تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱۳۸۸ - ۰۷:۳۹  ، 
کد خبر : ۹۷۴۲۹
بیانیه مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام:

حضور احمدی‌نژاد در کنار تابلوی «خلیج ع رب ی» باعث عزت ملی شده یا سیاست‌های مقتدرانه نظام در سال‌های 82 تا 84


مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، این مرکز با صدور بیاینه ای از تحریف حقایق پرونده هسته ای توسط مقامات دولتی به شدت انتقاد کرد.
به گزارش روابط عمومی این مرکز، در این بیانیه آمده است: طی چند روز گذشته موج تازه ای از حملات بی محابا و غیر منصفانه مسئولان ارشد دولت نهم به سیاست های هسته ای نظام در فاصله میان سال های 82 تا 84 آغاز شده است. روال گذشته تاکنون اینگونه بوده که روسای محترم جمهور در دور دوم رقابت های انتخاباتی خود، همواره انبانی پر از دستاورد و موفقیت داشته اند و کوشیده اند فعالیت ها، خدمات و دستاوردهای خود را با افتخار در پیشگاه ملت ایران تشریح کنند. اکنون که ظاهرا انبان خالی برخی از مسئولان اجرایی، آن ها را واداشته است که سیاست فرافکنی، تخریب گذشته و حمله به مسئولان پیشین را دنبال کنند; مرکز تحقیقات استراتژیک نیز خود را ناچار می بیند که با هدف جلوگیری از تحریف تاریخ، حقایقی را به استحضار نخبگان و مردم بزرگوار ایران برساند:
1- جناب آقای دکتر احمدی نژاد طی سخنرانی های انتخاباتی خود در ده روز گذشته و از جمله نطق تلویزیونی دوشنبه 4/3/88 حداقل در سه نوبت به مذاکرات ایران و سه کشور اروپایی در مهرماه 1382 (معروف به بیانیه سعدآباد) حمله کرده و تا آن جا پیش رفته اند که آن بیانیه را «ننگین» خوانده اند. جناب ایشان همچنین ادعا کرده اند که بیانیه سعدآباد، ملت ایران را در «ذلت» فرو برده و مدعی شده اند که آن بیانیه، در راستای «سیاست های استعماری» جهان غرب و با هدف «تمام کردن کار ملت ایران» تنظیم شده است. این موضع متاسفانه در همین مدت از سوی تعدادی از مسئولان دولت نهم و رسانه های حامی دولت نیز تکرار شده و این فرضیه را تقویت کرده است که تهاجم به دولت های گذشته با هدف انحراف افکار عمومی از شرایط نابسامان چهار سال اخیر (مخصوصا تورم، بیکاری، واردات بی رویه به جای تولید، قانون گریزی و سیاست های ناپخته داخلی و خارجی) در صدر سیاست های تبلیغاتی آنان قرار دارد.
واقعیت این است که دقیقا برخلاف ادعای جناب آقای دکتر احمدی نژاد و حملات رسانه ای طرفداران ایشان; مذاکرات سعدآباد یکی از نشانه های پرافتخار تدبیر و تعقل در سیاست خارجی جمهوری اسلامی است. در شرایطی که به تعبیر مقام معظم رهبری جبهه ای گسترده در مقابل ایران شکل گرفته بود، مذاکرات سعدآباد نتیجه ای جز تثیبت حقوق هسته ای ایران و شکست و ناکامی آمریکا و رژیم صهیونیستی در پی نداشت و حضور بی سابقه وزرای خارجه سه کشور اروپایی در تهران و تمکین آن ها در مقابل شروط اصلی جمهوری اسلامی نیز مطمئنا جز «عزت ملی»، هیچ معنای دیگری نمی داد.
2- مقام معظم رهبری در یازدهم آبان 1382 کمتر از دو هفته پس از مذاکرات سعدآباد طی سخنانی در جمع کارگزاران نظام به صراحت از این مذاکرات حمایت کرده و بیانیه سعدآباد را «درایت و تدبیر» و یک «حرکت درست سیاسی» خواندند. ایشان در آن بیانات صراحتا فرمودند: «کاری که مسئولان کردند، کار درستی بود. با تدبیر و بدون پذیرش تسلیم و قبول حرف زور انجام شد تا توطئه ای که از طرف آمریکایی ها و صهیونیست ها علیه جمهوری اسلامی طراحی شده بود، شکسته شود». حضرت آیت الله خامنه ای در بخش دیگری از سخنانشان تصریح کردند: «آن چه که تاکنون مسئولان محترم، چه آقای دکتر روحانی و چه آقای رئیس جمهور و مسئولان دیگر که حقیقتا زحمت کشیدند; این است که با دقت و ملاحظه جوانب کار کرده اند و حواسشان جمع است که کاری بر خلاف مبانی و اصول انجام نگیرد». حضرت آیت الله خامنه ای مدظله در تاریخ 84/7/29 نیز در خطبه های نماز جمعه تهران تاکید کردند که مذاکرات هسته ای از آغاز با «حکمت و مشورت» دنبال شده و تصمیمات انجام گرفته همگی بر اساس فکر جمعی بوده و هیچ گاه یک تصمیم فردی نبوده است. ایشان فرمودند: «کاری که در کشور چه در چالش بین المللی مربوط به کار هسته ای، چه در خود کار هسته ای دارد انجام می گیرد، کاری است که با حکمت و مشورت دارد انجام می گیرد; این را ملت ایران بدانند. گاهی اظهار نگرانی می شود که مبادا کار غیرمدبرانه ای انجام بگیرد; نبادا تصمیمات فردی گرفته بشود; نه، قضیه این جور نیست. کار با مشورت، با تدبیر، از اول و در این دو سال و اندی هم همین جور بوده است و با فکر جمعی انجام گرفته است و پیشرفت کرده ایم».
