نظام فقط ساختار سياسي نيست؛ نظام يعني ساختار سياسي با مجموعه‌ي اهداف و آرمانهايي که در آن است. حفظ نظام، يعني حفظ همه‌ي ارزش‌هايي که نظام اسلامي خودش را متعهّد به آنها ميداند؛ مثل عدالت، مثل پيشرفت، مثل معنويت، مثل علم، مثل اخلاق، مثل مردم‌سالاري، مثل قانون‌گرايي، مثل آرمان‌گرايي؛ آرمان‌گرايي جزو مؤلّفه‌هاي اصلي نظام اسلامي است

اوّلین آماج آنها هم در این میدان مبارزه، اصل نظام اسلامی است؛ نظام اسلامی آماج اصلی آنها است، بقیّه‌ی مسائل، مسائل بعدی است یا مسائل فرعی است؛ آن چیزی که هویّت اصلی نظام را تشکیل میدهد، آماج حمله‌ی آنها است. البتّه من بارها در مورد حفظ نظام صحبت کرده‌ام؛ اینکه امام فرمودند [حفظ نظام] از اوجب واجبات است یا اوجب واجبات است،

معناي جنگ نامتقارن اين است که يکي از نيروهاي دو طرف از امکاناتي برخوردارند که آن‌طرف مقابل دستش از آن امکانات کوتاه است؛ نوعشان، شيوه‌شان، امکاناتشان، حتّي گاهي منابع قدرت در هر طرفي براي طرف مقابل ناشناخته است؛ اين جنگ نامتقارن است.

ما هرجا به انقلاب تکيه کرديم، به روحيه‌ي انقلابي تکيه کرديم، پيش رفتيم؛ هرجا از ارزشها کوتاه آمديم، انقلاب را نديده گرفتيم، از اين گوشه‌اش زديم، از آن گوشه‌اش زديم، تأويل و توجيه کرديم، براي خوشايند عناصر استکبار که دشمنان اصلي اسلام و دشمنان اصلي اين نظامند، مدام حرف را جويديم، حرف را خورديم، عقب مانديم؛ قضيه اين‌جوري است. راه پيشرفت ايران اسلامي، احياء روحيه‌ي انقلابي و احياء روحيه‌ي مجاهدت است.

بنده بارها در جمع دانشجويان گفته‌ام که ما از شاگردي کردن خجالت نميکشيم، ما شاگردي ميکنيم امّا حواسمان بايد جمع باشد که در ارتباط علمي و در فراگيري و يادگيري علمي، سوراخي و منفذي و دريچه‌اي براي نفوذ امنيتي پيدا نشود؛ اينها از همه‌چيز استفاده ميکنند براي نفوذ امنيتي؛ حتّي از علم. اين کار اتّفاق افتاده، قبلاً هم شده، امروز هم متأسّفانه دارد در يک‌جاهايي ميشود.

سياست اساسي آمريکا هضم قدرتها و سياستهاي دنيا در معده‌ي سياستهاي آمريکايي است، اين مخصوص [ما نيست‌]. حالا ما از جهت دشمني يک خصوصيتي داريم که با ما يک دشمني خاصّي وجود دارد امّا حتّي نسبت به کشورهاي ديگر هم همين‌جور است. در زمينه‌ي سياسي اين‌جوري است، در زمينه‌ي اقتصادي اين‌جوري است، در زمينه‌ي فرهنگي [هم‌] اين‌جوري است.

به نظر مي‌رسد که تأکيد معظم‌له ناظر بر مشخص کردن دقيق مرزهاي گفتمان انقلاب اسلامي و مرزبندي آن با گفتمان‌هاي غيرانقلابي از يک سو و نظام سلطه از سوي ديگر است. اهميت اين موضوع نيز بدان سبب است که براساس نظريه گفتمان، کارکرد اصلي گفتمان‌ها، هويت‌بخشي به کارگزاران است. گفتمان‌ها زماني مي‌توانند اين کارويژه خود را به نحو احسن عملياتي کنند که مرزهاي آنها هرچه بيشتر با گفتمان‌هاي رقيبشان مشخص‌تر باشد

مجلس شوراي اسلامي يک نهاد انقلابي و برآمده‌ي از انقلاب است؛ بايد انقلابي عمل کنيد، بايد انقلابي باشيد و بمانيد. البتّه انقلابي بودن صُوَري دارد، اَشکالي دارد؛ پريروز در مرقد امام، بنده يک مقداري در اين زمينه‌ها صحبت کردم؛ اگر بوديد يا اگر گوش کرديد يا اگر شنيديد [ميدانيد]. بالاخره انقلاب يک ضوابطي دارد، يک مباني‌اي دارد. به‌هرحال شما در قانونگذاري انقلابي عمل کنيد، در موضع‌گيري‌ها انقلابي عمل کنيد!

ما بايد سعي کنيم در خودمان اين پنج شاخص را ايجاد کنيم و حفظ کنيم، هرجا هستيم؛ يکي در کار هنر است، يکي در کار صنعت است، يکي در کار فعّاليت سياسي است، يکي در کار فعّاليت علمي است، يکي در کار فعّاليت اقتصادي و بازرگاني است؛ فرقي نميکند؛ اين شاخصها در همه‌ي افراد ما ملّت ايران ميتواند وجود داشته باشد.

اهميت اين مجلس عظيم‌الشأن، ناشي از عظمت مسئوليتي است که بر دوش منتخب آن نهاده شده است. اين مسئوليت در يک جمله: حراست دقيق و همه‌جانبه از هويت اسلامي و انقلابي نظام حاکم بر کشور و هدايت دستگاههاي درهم‌تنيده‌ي اين نظام به سمت هدفهاي والا و عاليقدر آن است. اداي اين مسئوليت سنگين نيازمند صلاحيتهائي است که در قانون اساسي به آن اشاره شده است.

«جهاد کبير» يعني چه؟ يعني اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمي که در ميدان مبارزه‌ي با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت يعني چه؟ يعني تبعيت؛ تبعيت نکن. تبعيت نکردن در کجا؟ در ميدانهاي مختلف؛ تبعيت در ميدان سياست، در ميدان اقتصاد، در ميدان فرهنگ، در ميدان هنر. در ميدانهاي مختلف از دشمن تبعيت نکن؛ اين شد «جهاد کبير»

اين گروه‌هاي تروريستي در منطقه‌ي ما که امنيت را از ملّتهاي مسلمان سلب کرده‌اند، آسايش را از ملّتهاي مسلمان گرفته‌اند؛ به جاي دشمن، اينها دارند با مسلمانها مي‌جنگند. اين گروه‌هاي تکفيري، گروه‌هاي نزديک به وهّابي‌ها کساني هستند که زحمت دشمن را اينها به عهده گرفته‌اند، آن کاري که دشمن ميخواهد بکند اينها دارند براي او انجام ميدهند؛ بين مسلمانها اختلاف ايجاد کرده‌اند. وقتي مسلمانها با هم سرگرم جنگ شدند قضيه‌ي فلسطين فراموش ميشود؛ کمااينکه دارند قضيه‌ي فلسطين را به فراموشي ميسپرند