پایه تقویت مناسبات شهرمدارى قرار داشت. وى همچنین از اعضاى افراطى حزب جمهورى خواه بود که این موضوع در سرمقاله هاى روزنامه و محتواى اخبار آن انعکاس مى یافت. با مرگ اوتیز در سال 1917دامادش هرى چندلر تمام اختیارات و انتشار تایمز را به دست آورد. این روزنامه در سال 1944با مدیریت قوى هرى چندلر و پسرش نورمن با رشدى سریع مواجه شد. نسل چهارم ناشرین خانوادگى یعنى اوتیز چندلر این وضعیت موفقیت آمیز را از سال 1960 تا 1980حفظ کرد. در این مدت اوتیز چندلر درصدد کسب مشروعیت و به رسمیت شناختن لس آنجلس تایمز به صورت یک روزنامه خانوادگى بود. او همچنین درصدد بازسازى این نشریه در قالب یکى از مورد توجه ترین روزنامه هاى بزرگ ملى، مخصوصاً مانند نیویورک تایمز و واشینگتن پست برآمد. او اعتقاد داشت که اتاق خبر مانند ضربان قلب تجارت است. اوتیز چندلر تعداد و نیز میزان دستمزد گروه تهیه کننده گزارشات مربوط به مسائل کسب و کار را افزایش داد. در سال 1962 این روزنامه به واشینگتن پست ملحق شد تا سرویس خبرى واشینگتن پست _لس آنجلس تایمز- به عنوان اتحادى از هر دو روزنامه در مقابل سایر سازمان هاى خبرى شکل بگیرد. در همین اثنا لحن سیاسى روزنامه تغییر یافت. تحت سرپرستى اوتیز چندلر این روزنامه گرایش سیاسى جمهورى خواهانه تاریخى اش را به سمت چشم اندازى از مرام آزادیخواهانه در مرکز قدرت رسانه اى نیویورک و واشینگتن، تغییر داد. در طول دهه 1960لس آنجلس تایمز موفق به دریافت 4 جایزه شد که چیزى بیشتر از9دهه فعالیت قبلى این روزنامه است. تاریخچه اولیه و تحولات بعدى روزنامه در مجموعه مستند افکار بزرگ (1977) به صورت غیرقانونى درج شد و این بحث همچنین موضوع حداقل8 پایان نامه دکترا در علوم اجتماعى در دانشگاه کالیفرنیا بوده است. بعد ها لس آنجلس تایمز با کاهش میزان تیراژش از اواسط دهه نود مواجه شد. این روزنامه در اواخر دهه مذکور حتى قادر نبود یک میلیون مارکى را که به آسانى طى ده سال به دست آورده بود، تادیه کند. از دلایل این کاهش تیراژ مى توان به حضور کوتاه مدت سردبیر هاى آن اشاره کرد. اعتبار لس آنجلس تایمز به خاطر افشاى قرارداد تقسیم درآمدى از سهم بین تایمز و استپلز سنتر براى چاپ مجله 168 صفحه اى درباره امور ورزشى، به شدت لطمه خورد. به ویژه آنکه سردبیران مجله و نویسندگان از این موضوع اطلاع نداشتند. از دیگر دلایل کاهش تیراژ، افزایش قیمت تک نسخه اى روزنامه از 25سنت به50سنت بود. این افزایش منجر شد که خوانندگان ترجیح بدهند به جاى مطالعه روزنامه در نسخه چاپى، آن را از طریق اینترنت بخوانند. در سال 2000 شرکت میرور تایمز به وسیله شرکت شیکاگوتریبیون ایلى نویز، خریدارى شد. با این کار به حضور یکى از آخرین نمونه هاى روزنامه هاى کلان شهر ها در آمریکا که تحت کنترل خانوادگى بودند، پایان داد. جان کارول سردبیر بالتیمورسان جهت اعاده آوازه و شکوه روزنامه به همکارى جلب شد. در این بین شرکت خانوادگى تریبیون فشار زیادى را براى کاهش هزینه ها وارد آورد. دین باکت، جان کارول را به خاطر اینکه از تحمیل قیمومیت تریبیون سر باز زد، عزل کرد. در سال هاى اخیر به منظور افزایش تیراژ روزنامه، تلاش هایى براى بازنگرى