حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال ۱۳۹۷، سال جدید را سال «حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری کردند.

علی رغم اختلاف عقایدی که در دراویش گنابادی وجود دارد و انحرافاتی که علمای بزرگ شیعه به آن اشاره کرده اند اما جریان سنتی تمایلی به اقدامات خشونت آمیز و بر هم زدن نظم عمومی ندارد اما جریان مدرن و وابسته به شبکه های اجتماعی که دستور کار و محور حرکت خود را در پیام هایی از خارج از مرزها دریافت می کنند به دنبال تحریک دراویش و قراردادن اقلیت ها در مقابل حاکمیت هستند و از به وقوع پیوستن خشونت استقبال می کنند.

اينک چرخ روزگار، ما را به پايان سال 1396 رسانده و زمانه پاسخگويي فرا رسيده است. ملت و رهبري منتظرند تا مسئولين امر پاسخ دهند که در زمين توليد ملي و اشتغال چه اقدامات حائز اهميتي انجام داده اند و تا چه اندازه اين دو مولفه مهم در اقتصاد کشور را به پيش برده اند!

افکار عمومی اکنون و در پایان سال منتظر است تا میزان پایبندی مسئولین به این شعار و همچنین میزان تلاش و گام برداشتن آنها برای تحقق این هدف مهم را ببیند. البته به نظر می‌رسد که این مسأله یک نقیصه‌ بزرگ در سیاست‌گذاری کشور بوده و اتفاقی که در برخورد با شعار سال صورت می‌گیرد، در برخی حوزه‌های دیگر نیز مشابه آن تکرار می‌شود.

در حالی که رسانه ها اصلاح طلب تلاش کردند موضوع حمله به سفارت ایران را کم اهمیت جلوه دهند و مدعی شدند که تعرض چندساعته به سفارت ایران به انگلیس ربطی نداشته و نباید این اتفاق در روابط بین دوکشور تاثیرگذار باشد روزنامه ها اصولگرا ضمن تاکید بر اینکه پلیس لندن کم کاری کرده یا به عمد از چنین تعرضی حمایت کرده است سمت و سوی انتقادات را به سمت دولت و سیاست خارجی او بردند.

دو جریان رویکردی سیاسی نسبت به حجاب اتخاذ کرده اند: جریان اول جریان اپوزیسیون خارج از کشور در راستای متراکم کردن شکاف های اجتماعی و زمینه سازی برای ایجاد شورش ها و جنبش های اجتماعی و جریان دوم، یک جریان داخلی است که علاقه مند است نزاع بر سر موضوعاتی غیر از موضوع معیشت و اقتصاد باشد.

در شرایطی که برجام وضعیت خوبی ندارد و خبر خوبی از سفر وزیر خارجه فرانسه نمی رسد و اخبار مجلس نیزبرای اصلاح طلبان جذابیت ندارد، این دسته از نشریات ترجیح داده اند موضوع حضور زنان در ورزشگاه ها را بزرگنمایی کنند و خود را نماینده افکارعمومی مطالبه گر معرفی کنند! این در حالی است که اکنون جریان اصلاح طلب و دولت برخاسته از آن باید بیشتر پاسخگو باشند تا مطالبه گر.

باید احمدی نژاد را از این زوایای متفاوتی از جمله جامعه شناختی، امنیتی، جریانی شناسی، روانشناسی سیاسی و ... مورد مطالعه و تحلیل قرار داد و این تحلیل که از جنس روانشناسی سیاسی می باشدگویای بخشی از حقیقت موضوع احمدی نژاد است که عامل سقوط احمدی نژاد را لجاجت و اصرار او بر انحراف می داند.

رئیس جمهور محترم پاسخی قانع کننده نسبت به عملکرد و برنامه های خود برای افکار عمومی ندارد و لذا ترجیح می دهد که با فرافکنی و بحران سازی های کاذب از این مقطع عبور کند. اگر این فرض درست باشد و آن را با نگاه دین مبین اسلام به پذیرش مسئولیت ها قیاس کنیم بر اشتباه بودن این مسیر واقف می شویم؛ چرا که دین اسلام مسئولیت در حکومت دینی را فرصتی برای خدمت به خلق می داند نه فریب افکارعمومی.