رهبر معظم انقلاب در تاریخ 18/7/85 نیز طی سخنانی در جمع مسئولان و کارگزاران نظام اسلامی، از روند هسته ای در دو سال نخست دفاع کرده و انجام آن را کاری «لازم» دانستند. ایشان فرمودند: «آنجایی که لازم است با تندی، آنجایی که لازم است با کندی، آنجایی که لازم است یک قدم به عقب، دو قدم به جلو، خدای متعال هم کمک می کند. در قضیه هسته ای هم همین کار شده و بعد از این هم خواهد شد». حضرت آیت الله خامنه ای در بخش دیگری از همان سخنرانی فرمودند: «آن حرکت (مذاکرات دو سال نخست) حرکت لازمی بود و انجام گرفت. امروز هم این حرکت، حرکت درستی است». مقام معظم رهبری همچنین در زمستان 1384 در جمع اعضای مجلس خبرگان دوره سوم نیز تصریح فرمودند که تصمیمات مربوط به پرونده هسته ای هیچگاه تصمیمات فردی نبوده و همواره تصمیمات جمعی مسئولان نظام بوده است. متاسفانه حملات بی محابای مسئولان ارشد دولت نهم به مذاکرات هسته ای دو سال نخست، به نحو تاسف آور و نگران کننده ای در نقطه مقابل اظهارات رهبر معظم انقلاب قرار دارد. از کسانی که مدعی اطاعت از نظرات رهبری نظام هستند، انتظار می رود هیچ گاه به خود اجازه ندهند روندی که به صراحت از سوی رهبر انقلاب مورد حمایت قرار گرفته است را «ننگین» بخوانند. هر چند که بسیاری از مسایل پشت پرده در چهارسال اخیر از جمله ماجرای سازمان حج و زیارت نشان داد که بین مقام سخن و عمل فاصله زیادی وجود دارد.
3- این ادعا که ایران با بیانیه سعدآباد تمام فعالیت های هسته ای خود را تعلیق کرد، نادرست و خلاف واقع است. واقعیت این است که آژانس بین المللی انرژی اتمی و 35 کشور عضو شورای حکام در قطعنامه شهریور 82 (حدود چهل روز قبل از مذاکرات سعدآباد) خواستار تعلیق کامل و الزامی تمامی فعالیت های هسته ای ایران شدند. در آن مقطع; ایالات متحده آمریکا بر «توقف کامل و دائمی» فعالیت های هسته ای ایران تاکید داشت و متاسفانه کار به جایی رسیده بود که وزیر خارجه روسیه و وزرای خارجه سه کشور اروپایی نیز با ارسال نامه هایی رسمی به جمهوری اسلامی، رسما خواستار «توقف کامل» فعالیت های هسته ای ایران شده بودند.