در محتواى روزنامه و شیوه هنرى آن صورت گرفته است. این روزنامه در سال2000 طى یک تغییر اساسى علاوه بر سازماندهى پوشش خبرى خود، گستره عرضه اخبار را از سطح محلى به منطقه کالیفرنیا توسعه بخشید. تغییر چشمگیر دیگر در سال2005این بود که بخش ستون آزاد روزهاى یکشنبه با عنوان بخش هاى جارى یکشنبه ها تغییر نام داد. در آوریل سال2004 براى کمک به بهبود کیفیت مقاله هاى ستون آزاد، مایکل کینزلى به عنوان صاحبنظر و سردبیر استخدام شد. او نویسندگان را وادار کرد در ارائه مواضع قاطعانه عمل کنند که همین امر موجب شد در مورد نحوه کار او، بحث هاى زیادى صورت گیرد. در سال 2005 کینزلى استعفا داد. متعاقباً در 12 نوامبر 2005 سردبیر جدید به نام اندرو مارتینز با اخراج ستون نویس لیبرال رابرت شیر و کاریکاتوریست محافظه کار مایکل رامیرز، تغییراتى را ایجاد کرد. او به جاى این افراد عزل شده ستون نویسان عادى متعددى را جذب کرد که این تحولات به مذاق خوانندگان لیبرال خوش نیامد. در این رابطه بسیارى از این خوانندگان، این روزنامه را به تلاش براى خاموش کردن صداهاى آزادیخواهانه متهم کردند. در اوایل سال 2006تایمز مبادرت به بستن چاپخانه درولى سان فرناندو و خاتمه فعالیت هاى مطبوعاتى در اورنج کانتى کرد. در خصوص تاریخچه رقابت لس آنجلس تایمز با سایر نشریات اشاره مى شود که: تا اواسط دهه 1940 لس آنجلس تایمز یکى از پرفروش ترین روزنامه ها در لس آنجلس بود. پس از جنگ جهانى دوم این روزنامه، میرور را به عنوان یک روزنامه عامه پسند، براى رقابت با نشریه هیرست که متعلق به هرالداکسپرس بود، روانه بازار کرد. در سال 1989آخرین رقیب روزنامه لس آنجلس یعنى لس آنجلس هرالد اکسینر از بازار رقابت خارج شد و در نتیجه ظاهراً لس آنجلس به عنوان یک روزنامه منحصر به فرد شهر درآمد. لس آنجلس تایمز از یک شعبه ( بخش وابسته) در اورنج کانتى (با چاپخانه و گروه سردبیرى مستقل) که با سانتا آنا که اساساً در اورنج کانتى فعالیت مى کند، رقابت مى نماید. لااوپینیون که یک روزنامه به زبان اسپانیولى است، در دهه 90 به مدت چند سال به تایمز تعلق داشت. در حال حاضر این روزنامه از فروش بسیارى برخوردار است. لس آنجلس تایمز خارج از حوزه اصلى با چندین نشریه روزانه کوچک در نزدیکى شهرهاى کالیفرنیاى جنوبى رقابت مى کند و در سال هاى اخیر سعى کرده است جهت رقابت با سایر نشریات، بر تعداد نشریات گوناگونى که در نواحى دور منتشر مى کند، بیفزاید.
ویژگى ها
در بین کارکنان فعلى این روزنامه مى توان از ورزشى نویس ها به نام هاى امیل پلاس چک، جى اى آدانده و تى جى سایمرز که سابقه حضور در برنامه هاى تلویزیونى را دارد نام برد.لس آنجلس تایمز همچنین از وجود افرادى مانند هلن الیوت که اولین زن ورزشى نویس است، روبرت هیلبرن و راندى لوییس- که هر دو آنها از نویسندگان مشهورى در زمینه موسیقى پاپ هستند _ برخوردار است. یکى از معروف ترین ستون هاى روزنامه ستون اول نام دارد، که در صفحه اول و در طرف چپ روزنامه قرار دارد. این ستون در روزنامه در سال 1968ایجاد شد که محلى براى درج مطالب جالب و عجیب است. در این ستون همچنین اطلاعات جالبى درباره برخى از رسوایى ها مطرح مى شود.