«قرار بود تیم تروریستی 22 نفره‌ای از غرب کشور به داخل کشور فرستاده شود که به لطف خدا اینها به صورت کامل به‌خصوص از سوی پرسنل نیروی زمینی سپاه زیر نظر گرفته شدند و ...»

این چه دست ساخته بشری است که هدفش و کارکردش مردم و حیات است. چیزی که کاری با جبهه و جنگ و نظامی ها ندارد. مستقیم می‌رود تا خانه ها را ویران کند و جان‌ها را بسوزاند.

در دی‌ماه ۱۳۵۸ همراه با یک گروه چند نفری با مسئولیت محمد منتظری جهت اعزام به جنوب لبنان، ابتدا وارد سوریه شد. او در پادگان حموریه در اطراف دمشق یک دوره آموزشی جنگ‌های نامنظم را به مدت ۴۵ روز زیر نظر سازمان الفتح طی کرد و بعد از آن به جنوب لبنان اعزام و در کتیبه‌های نظامی اطراف بیروت که مربوط به سازمان الفتح بود، مستقر شد.

هر ساله در تقویم ایران برای خانواده شهدای مسیحی شبی خاص رقم می‌خورد رهبر انقلاب در غوغای بی‌منتهای دنیای بوقلمون صفت‌ها با دلی آرام و قلبی مطمئن برای ادای احترام به جایگاه شهدا عید پاک را به خانواده شهدای مسیحی حضورا تبریک می‌گویند.

با ترس و لرز وارد خانه شدم و بلافاصله طبق تاکید پسرخاله رمضان، در را آرام به طرف داخل باز کردم. با کاپشن برعکس، ذکر "یاعلی، یاعلی" را بر زبان جاری کردم و در عین حال، به دقت دور و برم را می پاییدم.

حالا باید با تحریم ها بجنگد، مرزداری هم بکند و صدور انقلاب را به نتیجه برساند. باید مردانه پای انقلاب بایستد. آن هم در زمانی که برخی از دوستان دیروز تغییر ذائقه داده اند ودر حال تغییر قبله هستند.

این هشت مرزبان دلاور جمعه ۱۲ آبان در منطقه مرزی چالدران در درگیری با گروههای تروریستی و اشرا رمسلح ضد انقلاب به درجه رفیع شهادت نایل آمده بودند.

آن روزی که شهید گمنام پا درون شهر می‌گذارد، هوای شهر هوای بهشت است و آن جایی که استخوانهایش در خاک آرام می گیرد می شود قطعه ای از بهشت. یقینا بهشت نیز به وجود این بلند قامتان آسمانی بر خود می بالد.

همه اینها در حالی است که نه تنها وابستگی نداریم بلکه نیازهای جریان مقاومت را نیز تأمین کرده و ارتش و سپاه که با هم برادرند در روزهای فتنه دو بازوی رهبرند. دو مجموعه سپاه و ارتش که زیر نظر یک فرمانده مقتدر، توازن‌گرا، قاطع و انقلابی اداره می شود.

ما آنقدر شهید داریم که نیازی به «شهید سازی» با کمک «بی بی سی» نداریم. همیشه حسرت می خورم از عمر کوتاه آوینی. کاش بود و «روایت فتح» شهدای مقطع انقلاب اسلامی را برای‌مان مستند می کرد.

زمان شناسی که همواره جلوتر از زمان خویش حرکت میکرد و می فهمید و سعی بر آن داشت که به دیگران نیز بفهماند اصول انقلابی و اسلامی که باید در مملکت اسلامی حاکم شود. و چقدر امروز جای خالی امثال شهید آیت الله صدوقی در کشور احساس می شود.

آن روز خون، فریاد خاموشِ مردی بود که سال‌ها پیش از این، مشق شهادت می‌کرد؛ مردی که در قاموس مذهبش، فریادهای خاموش را بسیار شنیده بود و هنوز، پژواک فریاد مولایش علی علیه‌السلام را می‌شنید.