انقلاب اسلامی در درجه نخست با تکیه بر استقلال طلبی و قطع وابستگی تمام عیار به خارج از کشور، نگاه به ظرفیت های درونزای داخلی و استعدادهای سرشار درونی را تشویق کرد و بر پایه ی همین نگاه به درون توانسته است پیشرفت کند.

در رژیم گذشته سهم صنعت از تولید ناخالص ملی 18 درصد بود و در مقایسه با سهم بخش خدمات که 35 درصد و سهم نفت که این نیز 35 درصد بود، رقم بالایی نبود، صادرات صنعتی غیرنفتی دو تا سه درصد صادرات ایران را تشکیل می‌داد و بخش صنعتی تا حد زیادی به مشارکت خارجیان وابسته بود، به گونه‌ای که در صنایع نسبتاً بومی مانند بافندگی نیز 80 درصد به واردات متکی بودند.

جریان اصلاح طلب می داند که نباید بیش از این خود را با دولت در یک جبهه تعریف کند و هزینه اقدامات دولت را بپردازد و لذا در شرایطی که مردم از عملکرد دولت راضی نیستند با فاصله گرفتن از روحانی و انتقاد از وی سعی می کند پروژه عبور از روحانی را با شیب ملایم کلید بزند!

در شرایطی که همه بدخواهان انقلاب، نظام و مردم به صورت هماهنگ و یک صدا ناامیدسازی مردم را در دستور کار خود قرار داده اند اقداماتی چون دستور انقلابی رئیس قوه قضائیه در برخورد با قضات متخلف و اقدامات دیگری از این جنس نقشی بسیار مهم در ترمیم اعتماد عمومی مردم به نظام دارد.

دوگونه می‌توان به مسأله ری‌استارتی‌ها نگاه کرد؛ یکی اینکه اقدامات آنها را برخاسته از آشفتگی‌های درونی آنها دانست که این ریشه در برخی ناملایمات بیرونی و اوضاع نابسامانی دارد که فرد در زندگی با آن دست و پنجه نرم می‌کند، دیگر اینکه آن را عمقیق‌تر دید و آن را از سر عناد و دشمنی با نظام و هزینه‌تراشی برای آن دانست.

رسانه‌ها از اقدام حجت‌الاسلام آل‌هاشم مانند برداشتن نرده‌هایی که صف مسئولان را از مردم در نماز جمعه جدا می‌کرد، با عنوان «اقدام غافل‌گیرکننده» و خبرساز یاد کردند. اگرچه در اصل تحسین‌برانگیز بودن این اقدام هیچ شکی نیست، اما شاید اگر این اقدام تحسین‌برانگیز در اوایل انقلاب صورت می‌گرفت اینگونه موردتوجه و تحسین قرار نمی‌گرفت. بنابراین اکنون سؤال این است که چرا این اقدام اینگونه تحسین‌برانگیز شده است؟

روزنامه های اصولگرا و اصلاح طلب در این هفته در حالی تقابل خود با یکدیگر را ادامه دادند که محور مباحث آنها مشترک نبود یعنی در حالی که اصلاح طلبان با توجه به نتایج برجام و عملکرد دولت و شهرداری حرف چندانی برای گفتن نداشتند، روزنامه های اصولگرا نصیحت دولت را در دستور کار خود قرار دادند.

ساختارهای اقتصادی موجود بیش از آنکه منجر به قوام تولید گردد، منتج به توزیع و واسطه گری شده است؛ سود هنگفت ناشی از واردات و دلالی شاهدی بر این مدعاست. اصلاح ساختارهای اقتصادی کشور مانند دریافت مالیات، نظام بانکی و نحوه حمایت از تولید می تواند اقتصاد را از بانک محوری به تولید محوری سوق دهد. می توان با انسجام بین سازمانی، امور مربوط به بانک، بیمه، مالیات، بهداشت و... را تسهیل و در خدمت تولید قرار داد.

منازعات کلامی نه تنها هرگز دردی از جامعه را دوا نمی کند بلکه بر زخم های مردم نمک می پاشد و در سابقه تاریخی ملت ایران نیز خاطرات تلخی از این منازعات وجود دارد. یکی از دلایل شکست مشروطیت را می توان همین دامنه دار شدن اختلافات درونی دانست که نشریات و رسانه ها آتش بیار معرکه شدند.