بازیگران لبنان

طلال عتریسی تحلیلگر لبنانی واستاد دانشگاه در بیروت بر این باور است : جنگ اخیر، جنگ آمریکایی اسرائیلی بود و طرفین اهداف سیاسی از این جنگ را دنبال می کردند؛هدف مهم آمریکا، ثبت پیروزی بر حزب الله بود، زیرا این جنبش یکی از موانع پیش روی طرح های این کشور در منطقه بود؛ از سوی دیگر حزب الله همپیمان ایران و سوریه است.
با توجه به اینکه ایالات متحده نتوانست در منطقه به ییشرفتی دست یابد و به ویژه پس از شکست درعراق، خواست تا به زعم خود با پیروزی بر حزب الله، اعتبار و روحیه از دست رفته در خاورمیانه را بازیابد، لذا از اسرائیل خواست تا دست به این جنگ بزند و حزب الله را از بین ببرد تا یک پیروزی بزرگ برای آمریکا به شمار رود تا بتواند در جنگ علیه ایران یا سوریه از آن استفاده کند.
اما درباره اسرائیل باید گفت که این رژیم ازجنگ اخیر می خواست انتقام شکست سال 2000 یعنی عقب نشینی از جنوب لبنان را از حزب الله بگیرد و همچنین خواست اعاده اعتبار کند و حیثیت و آبروی از دست رفته را بازیابد و این دلایل واقعی جنگ بود.
عتریسی درباره پیامدهای جنگ اخیر در داخل و خارج لبنان گفت : جنگ اخیر، پیامدهای بزرگ و عمیقی بر رژیم صهیونیستی داشت که فراتر از صرفا یک شکست یا ناکامی در دستیابی به اهداف بود؛ آنچه را که این جنگ برملا کرد، شکست اقتدار و ابهت ارتش اسرائیل بود، ارتشی که نقش اساسی آن حمایت از موجودیت این رژیم بود که در این ماموریت شکست خورد و قدرت بازدارندگی خود را از دست داد.
اسرائیل، قدرت بازدارندگی ارتش خود را توان اسطوره ای می دانست که این ارتش شکست ناپذیر است و این رژیم نابود نمی شود، اسرائیل در این بعد اسطوره ای هم شکست خورد ثابت شد که ارتش این رژیم ضعیف است نمی تواند این رژیم را حفظ کند که از اینجا بود پرسش های متعددی به وجود آمد.
استعفای رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی و پس از آن استعفای وزیر جنگ که از عوامل ناکامی در جنگ اخیر معرفی شده بودند؛ بحران سیاسی حادی را در درون رژیم اسرائیل به وجود آورد که یکی از پیامدهای شکست در این جنگ به شمار می رود.
پس‌لرزه‌های وینوگراد
گزارش وینوگراد(بررسی دلایل شکست اسرائیل در جنگ لبنان) حقیقت بحران وحقیقت دشوارهایی را که این رژیم با آن روبرو است، نمایان کرد و ابهاماتی را درباره آینده این رژیم و بازسازی ارتش به وجود آورد.
درباره تاثیر جنگ بر افکارعمومی به ویژه بر اعراب باید گفت : افکارعمومی به ویژه در میان اعراب پس از این جنگ احساس کرد آن اعتبار و حیثیتی را که در جنگ های اعراب و رژیم صهیونیستی به خاطر شکست ارتش های عربی از دست رفته می دیدند، بازیافتند و به افزایش روحیه آنها منجر شد.
اما بدون شک، جنگ تابستان گذشته اسرائیل، تاثیرات زیادی بر موازنه های قوا در منطقه گذاشت ؛ به اعتقاد عتریسی : این جنگ تاثیرات زیادی بر موازنه های منطقه ای داشت، آمریکا به دنبال پیروزی بزرگ دراین جنگ و پس از آن رساندن پیام بزرگ به کشورهای مخالف سیاست های این کشور درمنطقه بود ولبنان را به عنوان گذرگاه انتخاب کرد،زیرا مقاومت درلبنان حلقه قدرتمندی بودکه درگذشته هم بررژیم صهیونیستی پیروز شده بود و همپیمان کشورهای بزرگ و مخالف سیاستهای آمریکا درمنطقه بود، لذا به این دلیل خواست این حلقه را درهم بشکند تا از پیروزی مقاومت در فلسطین و عراق و سقوط رژیم های طرفدار آمریکا جلوگیری کند این طرح آمریکا بود؛ هنگامی که طرح آمریکا و اسرائیل شکست خورد، اثراتی مستقیمی برموازنه های قوا داشت ودولت ها ونیروهایی که ازمقاومت طرفداری می کردند احساس پیروزی کردند واین جنگ آغازی برای پسرفت و عقب نشینی شتابنده ایالات متحده و طرح های این کشور در منطقه بود.