در آن شرایط خاص منطقه ای که به گفته آقای احمدی نژاد، قدرت های جنگ طلب پس از اشغال افغانستان و عراق به فکر حمله به ایران افتاده بودند; جمهوری اسلامی با مذاکرات سعدآباد صرفا تزریق گاز به سانتریفیوژها را تعلیق کرد. به عبارت دیگر پس از بیانیه سعدآباد، فعالیت قطعه سازی و مونتاژ سانتریفیوژها و همچنین فرایند ساخت تاسیساتUCF اصفهان ادامه یافت و جمهوری اسلامی در سایه این مذاکرات توانست سایر تاسیسات هسته ای خود را تکمیل کند. تعلیقی که مورد موافقت نظام قرار گرفت نیز تعلیقی «داوطلبانه»، «موقت»، غیرالزامی و محدود بود و اظهارات مسئول وقت پرونده هسته ای در کنفرانس خبری مشترک با وزرای خارجه سه کشور اروپایی در آن زمان، گواهی بر این امر است. دقیقا برخلاف اظهارات مسئولان دولت نهم، آن کسی که مواضع و نقطه نظرات خود را در جریان مذاکرات سعدآباد به طرف مقابل تحمیل کرد، جمهوری اسلامی ایران بود و نه هیچ کس دیگر. معلوم نیست در شرایطی که تمام رسانه های معتبر بین المللی و تمامی دوستان جمهوری اسلامی مذاکرات سعدآباد را پیروزی تهران دانسته اند و حتی سیاستمدارانی چون ولادیمیر پوتین این مذاکرات را نشانه ای از «نبوغ ایرانیان» ذکر کرده اند; هدف آقای احمدی نژاد از «ننگین» خواندن این مذاکرات هوشمندانه چیست؟
4- این ادعا که اتحادیه اروپا، شورای امنیت، شورای حکام یا آژانس بین المللی انرژی اتمی از ایران خواسته اند تمام آزمایشگاه ها و رشته های دانشگاهی مرتبط با فعالیت های هسته ای از جمله رشته فیزیک را تعطیل نمایند نیز یک ادعای کاملا نادرست و خلاف واقع است.
5- جمهوری اسلامی ایران در فاصله میان سال های 1382 تا 1384 حداقل طی سه نوبت، تعلیق فعالیت های هسته ای خود را شکست تا هم «داوطلبانه» بودن تعلیق را یادآوری کند و هم «محدود و موقت» بودن آن را اثبات نماید. با آن که برخی از آقایان مصرانه می کوشند بگویند شکستن تعلیق تنها در دولت نهم انجام شده; اما واقعیت این است که تهران هم در تابستان 1383، هم در پائیز 1383 و هم در تابستان 1384 طی سه نوبت مختلف راسا اقدام به شکستن تعلیق داوطلبانه خود کرد. نکته مهم آن است که در سایه تلاش ها و تجربیات دیپلمات های کهنه کار نظام; این فرآیند شکستن تعلیق به قدری هنرمندانه و زیرکانه اجرا شد که هیچ هزینه ای را به جمهوری اسلامی تحمیل نکرد; یعنی نه پرونده ای به شورای امنیت ارجاع شد، نه تحریمی علیه ایران تصویب گشت و نه هزینه سیاسی و اقتصادی ای بر گرده ملت ایران گذاشته شد.
6- سیاست هسته ای جناب آقای دکتر احمدی نژاد این بوده است که قطعنامه های شورای امنیت را «کاغذ پاره» بخواند و از کشورهای قدرتمند بخواهد آن قدر قطعنامه صادر کنند تا «قطعنامه دان آنها پاره شود»! خوب است جناب ایشان توضیح دهند که این سیاست تاکنون چه دستاوردی برای ملت ایران داشته است؟ با این حال مزید اطلاع جناب آقای رئیس جمهور و ملت شریف ایران به استحضار می رساند که سیاست های هسته ای نظام طی سال های 82 تا 84 نه تنها مانع ارجاع پرونده به شورای امنیت شد بلکه باعث گشت پرونده هسته ای ایران در آذر 83 از دستور کار دائمی شورای حکام آژانس نیز خارج گردد. مطمئنا کسانی که گزارش دوپهلو و منفی محمد البرادعی را «بزرگترین پیروزی صد سال اخیر» خوانده اند مایل نیستند آن پیروزی واقعی که هیچ شباهتی به پیروزی های تخیلی ندارد به گوش ملت ایران برسد. با این حال نخبگان و صاحبان فکر از یاد نخواهند برد که آن سیاست هوشمندانه باعث شد تا آژانس بین المللی انرژی اتمی در قطعنامه سال 83 خود و اتحادیه اروپا نیز در بیانیه های خود رسما اذعان نمایند که فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی صلح آمیز است و ایران از حق برخورداری از انرژی هسته ای برخوردار است. در پناه همان سیاست بود که اکثر ابهامات و سوالات آژانس منجمله در زمینه آلودگی سطح بالا حل و فصل شد و کمیتهMNA در اسفند سال 1383 اذعان کرد ایران به جرگه کشورهای دارای فناوری چرخه سوخت پیوسته است.
