اوّلاً اروپایی‌ها باید در برابر اقدامهای عملیِ آمریکا بِایستند. اگر چنانچه او پاره نکرد امّا نقض کرد ــ مثلاً با همین تحریمها یا همین کارهایی که حالا اینها انتظار دارند که از کنگره‌شان بیرون بیاید ــ باید اروپایی‌ها بِایستند در مقابل او؛ فرانسه، آلمان. حالا از انگلیس که خیلی انتظاری هم نیست![۱۵] باید بِایستند؛ اینکه بگویند ما مخالفیم، کافی نیست.ثانیاً از ورود در مسائل اساسیِ ما ــ مثل قدرت دفاعی و مانند اینها ــ پرهیز کنند؛

نه فاصله‌ی میانِ «انقلاب» و «ضدّانقلاب»، چندان زیاد است و نه پیمودنِ این فاصله، نمایان و آشکار است. از این‌رو، رهبر انقلاب در طولِ دهه‌های پس از رحلتِ امام خمینی، همواره نسبت به این مسأله‌ی سرنوشت‌ساز، هشدار داده‌اند.

مسئولین باید به سردمدارانِ رژیمِ فاسدِ ایالاتِ متّحده‌ی آمریکا اثبات کنند که به مردمِ خودشان متکّی‌اند و این مردم، یک ملّت مقتدر را تشکیل داده‌اند؛ باید اثبات کنند که ملّت ایران به برکت اسلام، زیر بار زور نمیرود، در مقابل قدرتها کُرنش نمیکند؛ این را باید اثبات کنند، باید نشان بدهند. آمریکایی‌ها باید بدانند ملّت ایران بر مواضع شرافتمندانه و قدرتمندانه‌ی خود خواهد ایستاد.

مقام معظم رهبری با تأکید بر ضرورت مبارزه، درواقع بر ضرورت تداوم و ماندگاری ارزش‌های اسلامی و انقلابی در کشور و تلاش برای استحکام آنها تأکید دارند. به عبارت دیگر، تأکید ایشان بر ضرورت تداوم مبارزه ناظر بر این حقیقت است که انقلاب اسلامی، برخلاف سایر انقلاب‌های، انقلابی تاریخ ‌مصرف‌ دار و مدت‌دار نیست که با گذشت چند سال از پیروزی آن، بتوان آن را تمام‌شده و پایان یافته تلقی کرد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پایان سخنانشان خاطرنشان کردند: مجمع تشخیص مصلحت، یادآور امام بزرگوار و فراورده‌ی انقلاب است، و در فرایند اداره و مدیریت کشور دارای تأثیر بسیار مهمی است؛ بنابراین باید تفکرات امام و انقلاب بر آن کاملاً حاکم باشد، انقلابی فکر و عمل کند و هیچ مصوبه، موضع‌گیری یا اقدامی متفاوت با مبانی اصلی انقلاب و میراث گرانقدر امام از آن مشاهده نشود.

رهبر فرزنه انقلاب اسلامي در طول سال‌هاي اخير با توليد ادبيات مناسب شرايط روز و طرح و خلق کليدواژه‌هايي چون انقلابي‌گري، جهاد و مبارزه، جنبش نرم افزاري، نهضت توليد علم، سبک زندگي اسلامي – ايراني، الگوي اسلامي – ايراني پيشرفت، اقتصاد مقاومتي و ... به دنبال تزريق ايمان و اميد به بدنه اجتماعي و بالاخص فعال سازي موتور محرک نسل جوانان و آگاهان جامعه بوده است.

مقام معظم رهبری در بخشی از پیام خود به کنگره عظیم حج فرمودند:دفاع از فلسطین و همراهی با ملتی که نزدیک به هفتاد سال است برای کشور غصب‌شده‌ی خود مبارزه می‌کند، مهم‌ترین وظیفه‌ی همه‌ی ما است./ ما در برابر هجوم دشمن نابکار به وظیفه‌ی دینی و عقلی خود عمل نکردیم؛ هم «اَشِّدآءُ عَلَی الکُفّار» را از یاد بردیم، و هم «رُحَمآءُ بَینَهُم» را.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، حفظ و تداوم هنجارهای انقلابی را دشوار و نیازمند مبارزه دانستند و افزودند: دست‌هایی که با اصل انقلاب مخالفت و کارشکنی می‌کردند، در مقابل تداوم هنجارهای انقلابی نیز همین‌گونه عمل می‌کنند اما همچنان‌که پیروزی انقلاب نیازمند مبارزه بود، تثبیت هنجارهای انقلاب و ایجاد جامعه‌ی اسلامی همچنان نیازمند مبارزه است.

رهبر انقلاب اسلامی در ادامه، توصیه‌هایی خطاب به رئیس‌جمهور و اعضای دولت دوازدهم بیان کردند که «داشتن نیت الهی برای خدمت به مردم به‌عنوان بندگان خدا و حل مشکلات آن‌ها»، و «انس با قرآن و دعا» اولین توصیه‌ی ایشان بود.

موضوع تنفیذ حکم ریاست جمهوری مساله ای حقوقی، فقهی و شرعی است. حقوقی است چون طبق اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، امضای حکم رییس‌جمهور منتخب در ردیف وظایف و اختیارات مقام رهبری قرار داده شده است. و شرعی است چون بر اساس نظریه ولایت فقیه مهم‌ترین اثر حکم تنفیذ، مشروعیت‌بخشی به کار رئیس‌جمهور است.

امنیّت حجّاج بر عهده‌ی آن کشوری است که حرمین شریفین در اختیار او و تحت سلطه و قدرت او است؛ آن دولت است که بایستی امنیّت را حفظ کند؛ این مطالبه‌ی جدّی و همیشگی ما است. امنیّت حجّاج باید حفظ بشود؛ همه‌ی حجّاج! حالا تکیه‌ی ما روی حجّاج ایرانی است. دولتهای دیگر هم راجع به حجّاجِ خودشان مطالبه کنند و مطالبه داشته باشند، زنده برخورد کنند. ما جدّی مطالبه داریم؛ باید ایمنی حجّاج ما محفوظ بماند. فقط هم امنیّت و ایمنی نیست، عزّتشان، رفاه‌شان، آسایششان بایستی محفوظ بماند.

حساسیت اصلی رهبر انقلاب اسلامی در انتخاب مسئولان در همه دولت‌ها معطوف به این منطق بوده است که فلسفه وجودی مسئولان در نظام اسلامی، خدمتگزاری به مردم است و باید مسئولانی انتخاب شوند که به مسئولیت به‌عنوان فرصتی برای خدمت و جلب رضای خداوند و بندگان او بنگرند نه آنکه مسئولیت را همچون غنیمت و طعمه‌ای بدانند و آن را وسیله‌ی برای بیشتر چنگ زدن به دنیا و جلب سخط خدا و خلق او کنند.