درباره تاثیرات جنگ 33 روزه و یپروزی مقاومت در داخل لبنان، عتریسی تصریح می کند : بخش اعظمی از لبنانی ها در جنگ اخیر احساس پیروزی کردند؛ هدف آمریکا این بود که پس ازنابودی مقاومت، زمام تمام مقدرات لبنان وسیاستهای این کشور را در اختیار بگیرد و لبنان بخشی از محور آمریکایی در منطقه قرار گیرد، اما شکست اسرائیل در جنگ اخیر، تمام رشته های آمریکا را نیز پنبه کرد با وجودی که برخی طرفهای داخلی در لبنان با آمریکا همسو و همپیمان هستند و احساس کردند که در شرط بندی بر این جنگ شکست خوردند، زیرا برخی نیروها خواهان شکست مقاومت و حزب الله بودند تا طرح های آنها در لبنان پیروزشود، لذا چنین شکافی میان نیروهایی که به آمریکا دل بسته اند ونیروهایی که بر روی مقاومت تکیه کرده اند به وجود آمد و به سبب پیروزی مقاومت، طرح های آمریکا در لبنان به بن بست خورد.
فرار ذلت‌بار
حسن هانی زاده تحلیلگر مسائل خاورمیانه ابراز عقیده می کند : پس از فرار ذلت بار ارتش رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی ژنرالهای شکست خورده این ارتش درصدد باز سازی حیثیت نظامی خود بودند. این فرار که برای نخستین بار در طول 60 سالی که از تاسیس این رژیم می گذرد،صورت گرفت، کاملا بی سابقه بوده، زیرا جنوب لبنان نخستین جایی بود که ارتش اسرائیل بدون نصب پرچم خود از منطقه عجولانه عقب نشینی می کرد.
لذا ژنرالهای اسرائیلی که از قدرت یافتن حزب الله در لبنان والگو قرار گرفتن این حزب در میان جوانان مسلمان عرب به ویژه جنبش های اسلامی فلسطین بیمناک بودند درصدد ضربه زدن به مقاومت اسلامی لبنان و جبران این شکست بر آمدند.
حمله ارتش اسرائیل به جنوب لبنان که در 21 تیر ماه سال 85 صورت گرفت اهداف متعددی به دنبال داشت.
هدف اول تقویت روحیه نظامیان اسرائیلی، نابودی حزب الله ، تشکیل کمربند امنیتی در جنوب لبنان و تقویت گروه های لبنانی همسو با آمریکا و اسرائیل بود.
این حمله صورت گرفت و اسرائیل تمام توان نظامی خود را اعم از دریائی، هوایی، وزمینی به کار گرفت، زیرا نتیجه این جنگ هر چه باشد قطعا بر سرنوشت و آینده منطقه به ویژه بر سرنوشت اسرائیل وآمریکا تاثیر فوق العاده ای باقی می گذاشت.
اما مقاومت دلیرانه حزب الله در طول 33 روز جنگ تمام معادلات نظامی و سیاسی منطقه را بر هم زد و برای همیشه اسطوره شکست ناپذیری ارتش اسرائیل را به تاریخ سپرد.
البته نباید فراموش کرد که ارتش اسرائیل درجنگ ژوئن 1967 در ظرف 6 روز 80 هزار کیلومتر مربع ازاراضی اعراب یعنی 8 برابر مساحت لبنان را اشغال و 400 هواپیمای اعراب را نابود و 17 هزار سرباز کشورهای عربی را به قتل رساند در حالی که ارتش اسرائیل در جنگ 33 روزه با حزب الله متحمل خسارتی شد که در مجموع چند برابر خسارتهای ارتش اسرائیل در جنگهای1967 و 1956 و 1873 بود.
هانی‌زاده درباره پیامدهای جنگ اخیر می گوید: مهمترین تاثیر این جنگ، شکست تاکتیکهای نظامی ارتش اسرائیل، افزایش تجربه جنگی رزمندگان حزب الله، شناخت نقاط قوت و ضعف ارتش رژیم صهیونیستی، افزایش اعتبار سیاسی ونظامی مقاومت اسلامی، افزایش قدرت چانه زنی سیاسی شیعیان در لبنان ومنطقه وجهان، ایجاد وفاق میان کشورهای مخالف سیاست های آمریکا واسرائیل در منطقه است.