7- علی رغم آن که برخی می خواهند خود را قهرمان ملی فناوری هسته ای معرفی کنند و تلاش بی وقفه ی دانشمندان کشور و دولت های گذشته تحت هدایت ها و تدابیر مقام معظم رهبری را یکسره به جیب خود و حساب شخصی خود واریز نمایند; بایستی تاکید کرد که قهرمان واقعی صنعت هسته ای ایران، دانشمندان گمنام و فداکاری هستند که طی 25 سال گذشته از جان و دل مایه گذاشته اند. باعث تاسف است که برخی از حقایق تاریخی، طی چهار سال اخیر به صورت عامدانه انکار شده اند. واقعیت این است که فعالیت های مربوط به فن آوری هسته ای ایران در دهه 1360 و در دولت جناب آقای مهندس میرحسین موسوی کلید خورده و هر یک از دولت های هشت ساله آقایان هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی نقش عمده و غیرقابل انکاری را در مسیر تکمیل این فناوری مهم ایفا کرده اند. براساس تمام این تلاش ها، جمهوری اسلامی ایران در سال 1381 (یعنی سه سال قبل از دولت جناب آقای احمدی نژاد) به فناوری غنی سازی دست پیدا کرد و چرخه سوخت ایران نیز در سال 1383 تکمیل گردید. مجمتعUCF اصفهان حداقل یک سال قبل از دولت نهم به بهره برداری رسید و تاسیسات عظیم نطنز نیز سه سال قبل از ورود جناب آقای احمدی نژاد به قدرت کلید خورد. البته دولت نهم نیز در توسعه فعالیت های هسته ای و شروع مرحله صنعتی غنی سازی تلاش های قابل تقدیری داشته است که این روند بایستی در دولت های آینده نیز ادامه پیدا کند تا جمهوری اسلامی ایران نهایتا به یک کشور تولیدکننده سوخت نیروگاه های هسته ای تبدیل شود.
8- تاکید رئیس جمهور محترم بر «عزت» ملت ایران البته موضوعی ارزشمند و قابل تقدیر است. با این حال نکته و سوال اصلی این است که چه اقدامات یا سیاست هایی باعث افزایش عزت ایران و چه سیاست ها یا اقداماتی نیز خدای ناکرده باعث ذلت مردم ایران خواهد شد؟
باید یک بار برای همیشه به این سوال پاسخ داده شود که حضور همزمان و بی سابقه وزرای خارجه سه کشور اروپایی در تهران در جریان مذاکرات سعدآباد و شکست سیاست های آمریکا و صهیونیست ها باعث عزت ایران شد یا آزاد کردن عجولانه ملوان های متجاوز انگلیسی، بدرقه شکوهمند آنها و خروج آنان از کشور همانند مهمانان رسمی آن هم کمتر از 24 ساعت پس از اولتیماتوم تونی بلر؟ باید به این سوال پاسخ داده شود که جلوگیری از ارسال پرونده هسته ای به شورای امنیت باعث عزت ایران شد یا فشارهای جهانی در سایه سخنرانی های آتشین و موضع گیری های غیرضرور تا جایی که ایران به ناحق به عنوان کشور تهدیدکننده صلح و امنیت جهانی مطرح شد؟ به راستی آیا حضور جناب آقای احمدی نژاد در کنار تابلوی «خلیج عربی» باعث عزت ملی ایرانیان شده است یا سیاست های هوشمندانه و مذاکرات مقتدرانه نظام در سال های 82 تا 84؟ به راستی نامه های بدون پاسخ و سفرهای بدون پاسخ جناب آقای احمدی نژاد عزت ملی ایران را افزایش داده است یا مذاکرات قدرتمندانه تهران با کشورهای غربی و شرقی و به شکست کشاندن طرح آمریکا در بازنگریT.P.N در سال 1384؟ و...
9- منطق مدیریت سیاسی حکم می کند که مسایل حوزه امنیت ملی و منافع ملی کشور در رقابت های جناحی مورد بهره برداری قرار نگیرد; چه رسد به آن که فردی (در هر مقام) بخواهد با تحریف حقایق و طرح غیرکارشناسانه مسایل مرتبط با امنیت و منافع ملی کشور، اهداف انتخاباتی را پیگیری کند. بایستی توجه داشت که هیاهو، جنگ روانی و تخریب گذشته هیچ حاصلی جز ایجاد بدبینی و شادمانی دشمنان نظام در پی نخواهد داشت.
10- انتظار می رود که جناب آقای رئیس جمهور; طی روزهای آینده به جای هرگونه فرافکنی، تخریب و حمله به دولت های گذشته درصدد پاسخگویی به سوالات مردم و نخبگان پیرامون وقایع دوران مدیریت خود برآیند و به جای طرح مطالب نادرست در زمینه تعطیلی درس فیزیک; توضیحاتی درباره انبوه تخلفاتی که از سوی مراجع رسمی نظیر مجلس شورای اسلامی، دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور اعلام شده است، ارایه کنند. ای کاش رئیس جمهور محترم در این ایام به انبوه مشکلات اقتصادی نظیر تورم کمرشکن، سیل نقدینگی، میلیاردها دلار پول گم شده، میلیاردها مترمکعب گاز گم شده (طبق گزارش دیوان محاسبات)، واردات غیرقانونی فرآورده، مقاومت در مقابل اجرای قانون و احیای شوراهای قانونی، انحلال سازمان مدیریت و صدها سوال و ابهام دیگر می پرداختند.

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات