یک دلیل بر قدرت جمهوری اسلامی، همین ائتلافهایی است که آمریکا در منطقه انجام میدهد. اگر آمریکا میتوانست در مقابل جمهوری اسلامی کار مورد نظر خود را انجام بدهد، احتیاج نداشت با این کشورهای رو‌سیاهِ بدنامِ مرتجع، در منطقه ائتلاف تشکیل بدهد و از آنها کمک بخواهد و برای ایجاد اغتشاش و ناآرامی و ناامنی از آنها کمک بگیرد؛ این نشان‌دهنده‌ی این [قدرت] است.

اين پيشنهاد روي ديگر پيشنهاد مستقيم و بدون قيد و شرط با آمريکا از سوي شماري از عناصر سياسي موافق سازش به شمار مي‌آيد که با چاشني تهديد و فشار بر نظام نيز همراه است و اين پيام را به نظام مي‌دهد که اگر با مذاکرات سياسي براي حفظ برجام به هر قيمت موافق نباشد، با استعفاي روحاني مواجه بوده و موافقان برجامي او را در مقابل خود خواهد داشت.

در زمانه اي که نشاني از تدبير و اميد در سياست‌هاي ديپلماتيک دولت "تدبير و اميد" مشاهده نمي‌شود و سياست تلاش براي حل مشکلات اقتصادي از طريق حل مشکلات ديپلماتيک به بن بست رسيده است و آنچه تحت عنوان دستاورد برجام خوانده ميشد، بي اعتباري اش آشکار گشته، اين معجزه مستطيل سبز و معرکه فوتبال است که به منبعي براي تزريق اميد به جامعه بدل گرديده است.

در منطق اين افراد اگر کنسرت چند صد نفري يک خواننده لغو شود و يا چند ده نفر در يک پاساژ اقدام به رقص و آواز کنند و کسي با اينها برخورد کند، مقابله با مردم مشهد رخ داده است! اما اگر نمايندگان رسمي و قانوني اين شهر که توسط مردم انتخاب شده‌اند، سخني بگويند که به مذاق ايشان خوش نمي‌آيد، نماينده و صداي مردم نيستند و فاقد پايگاه اجتماعي به حساب مي‌آيند.

اگر دکتر لاريجاني در مجلس بخواهد بماند بايد يک طرف را انتخاب کند! اگر در وسط قرار گيرد به طوري که هم رأي اصلاح طلب‌ها و هم اصولگرايان را داشته باشد، در مجلس شدني نيست! ايشان بايد تکليف خود را روشن کند! ايشان خاستگاه اصولگرايي دارد لذا يا خودش را با اصولگرايان هماهنگ کند يا اين که دل را يکدل کند و در صف همراهان اصلاح‌طلبان قرار گيرد.

نامه دعوت به مذاکره، اين پيام اشتباه را به سران کاخ سفيد مي‌دهد که فشارهاي آنان مؤثر بوده و اولين رخنه‌ها را براي دستيابي به اهداف فوق،‌ پديد آورده است. از اين رو نامه، مشوق ترامپ به تشديد و ادامه فشارها است که اگر از روي خيانت نباشد، حتماً نوعي ساده‌انديشي يا اشتباه راهبردي است که نويسندگان را به همسويي با جبهه دشمن کشانده است.

محسن کديور و ساير مدعيان حقوق بشر هيچگاه درباره کشتارهاي هزاران تن از مردم ايران توسط عمال شاه و امريکا زبان در دهان و قلم بر کاغذ نمي گردانند، اما در مورد برخورد با آنها، به ايرادهاي شکلي و آيين نامه‎هاي ريز و درشتي که در فضاي ملتهب انقلابي نوشته شده است دقيق شده و مو را از ماست مي کشند، آن هم با پيش فرضهاي غلط و استدلالهاي معوج!

امروز توطئه‌ی دشمن عبارت است از فشار اقتصادی به توده‌ی ملّت ایران برای اینکه اینها را خسته کنند، برای اینکه اینها را ناامید کنند؛ این را بدانید که همه باید در این زمینه تلاش کنند؛ هم دولت باید تلاش کند

آنچه مربوط به نيروهاي مسلّح و مانند اينها است که آنجا بحث مديريت رهبري است؛ يعني آنجا رهبري مديريت مي‌کند در زمينه‌ي نيروهاي مسلّح؛ صداوسيما اين‌جوري نيست، قوّه‌ي قضائيه اين‌جوري نيست. بله، رئيس قوّه‌ي قضائيه را رهبري مي‌گذارد امّا رهبري قوّه‌ي قضائيه را مديريت نمي‌کند؛ بايد بين اينها تفاوت قائل شد.