این جنگ و پیروزی تاریخی حزب‌الله نشان داد که اسرائیل در جنگ های فرسایشی به شدت آسیب پذیر است ومی توان از طریق تشدید مقاومت های مردمی، ارتش اسرائیل را به زانو در آورد.
لذا جنگ 33 روزه و تاثیرات آن بر اسرائیل، بر معادلات سیاسی و نظامی منطقه وجهان تاثیر فراوانی باقی گذاشت، زیرا حملات موشکی حزب الله به اراضی اشغالی نوعی وحشت روانی در ساکنان اسرائیلی شهرکهای فلسطین اشغالی ایجاد کرد به گونه ای که امار موجود نشان می دهد که بیش از 17 هزار یهودی تنها در طول یک سال گذشته فلسطین اشغالی را به قصد آمریکا وکشورهای اروپایی ترک کردند وهزاران کارگر خارجی نیز به کشورهای خود برای همیشه بازگشتند و این موضوع برای رژیم صهیونیستی که با هزینه های گزاف تلاش می کند تا یهودیان سراسر جهان را به اراضی اشغالی کوچ دهد، قابل تحمل نیست.
تحلیلگر مسائل خاورمیانه درباره اثرات این جنگ بر جایگاه مقاومت خاطر نشان می کند : پیروزی حزب الله بر ارتش اسرائیل جایگاه سیاسی ونظامی حزب الله و مقاومت اسلامی را به شدت ارتقا بخشید .
تظاهرات گسترده در سراسر کشورهای اسلامی به سود حزب الله، سبب وحشت برخی کشورهای عرب مخالف افزایش نقش شیعیان در منطقه شد تا جایی که این کشورها، محرمانه، اطلاعاتی را به رژیم صهیونیستی درباره وضعیت نظامی وسیاسی لبنان منتقل می کردند، زیرا پیروزی حزب الله علاوه بر تضعیف جایگاه اسرائیل ،آینده این نوع رژیم ها را متزلزل می کرد،لذا همسویی برخی کشورها با آمریکا واسرائیل در طول جنگ 33 روزه کاملا مشهود بود.
استقبال از پیروزی
با این حال ملتهای منطقه، به ویژه ملتهای عرب که از تاثیرات شکست اعراب در جنگ ژوئن 1967 همچنان رنج می برند؛ از پیروزی تاریخی حزب الله بر ارتش رژیم صهیونیستی به شدت استقبال کردند؛ ملت های عرب پیروزی مقاومت را پیروزی جهان اسلام وجهان عرب می دانند.
در هر حال شکست ارتش اسرائیل نشان داد که اگر اراده مقاومت و پایداری درمیان ملتها تقویت شود؛ می توان بر قدرتمندترین ارتش های جهان غلبه کرد و معادلات نظامی وسیاسی را به سود ملتهای تحت ستم از جمله ملت فلسطین تغییر داد.
البته نتیجه شکست نظامی اسرائیل و حتی آمریکا که در طول جنگ 33 روزه پیچیده ترین تجهیزات نظامی را در اختیار ارتش اسرائیل قرار داد این بود که آمریکا وغرب برای حذف سیاسی ونظامی مقاومت اسلامی به ابزار شورای امنیت متوسل شدند و قطعنامه 1701 ناظر برخلع سلاح حزب الله را تصویب کردند.
اما محبوبیت بالای مقاومت اسلامی در داخل وخارج لبنان سبب شد که نقشه های شوم آمریکا وغرب برای ایجاد یک کمربند امنیتی برای حفظ رژیم صهیونیستی وخلع سلاح مقاومت لبنان با ناکامی روبرو شود.
در بعد داخلی نیز حزب الله پس از پیروزی بر ارتش رژیم صهیونیستی خواستار دولتی بود که از طریق ایجاد وفاق وهمدلی میان همه طیف های لبنان از دست اوردهای پیروزی حزب الله پاسداری کند.
اما متاسفانه دولت فواد سنیوره در برابر خواست واراده ملت لبنان از خود مقاومت نشان داد ونه تنها از تشکیل یک دولت وحدت ملی خودداری کرد، بلکه از ارائه گزارشی درباره کمک 11 ملیارد دلاری جامعه جهانی به مردم لبنان پس از پایان جنگ 33 روزه خود داری کرد که این امر به تشدید اختلافات میان دولت فواد سنیوره واحزاب همسو با مقاومت اسلامی منجر شد.